webnovel

1256 ความลับของตำแหน่งเทพ

ตอนที่ 1256 ความลับของตำแหน่งเทพ

กู่ฉิงซานคำราม

แหล่งกำเนิดแสงหมองหม่นทั้งหกหายไปจากเขา

เปลวเพลิงที่กำลังเผาไหม้บนถุงมือหนังสัตว์คล้ายกับถูกเคลื่อนไหวด้วยบางสิ่ง มันพลันแตกตัวออกเป็นบอลแสงร้อนแรง

ตอนนี้ สัตว์ประหลาดวันสิ้นโลกยังอยู่ห่างออกไปหลายแสนฟุต

ไกลออกไป กู่ฉิงซานซัดหมัด

ทุกคนเห็นว่าเขาซัดหมัดด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มีก่อนกระแทกใส่ความว่างเปล่า

เพียงพริบตา เสียงคร่ำครวญของวิญญาณนับร้อยล้านดวงก็หยุดลงทันที

ห่างออกไปหลายร้อยฟุต สัตว์ประหลาดวันสิ้นโลกที่ยังคงก้าวมาข้างหน้าก็แน่นิ่งไป

มันหยุดอยู่กับที่

วิญญาณบนร่างมันตกอยู่ในสภาพเฉื่อยชาเช่นกัน

หนึ่งอึดใจ

สัตว์ประหลาดที่มีภารกิจทำลายล้างทุกสรรพสิ่งยังคงไม่ขยับ

ระหว่างสวรรค์และปฐพี มีเพียงสายลมพัดหวีดหวิว

กู่ฉิงซานเก็บหมัดขณะยืนนิ่งในอากาศ

หมัดนี้คือหมัดแรกของ “หมัดแห่งขุนเขาปู้โจว” หุ่นเชิดขุนเขา

“หุ่นเชิดขุนเขา หมัดแห่งการทำลายล้าง ไม่สนระยะห่างระหว่างมิติ จิตใจของสื่อกลางจะแตกสลาย ทุกความคิดจะกลายเป็นความว่างเปล่า”

“หากไม่ได้รับบาดเจ็บก็จะคงอยู่ในสภาพนี้สิบอึดใจ หลังจากนั้นสื่อกลางก็จะได้สติขึ้นมา”

เพียงแค่หมัดเดียว สัตว์ประหลาดวันสิ้นโลกและแม้กระทั่งวิญญาณหลายร้อยล้านดวงก็ถูกทำลายความคิดจนสิ้น

แค่หมัดนี้ก็ทำให้กู่ฉิงซานเห็นแล้วว่าสิ่งที่เรียกว่าวิชาหมัดลึกลับหกวิถีสามารถทำอะไรได้บ้าง!

ตอนนี้ บนกำแพงเมืองที่อยู่ด้านหลังของเขา ทุกคนได้เห็นเต็มสองตา

เสียงเชียร์ดังขึ้นจากกำแพงเมือง

หลี่ชิวอวี่วิตกและหวาดกลัวขณะตะโกนว่า “เร็วเข้า อาศัยจังหวะนี้ต่อยมันเลย ซานหลาง!”

หลี่ชุนเตาคลายดาบก่อนเอามือไว้ตรงริมฝีปากเพื่อผิวปากเสียงดัง

เดิมจ้าวเฉียงเก็บตัวอยู่ แต่ตอนนี้ นางป้องปาก ไม่สามารถพูดอะไรได้ถึงแม้น้ำตาจะไหลหลั่งออกมา

ขณะถือดาบไว้ หวังชุ่นแทบจะยืนไม่ไหวขณะตะโกนด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มีว่า “หลี่ซานหลาง! ฆ่ามัน!”

หลังจากได้ยินเสียงตะโกนนี้ ผู้คนที่ส่งเสียงบนกำแพงค่อยๆ รวบรวมความสามารถเข้าด้วยกัน

พวกเขาแผดเสียงคำรามจนทำเอาขุนเขาและมหาสมุทรสั่นสะเทือน

“หลี่ซานหลาง! ฆ่ามัน!”

“หลี่ซานหลาง! ฆ่ามัน!”

“หลี่ซานหลาง! ฆ่ามัน!”

กู่ฉิงซานอยู่ในอากาศ เมื่อได้ยินเสียงเร่งเร้าของทุกคนที่อยู่ด้านหลัง เขาอดที่จะสูดหายใจเข้าลึกๆ ไม่ได้

ยังเหลืออีกเจ็ดอึดใจ

เหลือเฟือ!

กู่ฉิงซานกำหมัดแน่นขณะบินขึ้นสู่ท้องนภาอย่างรวดเร็ว

เขายังคงบินขึ้นไป บินขึ้นไป บินเข้าหาสัตว์ประหลาดวันสิ้นโลก

หากเป็นมุมมองของคนที่อยู่ไกลลิบ พวกเขาจะเห็นร่างที่เหมือนธุลีซัดหมัดอย่างแผ่วเบาไปที่ศีรษะของสัตว์ประหลาดวันสิ้นโลกที่ไม่ต่างจากเมือง

เพราะระยะห่างไกลเกินไป หมัดนี้จึงดูธรรมดามาก ไม่มีแม้แต่เสียง

แต่เมื่อเห็นหมัดของหลี่ซานหลาง ร่างของเขาตีลังกาก่อนบินกลับมา

ทุกคนมองเขา จากนั้นมองสัตว์ประหลาด

สัตว์ประหลาดยังคงไม่ขยับเหมือนเดิม

พวกเขาไม่สามารถมองเห็นบาดแผลที่ดูสาหัสได้

แสดงว่า… มันเป็นแบบนั้นสินะ

ทันใดนั้น เปลือกตาของหลี่ชุนเตากระตุกก่อนคำรามออกมา “ซานหลาง ระวังข้างหลังเจ้า!”

ทุกคนมองดูจนเห็นว่าเบื้องหลังหลี่ซานหลาง สัตว์ประหลาดพลันขยับ

มันก้าวมาข้างหน้า ยกมือขึ้น ตะวัดโซ่วิญญาณเพื่อคว้าหลี่ซานหลาง

“ชะตากรรมของเจ้าคือ… การทำลาย…”

เสียงต่ำของสัตว์ประหลาดปกคลุมโลก

“หนี!”

“รีบหนีเร็ว!”

“ซ่อนตัว!”

กลุ่มคนตะโกนด้วยความวิตก

แต่หลี่ซานหลางยังคงบินอยู่กลางอากาศอย่างไม่รีบร้อน

มันสายเกินกว่าจะพูดแล้ว ไม่ช้า โซ่ของสัตว์ประหลาดวันสิ้นโลกพันหลี่ซานหลางในที่สุด!

แต่หลี่ซานหลางไม่ขัดขืนแต่อย่างใด เขายังคงบินไปข้างหน้า

โซ่วิญญาณเคลื่อนผ่านร่างของหลี่ซานหลาง กลายเป็นจุดแสงสว่างนับไม่ถ้วนก่อนกระจายไปตามความว่างเปล่าแล้วหายไป

หลังจากนั้น จุดแสงสีน้ำเงินหลายร้อยล้านจุดปลดปล่อยออกมาจากสัตว์ประหลาดวันสิ้นโลก

“ไม่…”

ขณะกล่าวเสียงต่ำสัตว์ประหลาดวันสิ้นโลกซวนเซก่อนคุกเข่าลงกับพื้น

มันลดมือทั้งสองข้างลง ทั่วร่างค่อยๆ ล้มลงก่อนหายไป

ความเจิดจ้าของจุดแสงสว่างกลายเป็นกระแสน้ำสีน้ำเงินอ่อนลอยไปตามอากาศก่อนมาที่หลี่ซานหลางในที่สุด

มันวนรอบหลี่ซานหลางไม่ไปไหนไกลอยู่สักพักใหญ่

หลี่ซานหลางอยู่นิ่งในอากาศ

วิญญาณนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นจากกระแสน้ำ พวกมันมีทั้งชายและหญิง มีทั้งหนุ่มและแก่ ดวงแล้วดวงเล่าพยักหน้าและยิ้มให้หลี่ซาน พวกเขาก้มศีรษะคารวะให้

เหล่าวิญญาณเป็นอิสระแล้ว

หลี่ซานหลางกล่าวว่า “ไปเสีย ไปในที่ที่พวกเจ้าควรไป”

เหล่าวิญญาณพยักหน้าดวงแล้วดวงเล่าก่อนหลอมรวมเข้ากับกระแสน้ำ

ผ่านไปหลายอึดใจ กระแสวิญญาณสีน้ำเงินอ่อนค่อยๆ ทะลวงผ่านความว่างเปล่าก่อนออกจากโลกใบนี้ไป

หลี่ซานหลางถอนหายใจเล็กน้อย

หมัดเมื่อครู่คือรูปแบบที่สองของวิชาหมัดลึกลับหกวิถี ไม่ให้อภัย

“ไม่ให้อภัย: หมัดนี้ทะลวงทุกวิชาไม่ว่าจะจับต้องได้หรือไม่ได้ก็ตาม รวมถึงสิ่งมีชีวิตและไม่มีชีวิต ทุกสรรพสิ่งจะสลายจนกลับคืนสู่ความโกลาหล”

“ท่านต้องต่อยให้โดนเป้าหมายก่อน ‘ไม่ให้อภัย’ จึงจะทำงาน”

“หมายเหตุ: ถ้าอีกฝ่ายแข็งแกร่งกว่าท่านสองเท่า พลังของหมัดนี้จะค่อยๆ อ่อนแอลงจนไม่สามารถทำลายศัตรูอย่างสิ้นซากได้”

กู่ฉิงซานรู้ดี

สัตว์ประหลาดวันสิ้นโลกเมื่อครู่สามารถถูกหยุดได้หากหลี่ชุนเตาและหวังชุ่นอยู่ในสภาพที่พร้อมเต็มที่

หมายความว่าทันทีที่ใช้ดาบ พวกเขาสามารถหยุดสัตว์ประหลาดได้เช่นกัน

เพียงแค่ว่าเขาต้องการโอกาสสร้างชื่อให้ตัวเอง ทำให้ปลดปล่อยวิชาหมัดนี้ในฐานะหลี่ซานหลาง

ผลลัพธ์คล้ายกับสิ่งที่เขาคาดการณ์ไว้

ไม่ต้องถึงมือ “หมื่นเงา” และ “ภัยพิบัติว่างเปล่า” แค่หมัดสองรูปแบบแรกก็กวาดล้างสัตว์ประหลาดวันสิ้นโลกตัวนี้ได้แล้ว

ความจริง มีข้อดีเกี่ยวกับ “ไม่ให้อภัย” อยู่ นั่นก็คือมันคล้ายกับ “บุกทะลวง”

มันแข็งแกร่งกว่า “บุกทะลวง” ด้วย

ด้วยเหตุนี้ วิชาหมัดของหัวหน้านักบุญแห่งหกวิถีสงครามจึงไม่ดีเท่าเขา

ในทำนองเดียวกัน ตำแหน่งเทพดั้งเดิมก็ไม่น่าจะดีไปกว่ากันด้วย

ยังไงเสีย “ปู้โจว” ต้องพึ่งตำแหน่งเทพของหกเทพเพื่อตัดสินพลังวิชาหมัด

นี่ออกจะแปลกอยู่เล็กน้อย…

เขาเป็นเพียงเทพแห่งวิถียมโลก ส่วนคนที่มีร่างเป็นงูและหัวเป็นมนุษย์สามารถเอาชนะตำแหน่งหัวหน้านักบุญจากหกวิถีได้ หมายความว่าตำแหน่งเทพของเขาสูงกว่าหรือเปล่า

เว้นแต่

กู่ฉิงซานถามในใจเงียบๆ ว่า “ฉานนู่ ข้าขอถามเจ้าหน่อย เทพขุนเขาหกภพสูงกว่าเทพแห่งราชาภูตผียมโลกหรือเปล่า”

เสียงของฉานนู่ดังขึ้น

“นายท่าน ท่านต้องรู้ก่อนว่าภูเขาล้อมเหล็กใหญ่คือภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่ปกป้องทั่วหวนคืนชาติภพหกวิถีเอาไว้ มันขัดขืนสายลมแห่งความโกลาหลและทุกสรรพสิ่ง ไม่อย่างนั้นสิ่งมีชีวิตจากทั่วหวนคืนชาติภพหกวิถีจะถูกทำลายโดยหายนะภายนอก”

กู่ฉิงซานตกตะลึงเล็กน้อย

ดูท่าจะเป็นอย่างนั้น

ตอนไปทางเดินลับของโลกธุลี เขาได้ผ่านส่วนหนึ่งของสายลมปั่นป่วนที่อยู่ระหว่างทาง ที่นั่นไม่มีสิ่งมีชีวิต แม้แต่ตัวเขาเองก็ต้องหลีกเลี่ยง

แต่ภูเขาล้อมเหล็กใหญ่สามารถขัดขืนสายลมนี้ที่ทำลายทุกสรรพสิ่งได้

เมื่อคิดให้ลึกลงไปอีก จากการต่อสู้ในอดีตที่ยมโลก สิ่งประดิษฐ์วิญญาณของหุบเหวนิรันดร์ หอกหลากสีสัน สามารถทำลายทุกตัวตนในยมโลกได้ แต่มันไม่มีทางใช้กับภูเขาล้อมเหล็กใหญ่ได้

ในตอนนั้น ภูเขาล้อมเหล็กใหญ่มีบทบาทสำคัญในการต่อสู้

ถ้าอย่างนี้…

“ฉานนู่ ภูเขาล้อมเหล็กใหญ่ไม่ได้คงอยู่แต่ในยมโลกเท่านั้น… เทพขุนเขาหกภพอาจจะถึงกับเป็นเทพผู้คุ้มกันการกลับชาติมาเกิดหรือเปล่า” กู่ฉิงซานถาม

“มันน่าจะเป็นแบบนี้ แต่ข้าไม่ได้รู้เรื่องนั้นดี ยังไงเสีย เมื่อนานมาแล้ว ตอนข้าตื่นขึ้นมา ข้ารู้จักแต่ไม้เท้าราชาภูตผีจองจำกับตะขอลืมเลือนวิญญาณ ในตอนนั้น พวกข้าเพียงรู้จักแต่ยมโลกเท่านั้น” ฉานนู่กล่าว

กู่ฉิงซานพยักหน้าเล็กน้อย

เขายังคงบินกลับไป ไม่ช้าก็ลงมาบนกำแพงก่อนยืนอยู่ตรงหน้าพวกหลี่ชุนเตา

เมื่อทุกคนมองเขา พวกเขาล้วนเผยรอยยิ้มออกมา

“นี่มันคือหมัดอะไรหรือ” หวังชุ่นเป็นคนถามก่อน

“วิชาหมัดลึกลับหกวิถี” กู่ฉิงซานตอบ

“หกวิถี หมัดลึกลับ” คนใหญ่โตจำนวนมากมองจ้าวเฉียง

นางคือผู้เชี่ยวชาญของโบราณ มากด้วยความรู้ ทำให้มีความรู้เรื่องหกวิถีมากกว่าคนอื่นๆ

ยิ่งกว่านั้น เป็นเวลานานนับไม่ถ้วนที่บุคคลทรงพลังจำนวนมากเข้าสู่โลกสังเกตวิญญาณ พวกเขาได้ค้นคว้าและสรุปความรู้ออกมา

สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ความลับ

จ้าวเฉียงกล่าวว่า “มันถูกเรียกว่าลึกลับ น่าจะแข็งแกร่งที่สุดในบรรดา ‘โลกสังเกตวิญญาณ’ ”

“ไม่สงสัยเลยว่าเด็กของเจ้าถึงไม่แม้แต่จะหันหลังกลับมา แต่ถ้าเจ้าทำให้พวกข้ากังวลแบบนี้อีก คิดว่าไม่จำเป็นต้องจ่ายอะไรเลยหรือ” หลี่ชุนเตาถาม

กู่ฉิงซานตกตะลึง ทันใดนั้นก็สังเกตเห็นสิ่งผิดปกติ

“นี่ พวกท่านจะทำอะไรน่ะ”

วินาทีต่อมา

หลี่ชุนเตาโบกมือ

ผู้คนรอบข้างพุ่งเข้าไปเพื่อสวมกอดหลี่ซานหลางก่อนโยนขึ้นท้องนภา

“โอ้”

“พวกเรามีคนเก่งคนใหม่แล้ว!”

“ฮ่าๆๆ !”

“คนเดียวจัดการสัตว์ประหลาดวันสิ้นโลกได้!”

“ยอดเยี่ยมมาก”

ผู้คนหัวเราะ

กู่ฉิงซานถูกโยนหลายครั้ง หลังจากนั้นเขาก็ยิ้มอย่างจนใจออกมา

………………………………………………