เกมอาจจะเปลี่ยนเล็กน้อยนะครับ

เริ่มกระบวนการถ่ายโอนข้อมูล...

หลังสิ้นเสียงสัจธรรม สติสัมปชัญญะของหนิงหลงได้ขาดวูบ ทิ้งตัวลงนั่งสมาธิเข้าฌาน ปล่อยจิตให้ล่องลอยไป

ในขณะนี้ภายในโลกจิตสำนึกของหนิงหลง สูตรคำนวณจำนวนมากค่อยๆ ปรากฏขึ้นมา แผ่ประกายที่จางๆ ออกมา ขณะที่ประกายแต่ละสาย เปี่ยมด้วยความมีชีวิตชีวาที่ไร้ขีดจำกัด เปี่ยมด้วยความเป็นไปได้ที่ไร้ขอบเขต พวกมันค่อยๆ หลอมรวมเข้ากับหนิงหลง

ภายในทะเลแห่งความรู้ของหนิงหลงถูกอัดแน่นไปด้วยข้อมูลความรู้ด้านกลศาสตร์นิวตันเต็มขนัด ถ้าให้เปรียบง่ายๆ ก่อนหน้านี้ความรู้ด้านคณิตศาสตร์และฟิสิกส์ของหนิงหลงเต็มสิบส่วนคือติดลบหนึ่งร้อย ทว่าเวลานี้หนิงหลงราวกับว่าท่านเซอร์ไอแซก นิวตันมาจุติ

ภาพนักวิทยาศาสตร์ชื่อดังตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันโผล่ขึ้นมานับร้อยชีวิตภายในโลกจิตสำนึกของหนิงหลง มือขวาชูนิ้วโป้งเหยียดตรงพลางหลับตาลงหนึ่งข้างยิ้มหยีฟันให้ ราวกับต้องการบอกกับหนิงหลงว่า 'ฝากลื้อสานต่อวิชาของพวกอั๊วะด้วยนะฮ้าฟฟู่วววว~'

หนิงหลงที่เห็นภาพเช่นนี้ภายในโลกจิตสำนึก เขาถึงกับเผยรอยยิ้มเหยเกออกมา หฤทัยอันเล็กจ้อยรู้สึกซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณอันล้นพ้นเกล้า ดวงกมลสุดแสนจะตื้นตัน ขอบพระคุณอาจารย์ร้อยหมื่นท่านที่มอบความรู้ให้เด็กตาดำๆ ด้อยโอกาสผู้แซ่หนิงคนนี้

เพ่ย! ขุดสุสานอาจารย์ท่านมาถล่มมารดามันเถอะ! ถ้าเกิดว่านี้เป็นโลกเดิมที่ใช้ความรู้พวกนี้หากิน หนิงหลงก็อยากจะจุดธูปบูชาขอบคุณนักวิทยาศาสตร์เหล่านี้อยู่หรอก แต่โลกที่หนิงหลงอยู่ ณ ปัจจุบัน มันเป็นแดนบำเพ็ญเซียนเนี่ยสิ! ถึงแม้ว่าจะเอาความรู้พวกนี้ไปใช้หากินพอประทังเลี้ยงชีพได้ แต่คงไม่วายไปสะดุดตาพวกยอดฝีมือบรรดาเทพยุทธ์เข้า สุดท้ายตัวเขาเนี่ยแหละที่จะถูกบังคับขืนใจ ยิ่งเขาต่อต้านไม่เชื่อฟัง ก็อาจจะถูกตบบ้องหูทีเดียวดับอนาถ

ดั่งสำนวนที่เขาว่ากันว่า 'ความรู้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอด' เป็นอัจฉริยะฟ้าประทานแล้วไง ถ้าแม้แต่แรงเชือดไก่ยังไม่มี ในโลกที่ใช้กฎแห่งป่าเป็นหลัก ผู้แข็งแกร่งเท่านั้นคือผู้อยู่รอด หนิงหลงที่ปวกเปียกอ่อนแอใช้แม้กระทั่งพลังปราณไม่ได้ คนยังไม่ทันจะได้เกิด ก็โดนพวกคุมกำเนิดแล้ว

ถ้าไม่ใช่เพราะบรรลุเคล็ดวิชาตอแหลจนลึกซึ้งถึงสัจธรรม เสแสร้งว่าตนเป็นยอดฝีมือไร้เทียมทานปราศจากผู้ต่อกร มีหรือจะรอดชีวิตมาเดินแอ็คโก้โชว์ตึงอย่างทุกวันนี้

"ถ้าเปลี่ยนเป็นความรู้ด้านเคมี บิดาจะสร้างระเบิดนิวเคลียร์มายิงถล่มสวรรค์ให้ย่อยยับให้มันพินาศตกตายกันไปข้าง!" หนิงหลงบ่นพลางเรียบเรียงความรู้ด้านฟิสิกส์ว่าจะนำสิ่งใดมาช่วยเหลือตัวเขาในยามนี้ "แต่ถ้าเกิดว่าข้าคำนวณรูปแบบการฟันดาบด้วยฟิสิกส์ละ?"

ในเวลานี้ ดวงตาทั้งสองของหนิงหลงเบิกกว้าง ภายในใจของหนิงหลงถึงกับหวั่นไหว เสมือนรู้แจ้งถูกปลุกตื่นจากฝัน

หนิงหลงรีบออกจากภวังค์จิตสำนึก พร้อมเอ่ยปากขึ้นอย่างรีบร้อนว่า "กระบี่! นำกระบี่มาให้ข้า!"

เมื่อเห็นท่าทีร้อนรนของหนิงหลงเช่นนี้ เย่ฉุ่ยเหยาไม่รอช้านำกระบี่ประจำกายของนางออกมาโยนให้หนิงหลงทันที

หนิงหลงรับกระบี่สีดำประกายม่วงมาไว้ในมือพร้อมหลับตาลงเข้าสู้ห้วงภวังค์ความคิดอีกครั้ง

เวลานี้ สมองของหนิงหลงได้ประมวลผลทะลุขีดจำกัดราวกับว่ามันกลายเป็นซูเปอร์คอมพิวเตอร์ เฟ้นหาวิธีการฟันดาบที่สมบูรณ์แบบที่สุดผ่านการคำนวณสูตรทางกลศาสตร์นับร้อยนับพันแบบไม่หยุดพัก "อัตราเร่งคงที่ การตกแบบอิสระ กฎของเคปเลอร์ กฎของความเฉื่อย การเคลื่อนที่แบบโพรเจกไทล์ กฎความโน้มถ่วงแห่งเอกภพ การเดินทางของแสง..."

เพียงแค่ชั่วพริบตาเดียวรูปแบบการฟันดาบที่รวดเร็วยิ่งกว่าแสงได้ถูกคำนวณออกมาอย่างสมบูรณ์ ทว่าอนุภาคที่เร็วยิ่งกว่าแสงนี้เป็นไปได้ในทางทฤษฎีเท่านั้น

อย่าว่าแต่ความเร็วที่มากกว่าแสงเลย แค่ความเร็วเสียงก็แทบจะไม่สามารถทำได้ เนื่องจากร่างกายของหนิงหลงนั้นมีข้อจำกัด ทำให้ไม่สามารถจำลองสูตรที่คำนวณออกมาด้วยร่างกายจริงได้ แม้ว่าจะสร้างสูตรที่สมบูรณ์แบบที่สุด แต่ร่างกายไม่สามารถตอบสนองได้ ก็ไร้ค่า!

ถ้าเกิดว่าหนิงหลงเป็นระดับปรมาจารย์ยุทธ์ ตัวเขาก็อาจจะพอสำแดงรูปแบบการฟันที่เทียบเท่ากับความเร็วเสียงออกมาได้

"บัดซบ! เส้นทางตัวเอกพร้อมสูตรโกงไร้พ่ายของข้าจะจบแค่นี้รึ!" หนิงหลงกำด้ามกระบี่แน่นด้วยท่าทีไม่ยินยอม "นี่ข้าต้องเป็นแมงดาที่เกาะเมียกิน หวังพึ่งบารมีพวกนางจนนิยายเรื่องนี้จบอย่างนั้นเหรอ? ไม่จริง! ข้าไม่เชื่อ!"

"ความต้องการของมนุษย์ไม่ควรถูกจำกัดด้วยความบกพร่องทางร่างกาย ตราบเท่าที่เราไม่บกพร่องทางจิตวิญญาณ" เสียงอ่อนแรงแหบพร่าเสียงหนึ่งดังขึ้นภายในโลกจิตสำนึกของหนิงหลง

ทันทีที่หนิงหลงดำดิ่งเข้าสู่ภายในโลกจิตสำนึก เขาก็ได้พบกับชายชราผู้หนึ่งที่นั่งอยู่บนรถเข็นวีลแชร์ไฟฟ้า

"จงมองขึ้นไปบนดวงดาว อย่าเอาแต่ก้มหน้ามองที่เท้าตัวเอง" ชายชรายกนิ้วขึ้นช้าๆ บนปลายนิ้วปรากฏกฎเกณฑ์สายหนึ่งที่ล้อมรอบ "อย่าจำกัดความคิดของตัวเองไว้แค่บนโลกเล็กๆ ใบนี้ จักรวาลนั้นกว้างใหญ่มากกว่าที่คิดไอ้หนู..."

กฎเกณฑ์จากปลายนิ้วของชายชราพุ่งตรงเข้าใส่บริเวณกลางหน้าผากของหนิงหลง ฉับพลันเสมือนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวจำนวนนับไม่ถ้วนระเบิดขึ้น พริบตาเดียวนั่นเอง ร่างขอหนิงหลงสะดุ้งทีหนึ่ง

จังหวะที่กฎเกณฑ์สายนี้ของชายชรากระทบลงไปบนหน้าผากของหนิงหลง ทำให้เขารู้สึกเหมือนมีสะพานศักดิ์สิทธิ์แห่งหนึ่งปรากฏขึ้นที่ทะเลแห่งความรู้ของเขา นำพาเขาไปยังโลกที่ใหม่ทั้งหมด นำพาไปยังระดับที่ใหม่ทั้งหมดโดยพลัน

สะพานศักดิ์สิทธิ์ได้ทอดข้ามทะเลแห่งความรู้ไปในพริบตาเดียว หนิงหลงถึงกับหวั่นไหวไม่น้อย นาทีนี้เขามีความรู้สึกเหมือนขจัดสิ้นข้อฉงนสงสัยและเห็นอย่างทะลุปรุโปร่ง พริบตาเดียวนั้นเอง ทำให้เขามองเห็นความหวังในการทำลายอุปสรรค

เครื่องพันธนาการที่รบกวนใจเขานั้น นาทีนี้ถูกชายชราช่วยปลดปล่อยออกมา

ในทะเลแห่งความรู้ของหนิงหลงได้ปรากฏหนังสือกลศาสตร์ควอนตัมวางอยู่ข้างกับกลศาสตร์นิวตันที่วางอยู่ก่อนหน้านี้

"ในเมื่อไม่สามารถฝึกร่างกายจนควบคุมได้อย่างสมบูรณ์ แทนที่จะปล่อยให้ร่างกายมีอำนาจเหนือทุกสิ่ง" หนิงหลงแสยะยิ้มบางๆ พลางดำดิ่งสู่ห้วงลึก "เช่นนั้นข้าจะหันไปฝึกจิตแทน"

ภายในโลกจิตสำนึก หนิงหลงได้หลับตาลงเข้าสู่โหมดจินตนาการ เตรียมพร้อมที่จะเบียวแตกได้ตลอดเวลา

ผ่านไปได้ชั่วครู่ ทันทีที่หนิงหลงลืมตาทั้งสองข้าง ปรากฏประกายเลือดที่พวยพุ่งออกมาจากดวงตาทั้งสอง ปรากฏเขาของมารที่มีขนาดใหญ่และยาวงอกขึ้นมาคู่หนึ่ง พริบตาเดียวนี้เอง ทั่วทั้งร่างของหนิงหลงถูกล้อมรอบไปด้วยไอหมอกของมาร ผมทรง Two-Block ค่อยๆ เริ่มยาวขึ้นจนไปถึงกลางหลัง สีผมที่ดำสนิทค่อยๆ ถูกไอหมอกมารกัดกินจนเป็นสีโลหิตฉาน

กลิ่นอายปณิธานการฆ่าแผ่ออกมาทำให้สั่นเทาไปทั่วเก้าชั้นฟ้าสิบแดนดิน ภายใต้ประกายแห่งการกระหายเลือดของเขา ไม่ว่าจะเป็นบรรดาทวยเทพล้วนแล้วแต่ขวัญกระเจิง

ทันใดนั้น หนิงหลงก็คือตัวแทนของมารร้ายทั้งหมด มือทั้งสองของเขาเต็มไปด้วยเลือดสดๆ เขาเสมือนดั่งเป็นเทพสังหาร สามารถฆ่าล้างผู้คนนับล้านได้อย่างง่ายดาย เขาคือจอมมารตลอดกาล ทุกๆ สรรพชีวิตเมื่ออยู่เบื้องหน้าเขามีแต่ถูกเข่นฆ่าสถานเดียว!

ตอนนี้หนิงหลงได้เข้าสู่ร่างมารแล้ว เขาได้กลายเป็นเจ้านิกายมารไปแล้วอย่างแท้จริง! เวลานี้ 'มารอมตะหนิงหลง' ได้ถือกำเนิดขึ้นมาแล้ว

พริบตาเดียวกันนี้ ทั่วทั้งร่างของหนิงหลงกลายเป็นปราศจากความแปดเปื้อน กลิ่นอายมารได้กลับกลายเป็นบริสุทธิ์ยิ่งนัก เขาได้กลายเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ ที่มีความพิสุทธิ์ตลอดกาล ไม่ว่าจะเป็นความมืด หรือสิ่งแปดเปื้อนใดๆ ก็ไม่สามารถกล้ำกรายเขาแม้แต่น้อย ต่อให้เขาก้าวข้ามอดีตปัจจุบันก็ยังคงความเป็นพิสุทธิ์ กลายเป็นบุคคลศักดิ์สิทธิ์ที่ปกป้องโลก

ในเวลานี้เอง บนสรวงสวรรค์ได้ยินเสียงเหล่าทูตสวรรค์ร่วมใจกันขับร้องประสานบทเพลง ปรากฏดอกไม้สวรรค์แต่ละดอกที่โปรยปรายลงมา ประตูสวรรค์กำลังจะเปิดออก เพื่อต้อนรับหนิงหลงที่เป็นบุคคลศักดิ์สิทธิ์เข้าสู่สวนอีเดน

ทว่าทันใดนั้นเอง ร่างของหนิงหลงได้หายไป เขาได้กลับกลายเป็นความขมุกขมัว เริ่มแบ่งอนุภาคของตัวเองให้มีขนาดเล็กกว่าอะตอม และในเสี้ยววินาทีนั้นเอง หนิงหลงได้ขยายตัวจนมีขนาดใหญ่กว่าห้วงจักรวาล! เขาได้สร้างฟ้าดินหมื่นสัจธรรมและหลักกฎเกณฑ์ต่างๆ เขาเป็นผู้บงการสังสารวัฏจักรการเวียนว่ายตายเกิดหกภพภูมิ เขาวิวัฒนาการการแปรเปลี่ยนของหยินและหยาง เขาเป็นผู้กำหนดการวิวัฒนาการตลอดกาล

ในขณะนี้ หนิงหลงได้กลายเป็นหลักกฎเกณฑ์ เขากลายเป็นมรรคาฟ้าดิน เขากลายเป็นตัวตนที่ซึ่งดำรงอยู่ชั่วนิจนิรันดร์กาล เขาคือทุกสิ่งทุกอย่างของมหาตรีสหัสโลกธาตุ

สิ่งเหล่านี้หาใช่อยู่ในขอบเขตของพลังอีกต่อไปแล้ว มันได้หลุดพ้นจากการแบ่งระดับขั้นพลังวัตรและความลึกซึ้งยอดเยี่ยมทุกอย่าง สิ่งนี้คือสิ่งที่ไม่ซับซ้อนแต่ก็เป็นสิ่งที่ยากที่สุด นั่นก็คือจิตวิญญาณดวงหนึ่ง! จิตแห่งการบำเพ็ญเพียรดวงหนึ่ง!

หนิงหลงได้ตระหนักแล้วว่า ขอบเขตที่แบ่งระหว่างโลกจินตนาการและโลกแห่งความเป็นจริงได้แตกสลายไปแล้ว ไม่ว่าจะเป็นร่างกายของเขาในโลกความเป็นจริงและพลังปราณ ไม่ว่าจะเป็นปราณกำลังภายในหรือปราณกำลังภายนอก พวกมันเป็นเพียงแค่สสารองค์ประกอบอย่างหนึ่งเท่านั้น

จากการคิดคำนวณและคาดคะเนเส้นทางการไหลเวียนของลมปราณที่อยู่ในร่างกาย หนิงหลงสามารถควบคุมพวกมันได้อย่างหมดจด เขาสามารถนำลมปราณภายนอกเป็นเครื่องไม้เครื่องมือสำหรับสร้างร่างกายใหม่ได้

จากเดิมที่เป็นร่างกายของชายหนุ่มสุขภาพดีที่ไม่มีจุดตันเถียนไว้หมุนเวียนปราณกำลังภายใน ทว่าตอนนี้ หนิงหลงสามารถนำปราณกำลังภายนอกเข้ามาปรับเปลี่ยนโครงสร้างโมเลกุลภายในร่างกาย อนุภาคต่างๆ ได้ถูกปราณกำลังภายนอกทำลายและจัดเรียงองค์ประกอบขึ้นมาใหม่ จนกลายเป็นร่างกายที่สมบูรณ์ตามที่หนิงหลงต้องการ

ถึงแม้ว่าหนิงหลงจะไม่กินหรือหายใจ เขาก็ไม่ตาย ร่างกายใหม่นี้สามารถต้านพิษได้ทุกชนิด และยังสามารถฝึกบำเพ็ญเพียรได้ สามารถดูดซับลมปราณได้อย่างรวดเร็วพร้อมหมุนเวียนส่งไปทั่วทั้งร่างไม่มีติดขัด ไร้ซึ่งจุดคอขวด เขาสามารถจำลองและใช้สูตรได้อย่างสมบูรณ์แบบ

และสูตรที่ว่ามานั้นไม่ใช่แค่สูตรจากกลศาสตร์นิวตันเท่านั้น! เพราะว่าเวลานี้ หนิงหลงได้รับสูตรกลศาสตร์ควอนตัมมาจากชายชรา ทำให้เขาสามารถที่จะปรับปรุงสูตรเดิมให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น

สมองของหนิงหลงจากเดิมที่สามารถคำนวณได้เทียบเท่าซูเปอร์คอมพิวเตอร์ ตอนนี้มันได้ยกระดับเป็นควอนตัมคอมพิวเตอร์แล้ว สูตรคำนวณรูปแบบการฟันดาบจากเดิมได้ถูกคิดคำนวนปรับปรุงใหม่

ใช่แล้ว! รูปแบบการฟันดาบที่เร็วยิ่งกว่าแสงแต่เดิม มันได้ถูกปรับใหม่จนเหนือจินตนาการไปแล้ว มันมีความเร็วเหนือกว่าห้วงมิติกาลเวลาเสียอีก เป็นความเร็วถึงขั้นชนิดที่ว่า หนิงหลงที่อาศัยอยู่ ณ ช่วงเวลาปัจจุบันสามารถแกว่งดาบฆ่าศัตรูที่อยู่ในช่วงเวลาอดีตและอนาคตได้

รูปแบบการฟันดาบของหนิงหลงได้ถูกจัดให้อยู่ในระดับกาลอวกาศแล้ว!

หนิงหลงค่อยๆ ออกจากภวังคจิตสำนึกกลับสู่โลกความเป็นจริง เมื่อหนิงหลงได้รับรู้ถึงร่างกายที่ถูกปรับเปลี่ยนโครงสร้างใหม่ทั้งหมด เขาแหงนหน้ามองท้องฟ้าเอ่ยพึมพำว่า "ตอนนี้ข้าสามารถเรียกตัวเองว่ามนุษย์อยู่ได้ไหม?"