webnovel

สักวันฉันจะเป็นซุปตาร์

เธอ เฝิงหนาน คุณหนูตระกูลเฝิงผู้ร่ำรวยล้นฟ้า เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เธอกลับมาอยู่ในร่างของ เจียงเซ่อ เด็กสาวยากจนที่ไม่มีอะไรดีนอกจากหน้าตา วันๆ เอาแต่ใฝ่ฝันว่าอยากจะเข้าวงการบันเทิง แม้ชะตาจะเล่นตลกทำให้ชีวิตกลับตาลปัตรไม่มีอะไรเหมือนกับชีวิตเดิมก่อนหน้านี้เลยสักนิด แต่นี่อาจจะเป็นโอกาสที่สวรรค์มอบให้เธอเพื่อให้เธอได้เลือกทางเดินชีวิตของตนใหม่อีกครั้งก็ได้ ชีวิตที่ไม่เคยได้เลือกเอง ตอนนี้โอกาสกลับมาอยู่ในมือเธออีกครั้ง ถ้าอย่างนั้นเธอก็ขอเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่เป็นของเธอบ้าง… เมื่อคนรู้จักในชีวิตครั้งเก่าได้หวนกลับมาเจอกันอีกครั้ง ครั้งนี้เธอจะได้รู้จักพวกเขาเหล่านั้นใหม่อีกครั้งในมุมมองที่ต่างออกไป

กว่านเอ๋อร์ wr · Urban
Not enough ratings
710 Chs

038

娱乐圈头条 หัวข้อข่าว แห่งวงการบันเทิง

ผู้แต่ง กว๋านเอ่อwr

ผู้แปล เติ้ง ลี่เฟิน

บทที่ 38 พึงพอใจ

เสียงท่วงทำนองหยุดบรรเลงลง พี่ฉาวและคนอื่นๆ ก็ได้สติกลับคืนมา คนที่ถือมือถืออยู่ก็รีบกดหยุดถ่ายทันที

ทุกคนต่างทำหน้าเสียดาย เมื่อกี้กำลังเพลินเลย ถ้าใช้กล้องถ่ายหนังมาถ่ายตั้งแต่แรกก็คงจะได้เอาคลิปนี้ใส่ในหนังไปแล้วด้วยซ้ำ

สายตาของทีมงานทุกคนจ้องมองไปที่เจียงเซ่อ อารมณ์ของเธอเข้ากันได้ดีกับเปียโนสุดแพงและเลอค่าหลังนี้ได้เป็นอย่างดี แม้แต่เสื้อเชิ้ตสีขาวราคาถูกที่พี่ฉาวไม่ชอบแต่พอมาตอนนี้ก็รู้สึกว่ามันเข้ากันเป็นอย่างมาก

“เอาไปให้ผู้กำกับจ้าวดูเร็วเข้า”

ทีมงานที่เป็นคนถ่ายวีดีโอรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา แต่ยังไม่ทันได้หมุนตัวก็มีคนพูดขึ้นมา

“ไม่ต้องแล้ว”

ทุกคนหันหน้าไปมอง เจียงเซ่อเองก็ลุกขึ้นมา ที่หน้าประตูมีผู้ชายสองคนยืนอยู่ตรงนั้น คนหนึ่งเป็นผู้ชายที่สวมหมวกแก๊ปและดูมีอายุหน่อย อีกคนก็ดูอายุประมาณยี่สิบห้ายี่สิบหกปี เขาใส่เสื้อเชิ้ตสีเทาดูเก่าๆ และสายตาที่มองมาดูเป็นประกาย

“ชุยซิ่ง เธอเหมือนเป็นผู้หญิงในฝันของนายหรือเปล่า?”

ผู้ชายที่ใส่หมวกแก๊ปพูดพลางขยับหมวกตัวเอง พี่ฉาวและคนอื่นๆ ในกองต่างก็ทำความเคารพเขา

“ผู้กำกับจ้าว”

ชุยซิ่งที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็มองเจียงเซ่ออย่างพิจารณาก่อนจะยิ้มขึ้น “เธอเหมาะสมกับบทนี้มากจริงๆ ครับ”

“ผู้กำกับจ้าว เธอคนนี้เป็นคนที่ทีมงานจากกองถ่ายละคร ‘ฝันที่เป็นจริง’ แนะนำมาครับ พวกเรากำลังจะเอาวีดีโอที่ถ่ายไปให้คุณดูพอดี คุณว่า......”

เพราะว่าตอนนี้จ้าวร่างก็มาเองแล้ว คงไม่จำเป็นที่จะต้องเอาวีดีโอให้ดูอีก

“ได้” จ้าวร่างกำลังตื่นเต้น ยิ่งโดยเฉพาะตอนที่เจียงเซ่อหันหน้ามา รูปร่างหน้าตาของเธอมันตรงกับ ‘ผู้หญิงในฝัน’ ของเขามากๆ

เพราะฉากในหนังเรื่อง ‘99 Love Letter’ ฉากหนึ่งเขาต้องการที่จะใช้ภาพแค่ด้านหลังเท่านั้น แต่เพื่อที่จะได้ท่วงท่าที่แสดงอารมณ์ออกมาได้ดีที่สุดก็คงต้องมีการดูแลเรื่องการเลือกผู้แสดงเสียหน่อย

จ้าวร่างเองก็เจอคนใหม่ๆ มาไม่น้อย หรือแม้กระทั่งพวกที่กลุ่มนักลงทุนเลือกมาให้ก็ไม่เห็นจะมีคนไหนที่ตรงกับใจเขาเลย

หนังเริ่มถ่ายทำมานานแล้วแต่บทบาทนี้ก็ยังว่างมาเรื่อยๆ รุ่ยเหอมีเดียที่เป็นบริษัทลงทุนเองก็คอยแอบส่งดารานักแสดงมาให้เรื่อยๆ

แต่ก็เพราะว่าบทบาทนี้จะไม่ได้ถ่ายเห็นหน้า และเขาต้องการแต่ภาพด้านหลังเพื่อให้ได้จินตนาการต่อ และส่วนมากก็จะขาดอารมณ์ในการถ่ายฉากนี้กัน

ภาพแผ่นหลังของคนๆ นี้ จะต้องเป็นภาพแผ่นหลังของหญิงสาวในฝันสำหรับพระเอกในเรื่องนี้ที่ชุยซิ่งเป็นคนแสดง แผ่นหลังที่เห็นแล้วก็รู้สึกตกหลุมรักทันที บทที่ยากขนาดนี้แต่ก็ยังทำให้จ้าวร่างพอใจได้ พวกแฟนคลับชุยซิ่งก็คงจะต้องชอบเหมือนกัน

พอลองเอามือถือมาดูวีดีโอที่ถ่ายอีกรอบ ทุกคนก็เดินเข้ามาดูเช่นกัน ถึงจะบอกว่าเมื่อสองนาทีที่แล้วจ้าวร่างกับชุยซิ่งเองก็ได้ยืนดูของจริงไปเรียบร้อย

แต่พอมาดูวีดีโอในมือถือนี่ จ้าวร่างก็ยิ่งมั่นใจ

“เอาเธอนี่แหละ”

ในคลิปสั้นๆ นี้ เจียงเซ่อนั่งอยู่ที่เก้าอี้เปียโน ภาพของเด็กสาวที่มีกลิ่นอายความสดใสและท่วงท่าที่ดูไม่ธรรมดามันเข้ากันอย่างสมบูรณ์แบบ

เธอเป็นเหมือนคนที่ถูกอบรมสั่งสอนมาอย่างดีตั้งแต่เด็ก แผ่นหลังและมือที่กำลังกดตัวโน้ตไปเรื่อยๆ ดูดึงดูดเป็นอย่างมาก

แสงแดดที่สาดส่องลงมาทำให้เห็นหน้าเธอได้ไม่ชัดนัก แต่ก็ยังเห็นมือสองข้างที่กำลังบรรเลงตัวโน้ตไปเรื่อยๆ รูปร่างผอมบางหุ่นดี จะมุมไหนก็ดูดีไปหมด

แน่นอนว่าการถ่ายด้วยมือถือคงเทียบไม่ได้กับการถ่ายด้วยกล้องถ่ายหนัง แต่ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้เพิ่มไฟ ยังไม่ได้แต่งตัวก็กลับออกมาดูดีขนาดนี้แล้ว นั่นทำให้จ้าวร่างพึงพอใจเป็นอย่างมาก

คนใหม่ที่อยู่ตรงหน้านี้ไม่มีมุมไหนที่จะจับผิดได้เลย เหมาะสมที่จะให้เล่นเป็น ‘หญิงสาวในฝัน’ ของพระเอกในตอนที่ได้เห็นครั้งแรกเป็นอย่างมาก

“ไม่เลวเลยจริงๆ” ชุยซิงเองก็ยืนอยู่ข้างๆ และดูคลิปในมือถือนั่น

คนที่ถ่ายก็ถ่ายมาแค่ห้านาทีเท่านั้นและยังไม่ได้หามุมกล้องเลยด้วยซ้ำ เจียงเซ่อที่อยู่ในคลิปเองก็ยังใส่เสื้อของตัวเอง แต่ความรู้สึกที่ได้กลับไต่ระดับขึ้นเรื่อยๆ

“ตารางการถ่ายทำวันนี้เต็มแล้ว สถานที่จะถ่ายฉากนี้คือที่ร้านเปียโน” จ้าวร่างพูดถึงตรงนี้ก็หันไปมองเจียงเซ่อ “หวังว่าพอถึงตอนนั้นคนมาใหม่คนนี้จะไม่ตื่นเต้นนะ”

และเขาก็ยังไม่ลืมกำชับให้ผู้ช่วยโทรหาคนที่จะคุยเรื่องสัญญากับเจียงเซ่อด้วย เวลาของจ้าวร่างและชุยซิ่งมีไม่มากแล้ว ทั้งสองคนจึงเดินออกไปและบอกให้ผู้ช่วยอยู่เจรจากับเจียงเซ่อแทน

ผู้ช่วยของผู้กำกับจางเป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง เวลาที่พูดเขาก็ชอบดันแว่นตาที่ใส่ไปด้วย

“อย่างนี้นะ ภาพรวมทั่วไปเธอคงจะพอเข้าใจแล้ว ฉากที่เธอลองแสดงตัวผู้กำกับจ้าวเองก็พอใจ ถ้าไม่มีความเห็นอะไรพรุ่งนี้เธอก็” พูดถึงตรงนี้เขาก็หยิบมือถือขึ้นมาเลื่อนๆ รายชื่อแล้วพูดเวลานัดออกมา “พรุ่งนี้ตอนบ่ายสองครึ่งเธอมาเซ็นสัญญาที่สำนักงานได้ไหม? เดี๋ยวฉันจะให้ที่อยู่เธอไป เธอก็ไปดูสัญญาทั่วไปกับเรื่องค่าตอบแทนนะ เดี๋ยวจะมีคนที่จัดการเรื่องนี้มาอธิบายให้เธอฟัง มีปัญหาอะไรไหม?”

ก่อนที่เจียงเซ่อจะมาถึงกองถ่าย เธอเองก็ตัดสินใจแล้วว่าจะคว้าบทบาทนี้ให้ได้ พอตอนนี้มั่นใจแล้วว่าได้มันมาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มขึ้น

“ไม่มีปัญหาค่ะ”

ผู้ชายคนนั้นก็ยิ้มกลับ “งั้นก็ตามนี้นะ เดี๋ยวเธอช่วยบอกช่องทางติดต่อเอาไว้ด้วยล่ะ” เขาพูดพลางหยิบกระเป๋าหนังออกมาแล้วดึงนามบัตรออกมาให้เธอ

“พรุ่งนี้พอเธอไปถึงแล้วก็โทรเข้าเบอร์นี้เลยนะ” และเขาก็ยังกำชับอีกว่าอย่าไปสายเด็ดขาด จากนั้นเขาเรียกคนๆ หนึ่งมาจดเบอร์โทรของเธอเอาไว้

ในตอนที่เธอเดินถือนามบัตรออกมาจากกองถ่าย เจียงเซ่อก็บันทึกเบอร์โทรนั่นเอาไว้ในมือถือทันที ตอนนี้ทั้งตัวไม่มีเงินแล้ว เธอจึงต้องหาตู้กดเงินแถวๆ นี้และกดมันออกมาหนึ่งร้อยหยวน

ตอนนี้ในบัญชีเหลือยู่แค่สามพันหยวนแล้ว เงินค่าตอบแทนของ ‘ฝันที่เป็นจริง’ อีกสี่พันสองร้อนหยวนยังไม่เข้าเลย จนตอนนี้ก็รับงานใหม่มาแล้ว

ถึงแม้วันนี้จ้าวร่างจะให้ผู้ช่วยมาคุยกับเธอแต่เขาก็ยังไม่ได้บอกว่าเงินค่าตอบแทนจะได้ประมาณเท่าไหร่ แต่ก็บอกให้เธอไปเซ็นสัญญาและเจรจาเรื่องค่าตอบแทนในวันพรุ่งนี้ ค่าตอบแทนคงไม่ได้เยอะเท่าเรื่อง ‘ฝันที่เป็นจริง’ ที่เล่นไปก่อนหน้านี้ แต่ก็คงไม่น้อยไปกว่าเรื่อง ‘ปฏิบัติการผู้พิทักษ์’ แน่นอน

สำนักงานของจ้าวร่างอยู่ในตัวเมืองหลวง ตอนที่เจียงเซ่อมาถึง ที่นี่คงจะได้รับเรื่องมาแล้วว่าเธอจะมาจึงเชิญเธอเข้าไปทันที

คนที่ออกมารับเธอเป็นผู้หญิงวัยกลางคนสวมชุดกระโปรงสีดำ พอเชิญเธอนั่งเรียบร้อยแล้ว หล่อนก็หยิบสัญญาจากบนโต๊ะมาสองฉบับและวางไว้ตรงหน้าเธอ

เงื่อนไขและข้อกำหนดสัญญาทั่วไปก็คงจะเหมือนกับของที่เธอเคยเซ็นในเรื่อง ‘ฝันที่เป็นจริง’ เจียงเซ่อดูมันผ่านๆ แล้วก็วางมันลง

“เกี่ยวกับเรื่องค่าตอบแทน หักค่าต่างๆ แล้วเหลือสามหมื่นหยวน จ่ายก่อนสามสิบเปอร์เซ็นต์ หลังถ่ายเสร็จได้อีกเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ มีปัญหาอะไรไหมคะ?” ผู้หญิงคนนั้นเอาปลายปากกาวงตามจุดบอกค่าตอบแทนแล้วมองมาที่เจียงเซ่อ

ถึงแม้ว่าเมื่อวานจะได้คุยกับผู้ช่วยจ้าวร่างเรื่องสัญญาแล้ว เจียงเซ่อก็พอจะเดาได้ว่าค่าตอบแทนคงไม่ใช่น้อยๆ

แต่พอตอนนี้มาได้ยินตัวเลขที่ออกมาจากปากของผู้หญิงคนนี้แล้ว เจียงเซ่อก็เริ่มแปลกใจขึ้นมา

แต่เธอก็ไม่ได้เผยสีหน้าออกไป มากที่สุดก็ถ่ายแค่ด้านหลังเธอ แม้แต่บทสักคำก็ไม่มี แต่เงินค่าตอบแทนกลับเยอะกว่าบทของ Miss จางแอร์โฮสเตสสาวในเรื่อง ‘ฝันที่เป็นจริง’ เสียอีก

หญิงสาวคนนั้นจ้องเธอนิ่ง พยายามมองสีหน้าเจียงเซ่อว่าเธอกำลังคิดอะไร