1061 บัญญัติกลับมาแล้ว
ตอนที่ 1061 บัญญัติกลับมาแล้ว
วังวนความว่างเปล่ากลับสู่ความเงียบสงบ
งูสีดำใช้งานสกิลเทพโบราณก่อนพุ่งเข้าสู่โลกภายในพร้อมคนจากโลกคู่ขนาน
เมืองเรเควี่ยมหายไปแล้ว
เทพแห่งชีวิตและวิญญาณกรีดร้องหลอมรวมเข้าด้วยกันก่อนหลบหนี
พวกมันเหลือเพียงหัวเดียว แถมอ่อนแอลงมาก เกรงว่าจะไม่ลงมือสักพักใหญ่
ทุกอย่างจบลงแล้ว
กู่ฉิงซานและเหล่าต้าไม่อยู่ที่เดิมอีก
พวกเขายังคงเดินทางต่อไปในความว่างเปล่า หลังจากนั้นจึงพบสถานที่ที่ไม่สะดุดตาก่อนปล่อยโลกกระจกออกมา
จางหยิงห่าวและเย่เฟยหลียังพักผ่อนอยู่
ลอร่าวิ่งออกมา
“กู่ฉิงซาน ข้ามีข่าวมาบอกเจ้า” ลอร่ากล่าวอย่างลึกลับ
กู่ฉิงซานเหยียดร่างกายตัวเอง “ข่าวอะไรหรือ ตอนนี้ข้าเหนื่อยมาก ขอให้เป็นข่าวดีละกัน”
ลอร่าตอบว่า “เป็นข่าวดี หนิงเยว่ฉานกลับอาณาจักรหนามพร้อมไพ่ทูตสวรรค์แห่งบาปกับเหรียญแล้ว”
กู่ฉิงซานกล่าวอย่างไม่ลังเลว่า “เช่นนั้นพวกเราจะกลับเพื่อไปเอาของทันที”
“ไม่ต้อง” ลอร่าโบกมือ “ข้าสามารถเชื่อมต่อกับอาณาจักรหนามได้ทุกเมื่อ ทำให้ยังสามารถส่งผ่านของชิ้นเล็กชิ้นน้อยมาได้”
ลอร่าหยิบใบไม้สีเขียวมรกตก่อนร่ายคาถา
ใบไม้สีเขียวมรกตเปล่งแสงออกมาอย่างรวดเร็ว
ลอร่าพลันขยับก่อนหัวเราะออกมาอีกครั้ง
กู่ฉิงซานเห็นนางยิ้มแปลกๆ จนอดที่จะถามไม่ได้ว่า “เกิดอะไรขึ้นหรือ”
“ไม่มีอะไร แต่คงดีกว่าที่เจ้าจะรับมันไว้ด้วยตัวเอง”
หลังจากลอร่าพูดจบ นางยัดใบไม้สีเขียวมรกตเข้าไปในมือของกู่ฉิงซานก่อนยื่นมือไปหาเหล่าต้า
“เหล่าต้า เจ้ากลับเข้าโลกกระจกกับข้า ทุกคนกำลังรอเจ้าพูดถึงเรื่องเมื่อครู่อยู่”
เหล่าต้าถูกลากออกมาก่อนจะทันได้ตอบอะไร
ชั้นแสงสว่างส่องประกายบนพื้นผิวโลกกระจกก่อนกลับมาสงบอีกครั้ง
ในกระแสวังวน มีเพียงกู่ฉิงซานที่ยังอยู่
เขาหยิบใบไม้สีเขียวมรกตออกมาขณะมองโลกกระจก
เขาเห็นลมทะเลพัดอยู่บนชายฝั่งทองคำ เหล่าต้า เย่เฟยหลี จางหยิงห่าวและคนอื่นนอนอยู่บนเก้าอี้ชายหาดขณะรับลมทะเลและดื่มเครื่องดื่มพลังวิญญาณ ดูสบายอารมณ์ยิ่งนัก
กู่ฉิงซานอดที่จะรู้สึกบ่นเล็กน้อยไม่ได้
ลอร่าเอ๋ย ทำไมเจ้าทิ้งข้าไว้เพียงลำพังล่ะ
ตอนนี้ ใบไม้สีเขียวมรกตในมือพลันกลายเป็นแสงสีเขียว ก่อเกิดเป็นร่างสง่างามขึ้น
แสงสีเขียวกลายเป็นภาพมายาของหนิงเยว่ฉานก่อนปรากฏตรงหน้ากู่ฉิงซาน
แค่แสงและเงาก็บ่งบอกถึงอารมณ์และท่าทางอันเป็นเอกลักษณ์ของนางได้เป็นอย่างดี
“ไม่ได้เจอกันนานนะ กู่ฉิงซาน ข้าได้ไพ่กับเหรียญมาแล้ว” หนิงเยว่ฉานกล่าว
นางวางเหรียญกับไพ่ในความว่างเปล่า
เหรียญกับไพ่ตกลงไปก่อนถูกกู่ฉิงซานรับเอาไว้
กู่ฉิงซานมองพวกมัน
บนไพ่ เสี่ยวซียังหลับอยู่
กู่ฉิงซานเงยหน้าขึ้นพร้อมกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “แม่ทัพหนิง เจ้าคงลำบากมากสินะ”
“สองสิ่งนี้สำคัญอย่างนั้นเหรอ?” หนิงเยว่ฉานถาม
“สำคัญมาก” กู่ฉิงซานเน้นย้ำ
หนิงเยว่ฉานมองเขา
เขามองหนิงเยว่ฉาน
ทั้งสองไม่พูดอะไรสักพัก
หนิงเยว่ฉานพลันยิ้มออกมาแล้วกล่าวว่า “ขอบคุณที่พาข้ามาโลกเก้าร้อยล้านชั้น สอนภาษามากมายให้กับข้าและปกป้องข้าจนไปถึงพื้นที่จ้าวโลก… มันช่างเป็นการเปิดหูเปิดตายิ่งนัก การฝึกฝนของข้าพัฒนาอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน”
กู่ฉิงซานกล่าวว่า “ด้วยความยินดี นี้ล้วนเป็นสิ่งที่ควรจะเป็น ว่าแต่ ทำไมซูเสวี่ยเอ้อร์ไม่กลับมาด้วยล่ะ”
หนิงเยว่ฉานตอบว่า “นางแพ้ข้า นางก็เลยไม่กลับมา”
กู่ฉิงซานกล่าวเสียงหลง “เจ้าจัดการนาง!”
หนิงเยว่ฉานพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “อืม ตอนนั้นนางเหนื่อยล้ามาก แถมเอาแต่ร่ำร้องว่าจะจัดการข้า ข้าก็เลยสวนกลับด้วยสันมีดหลายครั้ง จากนั้นก็สัมผัสร่างของนาง… ใช่ นางยังบริสุทธิ์อยู่ สุดท้ายแล้ว ข้ายืนอยู่เหนือนางแล้วบอกว่าไปฝึกฝนให้มาก ไม่อย่างนั้นจะไม่สามารถเอาชนะคนอื่นได้”
“ไม่ต้องห่วง ข้าไม่ได้ทำร้ายใบหน้านางหรอก”
“เดาว่าตอนนี้นางคงรู้สึกหดหู่เล็กน้อย แต่อีกไม่ช้านางจะปรับตัวได้”
กู่ฉิงซานขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเช่นนั้น จากนั้นจึงกลับมาเป็นดังเดิมอย่างรวดเร็ว
การฝึกฝนวิชาดาบมันก็เป็นแบบนี้
คนที่ใช้มีดถึงกับอ่อนโยนมากเมื่อปฏิบัติกับคนอื่นเช่นนี้
ในโลกการฝึกฝนวิญญาณ นักดาบมีเพียงแต่ต้องตีและดุผู้เป็นศิษย์จึงจะได้ผลเช่นนี้
แต่ในภาษาของผู้ใช้มีด สิ่งนี้เรียกว่า “กลับสู่โลกีย์”
ผู้ใช้มีดไม่ควรขยี้ทรายในตา ไม่ควรใส่ความคิดที่ทำให้หัวใจเสียสมาธิมากจนเกินไป
ดังนั้น กู่ฉิงซานจึงไม่กังวลถึงความปลอดภัยและสภาพจิตใจของซูเสวี่ยเอ้อร์มากนัก
เขากังวลอีกเรื่องมากกว่า
ช่างเป็นคนที่ฉลาดนัก ถึงแม้จะไม่เคยมีความรักมาก่อน แต่การรับฟังมันก็ไม่ใช่ปัญหา
นี่คือวิธีที่สองสาวยอมรับกัน!
ให้ตายเถอะ เขามัวแต่ยุ่งกับการเก็บไพ่จากสองเทพจนไม่มีเวลาฝึกฝนวิชาความรักกับเย่เฟยหลีเลย
ครั้งสุดท้ายที่เขาได้เห็นนักพนันรักก็คือผ่านคู่มือออนไลน์ชวนสะดุดตา ถึงกระนั้นมันก็สามารถนำไปใช้จริงได้
แต่มันสายเกินไปแล้ว ตอนนี้เขาไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี
เขารู้ว่าต้องเริ่มจากการเรียนรู้ก่อน จากนั้นค่อยไปหาหนิงเยว่ฉาน!
ตอนนี้เขาควรพูดอย่างไรดีล่ะ
เขาควรทำอย่างไรดี
หนิงเยว่ฉานอดที่จะหัวเราะไม่ได้ขณะมองสีหน้าสับสนของเขา
“อย่าห่วงไปเลย ข้ามีสติดี”
“ข้ารู้ว่าเจ้ามีสติดี แต่ทำไมเจ้าถึงปฏิบัติกับนางแบบนี้ล่ะ”
หนิงเยว่ฉานตอบว่า “ตอนข้ามองซูเสวี่ยเอ้อร์ เห็นได้ชัดว่านางไม่ใช่คนธรรมดาอีกต่อไปแล้ว แต่นางปฏิบัติกับตัวเองในฐานะคนธรรมดามาตลอด ดังนั้นนางจึงกักขังตัวเองจนไม่สามารถหาทางออกมาจากจิตใจได้”
“ข้าเลยต้องปลุกนางให้ตื่น”
กู่ฉิงซานอ้าปากแล้วกล่าวว่า “ขะ… ขอบคุณมาก”
หนิงเยว่ฉานหันสายตามาจับจ้องใบหน้าของเขาพลางกระซิบอย่างแผ่วเบาว่า “เจ้าไม่ต้องมาขอบคุณข้าหรอก กู่ฉิงซาน เมื่อเรื่องนี้จบลง เจ้าต้องมาเป็นคู่หูผู้ฝึกยุทธ์กับข้า”
กู่ฉิงซานตกตะลึง
เดี๋ยวนะ มันมีทางเลือกอื่นตั้งมากมายไม่ใช่หรือ
กิน เที่ยวหรืออะไรเทือกนั้น
ปิดท้ายด้วยสานสัมพันธ์
ทำไมถึงพูดออกมาตรงๆ แบบนี้
ข้ายังเตรียมตัวไม่พร้อมเลย
หนิงเยว่ฉานมองเขาแล้วหัวเราะอีกครั้ง “เจ้ามักสงบและช่างคิดมาตลอด แต่กลับมีสิ่งหนึ่งที่คล้ายกับซูเสวี่ยเอ้อร์มากนัก”
“ตรงไหนหรือ”
“โง่!”
หนิงเยว่ฉานยื่นมือไปแตะใบหน้าของกู่ฉิงซานอย่างแผ่วเบา
“เจ้าเต็มใจหรือเปล่า” นางถามอย่างแผ่วเบา
กู่ฉิงซานไม่สามารถตอบได้อีกครั้ง
สมกับเป็นหนิงเยว่ฉาน พคิดว่ามันจะจบแล้ว แต่นางกลับลงมือเล่นงานเขาอีกครั้ง
…ใช่แล้ว
นางใช้มีด ทิศทางของมีดเถรตรง ด้วยเหตุนี้นางจึงพูดและทำอย่างเถรตรงด้วยความกระตือรือร้นราวกับมีด
ส่วนเขาใช้ดาบ นักดาบมีการแปรเปลี่ยน ดังนั้น… เขาจะสามารถใช้วิชาดาบมารับมือได้หรือเปล่า
ความจริง ถ้าว่ากันตามตรง ดาบก็เปรียบเสมือนหัวใจทั้งดวง
ความปรารถนาในใจของเขาคือ…
กู่ฉิงซานอดที่จะนึกถึงคำสอนเรื่องความรักจากนักบุญเย่เฟยหลี
“คนที่รู้จักผู้หญิงมากมายแต่ไม่สามารถตกหลุมรักได้ ทำให้มักจะพบกับหายนะ”
นี่คือคำสอนของนักบุญแห่งความรัก!
กู่ฉิงซานตอบทันทีว่า “ข้าอยากมีความรักจริงๆ เพราะข้าไม่ได้เข้าใจอะไรเลย”
ใช่แล้ว มันเหมือนกับการต่อสู้ หากไม่มีข้อมูลและไม่เข้าใจสถานการณ์ เช่นนั้นก็ไม่สามารถทำอะไรได้
ตอนนี้เขาต้องเรียนรู้ก่อน!
เรียนรู้ที่จะมีความรัก!
ถึงแม้คำว่ามีความรักจะไม่มีอยู่ในโลกแห่งการฝึกฝน แต่หนิงเยว่ฉานยังเข้าใจได้แม้จะอยู่ในพื้นที่จ้าวโลกก็ตาม
นางก้มศีรษะเล็กน้อย ปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม
อย่างไรเสีย นางก็เขินอายเล็กน้อย
“ข้าจะกลับโลกเซินหวู่ก่อนเพื่อรายงานทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ให้ทราบ”
“ส่วนเรื่องของพวกเราไว้คุยกันทีหลัง”
หลังจากพูดจบ ใบไม้สีเขียวมรกตสว่างวาบก่อนหายไปอย่างสมบูรณ์
นางไปแล้ว
กู่ฉิงซานเหม่อลอยสักพัก
ผู้หญิงคนนี้
เห็นได้ชัดว่าเป็นคนเปิดประเด็น
แต่พอจะให้พูดตอนนี้ แต่นางกลับเลือกจะไปพูดทีหลัง
เขาควรฟังประโยคไหนกันแน่
กู่ฉิงซานถอนหายใจด้วยความเหนื่อยล้า
เทียบกับผู้หญิงแล้ว สองเทพรับมือง่ายกว่าเห็นๆ
เขาก้มมองไพ่และเหรียญในมือ มือตบถุงเก็บของอีกครั้งก่อนหยิบเหรียญบัญญัติราชามารกับเหรียญหนามโบราณมาวางไว้ในมือ
สามเหรียญ รวมถึงทูตสวรรค์แห่งบาป ราชามารและต้นไม้หนามโบราณล้วนอยู่ที่นี่แล้ว
เรื่องต้นไม้โบราณ เพียงแค่ขอให้ลอร่าช่วยอัญเชิญมาก็จบแล้ว
ทันใดนั้น
ที่ด้านล่างของหน้าต่างระบบเทพสงคราม ตัวเลือก “ภารกิจเทพสงคราม” พลันส่องแสงขึ้นมา
“รีเซตภารกิจเทพสงคราม เริ่มทำการปล่อยภารกิจใหม่”
ภารกิจทางเลือกที่หนึ่ง: ไล่ฆ่าเทพแห่งความโกลาหล วิญญาณกรีดร้อง
“รางวัลภารกิจ: เมื่อท่านฆ่าเทพแห่งความโกลาหลด้วยมือตัวเอง ท่านจะเข้าแทนที่จนกลายเป็นผู้ปกครองความโกลาหลคนใหม่”
ภารกิจทางเลือกที่สอง: ช่วยแม่นางเฮยไห่
“คำอธิบายการทำภารกิจให้เสร็จสิ้น: เมื่อท่านทำภารกิจนี้สำเร็จ บัญญัติจะกลับคืนสู่ตำแหน่งเดิมจนสร้างสมดุลกับความโกลาหล”
ในเวลาเดียวกัน แถวหิ่งห้อยขนาดเล็กปรากฏขึ้นตรงใจกลางหน้าต่างระบบ
“ความโกลาหลหรือบัญญัติ นี่คือคำถามนิรันดร์”
“ตอนนี้คือช่วงเวลาอ่อนแอที่สุดในยุคแห่งความโกลาหลและเป็นช่วงเวลาสำคัญที่สุดในการต่อสู้ระหว่างความโกลาหลกับบัญญัติ”
“ระหว่างความโกลาหลกับบัญญัติ โลกเก้าร้อยล้านชั้นจะไปทิศทางใด”
“เจ้าของหน้าต่างระบบเทพสงครามเอ๋ย ทั้งหมดอยู่ที่ตัวท่านแล้ว”
“โปรดตัดสินใจเดี๋ยวนี้ด้วย”
กู่ฉิงซานอ่านจบอย่างรวดเร็ว
หากใครบางคนเผชิญหน้ากับทางเลือกดังกล่าว พวกเขาอาจจะลังเล แต่เขาเคยมีประสบการณ์กับบททดสอบที่คล้ายกันนี้มาแล้ว
ในหุบเหวของโลกที่แตกสลาย กู่ฉิงซานเคยฝึกฝนการดวลระหว่างความโกลาหลและบัญญัติมาก่อนเพื่อทำให้วิชาโลกของตัวเองสมบูรณ์ผ่านการเข้าซากปรักหักพังของโลก
ใช่แล้ว
ในโลกนั้น เขาได้รับคำตอบมาแล้ว
ความโกลาหลไม่สามารถกำจัดได้อย่างสมบูรณ์ แต่ยอดฝีมือใช้บัญญัติโลกเพื่อต่อสู้กับความโกลาหลเพื่อทำให้ทั้งสองเข้าสู่สมดุลจนถึงขั้นทำให้ความโกลาหลอ่อนแอลงมาก นับว่าเป็นการส่งเสริมการพัฒนาและความเจริญรุ่งเรืองของโลกเป็นอย่างมาก
หากต้องการสู้กับวันสิ้นโลก จะเอาแต่พึ่งพลังของคนคนเดียวไม่ได้
กู่ฉิงซานเข้าใจเรื่องนี้เป็นอย่างดี
เหล่าต้า จางหยิงห่าว เย่เฟยหลีและลอร่ามาช่วยเขา ดังนั้นเขาจึงสามารถคิดกลยุทธ์เพื่อชิงไพ่บัญญัติมาจากเทพแห่งชีวิตได้
ในการไล่ล่าของเทพ แทบเป็นภารกิจที่เป็นไปไม่ได้เลยที่จะได้ไพ่มาจากเทพ แต่ด้วยความพยายามร่วมกันของทุกคน ทำให้ประสบผลสำเร็จอย่างงดงาม
ในตอนนั้น
ในโลกเก้าร้อยล้านชั้น ยังมีอาจารย์ เสี่ยวหลัว พวกซิ่วซิ่ว ยังมีซูเสวี่ยเอ้อร์ แอนนา หนิงเยว่ฉานและคนอื่นอีก อีกทั้งยังมีคนแข็งแกร่งจำนวนมากอย่างแบร์รี่ เสี่ยวเมียว ยวินจีและคนแข็งแกร่งคนอื่นๆ
กู่ฉิงซานเคยเห็นพลังของกองทัพมนุษย์มาก่อน
หากทุกคนได้หมื่นสวรรค์สิ้นโลกออนไลน์: ที่พักพิงของกองทัพมนุษย์ พละกำลังของทุกคนจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
ในตอนนั้น หากทุกคนสามารถช่วยได้ เช่นนั้นโลกเก้าร้อยล้านชั้นจะแข็งแกร่งขึ้นอย่างแท้จริง
โลกเก้าร้อยล้านชั้นจะมีพละกำลังในการต่อสู้กับวันสิ้นโลก!
นี่คือเป้าหมายของกู่ฉิงซาน
กู่ฉิงซานไม่ลังเลก่อนกล่าวอย่างมีความสุขว่า “ข้าอยากช่วยเทพวารี มาเริ่มภารกิจกันเลย”
แถวตัวอักษรขนาดเล็กพลันปรากฏขึ้นบนหน้าต่างระบบเทพสงคราม
“ทิศทางดาบของท่านคือเป้าหมายภารกิจของหน้าต่างระบบเทพสงคราม”
“หน้าต่างระบบนี้จะกำหนดสถานะการใช้พลังวิญญาณที่แตกต่างกันตามภารกิจเทพสงครามและสถานการณ์จริงเพื่อช่วยสนับสนุนท่านอย่างเต็มที่”
“ในภารกิจเทพสงครามนี้ ท่านจะได้รับสถานะการใช้พลังวิญญาณ: อุทิศ”
“อุทิศ: พลังวิญญาณที่ท่านใช้เพื่อร่ายสกิลใดๆ จะลดลงครึ่งหนึ่ง”
หลังจากนั้น แถวหิ่งห้อยใหม่ปรากฏขึ้น
“โปรดตั้งชื่อภารกิจเทพสงคราม”
กู่ฉิงซานตอบว่า “บัญญัติกลับมาแล้ว”
ด้วยการตั้งชื่อของเขา ภารกิจที่ข้องเกี่ยวปรากฏบนหน้าต่างระบบเทพสงครามทันที
“โปรดทราบว่าภารกิจเทพสงครามถูกปล่อยออกมาอย่างเป็นทางการแล้ว”
“ชื่อภารกิจ: บัญญัติกลับมาแล้ว”
“คำอธิบายภารกิจ: ท่านได้รับสามเหรียญจากยุคโบราณมาแล้ว อีกทั้งยังรวบรวมทูตสวรรค์แห่งบาป ต้นไม้หนามโบราณและบัญญัติราชามาร ท่านสามารถเดินทางผ่านมิติและเวลาอันไร้ที่สิ้นสุดเพื่อกลับไปสู่จุดเวลาที่ท่านต้องการได้”
“ท่านต้องไปช่วยแม่นางเฮยไห่ในช่วงสุดท้ายของชีวิตเพื่อพากลับมาสู่ยุคปัจจุบัน”
“รางวัลภารกิจ: ไม่มีรางวัล แต่ผลประโยชน์ที่มีต่อโลกเก้าร้อยล้านชั้นจะมหาศาลนัก ทุกคนจะแข็งแกร่งขึ้น”
“โปรดทราบ! เกี่ยวกับกฎการข้ามเส้นเวลาและการลบล้าง ท่านต้องเข้าใจให้ถ่องแท้ โปรดระวังเพื่อหลีกเลี่ยงการพบตัวท่านในอดีต ไม่อย่างนั้นกฎแห่งเวลาจะลบล้างหนึ่งในตัวท่านออกไป”
“ครั้งนี้ ท่านไม่มีโอกาสเริ่มต้นใหม่อีกแล้ว”
……………………..