17: Awaken

HIS POV.

Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko. Teka, nakatulog ba ako? Tiningnan ko ang nasa paligid ko at ako na lang ang tao dito sa chapel.Tatayo na sana ako mula sa pagkakakuhod pero may biglang matandang lalaki ang lumapit sakin saka hinawakan ang balikat ko.

"Don't worry, she's okay now, go and check her." Sabi nya. Eh? Kilala ko ba 'to?

"You don't know me now, but maybe soon, you'll know me." Sabi nya saka naglakad palayo. Geez, goosebumps!

Lumabas na lang ako sa chapel saka bumalik sa kakambal ko.

"JL, san ka galing? Kanina pa kita hinahanap. Pinagalala mo 'ko!" Sabi ng kakambal ko.

"I'm sorry, Jen, but where is she? Is she alright?" Tanong ko.

"Yes, let's go inside and check her. She arrived an hour ago and she's looking for you."

"Okay." Sagot ko na lang. Pumunta kami sa room 306 kung saan naka-confine si Clarisse. Kinakabahan akong pumasok pero may nag-udyok din sakin na buksan ang pinto at pumasok.

Pag-pasok ko, agad kong nakita si Mrs.Grahams. Napatingin sya sakin.

"G-good evening,Mrs.Grahams." sambit ko. Lumapit sya sakin saka ako tiningnan. Akala ko sasampalin nya ako but I'm wrong instead, she hugged me.

"Thank you..thank you for saving her. Thank you." She said while crying.

"But I'm not the one who saves her, the doctor." I answered.

"Yes, pero kung hindi mo daw agad naagapan 'yun ay baka patay na sya ngayon, so thank you."

"O-okay." I'm still at shock right now, why me? I mean, yes, I did some things just to make her alive but it's just nothing compare to what doctors did her.

"Maiwan ko muna kayo, kambal ha? May gagawin pa kasi ako eh. Mrs.Grahams, I'll go ahead na po." Si Jen.

"Okay, sabay na ako sayong lumabas iha, bibili din ako ng pagkain eh." Si Mrs.Grahams.

"Okay po." At umalis na sila. Umupo naman ako sa upuan na malapit lang kay Clarisse. Tinitigan ko sya.

"Ang ganda mo kapag tulog." Bulong ko. Iwon't deny it. She's beautiful. She's really unique. She's not like the other girls around me. She's brave. She's one of a kind.

"Matutunaw ako nyan, marupok ako ha?"

What the?!

"Kanina ka pa gising?" Tanong ko habang naka-kunot noo.

"Yep! At narinig ko 'yung sinabi mo, ayiieee. Maganda pala ako ha?" Sabi nya.

"What? You're really deaf, stupid girl. Wala akong sinabing ganyan and I won't say that creepy things. It's just like, I'm lying." Sabi ko sa kanya.

"Sige, deny pa. Kung ako ang denial queen, ikaw naman ang denial king, o diba? Bagay tayo! Hahahaha!"

*tug dug*tug dug*tug dug*tug dug*tug dug*tug dug*tug dug*tug dug*tug dug*

Argh! What's happening to my heart? It's not normal. The heartbeats are not normal, I should have a check-up sometimes.

'Bagay tayo. '

'Bagay tayo. '

'Bagay tayo. '

'Bagay tayo. '

What the hell?! Pati ba naman utak ko naapektuhan na rin? It can't be.

"Uy, natahimik ka dyan? Joke lang 'yun ha? Wag mong seryosohin. Di kita kayang saluhin pag nahulog ka sakin. HAHAHA. " tss.

"Do you think that I'm going to fall for you, stupid lady? Baka nga ikaw 'yung mahulog sakin eh. " sabi ko saka ngumisi.

"Kapal naman pala this boy. " sabi nya saka umirap.

"What a non-sense word. " bulong ko.

"Diba sabi ko, kapag bubulong ka 'yung hindi rinig." Sabi nya.

"Whatever. "

"Major loser. " sagot nya.

"What? " tanong ko.

"Nebermaynd! Tsk, slow kasi eh. "

"Psh! " sagot ko na lang.

She's stupid and annoying lady but I'm still thankful that she's safe and okay.