Webnovel / Teen / CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!

Chixemo · Teen

Not enough ratings

303 Chs

Chapter 88: Akala

Padabog kong sinarado ang pintuan ng sasakyan nya matapos kong lumabas. Wala ng lingon lingon. Kulang na nga lang takbuhin ko ang parking hanggang room namin e. Kaso lang hindi ko magawa dahil maraming sumalubong sakin sa labas. Mga malaki ang ngiti. Kulang nalang makita mga gilagid ng ipin nila.

"Hi Bamby.. kuya mo?.." Isa sa mga kagrupo ni kuya sa basketball.

"Nasa parking lot pa." sabay high five ako sa kanya.

"Bamby, birthday pala ng kuya mo kahapon?.." tanong rin ng isa sa mga lalaki sa kumpulan. Pinaligiran na nila ako. Damn!. Ayoko ng ganito. Kuya!..

"Ah. oo eh.." Wala akong ibang maisip na isagot sa kanya kaya naglakad na ako paalis sa kanila pero hinabol pa rin nila ako.

"Eh, si Jaden?.." bigla ay tanong ng isa na naman sa kanila. Damn it!.. Sabi na eh. Lunes ngayon. Bakit ganito sumalubong sakin?.

Syempre natigilan ako. Si Jaden topic e.

"Bakit ano si Jaden?.." taas noo kong usisa sa kanila kahit nilulunod na ako ng kaba. Tumigil na kami sa gitna ng hallway papuntang room.

Nagsikuan silang lahat.. What the hell!.. what's up?..

"Kayo na ba?.." natatawang sambit ng lalaking nakatayo ang mga buhok. Maputi ito at matangkad sa kanilang lahat. Kaya agaw pansin.

I don't know where to find any words to say. I'm stunned. The beat of my heart is not normal now. It is racing in fast pace. Too loud and proud yet afraid.

"Nakita ko kasi kayo kahapon sa mall. Akbay ka ni Jaden. Akala ko kayo na.." sa kabila ng pagkatigil ng mundo ko. Nadinig ko ito sa lalaking chinito. May katangkaran at maputi rin. Mas lalong huminto ang ikot ng aking mundo. Hell shit!...

Dumagundong ng kaba at takot ang aking utak at puso. Pinagpawisan na rin ako kahit hindi pa gaanong mainit. Yung aking lalamunan. Biglang nanuyot. Tuloy, parang kayhirap magsalita.

Tinignan ko sila isa isa. Nag-aabang. Bakas sa kanilang mukha ang excitement sa aking isasagot.

"Ah----.." naputol ang akma kong sasabihin nang may sumapaw. Oh no!. Huwag si kuya Lance. Mas lalong mag-aalburoto ng galit Yun kapag narinig nya mga sinabi nila. Damn!. Now way!.

Hindi ko na matukoy kung kaninong boses yun kanina dahil sa pintig ng puso kong sobrang bilis. Ginawa akong bingi ng ilang minuto.

"Ano yan?.." mabilis akong pumikit at huminga ng malalim. Mabuti nalang at sya ang dumating dahil kung sakapling iba at si kuya pa. Patay talaga ako. Jaden my saviour.

Dinumog sya ng mga ito. Inakbayan. Tinulak saka ginulo gulo ang buhok. Anong ginagawa nila sa kanya?. Damn!. Gusto kong magsalita, suwayin sila pero wala akong lakas ng loob na agawin ang atensyon nya sa kanila. Hindi pa rin naaalis sa akin yung nangyari kahapon.

"Teka nga. Ano ba?..." sigaw nya. Umalingawngaw sa walang gaanong tao na daan ang kanyang boses.

Duon naman ako natinag. Nagising ang nahimatay kong sistema dahil sa biglang pasabog nila. Tumingin ako sa kanya. Napalunok nalang ako bigla ng narealize na nakatingin rin pala sya sakin.

"Anong meron dito?.." Anya ng di tinatanggal ang mata sakin habang nakangiti.

Muli. Ginulo nila ang kanyang buhok. Dahilan para mapayuko sya. What?..

"Ikaw?. Anong meron sa'yo ha?..." binatukan sya ni chinito at sinuntok pa nila ito ng bahagya. Mahina lang naman. Nagkakatuwaan ata sila..

Haist!..

"Bakit ba?.." lumayo sya sa kanila saka inayos ang damit. Maging ang maganda nyang buhok. Hell Bamby!. Umalis ka na nga dyan..

"Walanghiya ka!. May pagtanong tanong ka pa. Mukha namang alam mo na kung bakit kami nagtatanong.."

"Kaya nga eh. Sarap mong sapakin. Jaden. Wala lang si kuya eh. May paakbay na ha.. Damn you!.." asaran nila.

Aalis na nga lang ako. Ayaw kong marinig isasagot nya. Baka masakatan lang ako.

Nag-umpisa na akong lumayo sa kanila. Pero dinig ko pa rin hiyawan nila. Damn!. Yung pisngi ko, pwede nang paglutuan ng pritong ulam. Ang init.

PREV INDEX Next