FOOD SUPPLY

Nathan, 12:48 pm, 6/14/22

Just like that, 23 people is down to 15. Idiots would fall for that freedom bullsh*t.

Pag pasok namin ay tumambad ang isang malaking food storage na may iba't ibang uri ng pagkain. Sa kanan aybinstant foods, sa gitna ay snacks, at si kaliwa ay mineral na tubig. Napaka dami nun.

"Mukha yatang ik-keep nila tayo dito." I mumbled. "Or not.." I sighed.

"So vp..." may dumaan ng kamay sa mga braso ko at kumapit roon. "paano mo nalaman na death door ang tamang sagot?" tanong niya sa akin habang inaamo niya ang mukha niya. Tinitigan ko lang siya at napa tanong sa sarili kung ano ba ang ginagawa ng babae. Dinidikit niya ang kanyang mga dibdib sa braso ko. Nilalandi ba ako nito o nagtatanong talaga?

Sweet good heavens. Help me gracious lord, naasiwa ako sa babaeng 'to. I pleaded mentally.

"Hey there lady and my honeybunchie!" Sigaw ng pamilyar na boses na papalapit. Tinignan ko kung saan nanggagaling 'yon at nakita ang isa pang slight na kinaasiwaan ko, si Traze.

"Halika dito my honeybunch, are you cheating on me?" Pabirong maktol niya't hinila ako palayo sa babae.

Inirapan siya ng babae. "Sige, bye natasha. Bebe time muna kami." Hirit niya pa bago kami tuluyang lumayo.

Habang naglalakad kami ay tinanong niya ako. "Kayo na?"

"Alam mo, kanina naasiwa lang ako ngayon asiwang asiwa na."

"Hala, bakit ka naasiwa sa akin baby ko?" na pinahabang 'o'

"Kadiri ka naman." sabi ko at tumawa siya.

Natahimik kami ng ilang saglit dahil wala ng nag salita pagkatapos nun. Nakarating kami sa isang lugar na may mga upuan at naupo roon.

Tinanong niya ulit ako.

"Paano mo nalaman na death door?" bumukas siya ng biscuit na kinuha niya pala noong dumaan kami sa snacks section. In-offer-an naman niya ako, hindi na ako tumanggi.

"I just know it." Tipid na sagot ko. Totoo naman, alam ko lang talaga na 'yun 'yon.

Kumagat siya ng isang biscuit. "Anong I just know it? May rason 'yan kaya ano nga kasi." Pag pupumilit niya.

"Wala nga."

"Dapat meron kasi sabi ko."

Aba- ang kapal ng mukha. Nag isip muna ako ng ir-rason ko dahil ang kulit talaga nito. Pinipilit niya na may rason.

Natulala ako saglit at nahimasmasan lang ng pinitik ni Traze ang noo ko. "Huy ano na natutulala ampotik"

Hinimas ko ang noo ko. Pusangina ang sakit pumitik nito, sapakin ko kaya?

Huminga ako ng malalim at nag simulang mag explain. "The first task was to kill a living organism, and then there's this door. I just thought na connected 'yung dalawa dahil nasa iisang lugar lang sila nangyari. And early on, hindi nagbubukas ang pinto, so there must be a key." huminto ako saglit at nagpatuloy. "so nung pinatay ni Ethan 'yung insekto, biglang may tumunog doon sa pinto. Eto ang unang hinala ko at tama ako."

"ok next" kumagat ulit siya sa biscuit at dahan dahang nginuya.

"As I said earlier, connected 'yung dalawa. Just think about it. Nag bukas 'yung pinto when Ethan killed the insect, so clue na 'yun."

"Anong clue?"

"Ha?"

"Sabi ko anong clue."

Gosh, Traze. I sighed. " dead insect = death = death door. " maikli ngunit maiintindihan niya na sagot ko.

"Ah!" Tumalsik pa ang nginunguya niyang biscuit. "Tama! Tama! Talino mo talaga kaya baby kita eh."

"Kadiri ka talaga kahit kailan. Tignan mo nga, tumatalsik pa kinakain mo." Tinuro ko ang mga tumalsik na maliliit na biscuit sa lamesa.

"Eto naman." nag pout siya.

DING! New notification!

Tunog galing sa smartwatch namin. Tinignan ko 'yon at binuksan ang message.

Sender: 4star

Congratulations for completing the 1st game! Now, you're an official player. As to celebrate, everything in this food storage is yours! This is the "community pantry" provided by our beloved game master.

You have 24 hours to celebrate! And after that, a new game will be played. XOX

"Again?"

"Akala ko tapos na!"

There it is, bumalik ulit ang mga takot nila. Kung kanina'y nagsasaya sila dahil sa dami ng pagkain ay mabilis namang napalitan 'yon ng mabasa nila ang mensahe. Sigh.

Nag kumpol ang mga kaklase ko sa isang sulok. Hindi ko naman talaga plano sumali ngunit 'yong babae kanina'y tinawag ako. Ngayon nasa akin nanaman ang atensyon.

Dapat talaga nagtatago ako tulad ni Ethan.

Nakakarindi na ang puro 'vp' 'vp' nila kaya pumunta na lang ako. May choice ba ako? Syempre meron, at choice ko 'to dahil kailangan ko sila.

Nakita ko naman si Ethan na nasa kumpol din, hindi ko lang nakita dahil nakaupo siya't natatabunan. Look at him sweating so much. Pfft.

Kawawa naman siya kaya tinabihan ko na lang.

"As I was saying earlier, we can stay here for a few more days until rescue arrives. We have enough food naman kaya we can survive." Ani Elise.

Si Elise nga pala, ang secretary slash kaibigan namin na hindi halata. Siya din 'yung bumato ng sapatos sa orasan kanina.

"I agree with her!"

"Elise, ang ganda mo na nga ang talino mo pa!" Nakakuha siya ng samu't saring papuri sa aming mga kaklase.

Nabasag lamang ang mga papuri ng biglang nagsalita si Adrian, "Elise, hindi ganoon kadali 'yun."

The praises earlier turned in to questions and doubts. They start questioning elise's planse. Really people.

"Elise might be correct, but I still think it's not easy." Ani ko. "They wouldn't let us do that easily. The 8 dead were fooled, so we shouldn't be fooled by this food storage."

Natahimim silang lahat. Hindi ba sila satisfied sa sinabi ko? Sige, dagdagan natin.

"Who knows, baka pag nag stay kayo dito matulad kayo doon sa walo na nahati sa walo. O 'di naman kaya maluto kayo ng buhay. " Pabirong sabi ko pero walang tumawa. Napaisip naman ako sa sarili. Hindi ba nakakatawa?

"Man, can't you sugarcoat your words?" Inakbayan niya ako at ipinunta sa inupuan namin kanina. Habang naglalakad kami ay nilingon niya ang iba at sinabihang kumain muna.

"Joke 'yun, bakit ko naman is-sugarcoat words ko edi hindi na nakakatawa."

"J-joke..?" Nauutal na tanong niya na tila ba'y nagulat. "Marunong ka mag joke pre?" Tinignan niya ako na tila ba hindi makapaniwala.

"Hindi naman kasi ako corny mag joke tulad mo."

" 'di nga corny, dark naman. Kain na nga lang tayo."

Tumayo siya at pumunta sa instant foods. Alam naman niya ang gusto ko kaya pinasabay ko na lang.

Nathan, 12:01 pm, 6/15/29

DING! Incoming call.. Please place the camera on the wall.

Tsst.. Tssst..

A woman with a wolf mask appeared.

"Good afternoon students! How's your day?"

Nobody answered her question. They were all scared.

Ngumiti lang siya.

"I see! Seems like everyone is doing alright! Since everyone looks ready, i'll give you the instruction!"

------SSSSSSSTT------

DIFFICULTY: 4 STARS

FIVE NIGHTS AT THE

WOLF'S HOUSE!

[Survive a night with limited resources. The wolf always strikes at night so you should hide! You will be given a map for this game. You'll see in your map where the safe places are but certain conditions should be met to claim the spot.

You can get the basic needs here in our community pantry: mineral and food.

Hiding isn't the only thing you should do. To survive, you either kill or get killed! Or just hide who cares as long as you're not found. But hey, a reminder, weapons are not provided. Go make one for your self. Lol.]

4star also sent a basket. (tap to claim)

They started panicking again. They don't know where to find a weapon. Syempre 'di nila alam 'di sila naghahanap eh.

Kanina habang naka upo kami ni Traze ay may nakita akong mga box na naka-compile. Maybe there's something useful there.

Pumunta ako sa sulok kung saan may mga naka-compile na box at hinalungkat 'yon. I was right, meron ngang 'something useful' doon.

Mga bakal 'yon. Dinala ko lahat ng 'yon kung nasaan ang mga kaklase ko.

"I found these" Sabi ko at ibinagsak ang mga bakal. Naglikha 'yon ng ingay na ikinagalit naman ng isang lalaki

"Dahan dahan naman sa pag baba!" galit na sabi niya.

"Ayoko."

"Kung labag sa loob mo 'to ay 'wag mo ng gawin!"

"Ah talaga? How would you guys survive without my help?" wika ko sa naiiritang tono. "At ikaw" tinuro ko ang lalaki. "As far as I remember tuta ka ni Jace 'di ba? Kanina lang nasa grupo ka niya pero lumipat ka sa grupo ko."

Natahimik naman silang lahat. Napa buntong hininga ako at umalis na lang. Akmang susunod si Traze ngunit tinignan ko siya na tila ba'y sinasabihan na 'wag sumunod. Nakaramdam naman siya kaya sinundan na lang ako ng tiningin.

Tinahak ko ang daan sa pagitan ng mga shelf at narating na ang kinauupuan ko kanina.

I'll think of a plan here.

Tinignan ko ang relo ko, we still have half an hour. Magiisip muna ako ng maigi dito. Mas peaceful talaga pag magisa.

Yumuko ako at tinitigan ang mga shelfs na nasa harap ng paningin ko and before i knew it, I doze off.

•••••

Please follow me and vote for this story if you like it! Thank you for reading, it helps me alot! <]

you can also follow me on:

TWT: @skyflakrs

IG: @skyflakrs.wp

FB: Helixiryu WP