(KABANATA 6)

Nakaramdam ako ng gutom habang nagbabasa ako, im here inside the library , sabi kasi ni hana yung blackbook daw nakatago sa tagong parte ng library namin pero hindi ko naman Makita kung na saan ito, kaya nagbasa nalang ako ng ibang libro. Binalik na kaya niya???.

Tumayo na ko at binalik ko nalang sa loob ng bag ang gamit ko at handa ng umalis ng May nakita ako sa pinakatagong parte ng library, hindi ko alam pero may parte sakin na nagtutulak na lapitan ito.

Mukhang mahimbing ang tulog nito, tumabi ako sa pwesto nito at nilapag ang bag ko tsaka ito tinignan ng mabuti.

Kumabog ang dibdib ko ng mamukhaan ko ito!. This guy!!!.

I touch his nose, i remember him, i remember his face. Nagulat ako ng hawakan nito ang kamay ko na humahawak sa ilong niya.

"Alam mo bang bawal ang ginagawa mo?touching me without my permission?" Nakapikit lang ito, nanlalamig nako dahil sa kaba. Hindi pala tulog ang isang to! Gising siya, hindi ko alam kung bakit ba ako lumapit sa kanya at hinawakan siya. Nakakahiya ka Veara!.

He open his eyes and look at me, he smiled and hold my hands tight.

"Hi" nakangiti nitong sabi, his grey eyes.

Then i remember again the bloody night, where my parents and friends died because of the vampires. And this man front of me is the guy that maybe knows everything, that maybe he has an idea or maybe.... no maybe im wrong. That maybe this guy is one the vampire. Pero imposible.

"Wag mo kong tignan ng ganyan baka matunaw ako" he chuckled, iniwas ko ang tingin ko rito, his voice, para talagang melody ang mga ito.

Binawi ko ang kamay ko sa pagkakahawak nito at tumingin ng diretsyo sa mata nito.

"You" hindi ko alam kung paano ko sisimulan, hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanya.

"Yah its me"nakatitig lang ito sa mata ko, parang pinapanuod ko sa mata niya ang mga naganap nung gabing Iyon kaya iniwas ko ulit ito, ano bang nangyayare? Im just looking directly in his eyes pero habang nakatingin ako sa mata niya parang nakikita ko kung ano yung nakita niya Nung gabing yon.

He stood up and get his bag and walk away, naiwan akong mag isa, ganito rin yung nangyare nung gabing yon, iniwan niya rin ako, at hindi ko na siya nakita.

Tumakbo ako at hinanap ito, baka kasi tulad ng gabing yon hindi ko na ulit siya Makita. Kailangan ko ng kasagutan!sa kanya lang ako makakahanap

ng sagot.

Pero tulad din ng gabing yun, wala na siya sa paningin ko.

I cursed inside my head! Bakit ba ang bilis niyang mawala! Naglakad ako pabalik sa library at kinuha ang bag ko.

just like another days, i can't slept.

Naaalala ko lang ang nangyare Nung mga nakaraang araw.

The way he looked at me parang sakit ang nakikita ko sa mga mata niya.

Pero mas lalong nagpapagulo sakin kung bakit nasasaktan ako kapag nakikita ko siyang ganun?.

Naguguluhan na ko.

Naguguluhan bakit ganito?,

Ang dami ko pang gustong malaman, yung bloody nights,yung mga vampires, yung libro.

Ngayon naman si Eon at yung....

Until now i don't know his name, his Grey eyes.

Halos sabunutan ko na ang sarili kong buhok dahil sa frustration.

I can't help but to think carefully, nakakastress na.

Tumayo ako sa pagkakahiga at binuksan ang kurtina lumabas ako sa veranda ng kwarto ko at tumingin sa kalangitan.

Moon, i wonder what is the real looks of moon ang ganda kasi nito, madilim siguro ang Gabi kung wala ito,thanks to the moon na dahil sa kanya ay meron nagsisilbing liwanag sa madilim na mundo,stars are not enough to gave us a light in the dark.

Yumakap ang lamig ng hangin sa balat ko, i brushed my hair then raised my hands.

Ano kayang pakiramdam na mahawakan ang buwan?.

Nang medyo nilalamig na ako,pumasok na ko sa loob at sinara ang bintana, isasara ko na sana ang kurtina nito ng may mapansin akong tao roon.

His Grey eyes,i open the slide door window then walk, lumapit ako rito ng nagtataka.

The way he look at me is intense, para akong dinadala ng hangin sa mga titig niya sakin.

"Pano ka nakapunta dito?" Hindi ko alam kung ano bang iisipin ko he just look at the stairs na nasa baba, now i know,pero paano niya nalaman na dito ako nakatira?.

" i followed you"para bang nabasa nito ang naiisip ko,tumango ako rito at sumandal sa railings.

"Bakit ka andito?bakit mo ako sinundan?" Mukhang hindi ko na kailangan hanapin siya kung saan saan dahil kusa siyang nagpapakita.

" i just want to see you" hindi ko alam pero bigla nalang kumalabog ang puso ko, he j-just want to see me?.

He smiled then shrugged his head, para itong nahihiya na Ewan.

"Sorry, gusto lang talaga kitang Makita" nakakatakot mang aminin pero takot ako sa way na susundan niya ko dahil gusto niya lang akong Makita.

I turned around then looked again in the moon,hindi talaga ako magsasawang tignan ito.

"You can't sleep?" Tanong nito,lumapit ito sa tabi ko, kita ko sa gilid ng mata ko ang pagtingin niya sakin, pero hindi ko parin maalis sa buwan ang mga mata ko.

"Look likes you really want the moon"mapait nitong sabi, Tumingin ako rito at ngumiti.

"Bakit ikaw?hindi mo ba gusto ang buwan?"Tanong ko rito, iniwas niya ang tingin sakin at Tumingin sa buwan na Agad ko ding sinundan.

"Not really, sa katunayan nga,nagpapasalamat pa ko sa buwan" binalik ko ang tingin ko sa kanya at dun ko napansing nakatingin na din ito sakin.

"Dahil sa kanya nakilala ko ang taong yun"ngumiti ito sakin at lumapit. Hindi ko alam kung sino ang tinutukoy nito.

Tulad ng nararamdam ko kay Eon,para din akong nauubusan ng hangin dahil sa paglapit niya.

Inayos niya ang mga takas na buhok sa likod ng tenga ko.

Hindi ko alam kung bakit ang lakas ng kalabog ng puso ko,pakiramdam ko naririnig na niya ito.

Ramdam ko ang init sa pisnge ko why? Why am i blushing?.

"There" Agad siyang lumayo ng unti sakin pagkatapos niyang ayusin ang mga takas na hibla ng buhok sa tenga ko.

Hindi ko alam pero gustong gusto ko na laging nakatingin sa mala silver nitong mga mata.

Tinignan ko ito ng mabuti, napansin naman niya ang pagtitig ko sa kanya kaya humarap ito sakin at tinitigan din ako.

He walked fastest, hanggang sa tumakbo na siya ng mabilis wala siyang pakealam sa mga sanga na tumatama sa katawan niya.

"Help..." A Man hold his arms.  Begging him to help him. Bakas ang dugo sa leeg nito katabi ng mga wala ng buhay na tao at isang babaeng naghihingalo na.

But in one snap, the man falling in the ground, wala ng buhay. The old Girl just crying,pero nanghihina na ito

"My Daughter save her! save our daughter, save the..just save." Malakas na sabi ng babae, He nooded then Run, he run again until he saw the Girl hawak ito ng isang babae sa leeg,sucking her blood,he wants to walk gusto niyang lumapit pero napahinto din ito sa paglalakad,he saw a man standing in back at the Girl, may sinasabi ito,hindi malinaw ang imahe gusto kong Makita ito.

"Stop,hey stop!" Napabalik ako sa realidad dahil sa lakas ng pagkayugyog sa balikat ko.

What was that?.

I look at his eyes.

Did i??

Did i???

He nodded then hugs me tight....

And the tears starting to fall again..

I really did.

I did, i read his eyes! Nakita ko!nakita ko lahat,pero hindi malinaw sakin.

Hindi malinaw sakin ang itsura ng lalaking iyon.

The man who saved me.

Hindi ko alam kung paano ko nabasa iyon sa mga mata niya,the Man who asking his help is my dad, the old girl who command him to save her daughter is my mom,she was saying something 'save the.. just save!'

And the girl she was talking...

It's Me.

______________