SCHOOL EXAM

It's already 11:36 ng makapasok sya sa hospital room ng kanyang Ina. Mga nurses na naka night shift ang mga nasasalubong nya na hindi maalis ang paningin sa kanya habang lumalakad sya sa pasilyo ng hospital. Paano ba naman, nakasuot parin sya ng red gown na suot-suot nya sa casino kanina. Naabutan nya si Marie na nakahiga sa bakanteng kama na nasa kabilang side ng kwartong yun. Nilingon nya ang side ng kanyang ina. She's sleeping. Dumiritso sya sa may banyo saka nag simulang mag bihis. David is too kind to give them private room. Kahit hindi nya rin maintindihan kung bakit tinutulungan sya nito. Kinuha nya ang kanyang phone at nag type ng mensahe para sa nasabing doctor. The message is short and simple.

"I'm back and I can pay."

Muli nyang ibinalik sa pouch ang kanyang phone saka lumabas ng banyo. Gising na si Marie. Marahil ay nakangising ito dahil sa kaluskos na ginagawa nya sa banyo.

"Ma'am.. Nakabalik na po pala kayo." Pupungas-pungas na bati nito sa kanya.

"En." Napatingin sya sa orasan na nakasabit sa ding ding. "It's already midnight.. You can continue sleeping." Ani nya rito.

"Okay po."

Mukhang pagod rin ang dalagang nurse sa pagbantay sa kanyang ina. Base sa obserbasyon nya, nagkamalay ang kanyang ina dahil bago na ang damit na suot nito. Hindi na sya nakuha pa ng damit sa bahay nila dahil nagmamadali na sila kanina nila Zion. Kaya nakakasiguro syang si Marie ang bumili ng damit ayun sa utos ni David. Napangiti si Margaret. Well, she's indebted too much to him now.

"Tomorrow, don't leave until I wakes up. I've something to give you." Lingon nya kay Marie.

"Yes maam." Sagot ulit neto. Saka muling nagpatuloy sa pag tulog.

She's also lay down on the sofa.. Pagod din sya and tomorrow, kailangan nyang pumasok sa school ng maaga for school examination. Mabilis syang nakatulog kaagad dahil sa pagod.

Next day.

Nakagising sya dahil sa mahinang mga boses na nag uusap sa loob ng kwarto. Una nyang tiningnan ang orasan sa ding-ding. 6:00 in the morning. Gumalaw sya para maparating sa mga tao na gising na sya.

"Jenny.. Anak.. Gising kana.." Her mothers voice is so gentle..

"En. Good morning." Bati nya dito gamit ang boses ng bagong gising. Tumayo sya at lumapit dito, giving her a kiss on the forehead. Nanibago naman ang kanyang ina sa inasal nya pero saglit lang. Masaya pa itong yumakap sa kanya.

"Sabi ni Marie, wala daw akong malay ng dalhin dito sa ospital.. Pati daw ikaw na kidnap dahil sinubukan mo akong hanapin. I'm sorry anak.. Pati ikaw muntik ng mapahamak." Mangiyak-ngiyak na pahayag ng ina.

"Wag mo na isipin yun. Ang importante ligtas ka, ligtas tayong dalawa." Sagot nya habang hinahaplos ang pisngi ng ina. "Anyway, Marie," lingon nya sa dalaga. "Order some food for our breakfast.. Good for three people."

"Yes.. Ma'am. O-order din po ba ako ng kape?" Tanong nito habang kinukuha ang phone nito sa kama na hinigaan nito kagabi.

"En." Sagot nya. Bumitaw sya sa yakap ng ina. "I don't eat fried rice.. So order plain rice for me. Ask my mom what she wants.. And order for yourself too. Let's eat together." Aniya. "I'm going to take a bath now. I need to go to school.. May exam ako ngayon Ma." Lingon nya sa kanyang ina.

"Ah- okay.. Okay anak" sagot nito bagamat ang mga mata ay puno ng katanungan.

"Wag kang mag-alala walang everything's fine now. And so in the future. So, stop worrying too much from now on." Paniniguro nya sa ina.

"Pero.... "

Ahhh so cute.. Ani nya sa isip. This kind of concerns ang pinangarap nya noon. Pero hindi nya manlang naramdaman sa mga magulang na umampon pala sa kanya. She's now thankful to have this kind of a mother.

"Ma.. Trust me, okay? ... I won't let you be in danger again. Mag-uusap tayo mamaya pag balik ko after school. Hmmm?"

Napatango na lang ang kanyang ina. Tinungo narin naman nya ang banyo at saka naligo. Nang makalabas sya sa banyo.. Nandun na ang breakfast nila. Na-i-prepare na ni Marie.

"Halika anak. Sabay na tayong kumain." Nakangiting tawag sa kanya ng ina. Lumapit naman sya dito. And they starts eating.

"Ma'am, doc David asked me to tell you that he texted you. Baka daw hindi mo pa nababasa."

Natigil sya sa pag subo. At inabot ang kanyang phone.

"Oh!.. I'll check it now. Thanks."

Message :

Doc: You have the money now? That's too fast.

Her: En.

Doc: Marie said, you're going to school?

Her: En.

Doc: I asked one of the hospital driver to take you there.

Her: with ambulance?

Doc: of course not! I have extra sedan left at the hospital garage.

Her: oh. List it down then. I'll pay for traveling too.

Doc: no need.

Her: I insist.

Doc: .....

Yun ang palitan nila ng mensahe. Hindi na sya nag reply pa sa huling mensahe nito. Natapos syang kumain. After mag toothbrush kinuha nya na ang kanyang bag. Dala nya yun kahapon nung I rescue nya ang kanyang ina.

"Aalis na ako Ma. " paalam nya sa ina. Si Marie na muna bahala sayo habang wala ako."

"Mag-iingat ka ha.." She's still worried..

What a wonderful feeling.. Starting today.. She will live as Jenny and not Margaret.

"Yes." Sagot nya saka hinalikan ang ina sa noo.

"Follow me outside Marie." Tawag nya sa nurse. Na sumunod naman sa kanya. Sa labas inabot nya dito ang Samsung libo. "Ang limang libo ay sayo. Bayad ko sa pagbabantay mo sa Mama ko habang dito sya s Ospital, and the other 5 thousands is the foods of you two."

"Ma'am. Anlaki po ng limang libo. Tsaka sinunud ko lang po ang utos ni Doc."

"Iba ang utos nya sa pakiusap ko tho?. And pumayag sya na hiramin kita dahil alam nya babayaran ko rin sya. So it's better kung ibigay ko na lang sayo kaagad." Paliwanag nya dito. Nang Hindi na ito umimik at tinanggap ang pera.. Inutusan nya na rin itong bumalik sa loob. "Take care of my Mom. I will pay the advance payment for the hospital bill bago ako pumasok.

" yes ma'am. Wag po kayo mag-alala, ako na po bahala ma'am Jeviva." Napatango lang sya saka iniwan na ito.

Dumaan nga sya sa billing reception at nag bayad ng kalahati sa total amount ng bayarin nya sa hospital. Saka sya dumiritso sa parking lot ng hospital. Nagpalinga-linga sya sa paligid, hinahanap ang driver na tinukoy ni David sa text.

"Miss Jenny?" Isang lalake na nasa 30's na ang edad ang lumapit sa kanya.

"The driver?" Tanung nya dito.

"Opo ma'am. Ako po yung inutusan ni Doc David na maghahatid sayo sa school." Nagmamadali itong buksan ang passenger seat ng sedan na kulay maroon. Pumasok sya doon saka nito muling isinara ang pinto. Umikot naman ito ng sasakyan saka pumasok sa driver seat.

"Makakahabol pa po tayo sa unang klase nyo maam." Ani ng driver.

"Yes, maaga pa namn."

They started moving. Sakto 7:30 ng marating nya ang entrance ng school. Pagbaba nya palang nakita nya na si Lui na halatang sya ang hinihintay. Sumilip sya sa driver. "Thank you po, at ingat po kayo pabalik."

"Yes ma'am. Babalik na lang po ako mamayang hapon pag sundo sa inyo." Ngumiti pa ito sa kanya. Habang natigilan naman sya.

Well, if David wants to help her that much.. It's shouldn't be a problem.. But, she doesn't want to receive anything form someone without paying them back. Nadala na syang magtiwala.

"Alright." Tipid nyang sagot dito saka sya tumalikod na at tinungo si Lui.

"Jenny!!!!" Sigaw nito ng makita sya saka mabilis na tumakbo pasalubong sa kanya saka sya niyakap ng mahigpit. "Okay ka lang ba? Kumusta si auntie? Nakita mo na ba sya? Nag-aalala kami para sa inyong dalawa." Sunod-sunod na pahayag ng kaibigan nya.

"Yeah.." She smiled. "Ligtas si Mama. Nasa ospital kami since last night. Pero lalabas narin baka bukas. Gusto ko lang na fully recovered sya." Sagot nya kay Lui habang inaakay nya ito papasok na sa school.

"Mabuti naman kung ganun! Akala namin kung ano na ang nagyari sa inyong dalawa.

" thanks and sorry.."

"Para saan?"

"For make you worried too much?"

"Ano ka ba!" Hampas nito sa balikat nya. "Family na turing namin sa inyo ni auntie.. There's no sorry and thank you between us." Madamdaming sabi ni Lui..

She grabbed her hands.. "Alright.. Then.. Let's go. Male-late na tayo sa first subject ng exam." Aya nya dito.

"Tara.." Magkahawak kamay silang lumakad papasok sa kanilang room.

Pagpasok sa loob ng class room. Everyone became quite. Alam nya dahil yun sa kanya. Napasulyap sya kay Sarah.

Her face is still swollen.. May pasa din ito sa may gilid ng labi. She don't dare to look at her in the eyes now. Ganun din ang buong tropa nito. Everyone looking at her with admiration. Maaring sa utak ng mga ito.. Salamat dahil matatahimik na ang buong school.

Umupo sila ni Lui at maya-maya pa pumasok na kanilang teacher. Nagtanung ito kung anung nangyari sa mukha ni Sarah, but Sarah didn't tell much.

School exam starts..