539-2

บทที่ 539-2 ข้างหน้า

“ฮ่าๆๆๆๆๆ...”

อยู่ๆ เฝิงหนานก็หัวเราะออกมาเสียงดัง ไม่คิดว่าจะจับจุดอ่อนแบบนี้ได้!

เธอในชาติที่แล้วพอได้หลักฐานนี้มาก็เก็บเป็นความลับมาโดยตลอด แม้แต่จ้าวจวินฮั่นก็ไม่เคยบอก เพราะเธอรอคอยโอกาสที่เหมาะสมมาโดยตลอด

ตอนนั้นจ้าวจวินฮั่นรักเจียงเซ่อมาก ลุ่มหลงกับร่างกายสาวอันงดงามของหล่อนที่เข้ามายั่วยวนอย่างไม่อาย เธอรู้จักนิสัยของจ้าวจวินฮั่นดี จึงอดทนมาโดยตลอด

ตอนนั้นเฝิงหนานเข้าใจว่า จ้าวจวินฮั่นถูกตามใจตั้งแต่เด็ก ไม่ชอบให้ใครมาขัดใจ ตอนที่เขาหลงใหลในตัวเจียงเซ่อมากๆ ถ้าเธอเปิดโปงฐานะที่แท้จริงของเจียงเซ่อ ถึงตอนนั้นไม่เพียงแค่เจียงเซ่อที่จะจบไม่สวย ตนเองก็อาจจะโดนจ้าวจวินฮั่นใช้เงินไล่ให้ออกจากชีวิตด้วยเช่นกัน

เพราะฉะนั้นเธอจึงเก็บความลับนี้ไว้ เพื่อรอให้จ้าวจวินฮั่นเบื่อเจียงเซ่อ

เธอไตร่ตรองมาเป็นอย่างดีแล้วว่า ถ้าจ้าวจวินฮั่นเบื่อเจียงเซ่อแล้ว เธอจะงัดหลักฐานนี้ออกมา และมันก็เพียงพอที่จะทำให้เจียงเซ่ออยู่ในวงการไม่ได้อีกต่อไป

ในขณะเดียวกันถ้าเจียงเซ่อมีความสามารถมากพอที่จะปั่นหัวจ้าวจวินฮั่นจนมีผลต่อตำแหน่งของตนเอง เธอก็มีจุดอ่อนนี้อยู่ในมือก็เพียงพอที่จะทำให้ตระกูลจ้าวไม่ยอมรับหล่อน

ด้วยฐานะของตระกูลจ้าว ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีทางยอมให้หญิงข้างกายจ้าวจวินฮั่นมีพ่อเป็นนักโทษ ชาตินี้ทั้งชาติ หล่อนก็อย่าคิดว่าจะมาแย่งที่ของตนเองได้!

เธอเก็บเรื่องที่คิดว่าเป็นประโยชน์นี้เอาไว้ เพื่อรอเปิดโปงในโอกาสที่เหมาะสมมาโดยตลอด แต่ทว่า เฝิงหนานในตอนนั้นรอแล้วรออีก ท้ายที่สุดสิ่งที่ได้กลับมาไม่ใช่การไล่เจียงเซ่อออกจากชีวิต แต่กลับเป็นการสูญเสียชีวิต!

พอคิดถึงเรื่องนี้ และนึกออกแล้วว่าชายคนนั้นคือใคร เฝิงหนานจึงตระหนักได้ว่า ที่เธอคิดว่าเจียงเซ่อเป็นคนร้ายที่ฆ่าตนเอง จนจงเกลียดจงชังหล่อนมาหลายปี ตอนนี้จึงกระจ่างแล้วว่า สองพ่อลูกอาจจะสมรู้ร่วมคิดเพื่อที่จะฆ่าตนเอง

คืนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะเธอตามเจียงเซ่อลงไป ถ้าไม่ใช่เพราะเธอชนผู้ชายคนนั้น จนทำให้รู้สึกแปลกใจ และคิดถึงเรื่องในอดีต บางทีเธออาจจะลืมเรื่องนี้ไปแล้วด้วยซ้ำ

เมื่อคิดดูให้ดีแล้ว ชายที่เจอคืนนี้ หน้าตาคล้ายคลึงกับเจียงเซ่อจริงๆ

ชาติที่แล้ว พ่อลูกคู่นี้เป็นคนฆ่าตนเอง แต่คิดไม่ถึงว่าในชาตินี้จะกลายมาเป็นลูกไก่ในกำมือเธอ

เฝิงหนานเผยรอยยิ้มแปลกประหลาดตรงมุมปาก หางตาเห็นไต้เจียที่อยู่อีกข้าง พลันขมวดคิ้ว

หลังจากรู้แล้วว่าผู้ชายที่ชนตนเองในคืนนี้เป็นใคร เฝิงหนานก็ไม่จำเป็นต้องสืบอีกแล้ว ไต้เจียเองก็หมดประโยชน์ เรื่องนี้เป็นที่พึ่งที่มั่นคงที่สุดของเธอ เป็นจุดอ่อนสำคัญที่สุดของเจียงเซ่อที่เธอกำมันเอาไว้จึงไม่สามารถเปิดเผยออกไปได้

แม้ไต้เจียที่อยู่ข้างกายเธอก็รู้เรื่องนี้ไม่ได้!

เธอนึกขึ้นได้ว่าเจียงเซ่อเคยประกาศว่าจะแต่งงาน เธออาจจะหมั้นกับเผยอี้เอาไว้แล้ว ไม่รู้ว่าตระกูลเผยและเผยอี้จะรู้ฐานะที่แท้จริงของเจียงเซ่อหรือไม่

ถ้าตระกูลเผยรู้ความจริงเกี่ยวกับเจียงเซ่อ แล้วยังยอมให้หลานชายแต่งงานกับหล่อน นั่นหมายความว่าเผยอี้จริงใจกับเจียงเซ่อ เฝิงหนานจะทนเรื่องแบบนี้ได้อย่างไรเล่า

ผู้หญิงนิสัยร้ายกาจ ชาติที่แล้วเลวทรามจนไม่อาจเปรียบได้ เป็นแค่คนชั้นต่ำที่คิดจะแย่งสามีชาวบ้านอย่างหน้าไม่อาย มีพ่อเป็นนักโทษแถมเป็นคนเลว ท้ายที่สุดยังจะกล้าฆ่าตนเอง

ตอนนี้ทุกอย่างกลับพลิกผัน หล่อนกลายเป็นซูเปอร์สตาร์ ได้พบกับชายที่รัก ได้เป็นสะใภ้ของตระกูลเศรษฐี

บนโลกใบนี้ มีเรื่องแบบนี้ที่ไหนกัน ฆ่าคนก็ควรจะชดใช้ด้วยชีวิต ฟ้าไม่มีตา!

แต่ทว่า เฝิงหนานเองก็ไม่สนใจ เรื่องแบบนี้ ถ้าพระเจ้าไม่ยอมแก้แค้นให้กับเธอ เธอก็จะทำด้วยตนเอง

เธอคิดมาโดยตลอดว่าที่เธอได้มาเกิดใหม่เพราะพระเจ้าคิดว่าเธอตายไปอย่างไม่ยุติธรรม ให้เธอได้รู้เรื่องราวที่จะเกิดขึ้น ให้เธอได้เป็นเฝิงหนานอย่างที่ชาติที่แล้วอยากเป็น มีทุกอย่างที่สมบูรณ์แบบ และเป็นหญิงที่มีฐานะเหมาะสมกับจ้าวจวินฮั่น รู้ว่าหนังเรื่องไหนจะดังบ้าง สามารถใช้เส้นสายและฐานะเพื่อเข้าวงการบันเทิง จนประสบความสำเร็จ แต่งงานกับจ้าวจวินฮั่น เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา ไม่ต้องคอยคิดมากและหวาดระแวงเหมือนชาติที่แล้ว

แต่ทว่า ตอนนี้เฝิงหนานได้ค้นพบว่า บางทีที่พระเจ้าให้ตนเองเกิดใหม่ ไม่ได้มีจุดประสงค์เพียงเท่านี้ แต่อาจจะอยากให้โอกาสเธอได้แก้แค้นด้วยตนเอง!

ตอนนี้ต่อให้เจียงเซ่อจะโด่งดังมากกว่านี้ บีบเถาเฉินจนได้เข้ามาเป็นนักแสดงหญิงอันดับต้นๆ ของหัวเซี่ยแล้วอย่างไรเล่า?

เผยอี้ชอบหล่อน รักหล่อนเท่าชีวิต จะแต่งงานกับหล่อนแล้วอย่างไร?

ตอนนี้หล่อนยิ่งมีความสุขมากเท่าไหร่ แต่ถ้าก่อนงานแต่งถูกเปิดโปงว่าพ่อของหล่อนเป็นคนร้ายคดีลักพาตัวและติดคุกอยู่ที่ฮ่องกง ถ้ากลายเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ก็ไม่รู้ว่าตระกูลเผยจะจัดการกับหล่อนอย่างไร จะยังต้องการผู้หญิงที่มีชื่อเสียงฉาวโฉ่คนนี้หรือไม่?

เฝิงหนานหัวเราะด้วยน้ำเสียงอันเย็นเยียบครั้งหนึ่งและยื่นมือออกไปจับผ้าห่มเอาไว้แน่น

“คุณเฝิงคะ ผู้ชายที่ชนคุณคืนนี้ มีอะไรผิดปกติเหรอคะ”

ไต้เจียเห็นเธอที่เดี๋ยวกัดฟัน เดี๋ยวหัวเราะออกมาเสียงดัง ท่าทางดูโหดเหี้ยมจึงอดถามเธอไม่ได้

“อ่อ ไม่มีอะไรแล้ว เธอไม่ต้องสนใจหรอก”

เธอจะต้องหารูปภาพของเจียงเซ่อที่ถูกพ่ออุ้มเมื่อตอนที่เพิ่งคลอดได้ไม่นานมาให้ได้

ภาพถ่ายภาพนี้เป็นหลักฐานสำคัญ ถึงตนนั้นเธอจะส่งมันให้นักข่าว ลงในอินเทอร์เน็ตเพื่อให้กลายเป็นประเด็นใหญ่โต

เธอยังจำได้ว่า ตอนที่จ้างคนไปสืบ คนที่ได้ภาพถ่ายนี้มาบอกว่ามีภาพถ่ายของเจียงเซ่อและพ่อเพียงภาพเดียว คนที่เก็บมันเอาไว้คือเพื่อนที่ถ่ายภาพ ‘ครอบครัว’ ให้กับเจียงเซ่อ ตอนแรกเหตุผลที่เก็บภาพนี้เอาไว้ เพียงเพราะรู้สึกว่าครอบครัวนี้ล้วนมีใบหน้าที่งดงามโดดเด่น จึงเก็บเอาไว้ เพราะพ่อของเจียงเซ่อหายตัวไป คนที่มีภาพนี้เองก็ลืมเรื่องนี้ไปแล้ว

จนกระทั่งคนที่เฝิงหนานส่งไปเจอเขาเข้า จึงคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา

คนของเฝิงหนาน เสียแรงไปไม่น้อยกว่าจะได้รูปนี้มา

เธอจำได้ว่าตนเองได้ถามนักสืบว่าคนที่มีภาพนี้ในครอบครองคือใคร แต่จำไม่ค่อยได้แล้ว ทว่า ที่อยู่โดยคร่าวๆ ของคนๆ นั้น นักสืบได้พูดถึงและเธอเองก็ยังจำได้รางๆ

ถ้ารู้เบื้องหลังของภาพๆ นี้ และรู้ตำแหน่งคร่าวๆ หากอยากตามสืบมันก็ไม่ใช่เรื่องยาก

มีภาพถ่ายอยู่ในมือ ถึงเวลาเธอจะใช้ฐานะของเฝิงหนานเป็นเครื่องมือในการสืบข้อมูลเกี่ยวกับพ่อของเจียงเซ่อที่ฮ่องกง แล้วการจะทำลายชีวิตเจียงเซ่อก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายแล้ว!

เรื่องแบบนี้จะให้ไต้เจียไปสืบด้วยตนเองไม่ได้ เธอไม่ใช่มืออาชีพ จะเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่นเสียเปล่าๆ อีกประการหนึ่ง เธอยังเป็นคนข้าวตัวของตนเอง อาจจะทำให้หล่อนเกิดแปลกใจ และสงสัยตนเองในที่สุด

สิ่งสำคัญคือ แม้เฝิงหนานจะใช้เธอ แต่กลับไม่เคยเชื่อใจเธอร้อยเปอร์เซ็นต์

เธอกับเจียงเซ่อเคยมีปฏิสัมพันธ์กัน ทั้งสองเคยร่วมงานกันในเรื่อง ‘ฝันที่เป็นจริง’ แม้จุดจบจะไม่เหมือนกัน แต่ไต้เจียเองก็แสดงท่าทีว่าเกลียดเจียงเซ่อ ทว่า เพราะสิ่งที่ต้องพบเจอเมื่อชาติที่แล้ว ทำให้เธอไม่สามารถเชื่อใจใครเลยจริงๆ

เธอรู้สึกว่าเมื่อครู่นี้ตนเองไม่น่าเรียกไต้เจียเข้ามาคุยเรื่องนี้ง่ายๆ แบบนี้ จึงคิดหาข้ออ้าง เพื่อให้ไต้เจียลืมเรื่องนี้ไป

“คืนนี้ฉันเจอเจียงเซ่อ เราเลยยืนคุยกันครู่หนึ่ง แล้วสุดท้ายก็ถูกผู้ชายคนหนึ่งชนก็เท่านั้น”

เธอพูดด้วยท่าทางที่ดูผ่อนคลายมากจนเกินไป ไต้เจียจึงไม่ค่อยเชื่อนัก

ตอนแรก คืนนี้เฝิงหนานวางแผนจะสานสัมพันธ์กับเชี่ยซ่าเหลย ไม่รู้ว่าไปเจอเรื่องอะไรกระทบจิตใจมา สุดท้ายยังไม่ทันได้เจอเชี่ยซ่าเหลยก็เก็บของแล้วออกมาเลย ทั้งยังไม่ได้อยู่ดูหนัง กลับมาก็ทำท่าทางราวกับเจอผีมา เหมือนคิดถึงเรื่องชวนสยองอะไรบางอย่างขึ้นมา

ใบหน้าขาวซีด หน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อ บอกว่าจะถามเรื่องผู้ชายที่ชนเธอเป็นใคร ท้ายที่สุดไม่รู้ว่าคิดอะไรออก ก็บอกว่าไม่มีอะไรแล้ว

ขนาดคนโง่ยังรู้เลยว่าต้องมีอะไรแน่ๆ

แต่ทว่า คนๆ นี้เป็นคนมากแผนการ นิสัยเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ตอนนี้จึงขัดใจเธอไม่ได้ ถ้ายังขืนพูดต่ออาจจะทำให้เธอโกรธได้

ไต้เจียพยักหน้า ก่อนจะออกไปก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา ตีสี่สิบห้านาทีแล้ว

ป่านนี้แล้ว ไม่ว่าเฝิงหนานจะโมโหมากเท่าไหร่ ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะตื่นมาระบายความโกรธตอนนี้และยังปลุกเธอให้ตื่นแล้วไล่กลับไปแบบนี้อีก

ไต้เจียกำโทรศัพท์มือถือแน่น แล้วหันมองห้องนอนของเฝิงหนานอีกครั้ง คิดถึงเมื่อครู่นี้ที่เธอให้ตนเองไปตามสืบความสัมพันธ์ระหว่างผู้ชายที่ชนเธอคืนนี้กับเจียงเซ่อ

นั่นหมายความว่า เฝิงหนานสงสัยว่าผู้ชายที่ชนเธอคืนนี้เกี่ยวข้องกับเจียงเซ่อ การจะทำให้เธอสงสัยได้ ต้องมีเบาะแสบางอย่างแน่

เธอมีความแค้นอันยิ่งใหญ่กับเจียงเซ่อ ความแค้นนี้ไม่เหมือนเป็นเรื่องเล็กๆ อย่างเรื่องที่เคยเสียตำแหน่งพรีเซนเตอร์ของ E.B เพราะเจียงเซ่อ แต่มันมีอะไรมากกว่านั้น

จากนั้นเธอก็เปลี่ยนใจไม่สืบแล้ว อาจจะเพราะคิดอะไรออก

เพราะฉะนั้นการที่ไม่ให้ตนเองไปสืบ บางทีเป็นเพราะเฝิงหนานจะให้คนอื่นจัดการเรื่องนี้แทน

ไต้เจียคอยระวังตัวเอาไว้ และสนใจเรื่องของเฝิงหนานมากขึ้นกว่าเดิม

ในฐานะที่เป็นผู้ช่วยของเฝิงหนาน เธอมีข้อได้เปรียบหนึ่ง นั่นคือสามารถเข้าถึงเรื่องบางเรื่องที่คนอื่นไม่สามารถเข้าถึงได้อย่างเปิดเผย

โดยเฉพาะนิสัยอันแปลกประหลาดของเฝิงหนาน หลังจากที่ทำให้ผู้ช่วยออกไปอีกคนจนต้องขึ้นศาลแล้ว เรื่องที่เธอต้องดูแลก็มีมากขึ้น

หลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์ ไต้เจียจึงสังเกตเห็นว่า บัญชีส่วนตัวของเฝิงหนานได้โอนเงินจำนวนสามแสนไปยังอีกบัญชี เธอจำชื่อเจ้าของบัญชีนั้นเอาไว้ หลังจากนั้นก็ไปตามสืบ คนๆ นี้แซ่เฉิง เปิดสำนักงานแห่งหนึ่ง เบื้องหลังเป็นพวกรับจ้างทวงหนี้และปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยสูง มีปฏิสัมพันธ์กับพวกอันธพาล ก่อนหน้านี้เฝิงหนานไม่เคยเกี่ยวข้องกับคนๆ นี้มาก่อน และไม่เคยติดต่อกัน ครั้งนี้อยู่ๆ ก็กลับติดต่อกับเขา ทำให้ไต้เจียสงสัยขึ้นมา

ในขณะเดียวกันก็ให้คนไปสะกดรอยชายแซ่เฉิงคนนี้ รู้ว่าช่วงนี้เขาตามหาเบาะแสบางอย่างอยู่ที่เฉิงซีตี้ตู ได้ข่าวว่ากำลังตามสืบเรื่องของชายแซ่เจียงคนหนึ่ง

เรื่องมาถึงขนาดนี้ ไต้เจียแทบจะเดาออกแล้วว่า เฝิงหนานต้องมีอะไรแน่

เฝิงหนานยังคงคิดว่าไม่มีใครรู้ในสิ่งที่ตนเองทำอยู่ และไม่รู้ตัวว่าการกระทำของตนเองในวันนั้นได้ทำให้ไต้เจียเกิดสงสัยและสืบจนรู้อะไรบางอย่าง

เธอยังคงรอข่าวที่จะได้จากชายแซ่เฉิง เมื่อชาติที่แล้ว เธอรู้จักกับผู้ชายที่ชื่อเฉิงเซ่าเพราะเพื่อนเลวๆ ในวงการบันเทิงที่เธอเคยคบหาในตอนนั้นแนะนำมา และได้จ้างเขาให้ช่วยสืบประวัติของเจียงเซ่อให้ตนเอง

และชายคนนี้ให้คำตอบที่เป็นที่น่าพอใจกับเธอย่างรวดเร็ว ชาตินี้เธอมาเจอชายคนนี้อีกครั้ง ตอนแรกเธอคิดว่าเบาะแสที่ตนเองให้เขานั้นมีมากกว่าชาติที่แล้ว ควรจะสืบเรื่องราวมาได้อย่างราบรื่นสิถึงจะถูก

แต่ไม่รู้เพราะอะไร รอมาครึ่งเดือนแล้ว ชายคนนี้ก็ยังคงอยู่ในช่วงสืบหาเบาะแส ไม่โทรหาตนเองเสียที

เธอเริ่มตื่นตระหนก ยังไม่ทันที่เธอจะโทรไปถามเรื่องนี้ด้วยตนเอง ในที่สุดเฉิงเซ่าก็โทรมา

เฝิงหนานรีบรับสายอย่างทนรอต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว ตอนแรกคิดว่าจะได้รับข่าวดี ใครจะรู้ว่าเฉิงเซ่าที่อยู่ในสายกลับพูดด้วยความโกรธว่า

“คุณเฝิง นี่คุณจงใจปั่นหัวผมเล่นใช่ไหม”