237

บทที่ 237 บุคลิกและความสามารถ

ในห้องแถลงข่าว ดนตรีที่เปิดคลอยังไม่ถูกปิดลง

เหล่านักข่าวรวมไปถึงพนักงานต่างๆ ในห้องต่างก็เงียบกริบ นานพอสมควร บนจอนั่นก็กลายเป็นเพียงจุดแสงเล็กๆ ก่อนที่จะดับมืดลงไป

ต่อจากนั้นเสียงดรตรีที่ช้าๆ ก็กลายเป็นค่อยๆ ฮึกเหิมขึ้นมา หลายๆ คนเริ่มที่จะใจเต้นดัง ‘ตึก ตึก’ ตามเสียงดนตรีไป จากนั้นหน้าจอที่ดำสนิทนั่น ก็กลายเป็นสีขาวทั้งผืน จากนั้นก็เป็นเหมือนหมอกขาวที่ล่องลอยตามลม จากนั้นภาพใบหน้าที่แท้จริงก็ค่อยๆ ปรากฏออกมาทีละนิดๆ

รูปๆ นี้ยังคงเป็นรูปขาวดำเช่นเดิม และมันก็ยังคงดึงดูดสายตาของทุกๆ คนได้เหมือนอย่างเช่นเคย

ถ้าพูดว่า ภาพโปสเตอร์ที่มีรูปเธอสวมชุดราตรีสีขาวที่ดูแล้วแสนบริสุทธ์และสง่างามแล้วละก็ งั้นรูปโปสเตอร์รูปใหม่นี้ ก็คงเป็นเจียงเซ่อที่แพรวพราวไปด้วยเสน่ห์และมีความลึกลับ

เธอสวมชุดกระโปรงยาวแขนกุดสีดำ ตรงกลางของชุดกระโปรงนั้นมีซิปตั้งแต่บริเวณปกคอจนไปถึงชายของมัน ทำให้กระโปรงมันดูติดกัน และร่างอรชรอ้อนแอ้นก็ถูกห่อหุ้มอยู่ในนั้น และโชว์เรียวขาคู่นั้นที่ดูอวบอิ่มอีกด้วย

กระโปรงสีดำสนิทกับสีผิวที่ขาวจัดเหมือนเป็นการเอาสองสิ่งที่แตกต่างกันมารวมกัน และภาพที่ถูกถ่ายออกมาก็ทำให้ทุกคนมองว่ามันดูยาดเยิ้มไม่น้อยเลย

เจียงเซ่อก้มหน้าลงเล็กน้อย แต่สายตาของเธอกำลังช้อนมองขึ้นมา ทรงผมถูกทำให้เหมือนว่าไม่ได้จัดทรงมา เหมือนกับเพิ่งตื่นนอนในวันสบายๆ เส้นผมบนหัวของเธอมันดูยุ่งเหยิงไม่เป็นรูปร่าง ริมฝีปากของเธอคาบบุรี่ก้านหนึ่งเอาไว้ มือข้างหนึ่งถือไฟแช็คขึ้นมา ทำท่าว่ากำลังจะจุดมัน ข้อมือบางของเธอสวมสร้อยข้อมือชุดเครื่องเพชรในฝันของกังหัว เพราะเครื่องประดับและเครื่องแต่งกายต่างๆ ถูกจัดให้เข้ากัน เลยทำให้เห็นได้อย่างชัดเจน

มุมปากของเธอไม่ได้แสดงออกว่ากำลังยิ้ม แต่กลับทำให้รู้สึกเหมือนว่าเธอนั้นสวยสง่าและยั่วยวนเป็นอย่างมาก การที่เธอก้มหน้าลงและช้อนสายตาขึ้นมาทำให้ได้เห็นแววตาที่มองไปรอบๆ ของเธอ กับแพขนตาที่ช่างแต่งหน้าได้ทำให้มันดูงอนขึ้น สายตาที่มองมาที่กล้องเหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ได้ยิ้ม คิ้วที่เหมือนขมวดเล็กน้อย ท่าทางที่กำลังจะจุดบุหรี่นั่นก็ดูดุดันอย่างไม่ได้ตั้งใจ

ภาพทั้งภาพออกไปทางโทนดำมืด ต่างกับภาพก่อนหน้านี้ที่เป็นโทนสีขาวสว่างแตกต่างกัน ภาพที่ออกมาให้ความรู้สึกแบบนี้ มันเป็นเหมือนเป็นที่เทคนิคที่ดีที่สุดของยุคเลยก็ว่าได้ และถึงแม้ว่าจะมีหน้าจอกั้นเอาไว้แต่ก็ยังเหมือนทะลุออกมา

“อ๊ายยยยย......”

หลายคนที่กำลังนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์และกำลังดูถ่ายทอดสดอยู่ต่างก็ต้องร้องเสียงแหลมออกมา

ภาพโปสเตอร์เซตนี้ของเจียงเซ่อมันทำให้คนหวั่นไหวได้มากจริงๆ ทั้งเซ็กซี่และยั่วยวนสุดๆ ไม่ต้องโชว์นู่นโชว์นี่ แค่ท่าทางและสายตาของเธอก็เพียงพอแล้ว

ชุดเครื่องประดับในฝันชุดนี้ ไม่ว่าจะเป็นกำไลข้อมือหรือตุ้มหู มันก็ให้ความรู้สึกที่เปลี่ยนไปกับลุคของเธอตลอด

ไม่ว่าจะเป็นรูปที่โชว์ความแวววาวของตุ้มหู หรือจะเป็นรูปที่เธอทำท่าจุดบุหรี่เพื่อโชว์กำไลข้อมือก็แล้วแต่ ต่างก็เป็นลุคและภาพลักษณ์ของเธอที่แตกต่างกันไป

ภาพขาวดำมันให้ทั้งความสง่าและความวินเทจ และมันก็ไม่ได้ไปลดความสง่างามของเจียงเซ่อหรือเครื่องประดับลงเลยสักนิด แถมมันยังดูเหนือและสามารถโชว์ความสามารถออกมาได้อย่างเต็มที่อีกด้วย การใช้เทคนิคขาวดำแบบนี้ กับชุดราตรีที่ออกไปทางคนละแนว และรายละเอียดก็ถูกเก็บอย่างเรียบร้อยทุกจุด

สถานการณ์ในห้องแถลงข่าวตอนนี้ ทั้งนักข่าว ช่างกล้องรวมไปถึงทีมงานบางส่วนที่ได้เห็นรูปๆ นี้ ต่างก็เหมือนถูกดึงดูดให้มองอยู่แค่ตรงนั้นอยู่นานกว่าจะตั้งสติได้

จากภาพที่เคยมือสีสันกลับกลายเป็นภาพขาวดำในวันนี้ ถึงมันจะดูต่างกับรูปแบบของกังหัวแต่มันก็ดูหวั่นไหวไม่น้อยยามที่ได้จ้องมอง

หลายๆ คนกำลังเดากันว่า นี่ถือว่าเป็นการแสดงถึงทัศนคติของกังหัวหรือเปล่า เหมือนกำลังจะบอกว่าเครื่องประดับของเขาจะไม่มีทางล้าสมัยแบบนั้นใช่ไหม? เพราะยังไงซะตอนนี้ Gang Hua Jewelry เองก็ใกล้จะครบร้อยปีแล้วด้วย

เวลาผ่านไปเหมือนสายน้ำ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าทุกอย่างจะต้องไหลไปด้วยเช่นกัน แต่มันเป็นเหมือนการคัดกรองมาเรื่อยๆ ความสง่างามและความแตกต่างเหล่านั้น มันไม่สามารถสื่อออกมาได้จากภาพที่มีสีสัน

ตอนนี้ไฟในห้องแถลงเริ่มสว่างขึ้นมาแล้ว เสียงดนตรีเองก็ค่อยๆ เบาลงเช่นกัน รูปโปสเตอร์ของเจียงเซ่อปิดลง แต่ทั้งนักข่าวที่อยู่ในงานและเหล่าคนที่กำลังดูอยู่หน้าคอมต่างก็ยังรู้สึกว่ายังไม่พอ เพราะภาพเมื่อครู่มันให้ความรู้สึกกับคนมากจริงๆ ดูแล้วให้ความรู้สึกเหมือนว่าเพิ่งได้ผ่านคืนงานเลี้ยงที่แสนวิเศษมา ทำให้จิตใจมันเบิกบานและสบายใจอย่างบอกไม่ถูก

ตอนนี้เมื่อนักข่าวได้มองไปที่เจียงเซ่ออีกครั้ง ความรู้สึกที่มีมันก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

เธอสามารถถ่ายรูปแบบนั้นออกมาได้ดีมาก แถมเธอยังสามารถใส่เสื้อผ้าที่ดูโตดูสาวแบบนั้นได้อีกด้วย

ชุดเครื่องประดับในฝันที่อยู่บนตัวเธอทำให้ดูสง่าและดูเป็นผู้ใหญ่ไม่น้อย และแน่นอนตัวเธอเองก็ทำให้เครื่องประดับมันดูบริสุทธิ์และดูน่ารักไม่น้อยด้วย

ภาพสองภาพที่โชว์ปิดท้ายในงานแถลงข่าวนั้น มันถือว่าประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก

จากนั้นซีอีโออย่างสวีโจวจี้ก็ได้ดำเนินการเซ็นสัญญาอย่างเป็นทางการกับเจียงเซ่อด้วยตัวเอง จากนั้นก็ให้ทีมงานนำแชมเปญขึ้นมา หลังจากเซ็นสัญญาเรียบร้อยแล้ว สวีโจวจี้ก็ประกาศมอบชุดเครื่องประดับที่เป็นชุดเครื่องประดับในฝันให้เจียงเซ่ออีกด้วย ถือเป็นของขวัญที่ได้เซ็นสัญญาร่วมกัน หลังจากนี้ไปอีกสามปี เจียงเซ่อจะได้เป็นแบรนด์ แอมบาสเดอร์เครื่องประดับทุกชนิดของ Gang Hua Jewelry

ก่อนหน้านี้ที่ได้ดูภาพโฆษณาของเจียงเซ่อไป แน่นอนว่าเหล่านักข่าวก็ไม่มีคำถามแคลงใจต่อการที่สวีโจวจี้จะเซ็นสัญญากับเจียงเซ่ออีก

ถึงแม้ว่าจะรู้กันอยู่แก่ใจแล้ว ว่ายังไงการที่เจียงเซ่อได้ตำแหน่งนี้มา มันต้องเกี่ยวข้องกับเซี่ยเชาฉวินแน่นอน ไม่มากก็น้อย แต่ศักยภาพของตัวเธอองก็จะดูถูกไม่ได้เช่นกัน อย่างน้อยก็รูปโปสเตอร์เหล่านั้น มันก็จะกลายเป็นที่ชื่นชมและกลายเป็นเครื่องยืนยันฐานะให้เธอไปอีกนานเลย

มีนักข่าวถามถึงค่าใช้จ่ายทั้งหมดในการถ่ายโฆษณาในครั้งนี้ สวีโจวจี้ยิ้มๆ แล้วโยนหน้าที่การตอบคำถามให้กับเจียงเซ่อ

“ตัวเลขตรงนี้ ถือว่าเป็นตัวเลขที่ทั้งตัวดิฉัน คุณสวีและรวมไปถึงคนอื่นๆ ในบริษัทกังหัวต่างก็พึงพอใจ แต่ถ้าจะให้บอกว่ามันเท่าไหร่ พวกคุณลองทายกันดีไหมคะ?”

คำตอบของเธอทำเอานักข่าวทั้งงานต่างก็พากันยิ้มออกมา หรือแม้แต่เถาเถาที่นั่งอยู่หน้าคอมเองก็ยิ้ม

ไม่ว่าตัวเงินมันจะเท่าไหร่ แต่ว่าการที่ได้เห็นเจียงเซ่อก้าวหน้าขึ้นไปเรื่อยๆ แบบนี้แล้ว มันก็เพียงพอที่จะทำให้เถาเถาดีใจ

เมื่องานแถลงข่าวจบลง ก็ยังมีนักข่าวหลายคนที่อยากจะสัมภาษณ์เจียงเซ่อต่อ อยากจะถามถึงความรู้สึกและความเป็นไปในช่วงนี้ และถามไปถึงการเรียนต่อในช่วงครึ่งปีนี้ด้วย แต่ก็โดนเซี่ยเชาฉวินหยุดลงแค่ตรงนั้นทันที นักข่าวทั้งหลายจึงเบนความสนใจไปที่สวีโจวจี้แทน เจียงเซ่อและโม่อานฉีจึงรีบพากันเดินลงไปด้านหลังเวทีทันที

“งานแถลงข่าววันนี้ผ่านไปได้อย่างสวยงามจริงๆ นะ!” โม่อานฉีเองก็ตื่นเต้นไม่น้อย ที่จริงวันที่เธอถ่ายโฆษณาชิ้นนี้หล่อนเองก็อยู่ด้วย แต่คิดไม่ถึงเลยว่าภาพโฆษณาที่ออกมาอย่างสมบูรณ์และจะดีขนาดนี้ งั้นคำโฆษณาของ Basile ที่พูดเอาไว้ก็ถือว่าไม่ได้แค่โม้จริงๆ เขาสามารถถ่ายเจียงเซ่อออกมาได้อย่างแตกต่างในแต่ละภาพทั้งๆ ที่มันก็เป็นแค่ภาพขาวดำ แต่เขาก็ถ่ายจุดเด่นที่แตกต่างกันไปของเธอได้อย่างเพอร์เฟค

วันนั้นหลังจากที่งานแถลงข่าวจบลงแล้ว ร้านช็อปต่างๆ ของ Gang Hua Jewelry ที่อยู่ในฮ่องกง ก็มีผู้คนมากมายแวะเวียนเข้าไปในร้าน และถามถึงชุดเครื่องประดับในฝัน และช่วงเย็นของวันนั้นก็มีลูกค้าประจำมากมายโทรเข้ามาสั่งจองเอาไว้ด้วย

ถึงแม้ว่าชุดเครื่องประดับเหล่านี้ราคาก็ไม่ใช่ถูกๆ อยู่แล้ว และก็เรียกได้ว่าแพงมากทีเดียวก็ตาม แต่ยอดการสั่งจองก็พุ่งขึ้นสูงเรื่อยๆ และถือว่าเป็นยอดลูกค้าที่เพิ่มขึ้นสูงสุดในรอบฤดูกาล และเมื่อลองรวมยอดการสั่งจองแค่ครึ่งวันนั้นแล้ว ก็เหมือนกับได้เงินที่ทำโฆษณาทั้งหมดกลับมาเลยด้วยซ้ำ

สวีโจวจี้ถึงกับต้องชวนเซี่ยเชาฉวินและเจียงเซ่อมาทานอาหารด้วยกันเลยด้วยซ้ำ หลังจากที่กลับมาจากฮ่องกงแล้ว เซี่ยเชาฉวินก็พูดกับเจียงเซ่อขึ้นมา

“เมื่อคืนสวีโจวจี้โอนเงินหกแสนหกหมื่นเข้าบัญชีเธอด้วยตัวเองเลยนะ ถือว่าเป็นอั่งเปาให้เธอ” หล่อนปิดตาลงแล้วยื่นมันให้เจียงเซ่อ

“เงินส่วนนี้ฉันจะไม่เอาไปใช้สำหรับคืนบริษัทหรอกนะ มันถือว่าเป็นทรัพย์สินของเธอเอง”

หลังจากที่รับงานโฆษณาไปสองงาน และรับงานแสดงหนังอีกสองสามเรื่องแล้ว นอกจากค่าใช้จ่ายที่ต้องจ่ายไปทั้งหมด ที่จริงกว่าจะเหลือมาถือมือเธอจริงๆ ก็ถือว่าน้อยพอตัวเลย แต่พอได้ยินว่าจะมีส่วนที่เป็นทรัพย์สินส่วนตัวแล้ว เจียงเซ่อก็ถอนหายใจออกมา รู้สึกเหมือนกระเป๋าตังค์ตัวเองมันพองขึ้นบ้างแล้ว