218

บทที่ 218 พูดขึ้นมาใหม่

พอเจียงเซ่อได้ยินเผยอี้พูดขึ้นมาแบบนั้นแล้ว ตัวเองก็เริ่มนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้

ตอนนั้นเธอยังเป็นคนขอให้เผยอี้ช่วยเองด้วยซ้ำ แต่ช่วงหลังๆ มาเซี่ยเชาฉวินป้อนงานหนัง ‘เกี่ยวกับที่ฉันรักเธอ’ ให้เสียก่อน เลยเก็บเรื่องนี้เอาไว้

เธอรับคำออกไป แล้วนึกถึงคำพูดของเซี่ยเชาฉวินก่อนหน้านี้ขึ้นมา บวกกับวันนี้ที่ได้ไปพบกับเจ้าร่าง ว่าหนังเรื่อง ‘Evil’ เรื่องนี้อาจจะมีหลิวเย่เป็นพระเอก

หลิวเย่อยู่ในวงการมานาน ฝีมือการแสดงโดดเด่น แถมเคยได้รับรางวัลยอดนักแสดงชายในงานประกาศรางวัลเทศกาลหนังนานาชาติในหัวเซี่ยอีกด้วย ถือว่าเป็นแนวหน้าของวงการหนังเลยก็ว่าได้ ถ้าต้องร่วมงานกับเขาแล้ว มันก็ถือได้ว่าเป็นทั้งการเสี่ยง และเป็นทั้งโอกาส แต่ถ้าไม่ระวังละก็ ตอนที่ต้องเข้าฉากด้วยกันก็อาจจะโดนการแสดงของเขากดความสามารถตัวเองได้ ถ้าเป็นอย่างนั้นก็คงกลายเป็นแค่ตัวตลก

เจียงเซ่อเองก็คงไม่ยอมให้มันเป็นแบบนั้นแน่ๆ ไหนๆ เธอก็เลือกที่จะเดินทางนี้แล้ว หลังจากที่เข้าวงการบันเทิงมา เธอก็ไม่เคยคิดที่จะให้ตัวเองเป็นแค่ตัวประดับ

พูดคุยกับเผยอี้พอสมควรแล้ว จนมือถือมันขึ้นเตือนว่าแบตกำลังจะหมด เจียงเซ่อดูเวลา มันก็เกือบจะตีหนึ่งพอดี เผยอี้ต้องออกเดินทางตั้งแต่เช้าตรู่ ถึงจะนอนตอนนี้ก็คงนอนได้แค่ไม่กี่ชั่วโมง

เจียงเซ่อบอกราตรีสวัสดิ์กับเขา เมื่อตื่นขึ้นในวันถัดมา ก็พบว่าได้รับข้อความจากเผยอี้เมื่อตอนเช้ามืด พันหมื่นร้อยคำพูดถูกรวมกันอยู่ในคำๆ เดียว ‘รอผมที่ฝรั่งเศส’

เธอลองโทรหาเผยอี้ดู แต่ก็เหมือนว่าจะปิดเครื่องไปแล้ว

ตอนที่เขาอยู่ในบ้าน ก็เอาแต่คิดว่าเขาชอบมาก่อกวนตัวเอง แต่พอเขาไปแล้ว กลับรู้สึกว่ามันดูว่างเปล่าไม่มีอะไรให้ทำเสียอย่างนั้น

กว่าจะไปถ่ายโฆษณาก็เหลือเวลาอีกตั้งหลายวัน เจียงเซ่อจึงคิดว่าจะไปฝึกการแสดงที่โรงละครเสียหน่อย แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไม จู่ๆ ก็นึกถึงคำพูดของเผยอี้ที่พูดเมื่อวานขึ้นมา เธอหยิบมือถือขึ้นมา แล้วเปิดหาช่องทางติดต่อเนี่ยต้าน จากนั้นก็ส่งข้อความไปหาเขา

หลังจากที่ความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเผยอี้มันแน่ชัดแล้ว เนี่ยต้านและคนอื่นๆ เองก็ได้แลกเปลี่ยนช่องทางโซเชียลต่างๆ เพื่อจะได้สนิทกันมากขึ้น แต่ว่าปกติก็ไม่ได้พูดคุยอะไรกันบ่อยอยู่แล้ว พอเธอส่งข้อความไป ก็ยังนึกว่าต้องรอสักหน่อยกว่าเนี่ยต้านจะตอบกลับมา ที่ไหนได้เพียงแค่แปบเดียว มือถือของเธอก็ดังขึ้น เป็นเนี่ยต้านที่โทรมานั่นเอง

“พี่สะใภ้ พี่จะสะดวกช่วงไหนหรือครับ”

เธอคิดว่าอยากจะไปตอนช่วงปลายเดือนสิงหา เป็นหลังที่เธอกลับมาจากฝรั่งเศสแล้ว แต่เธอก็ยังไม่แน่ใจอีกเหมือนกันว่าจะได้กลับมาวันไหน เจียงเซ่อตอบออกไป

“งั้นเดือนตุลาคมได้หรือเปล่า?”

ถ้าเป็นช่วงเดือนตุลา ตอนนั้นก็น่าจะยังพอมีเวลาอยู่บ้าง เนี่ยต้านเองก็ตอบกลับแบบแทบไม่ต้องคิดอะไร

“ได้ครับ”

เมื่อใกล้ถึงช่วงที่ต้องไปถ่ายทำโฆษณา เซี่ยเชาฉวินก็ได้จัดตารางเวลาเสริมสวยที่แสนจะเข้มงวดเอาไว้ให้ด้วย และเพราะต้องคอยไปที่สถาบันเสริมความงามทุกวัน ทำให้โม่อานฉีต้องคอยไปรับไปส่งเธอตลอด

คอร์สเสริมความงามที่เซี่ยเชาฉวินจัดแจงให้ในครั้งนี้คือทั้งตัว ตั้งแต่หัวจรดเท้าเธอต้องดูดีไปทั้งหมด ค่าใช้จ่ายทั้งหมดก็เป็นตัวเลขที่น่าตกใจเช่นกัน ภายในห้าวันก็ใช้เงินไปแล้วหนึ่งในสามของค่าตอบแทนที่ได้มาจากการถ่ายโฆษณาของ Adeele

บวกกับบ้านพักตากอากาศที่โม่อานฉีได้เช่าเอาไว้ให้เธอแล้ว กับลูกจ้างคนใหม่ที่จะเข้ามาดูแลเรื่องการเงินของเธอ มันทำให้เจียงเซ่อรู้สึกว่าช่วงนี้เธอใช้เงินอย่างกับน้ำ

แต่ทว่าการเข้าคอร์สความงามก็ทำได้ผลดีจนน่าตกใจ สถาบันความงามแห่งนี้ถือว่าเป็นที่ที่มีชื่อเสียงพอตัว ผลิตภัณฑ์ที่เอามาให้ส่วนมากก็นำเข้ามาจากต่างประเทศและดีๆ ทั้งนั้น ผลิตภัณฑ์ที่มีคุณสมบัติแตกต่างกันกับผู้เชี่ยวชาญทางด้านความงาม ไม่กี่วันต่อมา โม่อานฉีก็แสดงความอิจฉาออกมาอย่างไม่ปกปิดใดๆ

ถ้ามองแวบๆ ก็คงจะมองว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่ถ้ามองดูดีๆ แล้ว ก็จะพบว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง

ผิวของเจียงเซ่อดีอยู่แล้ว เธอยังอายุน้อย ผิวของเธอทั้งขาวและดูเปล่งปลั่ง แต่ตอนนี้มันกลับดูใสและเปล่งประกายมากขึ้น เส้นผมยาวตรงที่ได้รับการบำรุงก็เรียงตัวสลวยราวกับเส้นไหม ดำเงาราวกับไปเคลือบมา

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตอนที่เธอสวมรองเท้าแซนเดิล*รองเท้าแตะที่มีสายรัดเลย มันทำให้ได้เผยเรียวขาขาวเรียวสวยราวกับหยกของเธอ แม้แต่นิ้วเท้าของเธอก็ยังดูนุ่มนิ่มและสุขภาพดียิ่งกว่านิ้วมือของโม่อานฉีเสียอีก

แสดงให้เห็นได้ว่าเงินที่เสียไปไม่ได้เสียไปเปล่า เข้าๆ ออกๆ แค่ไม่กี่วันก็เห็นผลลัพธ์ได้อย่างชัดเจนขนาดนี้แล้ว โม่อานฉีพูดขึ้นด้วยความมุ่งมั่น

“ฉันจะตั้งใจทำงาน ตั้งใจส่งเธอให้ได้เป็นดาราดัง ช่วยเพิ่มค่าตัวให้เธอ ฉันจะได้ทำสวยแบบนี้บ้าง!”

เมื่อวันที่สิบเดือนกรกฎาคมมาถึง เจียงเซ่อก็ได้เดินทางไปที่ฮ่องกงก่อน วันถัดมาก็ไปรวมตัวกับกลุ่มที่งานของกังหัว จากนั้นก็นั่งเครื่องบินมุ่งตรงสู่ปารีสพร้อมกัน

คนที่เจียงเซ่อได้ร่วมเดินทางไปปารีสในครั้งนี้ เป็นลูกน้องคนสนิทและเชื่อใจของเจิ้งซือหรง เป็นผู้หญิงอายุราวๆ สามสิบ เธอไว้ผมรวบขึ้นอย่างเรียบร้อยจนผมสักเส้นก็ไม่หลุดออกมา รูปร่างมาตรฐาน และดูเหมือนว่าทีมงานของกังหัวเองก็เคารพหล่อนไม่น้อย ว่ากันว่าเป็นคนญี่ปุ่น ชื่อว่า Maki และพูดภาษาหัวเซี่ยได้อย่างฉะฉาน

“คุณเจียง นี่เป็นตารางขั้นตอนการถ่ายโฆษณา ดิฉันอยากจะอธิบายให้คุณฟังเอาไว้คร่าวๆ ก่อนค่ะ”

บนเครื่องบิน Maki ได้เอาตารางการถ่ายโฆษณามาให้ และนั่งลงข้างๆ เจียงเซ่อ

ที่จริงทางทีมงานถ่ายทำให้เดินทางล่วงหน้าไปก่อนแล้ว และคนของกังหัวเองก็ได้ส่งตารางการถ่ายทำมาให้ในอีเมล์ของเจียงเซ่อเรียบร้อยแล้ว และเคยได้อธิบายคร่าวๆ ด้วย

พอตอนนี้ Maki มาอธิบายอีกครั้ง ที่จริงมันก็เป็นแค่การมาไถ่ถามความคิดเห็นต่างๆ ต่อหน้าเท่านั้นเอง และถือเป็นการตกลงและยืนยันขั้นตอนทุกอย่างอีกด้วย เพื่อหลักเลี่ยงความผิดพลาดที่จะเกิดขึ้น

“พอไปถึงที่ปารีสแล้ว เราได้จองที่พักให้ที่ Le Bristol Paris ระยะเวลาการจองคือสิบวันนะคะ”

เจียงเซ่อที่ได้ยินอย่างนั้น คิ้วก็ขมวดเข้าหากันทันที Maki เองก็เห็นท่าทีของเธอแล้ว จึงถามยิ้มๆ ขึ้นมา “มีปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ?”

“Le Bristol Paris?”

“ใช่ค่ะ” Maki พยักหน้า และไม่ได้แปลกใจเท่าไหร่ที่รู้ว่าเจียงเซ่อรู้จักโรงแรมนี้ “คุณเป็นบุคคลคนแรกที่ได้ร่วมมือกับบริษัทของเรา คุณสวีเองก็ให้ความสำคัญกับการถ่ายโฆษณาครั้งนี้มาก และสถานที่ถ่ายทำเองก็ได้เลือกเอาไว้ให้เป็นในโรงแรมนี้ ดังนั้นที่พักจึงเลือกเอาไว้ให้เป็นที่นั่นเลยค่ะ”

ความประทับใจสำหรับใครหลายๆ คน คนส่วนมากที่เมื่อพูดถึงปารีสก็คงจะต้องนึกถึงช็องเซลีเซ*ย่านการค้าสุดหรูของประเทศฝรั่งเศส แต่ไม่กี่ปีมานี้ ราคาของห้องแถวๆ นั้นมันเพิ่มขึ้นสูงอย่างรวดเร็ว ร้านรวงหลายแบรนด์จึงต้องย้ายออกกันไปเรื่อยๆ

โรงแรม Le Bristol Paris ที่ Maki พูดถึง เป็นโรงแรมที่มีประวัติมายาวนาน เงียบสงบแต่ก็หรูหรา ทั้งผู้ที่มีชื่อเสียงและดาราต่างๆ ที่มาปารีส ส่วนมากก็เลือกที่จะพักโรงแรมนี้กันทั้งนั้น รวมไปถึงก่อนที่เจียงเซ่อจะได้มาเกิดใหม่ ก็เคยได้ไปพักที่นั่นอยู่หลายครั้งตอนที่ไปเที่ยวปารีส

ครั้งนี้กังหัวได้จองที่พักเอาไว้ที่นั่น ทำเหมือนว่าเธอเป็นถึงดาราแนวหน้าของประเทศอย่างไรอย่างนั้น

“หลังจากที่ถ่ายทำเสร็จแล้ว คุณก็สามารถไปเดินเล่นแถวๆ นั้นได้นะคะ ตรงข้ามโรงแรมก็มีช็อปของชาเนลอยู่ด้วย แถวๆ นั้นเป็นร้านแบรนด์เนมหมดเลย” Maki วางเรื่องหลักลงก่อนแล้วชวนคุยนู่นคุยนี่อีกนิดหน่อย

“ทุกๆ วันเสาร์ ทางโรงแรมจะมีการจัดการแสดงแฟชั่นด้วยนะคะ คุณเองก็ลองไปดูๆ ได้ ส่วนช่างภาพที่จะมีถ่ายทำก็คือ......” ที่จริงหล่อนจำพวกข้อมูลไว้ในหัวได้หมดแล้ว จึงคอยแนะนำเจียงเซ่อไปเรื่อยๆ

ท่าทางการแสดงออกของ Maki ไม่เหมือนกับภายนอกที่ดูเอาจริงเอาจังและเคร่งขรึมเลยสักนิด เพราะถึงแม้ว่ากำลังคุยงานที่แสนน่าเบื่ออยู่นั้น หล่อนก็ยังสามารถแทรกเรื่องอื่นๆ เข้ามาได้ด้วย แถมยังพูดถึงเรื่องที่น่าสนใจขึ้นมาได้ เหมือนว่าหล่อนจะรู้จักแบรนด์ต่างๆ เยอะแยะมากมาย มันทำให้เจียงเซ่อเกิดความแปลกใจไม่น้อยเลย