webnovel

สักวันฉันจะเป็นซุปตาร์

เธอ เฝิงหนาน คุณหนูตระกูลเฝิงผู้ร่ำรวยล้นฟ้า เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เธอกลับมาอยู่ในร่างของ เจียงเซ่อ เด็กสาวยากจนที่ไม่มีอะไรดีนอกจากหน้าตา วันๆ เอาแต่ใฝ่ฝันว่าอยากจะเข้าวงการบันเทิง แม้ชะตาจะเล่นตลกทำให้ชีวิตกลับตาลปัตรไม่มีอะไรเหมือนกับชีวิตเดิมก่อนหน้านี้เลยสักนิด แต่นี่อาจจะเป็นโอกาสที่สวรรค์มอบให้เธอเพื่อให้เธอได้เลือกทางเดินชีวิตของตนใหม่อีกครั้งก็ได้ ชีวิตที่ไม่เคยได้เลือกเอง ตอนนี้โอกาสกลับมาอยู่ในมือเธออีกครั้ง ถ้าอย่างนั้นเธอก็ขอเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่เป็นของเธอบ้าง… เมื่อคนรู้จักในชีวิตครั้งเก่าได้หวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง ครั้งนี้เธอจะได้รู้จักพวกเขาเหล่านั้นใหม่อีกครั้งในมุมมองที่ต่างออกไป

กว่านเอ๋อร์ wr · Urban
Not enough ratings
710 Chs

476

บทที่ 476 พบเจอ

กว่าจะกล่อมให้เฝิงจงเหลียงออกมาได้นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เขายังคงบ่นพึมพำ จนทำให้เสี่ยวหลิวไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดี

เสี่ยวหลิวไม่ค่อยเข้าใจคุณท่านของเขาเท่าไหร่นัก ถ้าจะบอกว่าเขาไม่โกรธเจียงเซ่อ แต่หลังจากที่สืบจนรู้ฐานะของเธอ รู้ว่าพ่อแท้ๆ ของเจียงเซ่อคือเจียงจื้อหยวน เขาก็ติดต่อกับเจียงเซ่อน้อยลง

ถ้าจะบอกว่าเขาโกรธ แต่ก็ยังอุตส่าห์มาดูหนังของเจียงเซ่อ โดยที่ไม่สนใจเลยว่าเที่ยงคืนแบบนี้เขาควรจะเข้านอนแล้ว ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ

พวกเขาลงลิฟต์เพื่อไปยังที่จอดรถ ในลิฟต์เฝิงจงเหลียงขมวดคิ้ว ยังคงคิดถึงหนังที่ดูในคืนนี้

สำหรับคนแก่ที่ดูหนังและสัมผัสกับหนังเป็นครั้งแรก ตอนนี้เขาดูกระตือรือร้นมาก จนอดบ่นถึงเนื้อเรื่องในหนังไม่ได้

“คุณปู่เฝิงครับ ให้พวกเราไปส่งเถอะครับ”

เนี่ยต้านเห็นว่าเขาพูดถึงเนื้อเรื่องในหนัง ‘Evil’ อย่างอดไม่ได้หลายครั้งแล้ว และยังคงบ่นเสี่ยวหลิว กล่าวหาเรื่องที่เขาบอกให้ตนเองออกจากโรงหนัง “ไม่แน่ว่าข้างหลังอาจจะมีอีกก็ได้ แต่กลับพลาดเพราะเธอนี่ล่ะ”

“ไม่มีแล้วจริงๆ ครับ” เสี่ยวหลิวอธิบายไปหลายรอบ เนี่ยต้านและคนอื่นๆ ที่อยู่ข้างๆ ก็มองเขาด้วยความเห็นใจ เสี่ยวหลิวถูกคุณปู่เฝิงถามย้ำจนเหงื่อตก แล้วหัวเราะอย่างเศร้าใจออกมาสองที

“เธอรู้ได้ยังไงว่าไม่มีแล้ว” เฝิงจงเหลียงไม่เชื่อ “โทรถามเซ่อเซ่อหรือยัง”

“ไม่มีแล้วจริงๆ ครับ ต่อไปจะฉาย ‘Evil’ ซ้ำอีกครั้ง แต่ว่ามันเป็นการฉายซ้ำ”

เซี่ยงชิวหรานเห็นท่าทางอันร้อนรนของเสี่ยวหลิว ก็อดตอบแทนเขาไม่ได้

เฝิงจงเหลียงได้ยินแบบนี้ ก็ดีใจขึ้นมา “ยังมีอีกเหรอ?”

“ดูอีกไม่ได้แล้วครับคุณท่าน” เสี่ยวหลิวเห็นท่าทางแบบนั้นของเขา ก็รีบห้าม “ตีสองกว่าแล้ว” เขายกข้อมือขึ้นมาให้เฝิงจงเหลียงดูนาฬิกา

“กลับไปถึงบ้าน ก็เกือบจะตีสามแล้ว กว่าจะอาบน้ำเสร็จแล้วเข้านอนคงจะตีสามครึ่ง” นี่มันก็ดึกกว่าเวลานอนปกติของเขามามากแล้ว ไม่ดีต่อสุขภาพของเขาเลย

คืนนี้คุณท่านเอาแต่ใจมาก เรื่องที่จะมาดูหนังรอบปฐมทัศน์ตอนเที่ยงคืนให้ได้ เสี่ยวหลิวก็พยายามประนีประนอมแล้ว แต่ไม่กล้ายอมให้เฝิงจงเหลียงเอาแต่ใจต่อไปอีก มิเช่นนั้นหมอจะว่าตนเองได้

ลิฟต์ลงไปจนถึงชั้นหนึ่ง เป็นครั้งแรกที่เด็กกลุ่มนี้เห็นเฝิงจงเหลียงไม่มีเหตุผล

ตลอดเวลาที่ผ่านมา สำหรับเนี่ยต้านแล้ว คุณปู่เฝิงเป็นคนจริงจัง ไม่เคยเห็นอีกด้านหนึ่งของเขามาก่อน เขาใช้ให้เสี่ยวหลิวไปซื้อตั๋วหนังอีกสองใบ บอกว่าจะไปดูอีกรอบ

ในลิฟต์ บรรยากาศเคร่งเครียด เนี่ยต้านจึงพูดพร้อมรอยยิ้ม

“ไม่สู้ให้เราไปส่งคุณปู่กลับ...”

พูดยังไม่ทันจบ เฝิงจงเหลียงกลับส่ายหน้าปฏิเสธ ทันทีที่ลิฟต์ลงมาถึงห้องโถงใหญ่ก็กลับหยุดลง พอประตูลิฟต์เปิดออก ข้างหน้าก็มีคนกลุ่มหนึ่งที่มาดูหนังรอบต่อไป

“…ไป...” เนี่ยต้านยังพูดอยู่ สายตาของเฝิงจงเหลียงกลับหยุดชะงัก พลันตัวเกร็ง เขาเห็นชายร่างสูงใหญ่ท่ามกลางผู้คนที่ยืนอยู่นอกลิฟต์

ชายคนนี้ เขาไม่เจอหน้ามายี่สิบปีแล้ว แต่แม้ว่ามันจะกลายเป็นเถ้าถ่านเฝิงจงเหลียงก็ยังจำได้แม่น!

เจียงจื้อหยวนยืนอยู่ด้านนอกฝูงชน เขาสวมแจ็กเกตสีเทาเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงและรอลิฟต์อยู่

ตัวของเขาสูงมากเกือบจะร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตรได้ ท่ามกลางคนที่กำลังรอลิฟต์จึงทำให้เขาดูโดดเด่นเป็นพิเศษ

คนที่อยู่รอบตัวเขากำลังพูดถึงหนังเรื่อง "Evil" เขายืนอยู่ห่าง ๆ ท่าทางดูเรียบเฉยเย็นชา ให้ความรู้สึกแปลกแยกกับคนรอบข้าง เมื่อเฝิงจงเหลียงเห็นเขา ดวงตาก็หรี่ตาลง รอยยิ้มบนหน้าก็พลันหายไปอย่างไร้ร่องรอย

ท่าทางของเขาผิดปกติเกินไป แม้เสี่ยวหลิวที่กำลังพยายามโน้มน้าวเขายังสัมผัสได้

“ลิฟต์ลงน่ะ” คนที่อยู่ข้างนอกกำลังพูดอยู่ เสี่ยวหลิวมองไปรอบๆ ตามสายตาของเฝิงจงเหลียงและเห็นเจียงจื้อหยวนเช่นกัน ขนเขาลุกชูชันขึ้นมาในทันที ใบหน้าเผยความเกลียดชังและรู้สึกเหนือความคาดหมายออกมา เขาเกือบจะตะโกนออกไปแล้วด้วยซ้ำ แล้วรีบก้าวไปยืนบังอยู่ตรงด้านหน้าของเฝิงจงเหลียงตามสัญชาตญาณ จ้องเจียงจื้อหยวนอย่างระแวดระวัง

จากข้อมูลที่เสี่ยวหลิวสืบมาได้ เจียงจื้อหยวนออกจากคุกมาได้สักระยะแล้ว และเสี่ยวหลิวไม่เคยหยุดระแวงในตัวเจียงจื้อหยวนเลย

รู้ว่าเขามีบัตรประจำตัวชั่วคราว หลังจากที่ถูกปล่อยตัวออกจากคุก ก็ยังคงหางานเพื่อปักหลัก ช่วงที่อยู่ในการควบคุมของตระกูลเฝิง เจียงจื้อหยวนประพฤติตัวดีมาโดยตลอด

เฝิงจงเหลียงเองก็รู้ว่าเขากลับมาที่ตี้ตู แต่ตามหลักแล้ว ชาตินี้เป็นไปไม่ได้ที่ทั้งสองจะได้กลับมาพบกันอีก คิดไม่ถึงว่าจะมาเจอกันที่นี่

สายตาของเสี่ยวหลิวทำให้เจียงจื้อหยวนที่ราวกับกำลังเหม่อได้สติขึ้นมา เขาค่อยๆ เงยหน้าขึ้นและมองเข้าไปในลิฟต์

“คุณท่าน...”

เสี่ยวหลิวเริ่มกังวล น้ำเสียงดูกระวนกระวาย และสั่นเทาเล็กน้อย

เจียงจื้อหยวนเป็นคนที่อันตรายมาก พฤติกรรมทุกอย่างของเขาตอนอยู่ในคุกเสี่ยวหลิวได้รวบรวมเอาไว้บ้าง ในตอนที่เฝิงจงเหลียงให้เสี่ยวหลิวสืบเรื่องของเจียงเซ่อจนเชื่อมโยงไปถึงเจียงจื้อหยวน

พฤติกรรมของคนๆ นี้ในเรือนจำน่ากลัวมาก เขาไม่ใช่คนฮ่องกง ระหว่างที่ได้รับโทษ คนที่หาเรื่องเขาไม่เพียงแค่คนของเฝิงจงเหลียงเท่านั้น ยังมีคนฮ่องกงที่มีเบื้องหลังเป็นมาเฟียหลายคนที่เข้าคุกมา แต่เขาก็ยังคงสามารถเอาตัวรอดในที่แบบนั้นมาได้ด้วยหมัดของตัวเอง ในช่วงหลังๆ จึงไม่มีใครกล้าหาเรื่องอีก

ตอนนั้นเขาลักพาตัวเฝิงหนาน กระทำความผิดขั้นร้ายแรง ไม่แปลกที่จะติดคุก

แต่ตอนแรก เฝิงจงเหลียงเป็นคนที่ทำให้เขาติดคุก ทำให้เขาจนตรอกและระหว่างที่อยู่ในคุกยังสร้างความลำบากให้กับเขาไม่น้อย

เมื่อพบกันอีกครั้ง จึงถือได้ว่าเป็นการพบกันระหว่างศัตรู

ถ้าเป็นปกติ ตระกูลเฝิงมีลูกน้อง มีบอดี้การ์ด แม้ว่าหลังจากที่เจียงจื้อหยวนได้รับการปล่อยตัวจากคุกแล้ว เกิดคิดจะมาแก้แค้นเฝิงจงเหลียง ก็คงจะจนปัญญาและยากที่จะเข้าใกล้

แต่ตอนนี้ ข้างกายเฝิงจงเหลียงมีเพียงแค่ตนเอง แม้ว่าจะมีพวกคุณชายอย่างพวกของเนี่ยต้านอยู่ แต่เจียงจื้อหยวนอันตรายถึงเพียงนี้ หากทำให้พวกของเนี่ยต้านต้องลำบาก ไม่ใช่แค่เจียงจื้อหยวนที่จะเดือดร้อน แต่ตระกูลเฝิงเองก็ยากที่จะหนีความรับผิดชอบพ้น

เพียงครู่หนึ่ง เสี่ยวหลิวก็เหงื่อตก

คืนนี้ช่างเป็นคืนอัปมงคลจริงๆ เฝิงจงเหลียงดื้อจะมาดูหนัง แล้วยังคิดไม่ถึงว่าจะมาเจอกับคนร้าย ที่มีความแค้นอันใหญ่หลวงกับตนอีก หากรู้ว่าจะมาเจอกันแบบนี้ แม้เฝิงจงเหลียงจะตำหนิ เขาก็จะไม่ยอมให้เฝิงจงเหลียงออกมาแน่

เสี่ยวหลิวทำท่าเหมือนกำลังเผชิญหน้ากับศัตรู กลัวว่าเจียงจื้อหยวนจะพุ่งเข้าลิฟต์มา

เมื่อเนี่ยต้านสังเกตเห็นท่าทางผิดปกติของเสี่ยวหลิวก็อดถามไม่ได้

“มีอะไรหรือครับ”

เฝิงจงเหลียงเงียบ เขาจ้องเจียงจื้อหยวนอย่างเย็นเยียบ ชายคนนี้ก็ราวกับจะเห็นเขาแล้วเช่นกัน

จะว่าไปแล้ว มันก็น่าแปลก ตอนแรกทั้งสองควรมีความแค้นอันใหญ่หลวงต่อกัน เมื่อพบกันควรจะสู้ให้ตายกันไปข้างหนึ่ง

ตอนนั้นเขาเกือบฆ่าเฝิงหนาน ทำให้เฝิงหนานต้องบาดเจ็บ จากนั้นเจียงจื้อหยวนก็ถูกตระกูลเฝิงจับเข้าคุก เขาใช้ช่วงวัยหนุ่มที่ควรจะเป็นช่วงที่มีคุณค่าที่สุดของชีวิตในรั้วกำแพงสูง ต้องแยกจากกับภรรยาและลูก เมื่อออกจากคุกอีกครั้ง เขาก็ไม่ใช่ชายหนุ่มอายุน้อยไฟแรงเหมือนกับตอนนั้นอีกแล้ว

แต่ทว่า โชคชะตามักจะเล่นตลก เจียงจื้อหยวนทำร้ายเฝิงหนาน แต่สุดท้ายร่างของลูกสาวเขากลับถูกเฝิงหนานเข้ามาแทนที่ ตอนที่เฝิงจงเหลียงเห็นเขา จริงๆ แล้วควรจะจับเขาเข้าคุกอย่างไม่ลังเล ทำให้เขาไม่สามารถมาปรากฏตัวตรงหน้าตนเองได้อีกตลอดชีวิต แต่หลานสาวของตนเองกลับกลายเป็นลูกสาวของเจียงจื้อหยวนไปเสียนี่สิ