(KABANATA 4)

" Veara? Take this medicine, it can help you" hindi ko tinanggap ang gamot na inaabot sakin. Even they want to force me to take it. I won't going to drink it.

"Veara.."marahang umupo sa tabi ko ang pinsan kong si Hana at hinawakan ang braso ko.

"You should need to take those medicine for your fastest recovery, your too much stress yourself after what happened, your depression affect you now, your always telling us some illusions Couz' we're all concern for your health, nag aalala na kami" bumuhos nalang ang mga luha sa mga mata ko.

Isang malagim na pangyayare sa buhay ko, hinding hindi ko makakalimutan ang lahat,my parents body, and the screaming voice of my bestfriend, how the night ends.

"It is not illusion hana!believe me!" Mariin kong sigaw dito, hagulgol ko lang maririnig sa loob ng silid na'to.

" hush! Stop crying Veara, stop please, sabi ng mga police walang kagat ang mga magulang mo sa leeg, even your friends and their family, pati yung mga taong kasama sa gabing yun, walang bakas ng kagat ang andun!stop creating a story!vampires are doesn't exist!" Yun din ang paniniwala ko nung una, who would believed in vampires?it is just a history a story, and a theory, walang kasiguraduhin kung nabubuhay ba sila sa mundong to, but it changed when i saw it in front of me,  like a movie, its like im watching A war between Edward,bella,over the other vampires,but no, the differences of it, its vampire between human. they don't have heart, wala silang awa!.

My mother Voice, Jas and Wendy's eyes,i can't help but to cry!how pity i am!wala ako nagawa, wala akong silbi, hindi ko manlang sila natulungan! Walang saysay ang buhay ko!dapat sinama nalang nila ako,na sana pinatay nalang din nila ako.

I remember it again, they have a Highness,may namumuno sa kanila,pero may gumugulo sa isipan ko, kung may mumuno sa kanila inutusan ba sila?why their kings o prince or what ever his position, bakit di niya ko pinatay?bakit natakot sa kanya ang vampire na yun,Kung talagang inutusan sila ng namumuno sa kanila? They'll have a leader,i heard it.

"Veara,there you are again, nakatulala ka nanaman"mabilis akong tumayo sa pagkakaupo at nagtungo sa banyo, i need to know everything!. I need to find it.

"Ms. Lunar" agad akong napatingin sa police na tumawag sakin,agad akong tumayo at nilapitan ito.

"Sa ngayon inaalam namin ang totoong nangyare, base sa mga salaysay at pahayag mo samin hindi malinaw ang mga ito para sa mga nag iimbestiga, walang kahit na anong kagat sa leeg ang mga biktima" napahinto ako sa paglalakad, halos lahat ganun ang sinasabi, kahit ano pa ata ang sabihin ko, para sa kanila hindi yun makatutuhanan,hindi totoo, at hindi sila naniniwala.

Halos hindi ko na maihakbang ang mga paa ko, what should i do?how it happeneds na wala silang kagat? Pano ang hustisya para sa mga mahal ko sa buhay?. And my  tears start to running again.

"Ms. Lunar, i am sorry for what happened, but i just want to give this book, nakita namin yan sa gubat,isasauli ko lang sana sayo, may pangalan mo kasi"at inabot ito sakin. A black book.

Hindi ko maalala na may dinala akong book nung mga panahon na yon. At mas lalong wala akong maalala na may ganito akong klaseng libro. Pinagmasdan ko ito ng maigi,walang especial sa libro na ito,maliban sa hindi ko maintindihan ang nakasulat sa cover nito.

"Salamat po, sige po balitaan niyo nalang po ako"tumango ito sakin at lumakad na ako palabas sa police station.

Iniisip ko padin lahat, kung walang mga kagat ang mga biktima?paano nangyare yon?kitang kita ko mismo ang pangyayare ang mga duguan nilang katawan. And the images of them played again inside my head, It looks like a broken record. Jas and Wendy, yung mga nasaksihan ko? Yung nangyare sakin!. I touch my neck, nung maalala ko na kinagat din ako! I look at the window of a taxi car and trying to search my wounds,but as like other victims its nowhere to be found,how?????. At mas lalong pano ako nabuhay kung isa din ako sa mga kinagat nila? Those vampires, what are they.

It's almost 10:30 in the evening but i can't sleep, hindi ko kayang matulog dahil sa mga alala na tumatakbo sa isip ko, hindi ako sanay na wala akong kausap sa Gabi, i remembered Jas and Wendy's Voice, how we slept everynight while talking in phone after trying to sleep. I miss them,i already miss them. Ni walang kumakatok sa pintuan ng kwarto ko just to check me,kung tulog na ba ako, o someone kisses my cheeks or forehead,i miss my parents, i miss them all. I look at the sky, a moon shine so bright, and there i remember his face again. Agad kong kinuha ang jacket na nakasabit sa gilid ng kama ko at tumakbo papunta sa kwarto nila daddy, nang may maalala ako,i get the car key and put inside my jacket's pocket.

The Guy who help me that night, his glimpse,his face those grey silver eyes. Wala siya sa mga biktima,walang bakas ng katawan niya sa hospital o sa kahit na ano even sa morge, maybe some idea in my head build of what i was thinking that maybe he's alive and maybe he can help me to find the mystery after all. Nandun din siya nung gabing yun, he run fastest that night and founded myself searching him and follow him, but because of the darkness night i cant find him that night.

I wish his alive, i wish those mysterious happening that night have a answer, i need to find him, i know he have idea. I need to know! Dahil kung hindi patuloy akong hindi patatahimikan ng gabing iyon. And i am afraid.

" y-your Highness"

And there it is again. I almost want to stress myself just to ignore it. Lagi ko nalang naalala,that vampire called someone A Highness. Ibig sabihin madami Silang nabubuhay sa mundo nang walang nakakaalam kundi ako lang at yung lalaki na tumulong sakin Nung gabing yon.

I need him to fullfill this mystery. I need a answer!hindi ko mapapatawad ang mga vampire na yun sa ginawa nila! And i felt my anger against them.

Magbabayad sila! They took many of lives then their life is the exchange too. Buhay sa Buhay.

"Veara? Still awaked?" Binuksan ko ang pintuan ng marinig ko si hana, pinagmasdan ko lang siya sa pagpasok at pag upo sa gilid ng kama ko.

" its been 2 weeks since that accident, your adviser and other prof asking me about you, they want you to inform that you need to attend in class na." Wala pa ngang solusyon akong nakukuha sa lahat ng nangyayare , but it seems that i need it too. I need to attend in our class, baka mahuli na din ako sa mga lessons aside of it after this months magiging busy na ang lahat sa gaganaping intramurals and other events, kahit ayaw ko pa wala din akong magagawa kesa mabored at mabaliw ako kakaisip ng mga bagay bagay about that night, but i know i need time to analyzed all things happened.

"Okey" yun lang ang sagot ko rito, kailangan kung seryosohin ang pag aaral dahil yun nalang ang magagawa ko, this is my parents want. Gusto nila na magtapos ako. Maybe i focus on this matter before discovering the mystery.

I'm just watching hana looking around when something caught her attention, i am standing beside of the window when she walked infront of my table and take the book, then when i realized that book is the black book  who give me earlier.

"Is this yours?" Tanong nito, hindi ko alam kung sasagot ba ko o hindi, dahil kahit ako hindi ko alam kung akin ba ang libro na yon.

"It looks like familiar" hindi ko pinansin ang sinasabi nito dahil wala sa libro nayan ang isip ko kung hindi nasa malagim na pangyayare nang  Gabing iyon at sa lalaking tumulong sakin pabalik sa gubat at ang tinatawag nilang Highness at yung mga bampira.

"Its kinda weird, come here! Read this" lumapit ako rito at binasa ang tinuturo niya.

  Vera/Veara Shine Lunar

Its my name? Bakit andito pangalan ko?

Hinablot ko ang Libro sa pinsan ko at umupo sa kama then starting to the next page of it but hindi ko maintindihan ang mga nakasulat. Its weird, hana's right.

"I don't know but that book is really familiar" i look at her. If this book is really familiar of her, then why my name is here?.

"Parang nakita ko na yan dati, i don't know kung saan,pero namumukhaan ko siya" halata sa mukha nito na pilit niyang inaalla kung saan niya nakita ang libro. There's something in this book.

I shook my head,maybe it just an illusion. Baka kapareha ko lang ng pangalan.

I stood and ready to throw the book when i felt hana's hand in my arms.

Napatigil ako sa balak kong pagtapon sa libro ng pigilan niya ko.

"Don't! "Nagugulahan akong inabot sa kanya ang libro na agad naman niyang kinuha.

" this book, NAALALA ko na! Nakita ko ito sa library dati, nasa tagong parte ito ng library at nasa glass ito,it looks like this book is keeping by the Council,no one dare to touched this book or even open the glass just to read this, so what happened that this book is with you?" Gulat akong napatingin dito, her gaze look like she arresting me like i do a  crime! What the heck!.

"Hana give that book to me"mahina kong sabi, are she accusing me? the way she look directly into my eyes. Tf!.

"Look, hindi ko yan kinuha sa privacy ng library even school okey,the director in chief ang nagbigay sakin niyan kanina,he gave it dahil may pangalan ko daw yang libro kaya akala niya ay sakin yan" Bakit ko ba kailangang mag explain? This is disgusting!.

"Kailangan mo itong ibalik sa school Veara habang di pa nila ito hinahanap" i don't know but, parang ako pa ang may mali?Parang kasalanan ko pa na nasakin ang libro na yan? Na PARANG ako pa ang nagnakaw nun sa school!like the hell i care with that book! Maybe yes may pangalan ko ang libro na yan but it doesn't mean na ako na ang kumuha.

"are you accusing me?why would i do that?Bakit ako ang magsasauli?ni hindi ko nga alam at nasakin yan ,hindi ko nga alam ang librong yan,ikaw na magsauli, ibalik mo o mag utos ka nalang sa iba"humiga na ko sa kama at nagtakip na ng mukha, ang daming nasa isipan ko ngayong araw na'to,nakakapagod din pala ang madaming isipin na tumatakbo sa utak. Nakaka stress.

Narinig ko nalang ang yapak at pagsara ng pintuan ng kwarto ko kaya pumikit na ko. Pakiramdam ko Nakakapagod ang araw na'to.