146

娱乐圈头条 หัวข้อข่าว แห่งวงการบันเทิง

ผู้แต่ง กว๋านเอ่อwr

ผู้แปล เติ้ง ลี่เฟิน

บทที่ 146 ยังไงมันก็ต้องเกิดขึ้น

ตอนนี้เฝิงหนานจัดการกับความรู้สึกอึดอัดตอนที่อยู่ในห้องได้แล้ว หล่อนยิ้มอย่ามีเลศนัย เผยฟันที่เรียงตัวสวยนั่นให้เห็น

“เธอคือเจียงเซ่อสินะ?”

ตอนที่หล่อนเห็นเจียงเซ่อหันกลับมา หล่อนรี่ตาลง ริมฝีปากแดงก่ำ

“ฉันชื่อเฝิงหนาน ฉันเห็นเธอครั้งแรกในรายการคนดังนั่งคุยล่าสุด เธอกำลังจะเข้าวงการบันเทิงสินะ?”

หล่อนกำมือแน่นแล้วปล่อยไปข้างตัว แต่ในใจของเธอมันกำลังต้องตะโกนก้องว่าให้ผลักเธอตกระเบียงไปซะ ฆ่าเธอให้ตาย หล่อนมีความคิดแบบนั้นขึ้นมาแวบหนึ่ง แต่ก็โดนสติยับยั้งเอาไว้ก่อน

ถ้าเกิดว่าลงมือตอนนี้ อย่าว่าแต่เจียงเซ่อจะตายหรือไม่ตายเลย แต่ถึงจะตาย เรื่องนี้มันต้องวกกลับมาทำให้หล่อนต้องเดือดร้อนอีกแน่ๆ

ตอนนี้หล่อนเกิดใหม่แล้ว เกิดมาในฐานะที่ดี วิธีที่จะจัดการกับเจียงเซ่อยังมีอีกมากมาย เพราะยังไงตอนนี้เจียงเซ่อก็ยังไม่ได้รับความเจ็บปวดทรมานเลยด้วยซ้ำ ถ้าเกิดผลักเธอให้ตายไปตอนนี้ มันก็คงจะเป็นการตายที่ง่ายเกินไปหน่อยสำหรับเธอ

เฝิงหนานพยายามยับยั้งความคิดชั่วร้ายของตัวเองในตอนนี้ลง มือที่อยู่ข้างตัวคลำหาบุหรี่อย่างเคยชิน

ตอนที่เห็นเจียงเซ่อ ความคิดที่อยากจะฆ่าเธอแบบนี้มันก็มีมาตั้งแต่แรกแล้ว ทุกครั้งที่ได้เห็นใบหน้าที่แสนคุ้นเคยและแสนพยาบาทนี่ มันทำให้หล่อนอดไม่ได้ที่อยากจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ เพื่อทำให้ตัวเองสงบจิตสงบใจลง

ถ้าพูดตามเหตุผลแล้ว เฝิงหนานรู้ดีว่าที่นี่เป็นสถานที่แบบไหน และรู้ดีว่าฐานะของคนเหล่านั้นที่นั่งอยู่ในห้องเป็นยังไง หล่อนไม่ควรที่จะสูบบุหรี่ต่อหน้าคนพวกนั้น เพราะมันจะทำให้เป็นที่สงสัยเสียเปล่าๆ เดี๋ยวจะโดนจับได้ว่าไม่ใช่เฝิงหนานคนเดิมเอา

แต่ว่าตอนที่หล่อนได้เจอกับเจียงเซ่อ หล่อนทนไม่ได้จริงๆ ถ้าไม่ทำอะไรสักอย่าง หล่อนก็กลัวว่าตัวเองจะต้องทำความแตกแน่ๆ

หล่อนหยิบซองบุหรี่ออกมาจากกระเป๋าใบเล็กในมือ แล้วเขย่ามันออกมาหนึ่งมวน และแทบจะทนไม่ไหวจนต้องหยิบไฟแช็กขึ้นมาจุดไฟ

ควันบุหรี่ค่อยๆ ลอยคลุ้ง รสชาติและกลิ่นที่คุ้นเคย ทำให้หล่อนค่อยๆ รู้สึกผ่อนคลาย

ชีวิตตอนก่อนที่จะมาเกิดใหม่ หล่อนรู้ตัวเองอยู่แล้วว่าติดมันขนาดไหน แต่หล่อนก็หยุดมันไม่ได้จริงๆ

ตอนนั้นหล่อนคลอดลูกของจ้าวจวินฮั่นออกมา แต่ครอบครัวของตระกูลฮั่นกลับไม่ยอมตอบรับที่จะให้หล่อนแต่งเข้าตระกูล โดยเฉพาะจ้าวซินหง ที่แม้แต่หลานชายของตัวเองก็ยังไม่ยอมรับด้วยซ้ำ ทำเป็นมาบอกว่าต้องพิสูจน์ก่อน

หล่อนก็อายุมากแล้ว และจ้าวจวินฮั่นก็เริ่มที่จะแสดงความรักต่อหล่อนน้อยลง เขามีผู้หญิงข้างกายมากมาย หล่อนมักจะสูบบุหรี่บ่อยๆ แบบนี้ สูบเอาควันขาวนั่นเข้าไปในปอด และตอนที่พ่นควันพวกนั้นออกมา มันก็เหมือนกับความเครียดทุกอย่างมันได้ลอยออกไปด้วย

ที่จริงเฝิงหนานก็ยังไม่เข้าใจ ว่าทั้งๆ ที่ได้เกิดมาในชีวิตใหม่แล้วแท้ๆ แล้วทำไมหล่อนถึงยังต้องมาเจอกับเจียงเซ่ออีก

เจียงเซ่อจะต้องไม่มีทางเป็นแบบหล่อนคนเดิมได้อีก เธอไม่ควรที่มีชีวิตอยู่บนโลกนี้แล้วด้วยซ้ำไป ให้มันเหมือนกับว่าโลกใบใหม่ใบนี้มันไม่เคยมีตัวตนจริงๆ ของเธออยู่เลย แบบนั้นมันไม่ดีหรือ? ทำไมเธอถึงยังต้องมาปรากฏตัวแบบนี้อีก?

ตอนที่หล่อนพบว่า ตัวตนจริงๆ ของหล่อนไม่ได้มีอยู่บนโลกใบนี้อีกต่อไปแล้ว มันก็ยิ่งทำให้เฝิงหนานแปลกใจ

หลังจากที่หล่อนเกิดใหม่มา และหลังจากที่หล่อนเริ่มปรับตัวรู้อะไรเป็นอะไร สิ่งแรกที่เธอเริ่มทำก็คือการตามหาตัวจริงของตัวเอง หล่อนวางแผน ที่จะอุ้มชูสนับสนุนเธอให้ดีที่สุด

ชีวิตการเข้าสู่วงการบันเทิงของหล่อนในโลกก่อนหน้านี้มันไม่ราบรื่นเอาเสียเลย นั่นก็เพราะว่าฐานะทางบ้านหล่อนไม่ดีพอ หล่อนอาศัยเพียงหน้าตาในการวิ่งเข้าใส่วงการบันเทิง หล่อนได้รับความยากลำบากและความเจ็บปวดมามากมาย จนกระทั่งสุดท้ายได้มาเจอกับจ้าวจวินฮั่น

หล่อนจะไม่ยอมให้ตัวเธอต้องกลายเป็นอย่างตัวเองในอดีตอีก อดีตที่ต้องใช้ร่างกายข้ามผ่านความเจ็บปวดจนแทบรับไม่ไหว

แต่ทว่าพอหล่อนสั่งให้คนลองไปตามหาดูแล้ว หล่อนก็ได้รู้ความจริงที่แสนน่ากลัว เพราะทั้งพ่อแม่ของหล่อน ญาติสนิทมิตรสหายทั้งหลายที่เคยมี รวมไปถึงเพื่อนบ้านที่เคยรู้จัก ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่เคยได้ยินและไม่เคยรู้จักคนชื่อนั้นมาก่อน

ราวกับว่าตั้งแต่ที่หล่อนได้มาเกิดใหม่ ชีวิตตัวจริงของหล่อนก็ได้โดยสวรรค์เบื้องบนยึดกลับไปแล้ว

　พอได้พบกับความจริงเหล่านั้นแล้ว หล่อนเองก็เคยคิดไปคิดมาหลายตลบ แต่ก็ไม่เคยนึกออกถึงความเกี่ยวโยงทั้งหมดของเรื่องนี้ แต่ก็ลอบถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

บนโลกใบนี้ไร้ซึ่งหล่อนอีกคนแล้ว และตัวตนจริงๆ ของหล่อนก็จะต้องกลายเป็นเฝิงหนานตลอดไป และจะไม่มีใครมาเปิดโปงตัวตนของหล่อนได้

และเช่นเดียวกันกับเรื่องราวอันแสนสุดจะรับได้ของหล่อนก็ถูกลบเลือนไปแล้ว เฝิงหนานคิดว่านี่คงเป็นสิ่งที่สวรรค์ตั้งใจที่จะชดเชยให้กับหล่อนจริงๆ

นั่นก็หมายความว่าหล่อนไม่ต้องเข้าวงการบันเทิงเพราะความจนอีกแล้ว และจะไม่มีวันที่จะต้องตกลงไปในบ่อโคลนที่แสนสกปรกนั่น และสุดท้าย ได้เจอกับจ้าวจวินฮั่นที่เมือนเป็นความหวังในชีวิตต้องทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้แต่งงานเข้าตระกูลจ้าว จนสุดท้ายต้องตายด้วยน้ำมือของเจียงเซ่อ

หล่อนคิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างได้ผ่านไปแล้ว แต่หล่อนไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าทั้งๆ ที่ตัวของหล่อนไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้แล้ว แต่ทำไมเจียงเซ่อถึงยังอยู่ได้

หล่อนพ่นควันขาวออกมา ไอควันเหล่านั้นลอยคลุ้งไปอีกทางจนไปถึงตรงหน้าของเจียงเซ่อ ใบหน้านั่นยังคงเป็นแบบเดิมในความทรงจำของหล่อน แต่ก็ยังให้ความรู้สึกว่าเธอนั้นไม่เหมือนเดิม หล่อนคิดว่า ตัวจริงของเธอได้หายไปจากโลกใบนี้แล้ว งั้นทั้งบุญคุณและความแค้นที่มีต่อกันระหว่างเจียงเซ่อก็คงจะต้องยุติลงตั้งแต่ชาติก่อนแล้วสิ

แต่ทว่าพอเจียงเซ่อตัวเป็นๆ มาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าแบบนี้แล้ว ชั่ววินาทีที่ได้ยินชื่อเธอ เฝิงหนานก็ได้รู้ว่าตัวเองทำไม่สำเร็จ

ทำไมเธอถึงไม่หายๆ ไปเหมือนกับตัวตนจริงๆ ของหล่อนบ้าง? เจียงเซ่อเป็นคนที่ฆ่าหล่อน ถ้าสวรรค์ให้หล่อนได้มาเกิดใหม่แบบนี้แล้วทำให้ตัวจริงของหล่อนหายไปด้วย แล้วทำไมถึงไม่ยุติธรรม ทำไมไม่ทำให้เจียงเซ่อหายไปด้วยล่ะ?

เฝิงหนานถอนหายใจออกมา พอกำลังจะพูดอะไร เจียงเซ่อที่ยืนอยู่ข้างระเบียงก็ยื่นมือมาทางหล่อน ดึงบุหรี่ที่หล่อนกำลังคาบเอาไว้ในปากไป แล้วบี้มันลงกับถังขยะข้างๆ นั่น

“ที่นี่เขาห้ามสูบบุหรี่น่ะ”

ท่าทางของเธอดูสงบและไม่สะทกสะท้านต่อสิ่งที่ตัวเองกำลังทำเลยสักนิด มือที่เอื้อมมาดึงบุหรี่ไปก็ดูเป็นธรรมชาติ จนกระทั่งไฟตรงปลายมวนบุหรี่มันดับลง เธอถูๆ นิ้วไปมาเพื่อเช็ดกลิ่นมันออก และเฝิงหนานก็ดูเหมือนจะยังไม่ทันได้ตั้งสติให้ดี

　　 “แต่คงจะมีคนที่ไม่เข้าใจกฎเกณฑ์ ถึงแม้ว่าจะมีป้ายห้ามสูบบุหรี่ติดอยู่หลายที่” เจียงเซ่อมองไปยังเฝิงหนานด้วยสายตานิ่งๆ หล่อนยิ้มเย็น นิ้วมือกำกระเป๋าแน่น จนนิ้วขึ้นข้อขาว

　 “กฎเกณฑ์งั้นเหรอ?”

เฝิงหนานสูดหายใจเข้าลึก มุมปากยกขึ้นราวกับกำลังเหน็บแนม

ผู้หญิงที่บุหรี่ไม่เคยขาดมือ เหล้าไม่เคยขาดปาก และไม่เคยรู้จักว่าอะไรคือการปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ในอดีต แล้วตอนนี้ยังจะมีหน้ามาคุยเรื่อกฎเกณฑ์อีกเหรอ?

“เธอกับเซี่ยงชิวจี๋มีความเกี่ยวข้องกันยังไง?” เฝิงหนานถอนหายใจ แล้วเสยผมด้วยมือข้างเดียว

“ยังไงก็จะเข้าวงการบันเทิงอยู่แล้วนี่ คิดเรื่องบริษัทเอเจนซี่เอาไว้หรือยัง?”

พอพูดถึงเรื่องบริษัทเอเจนซี่ขึ้นมา วันนี้มีคนถามแบบนี้มาถึงสองคนแล้ว

เจียงเซ่อยิ้มมุมปากขึ้นมา ถ้าเป็นฉางยวี่หูก็ว่าไปอย่าง แต่การที่เฝิงหนานถามแบบนี้ แสดงว่ามีความสนิทสนมกันพอสมควร

ทั้งๆ ที่ทั้งสองคนไม่เคยเจอกันมาก่อน ตั้งแต่เกิดใหม่มา เธอกล้ายืนยันได้เลยว่าไม่เคยติดต่อพบเจอกับเฝิงหนานมาก่อน แต่ตอนนี้เฝิงหนานกลับถามถึงเรื่องพวกนี้ของเธอได้

ข้างนอกลมหนาวพอสมควร เธอกระชับเสื้อคลุม แล้วยกมือขึ้นทัดผมยาวตรงของตัวเองไปไว้หลังหู เผยใบหน้าขาวนวลออกมา

แววตาของเธอใสสะอาด ไม่มีความทะเยอทะยานอยากได้และความขุ่นมัว ผิวพรรณดี ยังให้ความรู้สึกถึงความเต่งตึงและอ่อนนุ่มของเด็กสาว แก้มทั้งสองข้างเรียบเนียน ดวงตาคู่นั้นดูมีชีวิตชีวา รูปคางเรียวเล็ก ริมฝีปากเป็นกระจับรูปทรงสวย เป็นมาตรฐานใบหน้าของคนสวย

ตอนที่เจียงเซ่อใช้มือกระชับเสื้อคลุม เฝิงหนานก็สังเกตเห็นนิ้วมือของเธอที่สวยมากเช่นกัน ราวกับว่าเธอไม่เคยไปสัมผัสกับสิ่งไม่ดีมาก่อน นิ้วมือเธอเรียวยาวสวย ไม่ว่าจะส่วนไหนก็ขาวไปหมด ยิ่งทำให้ในใจของเฝิงหนานรู้สึกริษยา

　 “ฉันได้ยินมาว่ามีอยู่บริษัทหนึ่งที่ไม่เลวเลย งบประมาณในการลงทุนก็มหาศาล จวี้เฟิงบันเทิงมีเดีย เธอก็คงจะเคยได้ยินมาบ้าง ไม่แพ้บริษัทหัวซิงเลย นักแสดงที่อยู่ในสังกัดก็มีอยู่เยอะแยะมากมาย”

　　ในยามค่ำคืน แววตาของเฝิงหนานเผยความรู้สึกเย็นเฉียบออกมา พอเจียงเซ่อได้ยินคำว่าจวี้เฟิงบันเทิงมีเดีย ความรู้สึกก็เหมือนมีอะไรจุกขึ้นมาที่ลำคอ