1292 เพื่อการเลื่อนขั้น

ตอนที่ 1292 เพื่อการเลื่อนขั้น

ศีรษะของนายกรัฐมนตรีจักรวรรดิถูกวางลงเพื่อตรวจสอบความเกี่ยวข้อง หลังจากผ่านไปหลายนาที ข่าวดีก็มาถึง

“ยินดีด้วย เดรดลอร์ด เจ้าได้สามแต้ม” ฉินกล่าวพร้อมกับยิ้มออกมา

“สามแต้มคือคะแนนดีที่สุดหรือ” กู่ฉิงซานถาม

ฉินตอบว่า “สำหรับนักฆ่าผนึก ภารกิจระดับสูงสุดที่สามารถรับได้คือระดับสาม คะแนนเต็มของภารกิจระดับสามคือสามแต้ม”

กู่ฉิงซานถามว่า “ระดับหนึ่งก็หนึ่งแต้มหรือ”

“ใช่”

“แต้มเอาไปใช้ทำอะไรได้บ้าง”

ฉินอธิบายว่า “เจ้าสามารถใช้แต้มนักฆ่าเพื่อซื้อตำราทักษะและอุปกรณ์มากมายได้ รวมถึงนำไปแลกเป็นเงินกับข้อมูลจากสมาคม นอกจากนี้ หากเจ้าได้สามแต้มในห้าภารกิจติดต่อกัน เจ้าสามารถได้รับการเลื่อนขั้นเป็น ‘นักฆ่าไร้หนทาง’ ”

กู่ฉิงซานพยักหน้า เป็นสัญญาณว่าเขาเข้าใจ

เดิมทีการอยู่ในเมืองแห่งความว่างเปล่าก็เพื่อตรวจสอบข้อมูลเกี่ยวกับโลกวิญญาณชั่วร้ายเท่านั้น

แต่ตอนนี้เขาพบแล้วว่าโลกวิญญาณชั่วร้ายพิเศษมาก ไม่มีใครเข้าถึงมันได้โดยง่าย

มันถึงกับเป็นเรื่องยากมากที่จะลอบเข้าไปในโลกนั้น

วิญญาณชั่วร้ายครอบครองวิชาป้องกันและวิชาตรวจสอบของฝั่งเหตุและผลจำนวนมาก อีกทั้งยังเชี่ยวชาญวิชาภูตเพื่อป้องกันไม่ให้คนนอกเข้ามาได้ตลอดเวลา

ทว่า กู่ฉิงซานเคยเห็นภารกิจที่เกี่ยวกับโลกวิญญาณชั่วร้ายมาแล้ว รายละเอียดคือการลอบสังหารแม่ทัพวิญญาณชั่วร้าย

มีเพียงนักฆ่าระดับ ‘ไร้หนทาง’ เท่านั้นที่สามารถรับภารกิจนี้ได้

ตามที่ฉินว่ามา ทันทีที่ภารกิจถูกรับแล้ว สมาคมนักฆ่าจะส่งคนไปทำภารกิจให้สำเร็จ

ดวงตาของกู่ฉิงซานทอประกาย เขาตัดสินใจอย่างรวดเร็ว

สมาคมนักฆ่า องค์กรที่เชี่ยวชาญด้านการพรางตัว การสมรู้ร่วมคิดและลอบสังหารโดยเฉพาะ พวกเขามีวิธีเอาชนะการป้องกันฝั่งเหตุและผลของโลกวิญญาณชั่วร้ายมากมายก่อนจะส่งคนเข้าไป

ถ้าอย่างนั้น เขาต้องหาทางกลายเป็นนักฆ่าระดับ ‘ไร้หนทาง’ ให้ได้จริง ๆ

สำหรับการเลื่อนขั้น…

“ฉิน โปรดเตรียมการให้ข้าที ข้าจะทภารกิจต่อไปแล้ว”

ฉินดูประหลาดใจเล็กน้อย แต่ยังตอบรับว่า “เอาเถอะ รอข้าเรียกรายการภารกิจของวันนี้ขึ้นมาก่อนแล้วกัน”

นางยื่นมือออกไปสัมผัสความว่างเปล่า ฟอร์มขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นมา

กู่ฉิงซานเลื่อนสายตามองขณะถามว่า “ทำไมภารกิจในโลกเก้าร้อยล้านชั้นถึงมีแค่ระดับหนึ่งกับระดับสอง ไม่มีระดับสามล่ะ”

ฉินตอบว่า “โลกเก้าร้อยล้านชั้นขาดแคลนทรัพยากร อ่อนแอด้านพละกำลัง ไม่มีอะไรดี พวกเขาไม่สามารถตระเตรียมภารกิจระดับสูงกว่านั้นได้”

กู่ฉิงซานถามอีกครั้งว่า “แล้วราชินีลอร่าในอาณาจักรหนามล่ะ”

“นางเป็นคนเดียวที่มีคุณสมบัติในการมอบภารกิจระดับสูง แต่นางเคยถูกลอบสังหารมาก่อน ดังนั้นนางจึงรังเกียจพวกเราสมาคมนักฆ่ามาก เหนือโลกเก้าร้อยล้านชั้นไป นางก็ไม่รู้อะไรเลย” ฉินอธิบาย

กู่ฉิงซานเงียบ

ฉินพูดถูก ตระกูลของลอร่าเคยถูกลอบสังหาร ดังนั้นนางจึงมีความเกลียดชัง

อีกอย่าง ในโลกเก้าร้อยล้านชั้นและสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในนั้นถูกสร้างโดยเผ่าพันธุ์เทพที่เกิดจากเผ่าพันธุ์มนุษย์โบราณอีกต่อหนึ่ง…

ไม่ใช่สิ

เขาเคยเห็นเทพโบราณในโลกสะสมของทริสเต้มาแล้ว

ยักษ์นั่น มันได้ปลดปล่อยจิตวิญญาณให้เป็นอิสระ

เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่เผ่าพันธุ์เทพ

หรือว่าจะเป็นเทพจากโลกภายใน

กู่ฉิงซานส่ายหน้า ไม่อาจทำความเข้าใจได้สักพัก

ทว่า นี่ไม่ใช่เวลาจะมาคิดถึงเรื่องนี้

กู่ฉิงซานทำได้เพียงปล่อยวางความสงสัย รักษาสภาพจิตใจมให้มั่นคงเพื่อหลีกเลี่ยงการกลับไปโลกเก้าร้อยล้านชั้นโดยไม่ตั้งใจ

ความจริง จากมุมมองดังกล่าว โลกเก้าร้อยล้านชั้นก็อยู่ไม่ไกลจากหุบเหวนิรันดร์ เมืองแห่งความว่างเปล่าทิศเหนือของสองสถานที่ดังกล่าว ถือว่าไกลพอสมควร

แต่สามสถานที่นี้เป็นเพียงหยดน้ำในมหาสมุทรเมื่อเทียบกับทั้งวังวนความว่างเปล่า

พวกมันล้วนอยู่ในกระแสวังวนแห่งความว่างเปล่า

นอกจากนี้ สัตว์ประหลาดแห่งความว่างเปล่าเหล่านั้นที่เทียบเท่ากับ “ผู้พิพากษาชะตากรรมทุกชีวิต” ก็มีตัวตนเช่นกัน

ในสุสานขนาดใหญ่ของถ้ำหมื่นอสูร มีสิ่งมีชีวิตแห่งความว่างเปล่าทรงพลังบางส่วนที่ถูกขังไว้และยังคงรอคอยที่จะออกไปอยู่

นอกจากนี้ สัตว์ประหลาดแห่งความว่างเปล่าตัวอื่นล้วนรอดชีวิตอยู่ในส่วนลึกของความว่างเปล่า

ความว่างเปล่าไร้ที่สิ้นสุด

มีเผ่าพันธุ์มากมาย

มีเพียงประตูโลกเท่านั้นที่เป็นพิกัดนิรันดร์

ภายนอกคือสถานที่ที่อยู่นอกความว่างเปล่าไร้ที่สิ้นสุด

ใครบางคนเคยไปสำรวจข้างนอกมาแล้ว แต่น่าเสียดายที่ไม่มีใครกลับมาได้

กู่ฉิงซานลอบถอนหายใจขณะตรวจสอบรายการภารกิจต่อ

เขาพลันเห็นรายการหนึ่ง

“ไปถ้ำพายุแห่งความว่างเปล่าเพื่อลอบสังหารสัตว์ประหลาดแห่งความว่างเปล่า: ผู้กลืนกินสมอง”

“แมลงตัวนี้กลายพันธุ์มาจากแมลงปีศาจเขาวงกต ความสามารถคือกาลิดรอน ทำให้ยากมากที่จะรับมือ”

“หมายเหตุ: การลิดรอนคือวิชาลึกลับที่สามารถทำให้ศัตรูสูญเสียวิถีต่อสู้ได้ ยกตัวอย่างเช่น นักเวทจะไม่สามารถต่อสู้ด้วยไม้เท้าได้ อัศวินไม่สามารถใช้โล่และดาบยาวได้”

กู่ฉิงซานชี้ไปที่หัวข้อนี้แล้วถามว่า “ทำไมเครื่องหมายด้านหน้าภารกิจนี้ถึงเป็นระดับ ‘3+’ ล่ะ”

ฉินมองไปทางที่เขาชี้แล้วอธิบายว่า “เพราะนักฆ่าผนึกสองคนที่เคยรับภารกิจนี้ล้วนตายกันหมดดังนั้นภารกิจจึงเพิ่มเป็น ‘3+’ ”

กู่ฉิงซานถามด้วยความสนใจว่า “ถ้าข้าทำภารกิจนี้สำเร็จ จะได้รับแต้มเท่าไหร่หรือ”

“นับว่าทำภารกิจสำเร็จสองภารกิจ”

ฉินตอบ สีหน้าเผยความกังวลออกมาแล้วกระซิบว่า “อย่ารับภารกิจนี้ มันอันตรายเกินไป ว่ากันว่ามันจะขึ้นอีกหนึ่งระดับในไม่ช้า”

กู่ฉิงซานกล่าวว่า “ไม่เป็นไร ข้าจะรับภารกิจในตอนที่มันยังไม่ขึ้นนี่แหละ”

ฉินมองเขาแล้วถามว่า “เจ้าเอาจริงหรือ”

“ไม่เอาน่า ส่งข้าไปเถอะ ที่จริง ข้ามีพลังที่จะต้านทานสัตว์ประหลาดพวกนี้อยู่แล้ว” กู่ฉิงซานตอบ

“เอาล่ะ ถ้ำพายุแห่งความว่างเปล่าอยู่ค่อนข้างไกล มากับข้า พวกเราจะเตรียมเปิดประตูที่เจ็ดเดี๋ยวนี้เลย”

ฉินพาเขาผ่านห้องลับขนาดใหญ่จำนวนมาก ในที่สุดก็มาถึงประตูหมายเลขเจ็ด

ด้วยเจ้าหน้าที่เจ็ดถึงแปดคน ฉินเริ่มตระเตรียมพลังงานการเคลื่อนย้ายไว้รอบประตู ตรวจสอบอักขระเคลื่อนย้ายและกำหนดพิกัดกับข้อมูลที่เกี่ยวข้อง

เทียบกับประตูก่อนหน้านี้ ประตูนี้สูงกว่าแต่ดูโทรมเล็กน้อย บางแห่งมีเลือดสีดำติดอยู่

ฉินสังเกตเห็นสายตาของกู่ฉิงซานก่อนอธิบายว่า “สัตว์ประหลาดในถ้ำพายุแห่งความว่างเปล่าเป็นพวกไร้เหตุผล พวกมันคือกลุ่มคนบ้าและโหดเหี้ยม ไม่มีเผ่าพันธุ์ไหนอยากรับมือกับมันหากไม่ใช่การฆ่า”

“ข้าควรให้ความสนใจอะไรหรือ” กู่ฉิงซานถาม

ฉินตอบว่า “ฆ่าผู้กลืนกินสมองแล้วกลับทันที อย่าไปดึงดูดความสนใจจากสิ่งมีชีวิตน่ากลัวตัวอื่น”

“มีสัตว์ประหลาดทรงพลังตัวอื่นอยู่อีกหรือ” กู่ฉิงซานถาม

เพราะไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ ใบหน้าของฉินจึงพลันซีดเผือด

“เจ้าไม่ต้องรู้มากขนาดนั้นก็ได้ เพราะถ้ำพายุแห่งความว่างเปล่าคือรังแมลง สิ่งเดียวที่เจ้าต้องทำคือฆ่าผู้กลืนกินสมองแล้วออกมาทันทีเมื่อทำสำเร็จ” ฉินกล่าว

กู่ฉิงซานกล้ำกลืนคำพูดกลับไป ในใจของเขาเข้าใจบางอย่าง

หรือก็คือ เขาไม่ต้องรู้ว่าตัวตนน่าสะพรึงในสถานที่นั้นคืออะไรเพราะต่อให้รู้ไปก็เปล่าประโยชน์ มีเพียงความตายเท่านั้น

มันควรค่ากับภารกิจระดับ “3+” จริง ๆ

ตอนนี้ เจ้าหน้าที่คนหนึ่งรายงานว่า “ตามข้อมูลที่พวกเราได้รับมา ผู้กลืนกินสมองจะอยู่ในอาการง่วงซึมในช่วงสามวันสุดท้ายของทุกเดือน มันจะผล็อยหลับไป ทำให้เหมาะกับการลอบสังหาร”

“พวกเราคำนวณตำแหน่งเคลื่อนย้ายพริบตาที่ดีที่สุดและเตรียมวิชาเคลื่อนย้ายมิติที่เกี่ยวข้องเอาไว้ให้แล้ว”

“เจ้าจะเคลื่อนย้ายพริบตาไปสุดขอบระยะที่ผู้กลืนกินสมองเคยเคลื่อนไหว โปรดปกปิดร่องรอยของตัวเองให้ดีด้วย”

เขาส่งข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับถ้ำพายุแห่งความว่างเปล่าไปให้กู่ฉิงซาน

ฉินกล่าวว่า “เหรียญตราใช้ติดต่อและเคลื่อนย้ายพริบตากลับได้ แต่วิชาเคลื่อนย้ายพริบตาของเจ้าเหมือนจะดีกว่า ดังนั้นข้าจะไม่พูดให้มากความ”

กู่ฉิงซานพยักหน้าขณะอ่านคำอธิบายของถ้ำพายุแห่งความว่างเปล่า

สีหน้าของเขาเคร่งขรึมมากยิ่งขึ้น

“เป็นสถานที่แบบนั้นเองสินะ”

กู่ฉิงซานพึมพำขณะก้าวเข้าไปยังประตูหมายเลขเจ็ด เขายืนนิ่งก่อนส่งสัญญาณให้ทุกคนว่าพร้อมแล้ว

ฉินกล่าวเสียงดังว่า “ภารกิจปีนี้ หมายเลขหกร้อยเก้าสิบสาม ระดับ ‘3+’ เตรียมให้พร้อม”

“ขอรับ!” ทุกคนขานรับ

“ดีมาก ภารกิจนี้ นักฆ่านามแฝงเดรดลอร์ดเป็นผู้รับ การเคลื่อนย้ายพริบตากำลังจะเริ่มแล้ว”

“เตรียมพร้อม”

“สาม”

“สอง”

“หนึ่ง”

“ทำงาน!”

ชั้นแสงสีขาวปรากฏขึ้นจากประตูก่อนปกคลุมกู่ฉิงซานเอาไว้

เพียงพริบตา เขาหายไปจากสายตาของทุกคน

…

วังวนความว่างเปล่าไม่มีสิ้นสุด

พายุสีดำส่งเสียงคำรามจนแทบไม่หยุดพัด

ที่นี่เต็มไปด้วยคลื่นพลังจำนวนมาก

กู่ฉิงซานพลันปรากฏขึ้นก่อนตกลงสู่พื้นสีดำ

เขาบินอยู่หลายสิบนาที ในที่สุดก็มาถึงสุดขอบนอกของพื้นสีดำ

เบื้องหน้าของเขา ถ้ำสีดำเข้มปรากฏขึ้นแก่สายตา

กู่ฉิงซานย่อตัวลงขณะแตะวัสดุสีดำที่อยู่ภายนอกด้วยมือ

ไม่มีเสียง

กู่ฉิงซานปล่อยจิตเทพอีกครั้งก่อนพบว่าพื้นที่ของถ้ำนี้มีขนาดเทียบเท่าเมือง

“ใหญ่ชะมัด…”

กู่ฉิงซานครุ่นคิดสักพักก่อนสวมชุดเกราะอัศวินมังกร

“ท่านดูระแวดระวังเป็นพิเศษเลยนะ” ดาบพิภพกล่าว

กู่ฉิงซานยิ้มก่อนกล่าวว่า “ใช่ เดาได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นในถ้ำสีดำแห่งนี้”

“มีอะไรหรือ” ลั่วปิงหลีส่งกระแสจิตถามด้วยความสงสัย

“ถ้ำนี้ถึงกับเป็นเบ้าตา” กู่ฉิงซานตอบ

“เบ้าตาหรือ (วิ้ง)” ดาบสี่เล่มส่งเสียงร้องพร้อมกัน

“ใช่ เมื่อนานมาแล้ว สัตว์ประหลาดขนาดใหญ่ที่ไม่รู้จุดกำเนิดตายในความว่างเปล่านี้ ร่างของมันถูกกินด้วยแมลงเป็นเวลานาน เหลือไว้เพียงศีรษะที่เป็นอมตะเท่านั้น”

“ตอนนี้พวกเรากำลังจะเข้าไปจากเบ้าตาของมัน ในเบ้าตามีพายุเวทมนตร์สีดำไร้ที่สิ้นสุดอยู่ มันถูกเรียกว่าเขาวงกตและยังมีอีกชื่อว่า ‘ถ้ำพายุแห่งความว่างเปล่า’” กู่ฉิงซานกล่าว

ลั่วปิงหลีอดที่จะกล่าวไม่ได้ว่า “ถ้างั้น แมลงที่ท่านอยากฆ่าคงไม่ใช่…”

“ใช่ มันคือสิ่งที่อ่อนแอที่สุดเป็นอันดับสองในบรรดาซากศพทั้งหมด” กู่ฉิงซานกล่าว

“โห (วิ้ง)” ดาบยาวสี่เล่มแผดเสียงอุทานยาวพร้อมกัน

……………………………………………