webnovel

Kabanata 5

Mine

It feels surreal, knowing that for the second time around I'm with Danger inside his car.

"Here, I have an extra pair of shirt you can used it."

As he handed me the paper bag.

Napanguso ako at inilibot ang aking paningin sa kanyang sasakyan.

"Don't worry, my car is tinted. You can change here, I'll be outside just knock if you're done."

Tila alam niya ang nasa aking isipan. Napatango na lang ako.

"Thanks"

Tumango siya at lumabas na ng sasakyan.

Pagkatapos kong magbihis ay kumatok na ako.

"I'm done"

Pumasok siya at mabilis na tinapunan ng tingin ang suot ko.

Nabahiran ang kanyang mata ng pagkainis pero agad din nawala.

Nagsimula na siyang magmaneho.

"Uh, ibabalik ko na lang sa'yo itong damit"

Umigting ang kaniyang panga at tila'y naiinis.

Nangunot ang aking noo sa naging reaksyon niya.

Ano bang problema niya?

"Kung ayaw mo naman palang pahiramin sa akin 'tong damit mo dapat sinabi mo na agad."

Naiinis na sambit ko.

"It's not about the shirt okay?"

"Then what? Why you look so angry?!"

"You wear a dress with only undergarments really?"

"So? What's the big deal?"

Nangunot ang aking noo sa sinabi niya. Hindi ko siya maintindihan.

"You're exposing too much skin"

"Ano bang pakialam mo?" mataray na sagot ko.

"Tsk"

Matalim na binalingan ko siya.

"Kanina ka pa! You acted like my boyfriend when in fact you already have a girlfriend!"

"I don't have a girlfriend"

Tila walang gana niyang sambit.

Kuno't noo ko siyang tinapunan ng tingin.

"You're kidding me! The last time I saw you are with somebody else."

"I don't know what are you talking about"

Pagak akong natawa sa sinabi niya.

Sinungaling!

"You're unbelievable!" Napailing sa sinabi niya.

Rinig ko ang buntong hininga niya at nagtama ang aming mga mata.

"If you're talking about Sam then she's not my girlfriend"

"If she's not your girlfriend, then what? A fling? Or a fuck buddy?"

Tumalim ang tingin niya at kita ko ang pag igting ng kanyang panga.

"Watch your mouth, Sollace. Konti na lang iisipin ko na nagseselos ka."

Nakaramdam ako ng pag init ng aking pisngi sa sinabi niya.

"What? I'm not jealous! May I remind you na hindi kita papatulan kasi may girlfriend kana!"

I'm not jealous, it just that mabuti na yung sigurado.

"Papatulan mo pala ako kung wala akong girlfriend ganon?"

Nanlaki ang aking mata at kita ko ang pagnguso niya na tila nagugustuhan ang aking reaksyon.

"Uh wala akong sinabi na ganon!"

"Hmm if you say so"

Napailing na lang ako at iniwas ang aking tingin.

I can't believe that we are fighting over petty things. Damn ba't nga ba ako nakikialam sa buhay niya.

Napatikhim siya at binalingan ako.

"Are you hungry?"

I suddenly felt the churning of my stomach. Hindi pa pala ako kumakain mula pa kanina.

"I'm fine. Kakain na lang ako pagdating sa bahay."

"No, you're not. Let's stop over in a nearest restaurant."

At hininto ang kanyang sasakyan malapit sa isang restaurant.

"Wearing only T-shirt?" sarkastikong ani ko.

"No,you'll stay here and wait for me"

"Fine!"

Hindi na ako nakipagtalo pa, knowing na gutom na din talaga ako.

It's wonderfully warm at the height of the day. I suddenly feel the vibration of my phone in my pocket telling me that someone is calling. I reached out my phone and answer the calls without looking the ID caller.

"So how long would you keep it a secret huh?"

Napasinghap ako matapos marinig ang boses ng nasa kabilang linya.

"Kiah.."

She's my best buddy since I was young. We live in the same village and our mom is best friend since day one. We really have in common especially in talking about the taste in music, kind of style and hobbies.

"You didn't inform me! Nakakatampo kana ah! Looks like you didn't treated me as one of your friends."

"I didn't mean, look I was about to call you but something came up."

It was all my fault. Nawala sa isip ko na tumawag dahil na rin sa dami ng nangyari.

"Oh right, how are you Reign?"

Napabuntong hininga ako at narinig ang pagbukas ng pinto ng sasakyan.

Nagtama ang aming paningin at tumaas ang kanyang kilay.

"I'm fine, let's talk some other time."

"Why? Where are you?"

"I have some errands to do"

Inilahad niya sa akin ang paper bag na puno ng pagkain.

"Here's your food"

Napasinghap ako at inis na binalingan siya. Hindi niya ba alam na may kausap ako?

"Wait,it's a male voice. Are you with a guy?" malisyosong ani niya.

I rolled my eyes, "It's not what you think. I'll hang up now"

"Kaya naman pala walang paramdam kasi may pinagkakaabalahan" pabirong ani niya.

Napailing na lang at pinutol ang tawag.

"Thanks for this" As I glanced towards him.

He nodded and started the engine of his car. He brought me a Pasta Carbonara with Italian Cream Sodas. This food is really mouthwatering and it tastes so good.

"Are you still studying?"

I suddenly got curious. Based from the last time I saw him he was wearing a corporate attire so until now. I'm expecting him working in a company.

"No"

"Why is that?"

"Dad want me to take care of our company"

"Oh that's why.. But you want to continue your studies?"

His car stopped infront of our mansion. Then he glanced at me.

"If I have time, why not?"

Tumango ako at kinalas ang seatbelts. Lumabas na ako sa kanyang sasakyan dala ang paper bag na bigay niya pati na rin ang dress.

He opened the window shield and handed his phone to me.

Tumaas ang aking kilay at may pagtatanong sa aking mata.

"Can I get your number?"

I rolled my eyes. Great!

"Why?"

"Because you said earlier.. I mean how can you return my shirt?"

Nanliit ang aking mata sa sinabi niya.

"No need, baka magkita din lang naman tayo... Plus you already have a girlfriend so why would I give my number to you?"

He groaned in frustration as glanced intently at me.

"How many times do I need to tell you that I don't have a girlfriend. Tumaas ang kanyang kilay.. "Unless you want to be mine"