webnovel

My Husband by Law completed

Naranasan mo na ba ma broken hearted? Naranasan mo na ba ang maloko? Naranasan mo na ba ang masaktan dahil sa pag ibig? Kung oo, parehas kayo ni Isabelle. Ngunit paano kung mag laro muli ang tadhana? 10 years later you met the guy again who broke your heart? And now in the perfect place and prefect time? Susugal ka ba ulit o mas pipiliin mo ang taong bumuo sa'yo ng panahon na sinaktan ka niya? To all the bitters in the World, Cheers to us?

ILoveMongSiya · Teen
Not enough ratings
69 Chs

Chapter 59

The Last Day- Special Title for the last chapters countdown. (Rough draft)

PLEASE VOTE!

"Don't stare me like that. Bumangon ka na diyan kung gising ka na.." Na tatawa niyang saway dito dahil titig na titig ito sa kanya.

"I.. I don't have spare of clothes anymore.. Kaya pahiram muna ako nito?" Na hihiya niyang sabi dito na tinutukoy ang t- shirt nito na suot niya ngayon. The shirt becomes a sleeping wear dahil malaki at maluwang iyon.

"Aaminin ko. I was surprised again. Aka--

"Akala mo iniwan na kita? Tsk. Tsk. Did you forget what I told you on the other day? I am not going to run away from you.." Siya na ang nag tuloy sa sinabi nito.

"You don't know how happy I am right now.." Masaya nitong sabi at niyakap siya mula sa likuran.

"You know you're hugging me right?" Tila pagpapaalala niya dito sa ginagawa nito.

"Hmmmm.. You can't stop me. Hindi ba ang sabi mo you'll not gonna run again?" Dipensa nito sa kanya.

"But, it doesn't mean na puwede ka ng manantying." At pinalo pa niya ang kamay nito na nasa tiyan niya. Ngunit imbis na bitawan siya ay pinag tawanan lang siya nito.

"You smells, nice. Na ligo ka na? And by the way you look sexy in my clothes.." He said sensually to her at inamoy pa ang kanyang leeg.

"N.. Nakikiliti ako. Bitawan mo nga ako." Saway niya dito dahil iba ang pakiramdam niya sa ginagawa nito.

"I'm cooking here. Baka mamaya ma putol ang daliri ko dahil sa ginagawa mo." Dahilan pa niya dito.

"What? You're cooking?" Gulat na tanong nito sa kanya at hinigpitan pa ang pagkakayakap sa kanya.

"Yeah and you should let me go. Baka mahiwa ako. You know cooking este knife is not my specialty." Utos niya dito.

"If you want you I will be the one coo---

"Shhhh. I just want to make something special for you bago man lang ako umalis.." She stopped him from talking using her finger.

"Now, have a seat. Or if you want to, you can take a bath first. And I promise its cooked when you go out.." Tulak niya dito at pina upo ito sa upuan.

"Why are you so, nice all of the sudden?" He asked her.

(Because, this is the only departure gift that I can give you..) Malungkot na sagot ng kanyang isipan.

"Because.. you are a big help to me.. At dahil sa'yo I finished my new proposal easily.." Pagpapasalamat niya dito.

"You don't have to thank me. I enjoyed it too." Saway nito sa kanya at tangkang lalapitan siya.

"Ooops. Hanggang diyan ka lang. Take a bath already because I got a call from the pilots and we're leaving at 9 in the morning. And it's almost 8am na.." Pigil niya dito.

"Okay.. Okay.. I'm gonna take a bath. So, you can put the knife down.." Na pipilitang sabi nito at bahagya siyang na gulat dahil naka taas pala ang kutsilyong hawak niya kaya tila tuloy tinatakot niya ito.

"S.. Sorry." Hingi niya ng tawad at tumawa lang naman ito.

"Make sure it will be at least edible.." Biro nito sa kanya.

"You are so, mean.." She said to him at tinitigan ito ng masama.

------

The weather today was the opposite of her feelings. It was really sunny and hot today. Totoo nga ang kasabihan na after the storm comes a rainbow. But, when will come her rainbow?

And there she was seating in front of him. She don't know how to explain it.

But, she knows they can both felt the tension between them. Nobody is talking at kanina pa nga ito tahimik. Bakit kaya? It is very awkward.

"I.. I'm sorry.. Hindi talaga ako marunong mag luto.." Hingi niya ng tawad dito dahil marahil hindi masarap ang luto niya at hindi lang nito iyon masabi sa kanya.

"N.. No, it's not that.. The breakfast is tastier than I expected.." Puri nito sa kanya.

"Mabuti naman.. Then, w.. why are you quiet?" Tanong niya dito at may ilang sandali pa bago ito nag salita.

"I.. I just can't believe na.. Ang bilis talaga ng oras.." He sadly says to her.

"Y... Yeah. Ang b.. bilis nga.." And she stop herself to cracked up. This is her last day, their last day.

"I.. I wanted to thank you for all the things you've done. You don't know how much I appreciate i---

"Then, how about don't go back to LA as a token of appreciation?" He asked her seriously at ibinaba na nito ang kutsara nito at tinidor saka siya nito tinitigan.

"D.. Don't make it harder for both of us.." Saway niya dito at hindi niya man lang ito kayang tignan ng diretso.

"I.. I don't know what should I feel, right now.." Tulala pa nitong sabi sa kanya. At hindi niya alam kung ano ang sa sabihin niya dito. She just find herself hugging him.

"By the way, today will be a busy day for me. After I present this proposal I mak— I mean we make. And I can say it was the best of all my proposals as of now. Thanks to you.."

"I would like to meet all the department heads of my company to discuss some few things.."

"Binobola mo pa ako. Hindi mo naman kayang tupadin ang hiling ko.. And don't tell me you don't want me to accompany you today?" May himig an iritasyon an tanong nito sa kanya habang naka tingala ito.

"There are things that I really need to finish.. At isa pa.. you are a very known Billionaire.. Kaya sigurado ako na makikilala ka nil— Hindi niya na tapos ang sa sabihin dahil kumawala ito sa pagkakayakap sa kanya.

"So, you're saying that because of a mere gossip. Masasayang lang ang huling ar--

"How about a dinner?" She asked at him while holding his face. Hindi naman ito nakapag salita.

"You're asking me for a date?" Amused na tanong nito sa kanya.

"Yes, I am asking you for a friendly date..." Paglilinaw niya dito at ngumiti dito.

"A date is not enough para pumayag ako sa gusto mo. This is your last day Rence.. your last day.."

"Do you think na hahayaan ko lang masayang ang mga na lalabi nating oras na mag kasama dahil you are asking me for a date?" Malamig nitong tanggi sa offer niya na labis niyang ikina gulat.

"But, you know you can't go to office because there's gonna be a lot of big peo--

"I'll agree in the dinner tonight in one condition.." Putol nito sa kanya.

"What is it?" She asked at him.

"Kiss me." Deklara nito sa kanya. Tinitigan niya ito kung seryoso ba ito sa sinasabi nito.

"If you don't want to then I'll stick to you to death.." Kibit balikat na sabi nito at tumayo na.

"R.. Rey.. Jeez!" Habol niya dito. Na sisiraan na ba ito?

"Why are you acting so, hard to get?" Na iinis niyang reklamo dito.

"Sorry, I would not agree on you this time." Malamig nitong sabi sa kanya at muli siyang tinalikuran.

"Wait." Muli niyang habol dito.

"A.. Allright." Na pipilitan niyang sabi habang hindi ma kontrol ang bilis ng tibok ng kanyang puso.

"M.. Make sure.. tutupadin mo ang pangako mo.." Paninigurado niya dito.

And instead na ito ay sumagot he opens his arms for her na tila hinihintay siya nito. She slowly walk towards him.

"C.. Close your eyes.." Utos niya dito ng maka lapit dito. Sumunod ito sa kanya.

Nang ma gulat na lamang siya ng bigla siya nitong hapitin. Hindi na siya kumibo pa at tumingkad siya upang mag pantay ang kanilang mga mukha.

At dahan dahan niyang inilapat ang kanyang labi dito. She just would like to give him a quick peck ngunit na bigo siya dahil hinawakan nito ang kanyang mag kabilang pisngi kaya hindi na siya makawala dito.

He was not the problem but, her dahil hindi man lang niya ito magawang itulak at wala siyang lakas para gawin iyon.

She just finds herself hugging and kissing him back. His lips was still the same. It was warm, soft and irresistible as ever. She heard him moaned or is that her?

He slowly loosen the way he touched her face at niyakap na lamang siya nito. And she slowly feels the intensity of his kisses as if he can't get over with her lips. One thing is for sure, he missed her.

Alam niyang mali ito. She should not let him kiss her ngunit bakit hindi niya mapigilan ang nararamdaman?

Because, the truth was.. She missed him too and for the past ten years. Ito lang ang naging laman ng isip niya mula noon at hanggang ngayon. Kaya nga labis ang galit na naramdaman niya nang lokohin siya nito dahil minahal talaga niya ito.

She tried to push him back ngunit hindi pa din ito na tinag. He kisses her as if he wanted more than a kiss. Bigla naman nag init ang kanyang pakiramdam at hindi niya na pigilan na ma pa kapit sa leeg nito ng mahigpit.

There's always tension between them. The tension was because of they are both attracted to each other. And attraction makes you wanting each other at parehas nilang alam iyon. Kissing will be the baddest idea ever.

Kapag hindi pa sila nag hiwalay ngayon ay baka hindi na siya maka tanggi if he wants to make love to her dahil ang totoo ay she wants him too.

So, can someone make them stop from kissing? Kanina pa kasi nang lalambot ang kanyang tuhod at wala siyang kahit na ano'ng lakas upang itulak ito.

"R.. Rey.. Tuparin mo ang pangako mo.." Buong lakas niyang saway dito at tinulak ito. Hawak niya ang mag kabilang balikat nito habang na pa yuko na lamang.

Kapwa sila nagha- habol ng hininga. They both don't know how long they've kissed. At nang mag angat siya ng mukha ay naka titig itong mabuti sa kanya.

Na pa kagat siya ng ibabang labi dahil bahagya iyong mahapdi dahil sa pagkakahalik nito. Hindi niya tuloy ma iwasan mamula dahil sa kahihiyan. She kissed him back at alam nito iyon kaya hindi niya na ma itatanggi.

Hinawakan nito ang mag kabilang kamay niya at parehas iyon dinampian ng halik. And his kisses remained a warm sensation in where he kissed her. Dahan dahan pa itong lumapit sa kanya na ikina atras niya.

"R.. Rey.. this is not r.. right.." Pigil niya dito.

"Your lips were swollen.. I.. I'm sorry.. But, I can't help myself.." Komento nito sa labi niya. And his thumb brushes her swollen lower lips. May kung ano na naman na init na gumapang sa kanyang katawan. Why is he seducing her?

Na pa singhap naman siya ng muli siya nitong halikan. Mukhang hindi pa ito na kontento sa halik na pinag saluhan nila.

And this time his kiss was slow and sweet. Hindi iyon kagaya ng halik na binigay nito sa kanya. Pakiramdam niya naman ay mas masisiraan siya ng bait sa paraan ng pag halik nito.

"I missed you.. I missed you so much, Sweetheart.." Bulong nito sa kanyang tainga na lalong ikina init ng kanyang pakiramdam.

(Lord.. I'm sorry.. I can't help it too..) Hingi niya ng tawad at totoo iyon. And suddenly she heard her phone rings.

"R.. Rey.. I h.. have to answer the phone.." She murmured while they are kissing.

"J.. Just let it be.." Walang paki alam na sabi nito.

"It's ringing again.." She said to him ng tila ayaw tumigil ng tumatawag. At pinutol na niya ang kanilang halik saka kinuha ang kanyang phone sa kama.

"Oh God!" Na ibulalas niya dahil it was the tenth missed call coming from her pilot.

"Rey, we're late! Kanina pa nila tayo hinihintay sa airport." Mataas ang boses niyang sigaw dito at na pansin niya ang pag hilamos nito ng palad sa mukha nito. It was as if he was really frustrated.

"Hey, w.. what's wrong?" Tanong niya dito and she just found herself holding his face. Na hihirapan ba itong huminga?

"A.. Are you okay?" She asked again.

"Rence.. if you are me will you be okay?" May laman nitong balik sa kanya at sinandal ang noo nito sa kanyang noo.

Na pa kamot naman siya ng mukha. They almost make love mabuti na lamang at may mabait na tao na tumawag sa kanya.

-----

"Kanina mo pa ako tinititigan, Rence. What's wrong?" Naka ngiti nitong tanong sa kanya dahil hindi niya na pala namalayan na tinititigan niya ito.

"Hi.. Hindi no'." Na mumuli niyang tanggi at nag lihis ng tingin dito.

"Do you want a second round?" Pilyo nitong tanong sa kanya.

And there it was. That devious naughty smile. Na pa pikit naman siya upang kontrolin ang kanyang sarili because after this morning's kiss incident she might jump to his arms again and make love to him.

Nag init tuloy ang kanyang pisngi dahil sa kahihiyan. Kung na babasa lang nito ang iniisip niya ngayon ay baka isang damakmak na tukso ang abutin niya dito dahil pinagnanasaan niya ito.

"N.. No, thank you." Sagot niya dito habang hindi ito matignan ng diretso sa mukha.

"I want more.." Pang aakit pa nito sa kanya.

"S.. Shut up!" Na iinis niyang saway dito at tinakpan ang kanyang mag kabilang tainga. Na tawa naman ito sa reaksyon niya.

"D.. Don't stare at me.." Na hihiya niyang saway niya dito.

"Y.. Your lips are still the same.. Hmmm.. so, sweet and I can't get enough of it.." He said in amusement habang sinalat pa nito ang labi nito. And her face flushed up.

"Oh my God! Stop reminding me of that!" Pigil niya dito.

"And I can't believed you kissed me back too.." Amused pang muli na dagdag nito.

"How far is Manila pa ba?" Pag iiba niya ng usapan.

"Iniiba mo ang usapan." Na tatawa pa nitong tukso sa kanya.

"I hate you.." Na iinis niyang sabi dito. How many times did she says that? More than 10, perhaps?

"Oh, really? Should I prove it here? If you hate me or no---

"No! Diyan ka lang!" Mabilis niyang tanggi.

"Why are you so, afraid? Na tatakot ka bang aminin na gusto mo pa--

"Wala akong kinakatakot. And I know my own feelings. It was j.. just a k.. kiss.." Tanggi niya dito.

(I know.. I still love you. You don't have to remind me...) Pag amin niya sa sarili.

(At alam kong ang tanga tanga ko dahil mahal pa din kita..) buntong hininga pa niyang dagdag.

"Really? Just a kiss? But, you liked my kisses.." Tukso nito sa kanya. Hindi ba ito titigil?

"Oh, really Rey? But, I think you liked my kisses more.." Taas noo niyang balik dito. Na pa hawak naman ito ng noo.

"I surrender. Just don't stare me like that." Sumusuko na nitong sabi sa kanya.

"What the hell are you saying?" Nang aasar na naman ba ito.

"Don't play dumb Rence. Don't seduce me like that. Baka ma pa subo ka.." Babala nito na ikina tahimik na lang niya. Who's seducing who? Na sisiraan na ba ito ng bait?

"Sa wakas nandito na tayo.." Naka hinga niya ng maluwag na bulalas because the plane is already landing in NAIA 3.

"Seniorita, nandito na po tayo." Jerry says with a smile.

"Yeah, at last. Thanks for both of you.." She smiles back at them.

"By the way, Jerry and Nikko take this and go on vacation with your family. Sorry at medyo huli na bago ko ito na ibigay.."

"I'm flying back to LA tomorrow. So, I want to thank both of you for taking care of my late grandpa and me.."

"Sweetheart, talagang tutuloy ka bukas? Iiwan mo na ako?" Singit ni Rey sa usapan nila. Pinandilatan niya ito dahil parehas na gulat ang dalawang lalaki.

"Are you out of your mind? D.. Don't mind him.. W.. Wala kaming r.. relasyon.." Pagpapaliwanag niya sa mga ito.

"Do you think they'll believe you after this?" Naka ngisi nitong sabi sa kanya at hinawakan ang mag kabilang pisngi niya saka siya hinalikan.

Ang akala niya ay bibitawan siya agad nito ngunit nagkamali siya. He gave her a long kiss in front of all the people around them. Pinilit niyang itulak ito ngunit na bigo lang siya.

"Tell them that again.." Bulong pa nito sa kanya na ikina pula niya.

"M.. May gagawin pa pala ako.. Thanks again Jerry and Nikko." Pag takas niya sa mga ito at mabilis na lumakad pa layo sa mga ito.

"Hey, wait for me.." Habol nito sa kanya at inakbayan pa siya.

"Layuan mo ako!" Asik niya dito.

"Ang sungit naman.." Paglalambing pa nito sa kanya.

"Seniorita?" That was Julius na mukhang na gualt ng makita na mag kasama sila nI Rey.

And there they are again. Ang daming makakakita sa kanila. Bakit pa ang tsismosong si Julius? Ang kulit pa naman nito.

"I.. I have to go.." Paalam niya dito at inalis ang kamay nito sa kanyang balikat.

"Gusto mo bang sumabay?" She offered at him.

"I.. I'll pass on that because I will go straight to my office with my car.. At isa pa, I might not stop myself from kissing you again.." Pilyo pa nitong bulong sa kanya na ikina singhap niya.

"Diyan ka na nga! Julius sa bahay tayo." Nag martsa niyang sakay sa kotse at sinaldak ang pinto. Why does he likes to teased her so, much?

"S.. Seniorita, si Sir Ryuuki po 'yon di' po ba?" Usisa na nga nito and she rolled her eyes. Hindi pa nag i- init ang kanyang puwet sa pagkaka upo at heto na nga nag tatanong an ito.

"Yeah, it's him and I'm still leaving tomorrow." Pagtatapos niya ng usapan.

"G.. Ganoon po ba? Ang akala ko po kasi nag kabalikan na po kayo sa wakas.. Dahil palagi po siyang dumadaan sa mansyon.."

"What do you mean?" Kunot noo niyang tanong dito. Ano ba ang sinasabi nito?

"Noong mula po nang isugod po kayo noon sa ospital palagi na po siyang nasa harap ng mansyon. Naghihintay na maka usap kayo.." Kuwento nito sa kanya.

"Halos araw araw nga po siyang nandoon kahit po inuulan na siya hindi pa din siya umaalis. Lagi po siyang nag babaka sakali sa araw araw na maka usap o makita kayo.."

"Kahit nga po sinabihan namin siya na umalis na kayo at hindi namin alam kung kailan po kayo babalik hayun ayaw po niya mag pa awat..."

"Hanggang ang araw araw naging linggo na naging buwan na nga po. Mayro'n din po sigurong ilang taon siyang nag baka sakali na malaman po kung kailan at na saan kayo.."

"Awang awa nga po kami ni Nana kaya lang po hindi naman po namin puwede sabihin na nasa Amerika po kayo.." Malungkot na pag ku- kuwento nito sa kanya.

Para namang may sibat na tumusok sa kanyang puso. Hindi niya alam iyon dahil wala naman siyang narinig na kahit ano mula dito. Dahil uma- akto lang ito ng natural sa harap niya.

Kahit anong sumbat ay wala itong sinabi. Is he really hurting that much? Then why did he not say anything at all?

"Seniorita? Okay lang po kayo?" Julius asked her dahil hindi ma ipinta ang kanyang mukha. Tila siya na iiyak at labis na saktan.

"Y.. Yes, I'm fine.." Pagsisinungaling niya dito. Ngunit hindi niya na gawang kalimutan ang mga sinabi nito.

-----

"Thank you for coming here today. Allow me to present you the new legacy of Prime Malls.." She proudly present her hard work after the lights turned off. Tahimik naman nakinig ang mga ito.

"I would like to re- form all of our malls where in as you can see at the ground floor will be all public food outlets, the grocery area, money changer and remitance center." Deklara niya sa mga ito na ikina gulat nila.

"First floor will be the clothing outlets and of corse the department store. We'll also include some major fast food chains, coffee shops at the different floors.."

"Second floor would be the bookstore and gadget zone area.."

"Third floor would be cinema area that includes snack bar at the side and of corse hardware and appliance shop.."

"Lastly the last floor will all be arcade shop, play ground area for the kids and outlets all for the kids.."

"But, the mall is fine as it was. Do you think re- forming the mall would be necessary?" Tanong ng isa sa mga stock holders nila. And that was Mr. Almazar the old man who hates her. Well, just a feeling.

"Yes, it is necessary. Because, I don't want to be contented in doing fine. I wanted our mall to be the best.. That's why I also wanted to include some priority lane for all the senior citizen like you.."

"Para hindi na kayo mahirapan pumila.." And the whole conference room crack out loud dahil sa biro niya. Na tahimik naman ang matanda. Ito lang yata ang hindi na tawa sa sinabi niya.

"And also with pregnant woman pala."

"How long do you think will it takes para matapos ang constructing ng lahat ng mall?" Mr. Dominguez asked her.

"My target is 6- 7 mos. For the first 3 months we'll close, half of the mall and another 3 months sa na titirang bahagi.." She explained at them.

"Of corse not only re- forming the mall but, I also would like to release our new label. 'Pinoy'." She shared again proudly at ipinakita ang logo sa power point.

"This will be a Filipino themed. From delicacies, spices until to souvenir items. I already talked to my team about it and they've found quality products to sell. And I will include it in constructing our new legacy.." Naka ngiti niyang pagmamalaki sa mga ito.

"That's a great idea. I approve everything dahil I think it's time to upgrade our mall for our competitor. It's been years na din naman.." Sang ayon ni Mr. Santiago.

"Ako din, Hija. I'm impressed so, I agree." The old Mr. Returo says with a smile.

"Thank you. And another legacy I wanted to add will be.. I want to remove the barrier between provincial and city rate. I want all of our employees salary will be city rate. And I want also to include transportation allowance for them..."

"And this would be the proposed budget for the year that will be implementing as soon as next month.." At doon naman halatang na pa ngiwi ang ilan sa mga ito.

"Give us a reason to do that.."

"Then instead of one.. i'll give you two. First of all I saw how hard they work. They are our front liners in our customer. Kapag na galit ang customer, sino ba ang sinisigawan at pinapahiya tayo ba? Hindi, dahil sila iyon. Sila ang sumasalo ng lahat.."

"Second was.. 80% of our staffs were working with us for almost a decade. So, for their loyalty that money is just enough.. Don't you think?" Paliwanag niya sa mga ito at siya naman ang nag balik ng tanong.

"If you are not saying anything then.. I'll take that as a 'yes'." Naka ngiti niyang sabi.

"And by the way, lastly I would like to inform everyone that I'll be going back to LA tomorrow. I need to properly see in my own eyes the construction of our new Mall.." Muli na naman niyang pang gu- gulat sa mga ito.

"Thank you for the warm welcome. And, I'll see you again in video call.. Dating gawi." Paalam niyang biro sa mga ito at lumabas na ng conference room.

"Looks like everyone were so, emotion because you are leaving.." Na tatawang sabi ni Rihanna sa kanya dahil sa lakas ng mga boses ng mga matatanda sa loob ng conference room.

"Yeah, may be because they'll gonna miss me?" Biro niyang balik dito.

"Are you feeling better?" She asked at her.

"Yeah, I feel better than ever.." Tila masayang sagot nito sa kanya.

"And by the way, these are all for you and Tanya. Mag pahatid ka na lang sa company driver natin pa uwi. Dahil na pa rami yata ang pinamili namin.." She said pertaining to all the paper bags inside the office na tila ngayon lang nito na pansin.

"Wow.. Did you buy the whole department store?" Na tatawa nitong tanong sa kanya.

"It's been years kaya ang dami ko ng utang sa inyo ng inaanak ko.. I hope she'll like it.." Naka ngiti niyang sabi dito.

"Hay, na ko. You are really spoiling her too much.." Saway nito sa kanya.

"I just want to pamper my only inaanak. Hindi naman iyon masama di' ba?" Depensa niya dito.

"But, how was it? How was your temporary secretary?" May himig na tukso nito sa kanya.

"What's next in my schedule?" Pag iiba niya ng usapan.

"Oh, did something happen? Don't tell me may nangyari sa in--

"What the hell are you saying?! Na sisiraan ka na ba?" Asik niya dito.

"Nag kabalikan na ka--

"Mas lalong hindi." Tanggi niya dito.

"Gosh, Isabelle. You are hard as rock.. You still like him don't you?" May halong sermon na tanong nito sa kanya at hindi siya naka sagot dito.

"It's all written in your face. Mahal mo pa siya at alam natin pareho na mahal ka din niya.. Kaya nga di' ba kahit anong pagsu- sungit at pagpapahiya ang ginagawa mo sa tao. Hindi ka niya iniiwan.." Puna pa nito sa kanya.

"Bakit hindi ka na lang makipag balikan sa kanya? Minsan lang tayo mabuhay, so why not live our life in the fullest? Malay mo siya din pala ang makapag pa hinto ng pag inom mo ng anxiety pills mo.."

"Stop acting stubborn. At sundin mo ang puso mo habang hindi pa huli ang lahat.." Saway pa nito.

"And when did you become my councillor?" She sarcastically asked her.

"I'm your only friend. Matagal man kitang hindi na kasama.. I know you.. Kaya patawarin mo na siya at pumayag ka ng makipag balikan sa kanya.. I don't know what happened before to both of you.. But, may be he had his sides too.." Pagtatanggol nito dito.

"You don't know the whole story.." May himig na poot niyang saway dito dahil magulo na ang kanyang isip kaya huwag na itong dumagdag pa.

"How about you? Are you really 100% certain that you know the whole story?" Balik nito sa kanya. Hindi siya naka kibo dito.

Because of the fact that she also doubts what she knew. There are some things that really don't fit in what they should be. Gusto niya naman masiraan ng bait.

"Yeah! Fine! I still loves him! But, what good will it do for us? Tell me.." She snapped out. Na tahimik naman ito.

"I.. I don't know.. I don't know what to do.. And more than that some things really don't fit at all.." Hindi niya na pigilan ang ma pa iyak dito.

"W.. Why don't you ask him?" Tanong nito sa kanya.

"I.. I am afraid.. I'm afraid to know the answer.. Dahil b.. baka kapag na laman ko ang totoo ay hindi na ako umalis.. And Theo needs me.." She cried in pain at her. Mabilis naman siyang niyakap nito.

"Shhhh... Don't cry.. I'm sorry sa kakulitan ko.. But, don't you think it 's unfair for Theo? You don't love him as much as you love Ryuuki.." Pagpapatahan nito sa kanya ngunit lalo siyang na pa hagulgol sa sinabi nito.

"Oh my God.. Shhhh.. Don't cry.. Na hahawa tuloy ako.. Ma sisira ang mascara natin.." Biro nito sa kanya habang naki iyak na din sa kanya.

"Rihanna, I love him.. I still love him.." Iyak niya dito at niyakap lang siya nito lalo ng mahigpit.

"Ano na ang plano mo?" She asked her after they both cried until they don't have tears anymore.

"Tuloy ang buhay. I'm still going back to LA tomorrow.." She said with a very fake smile.

"I will not say anything anymore.. I just hope na hindi mo pagsisisihan ang magiging desisyon mo.. At nandito lang ako palagi para sa'yo.." Rihanna says and she patted her shoulder.

"By the way, the new secretary might arrived in the next 2 days. Si Theo ang nag rekumenda sa kanya. So, I think she's gonna be trust worthy.." Bilin niya dito.

"I will give her the best training that I could.. But, I'm gonna miss you again.." Malungkot an sabi nito. Pagpapaliwanag niya sa mga ito.

"Yes, this is Isabelle?" Sagot niya sa kabilang linya.

(Sweetheart. I just want to hear your voice.. I miss you..) Paglalambing nito sa kabilang linya.

"What are you saying?"

(M... May be, na ninibago lang ako dahil hindi kita kasama ngayon..) Tila na hihiya nitong sabi sa kanya. Na pa kagat labi naman siya upang pigilan ang sarili na ma pa iyak muli. She loves this man so, much.

"What time is our dinner?" Pag iiba niya na lamang ng usapan kahit na pagak na ang kanyang boses.

(What's wrong? Bakit ganyan ang boses mo? Are you not feeling well?) Instead ay nag aalalang tanong nito sa kanya dahil iba ang boses niya.

"I.. I'm fine. You are nagging me again.. Hayan ka na naman.." Kunwari ay reklamo niya at hindi niya na pigilan na tumulo na ang kanyang luha nang marinig niyang ang bahagyang pag tawa nito.

(Alright, alright. I will not disturb you more.. I'll pick you up in your house at 6pm.. See you later, Sweetheart..) Paalam na nito.

"Is that him?" Rihanna asked her. At tumango naman siay dito.

"I think you should go home para makapag handa ka.." Rihanna says with a warm smile at her.

"H.. Huh? But, I still have mee--

"I will handle everything here. I just want you to slay this night. Mag ayos ka at magpa ganda.. Forget all the thought, pain and everything for a moment and just enjoy your date.." Pagtataboy nito sa kanya at ito pa mismo ang nag ayos ng mga gamit niya upang maka uwi na siya agad.

"Are you sure? Pero ba--

"I'm 100% sure. So, go home." Mabilis nitong sagot sa kanya.

"Okay.. If that's what you want.. And as a thank you. I'll share you one of my secrets.." Naka ngiti niyang sabi dito.

"What?" Rihanna asked her.

"I know who's my weird suitor." Umpisa niya dito.

"Who is it?" Excited nitong tanong sa kanya.

"Lalayo ka pa. Sino lang ba ang pinaka weird na taong na kilala mo sa buhay mo?" Na tataw niyang tanong dito.

"First it was you.. and of corse the snobbish Ryuuk— No way!" Na tuptop pa nito ang bibig ng ma realize kung sino ang sinasabi niya.

"Yup, it was him. Siya lang pala." Naka ngiti niyang sabi dito.

"Balikan mo na siya.. Napaka martyr na niya.." Tila simpatya nito kay Rey at nag puppy face pa ito sa kanya.

"Ewan ko sa'yo. Diyan ka na nga. I still have one last dinner with my weird suitor.." Na tatawa niyang paalam dito ng bigla na lamang siyang habulin nito at inabot ang isang maliit na leather holder.

"What is this?" Tanong niya dito.

"Pang pa suwerte 'yan. Kaya huwag mo kalimutan ilagay sa bag mo mamaya.. At huwag mo munang bubuksan.." At kinindatan pa siya nito. Parang gusto niya naman kabahan.

And as she walks to the elevator she felt a bit stuffy dahil sa totoo lang ay nakapag adjust na siya sa kanyang kompanya. She'll gonna miss everyone and her polite employees too.

Hindi niya na pigilan ang sarili na tinitigang mabuti ang buong kabuuan ng kompanya. From the structure to its design.

She'll be going back to LA tomorrow. And she already called Theo one hour ago about her flight details. At siyempre masaya at excited ito dahil sa pag balik niya. But, not her. She wasn't happy nor excited even for a bit.

Aaminin niya hanggang sa mga oras na ito ay nagda- dalawang isip pa din siya kung kaya pa niyang umalis bukas.

Ngunit masakit man ay kailangan niya iyong gawin dahil mas gugustuhin niyang siya na lamang ang masaktan kaysa si Theo. Dahil wala siyang karapatan na saktan ito.

Nag mahal lang ito ng maling tao kaya wala itong kasalanan. Siya ang may kasalanan dahil anging mahina siya.

"Seniorita, hindi niyo po yata kasama si Sir Ryuuki?" Mang Thomas asked her when he saw her in front of the entrance.

"H.. Huh? Ahm.. He came back to his company.." Simple niyang sagot.

"Naku, mabuti naman po pala at mukhang nagka ayos na kayo. Ang suwerte niyo po talaga sa kanya. Dahil bukod sa guwapo ay napaka tiyago at bait pa po niya.." Magiliw na kuwento nito. What's this old man saying?

"Magka kilala kayo?" Kunot noo niyang tanong dito.

"Oho.. Ang totoo po niyan sampong taon na ang nakakaraan nang ma kilala ko siya. Palagi po kasi siyang dumadaan dito. Halos araw araw nga po at palagi kayo hinahanap.." Kuwento nito and it was the same story as she've heard from Julius a while ago.

"Araw araw po siyang nagbabaka sakali na makita kayo kaya palagi po niya kayong hinihintay. Ulanin man at arawin ay naghi- hintay po siya sa tapat ng puno na iyon.." Turo pa nito sa malaking puno sa harapan ng kompanya nila.

"Sinabihan ko na nga po siya na matagal na kayong umalis kaya lang po ayaw po mag pa awat.. Hanggang sa ilang taon po ang lumipas at unti unti na bawasan ang pag dalaw niya dito.."

"Hay, mabuti na lang po talaga at nag balikan na kayo. At alam niyo po ba? Hindi talaga kayo mag sisisi sa kanya dahil talaga pong mahal na mahal niya kayo.." Tila masaya na sabi nito para sa kanila.

Muli naman siyang na tigalgal. Kung ganoon ay totoo nga talaga ang sinasabi ni Julius kanina and it was not a exaggeration at all. Hindi niya na pigilan na mamutla at man lambot ang kanyang tuhod.

"Se.. Seniorita! Diyos ko po. Ayos lang po ba kayo?" Nag aalalang tanong nito at inalalayan siyang tumayo ng maayos.

"I.. I'm fine. Can you call the company driver? Magpapahatid alng ako sa bahay." Utos niya na lamang dito kahit na siya ay na nginginig pa din.

Why didn't he say anything at all? Bakit hindi nito sinabi na hinintay siya nito noon? Why didn't she heard him bad mouthing her after all that happened? Bakit hindi man lang siya sinumbatan nito kahit minsan?

He did not say anything bad at all to her or even done something bad kahit na maaari nito iyong gawin. At bagkus ay puro pag galang, pagmamahal at kabutihan lamang ang ginawa nito sa kanya.

Samantalang palagi niya itong sinusungitan at inaaway. Ngunit hindi pa din siya iniwan nito. And he truly loves her so much too. At wala iyong ka duda duda.

Her tears started to fall again at hindi na niya iyon na pigilan pa dahil sa labis na sakit. And there's no doubt about it. The past she knew was just a tip of what really happened before. May hindi siya alam. But how can things turned out like this?

-----

"Isabelle, stop crying.. Ma sisira ang mascara mo." Saway niya sa sarili habang nasa harap ng salamin. Ang totoo niyan ay kanina pa siya umiiyak buhat ng dumating siya at hindi niya talaga ma pigilan ang kanyang sarili.

"This is your last dinner with him. Don't make it harder for both of you.. So, just enjoy it.." Na luluha niyang saway sa sarili habang na pa hilamos pa ng palad sa mukha dahil sa frustration.

"Stop crying. Ito naman ang gusto mo di' ba?" Sarcastic niyang sabi sa sarili. And she inhale deeply para maka kuha ng lakas upang hindi na muli umiyak.

And she slowly finished her make up. Nag suot na siya ang mahabang hikaw at bracelet upang ternuhan ang suot niya.

It was a plain satin white na sleeveless dress na manipis ang tirante. Medyo may kalaliman ang neck line at backless sa likod. At iyon ay hanggang tuhod ang haba.

The dress was fitted until waist at loose naman pagbaba ng hips. She wears her black strap sandals.

Pagkatapos ay kinulot niya ang kanyang buhok ng malalaki as if it was wavy. At aaminin niya kahit siya ay na gandahan din sa sarili dahil sa ayos niya.

"Hija, m.. may bisita ka.." Katok ng Nana niya sa kanya. She sprayed a little perfume and she get her sling bag before she goes out.

"Bababa na po." She said after she goes out.

"Hija, ang ganda ganda mo naman.." Bola sa kanya nito.

"Siyempre naman, Nana.." Na tatawa niyang sabi dito.

"Hija, nga pala.. Si Ryuuki nga ba iya--

"Yup it is him. I'm still flying back to LA tomorrow.." Simple niyang sagot dito at mukhang nakuha nito ang gusto niyang sabihin.

And as she slowly walks down to the stairs she found him staring at her. Ngunit hindi lang siya ang nag ayos dahil ito man ay bihis na bihis. Kay guwapo nito sa suot nitong black tuxedo.

Pero that's not all. He loosen up his hair kaya bumagsak ang wavy nitong buhok na may kahabaan na. And just like that it was like 2004 again. He looks the same as she met him before.

May ilang sandali pa bago ito nag salita dahil titig na titig ito sa kanya and he looks nervous.

"Let's go?" Naka ngiti nitong yaya sa kanya nang makabawi at inilahad pa nito ang kamay nito para sa kanya. Hinawakan niya naman ang kamay nito matapos tumango dito at ngumiti.

She was a bit nervous and excited at the same time dahil this would their official date for the longest time.

"Your eyes are swollen. Umiyak ka ba?" Naka kunot noo nitong tanong habang sila ay naglalakad pa tungo sa kotse nito.

"N.. No. Ahm.. kasi na tusok ko 'yung mata ko ng eye liner kanina.." Pagsisinungaling niya dito.

"Jeez, you don't have to put eye liner because you are too beautiful to do that.." Pang bobola pa nito sa kanya.

"I didn't know na magaling ka na palang mang bola ngayon.. Dati it was really awkward. But, now it was amazingly normal.. Don't tell me na hawa ka na din sa diskarte nila Reidd?" Na tatawa niyang sabi dito na ikina tawa din nito.

"W.. What? When did I do that? Hindi ko yata ma tandaan na binola kita ever.." Tanggi nito sa kanya.

"Really? You can't remember the first time na binola mo ako? Well, I can remember it clearly.. It was when we were at LA. Noong mag pa kasal tayo doon. I almost hit you dahil sa labis na tawa ko.." She laughingly reminds him at mukhang doon lang nito iyon naalala.

"Y.. You are such a bully. Paanong naalala mo pa din 'yon?" Na hihiyang reklamo nito.

"Ooops. Luma na 'yan, you can't kiss me now dahil masisira ang make up ko." Saway niya dito.

Dahil nag kunwari pa itong aayusin ang kanyang seat belt ngunit hahalikan lang pala siya nito. Ang mabuti na lang ay hinarang niya ang kanyang kamay sa pagitan ng mga labi nila.

"Can't help it. You really look lovely.." Na tatawa pang pagda dahilan nito.

"And I think this is only the third time you wear perfume with me.. Hmmmm.. You really are torturing me.." Reklamo nito sa kanya. And she can't help but, chuckled. He looks cute in acting like that.

"Sweetheart, you really look the same 10 years ago. I can't help to fall in love again.." He said sincerely to her while looking in her eyes.

Kinuha nito ang kanyang kamay niya at dinampian iyon ng halik. Pinigilan niya ang sarili na ma pa luha dahil alam niyang bukas ay babalik na siya sa katotohanan. And this is the last time na makakasama niya ito.

Dahan dahan siyang lumapit dito at hinalikan ito sa pisngi pagakatapos ay pa biro niya itong kinindatan.

"You look gorgeous too Rey and you look the same man I met 10years ago. Long hair really suits you.." She says and smiles a little.

Nang bigla nito hilahin nito ang kanyang kamay at hinawakan siya nito sa batok saka siya nito siniil ng halik.

He kissed her passionately and she unconsciously opened her mouth. And he slowly tasted every corner of her lips. She can't help but moaned deliciously.

Until his warm hand touches her bare back at unti unti ng lumalim na ang halik nito kaya naman tinapik niya ito ng pa ulit ulit sa balikat hanggang sa naging palo na nga.

"R.. Rey!" Na iinis niyang tulak dito habang na pa salat pa sa kanyang mga labi. She frowned at him.

"W.. What?" Pagmamaang maangan pa nito sa kanya at pinalo niya naman itong muli.

"Don't what me.." Asik niya dito habang hindi na pigilan ma mula.

"It's water proof but, still kumalat pa din ng ka unti.." Na hihiya niyang reklamo dito at pinahid ng tissue ang kumalat niyang lipstick.

"J.. Jeez. Hindi pa tayo nakaka alis." Reklamo niya muli dito at nang bumaling siya dito ay gusto niya naman matawa sa itsura nito.

"You look like joker.." Biro niya dito at dahan dahan na lumapit dito upang alisin ang lipstick sa labi nito na galing sa kanya.

Itinaas niya ang mukha nito habang ang isang kamay ay pinapahid ang lipstick. And when she looks at him ay naka titig itong mabuti sa kanya.

"I just want to stay in the car.." Deklara nito sa kanya.

Pinanlakihan niya agad ito ng mata dahil nakita niyang sa dibdib niya na pala ito naka titig and her cleavage is a little bit showing.

"Wh.. Where the hell are you looking?!" Na iinis niyang bulyaw dito.

"It's your fault. I told you to don't wear clothes like that. And to tell you frankly, I just want to stay here at the car. Let's continue what we've start---

"Oh my God! No! What the hell are you saying? In your dreams!" Ayaw pumayag na kontra niya dito.

"Then, I'll pretend that I'm sleeping.." Seryoso nitong sagot sa kanya.

"Puro ka kalokohan tara na nga. We're already late on our reservation.." Yaya niya dito.

"Bakit ba kasi kanina ko lang na isip na halikan mo ako? Dapat pala matagal ko na 'yun hiniling sa'yo.." Tila nagsisi nitong sabi.

"If you asked me before baka sampal na may kasamang sipa ang naging sagot ko sa'yo.." Biro niyang sagot dito.

"Malamang nga." Na tatawa nitong sang ayon sa kanya.

"Where are we going nga pala?" She excitedly asked him.

"Hmmmm... If you'll asked me I want to drive straight in my house.." Pilyo ngunit seryoso nitong sabi sa kanya.

"Can't you answer me seriously?" May himig na inis niyang sabi dito at pinalo ito. Ngunit tinawanan lang siya nito.

"I'm dead serious." Segunda nito agad sa kanya.

"Siraulo.." Naka sibangot niyang komento dito.

"H.. How's your day?" She naturally asked him while he's driving.

"Hmmm.. Busy.. I mean.. very busy to be exact. There are a lot of employees hunting me for my autograph.." Kuwento nito sa kanya.

"I'm sorry. Kasalanan ko ang laha--

"Hey, don't be.. Ano ka ba? I was very happy to spend time with you.. So, don't think about it.." Saway nito sa kanya at pinisil ang kanyang kamay.

"Hmmm.. Your hand is warm.." She said after she locked their hands. Na pa ngiti naman ito sa ginawa niya.

"I hope we can stay like this forever.." Komento nito at hinalikan muli ang kanyang kamay.

(Yeah, me too..) Sang ayon ng isip niya.

"Here we are.. Don't move.. Let me open the door for you.." Medyo na tataranta nitong sabi sa kanya.

"Rey, relax. Ano ka ba?" Saway niya dito at bumaba na ito upang pag buksan siya ng pinto.

"You're too gentleman tonight.." She teased at him. At para siyang prinsesa na inalalayan nito sa pag baba sa kotse. And he holds her hand as they slowly enter in front of the restaurant but, he suddenly stops from walking.

"But, first.. close your eyes.." Utos nito sa kanya.

"Jeeez." Bulalas niya at na pilitan na ngang pumikit. This time hinawakan nito ang dalawa niyang kamay and he guides her.

"Continue walking.. " Utos nito sa kanya.

"C.. Can I open my eyes?" Tanong niya dito. Ano bang binabalak nito?

"W.. Wait.. 3 seconds.." Bilin nito sa kanya at narinig niya naman ang pintong bumukas.

"Now, you can open your eyes." Sabi nito sa kanya at dahan dahan niyang binuksan ang mga mata. Sumalubong sa kanya ang matamis nitong ngiti. Bahagyang na pa kunot ang kanyang noo dahil madilim sa loob.

"Ooops.." He said after siyang yakapin nito dahil muntik na siyang ma subsob.

"SURPRISE!!!" Halos sabay sabay namang bati sa kanya ng mga kaibigan nito at ang kasama ng mga ito si Heather, Mavis at Lyon. Nang biglang bumukas ang ilaw.

Gumamit pa ang mga ito ng party popper para ma surpresa siya. At aaminin niya na gulat siya ng makita ang mga ito. Because, she was expecting a private dinner with just the two of them ngunit inimbita din pala nito ang mga kaibigan nito.

"Can you at least act surprise?" She heard Vash teased at them. Dahil mukhang mas na surpresa ang mga ito sa pagyayakapan nila.

"Flirting in front of our eyes.." Panunukso na din ni Reidd sa kanila. Mabilis naman siyang humiwalay sa pagkakayakap nito.

"Do you like it?" Naka ngiti nitong tanong dahil it looks like he rented the whole restaurant for her. The ambiance was really romantic because of the lamps, flowers and balloons.

The eye catching was the tree at the center which had a lot of small lights na nagdu- dugtong sa lahat ng naka decorate na ilaw sa buong restaurant na halos gawa sa nara ang lahat ng disenyo.

It was really classic earthy theme of yellow, green and brown.

Pagkatapos ay may isang lamesa lamang sa gitna na para sa kanila lang dalawa. The white rose center piece was a very good idea. Hindi niya na pigilan ma pa ngiti.

"Y.. Yeah, I really like it. Did you prepare this?" Amused niyang tanong dito.

"Oo--

"Of corse not. Kami ang nag decorate nito at hindi siya.." Sabi ng kontrabidang si Nichollo sa kanya.

"Yep, and he did not contribute at all.." Segunda ni Lee dito.

"He actually beg us to do something special for you.." Pagmamalaki ni Reidd sa kanya.

"I did not.." Na hihiya nitong tanggi.

"Yes, you did.." Singit ni Cameron. At na pansin niya naman na pa kamot ito ng ulo. She didn't know he had this sweet and romantic side. She's really flattered for his efforts.

"Oo nga at last minute pa siyang tumawag dahil biglaan daw.." That's Vash.

"Mabuti na lang at may guwapo siyang kaibigan na may ari ng mga restaurant na puwede niyang marentahan at libre pa.." Pagyayabang ni Ten sa kanila.

"Muntik ko na ngang siyang pag selosan dahil ang aga niyang tuamwag.. Akala ko may babae na naman itong si Ten.." And that's Heather.

"I told you I will never do that to you.." Tanggi naman agad ni Ten.

"You have history, baka na kakalimutan mo.." Matalim na segunda ni Heather at hindi na ito naka imik pa. Mukhang mag aaway pa ang mga ito dito.

"Ako din kaya nga sinundan ko dito si Shine.." That's Lyon.

"Oh, huwag kayong mag sipag away dito at baka lalong hindi mag balikan ang dalawa.." Saway ni Xerces sa mga ito.

"What do you know?" Mavis hissed at him.

"Shut up, all of you.. Hindi niyo na ako binigyan ng kahihiyan.." Saway ni Rey dito na bahagyang na iinis sa mga ito.

And she finds herself laughing dahil magulo at nag aaway na ang mga ito. She stare at them so, she can remember the smile in their faces and the happy moments they've shared.

"Ang blooming natin ngayon ah?" Tukso ni Heather sa kanya na ikina tawa ng lahat.

"Aba, siyempre. In love ang lola eh." Ngising alaska ni Lyon.

"Tumigil nga kayo." Saway niya sa mga ito.

"Nag kabalikayan na kayo no'?" Tanong pa ng tsismosang si Heather. Na pa ngiti siya ng mapait at si Rey ay hindi naman din kumibo.

"Or baka naman magbabalikan pa lang? Ang mag ex na laging mag kasama ay either lang sa dalawa. Wala talaga silang naramdaman sa isa't isa or they are both hoping na mag kabalikan sila.." Na tatawang sabi ni Xerces sa mga ito.

"Tinatanong pa ba 'yan? I'm sure 'yung huli.." Segunda ni Ten sa kaibigan at inakbayan pa nito ang nobya.

"Halata naman sa mukha nila.." Tukso ni Cameron.

"Yeah, and I think they already make out.." May laman na sabi ni Reidd na ikina tawa ng malakas ng mga ito.

"No, we did not!" Mabilis niyang tanggi.

"But, we will. Kaya relax lang kayo. Mga masyado kayong excited.." Rey answered at them cooly na ikina sigaw ng mga ito.

"'Yan ang kaibigan namin.." Tila humahanga pang sabi ni Lee.

"Naks naman talaga!" May kasamang ngising sabi ni Reidd.

"Isa ka pa!" Palo niya dito at naki tawa na din ito.

"Ryuuki, the food was done.." And that's George coming from the kitchen. He's wearing apron in his long sleeves.

"G.. George?"Kunot noo niyang tanong dahil muntik na nila itong hindi ma kilala dahil sa gupit nito.

"Yeah, this is me. Huwag kang mag alala hindi ako marunong mang lason.." He says sarcastically to her.

"He is a very good cook. Hindi lang talaga halata.." Na tatawang biro ni Nichollo dito.

"Hindi din naman halata na isa kang Doktor." Segunda ni Lee dito.

"Same goes to you Engineer na hilaw.." Matalim na sabi nito kay Lee.

"What if I cook both of you?" Babala nito sa dalawa na ikina tahimik na lamang ng mga ito.

"And j.. just for the record.. I only cooked in special requests and not occasionally. Kaya baka naman puwedeng mag bati na kayo at mag balikan.." Paki usap pa ni George sa kanila.

"Not just because of his efforts kung hindi dahil na din sa efforts namin. I don't imagine myself doing a thousands of origami again.." May himig pa na reklamo nito.

"At idamay mo na din ang pagde- deliver nang thousand of roses and chocolates too." Dagdag pa ng na pa iling na si Alexander.

Kung ganoon ay tinulungan pala ito ng mga guwapong kaibigan nito sa kalokohan nito. And she can't imagine them folding some crane papers at all.

"That's because both of you sucks on making it.." Lee teased George and Alexander.

"What's that?! Bumalik ka nga dito!" Habol ng dalawa dito dahil tumakbo ito.

"Ngek ngek niyo.." Ngisi ni Lee habang tumatakbo.

"You're not going back to America anymore?" Excited na tanong ni Mavis.

"I'm going back to LA tomorrow." Tipid niyang sabi dito.

"What do you mean?" Halos sabay sabay na pa tingin ang mga ito sa kanya. It looks like they know the story.

"You've heard it. She's still going back to LA tomorrow.." At si Rey na ang suamgot para sa kanya.

"Are you joking?" That's Heather asking her.

"Nope." Tipid na sagot nitong muli para sa kanya.

"At pumayag ka naman?" That's the exaggerated Nichollo. And she still doesn't know how to respond at them dahil pakiramdam nila ay tinraydor niya ang mga ito.

"Nope. I didn't want her to go too. Kaya lang there are things that beyond my control.." Diretso nitong sagot.

"Na sisiraan ka na.." Si Cameron iyon at na pa iling naman ang kasama nitong si Damon.

"Ang lalabo niyo naman.." Reklamo ni Lyon.

"I'm out of here. Jeez. Hindi ko kayo maintindihan.." That's George.

"Me too.." Segunda ni Vash sa disbelief na sinundan si George sa pag labas sa restaurant.

"Oh, sige na. Thanks for the help. We'll enjoy our last dinner together.." Pagtataboy nito sa mga kaibigan nito.

"Mag usap nga kayo. What---"

"James, let's go.. They know better than us. At sila lang ang makaka lutas ng problema nila.." Putol ni Ten sa nobya nito at lumabas na din ng restaurant.

"Ang gulo niyong dalawa.." Si Xerces iyon. Hinila naman ito ni Mavis upang lumabas na din. She smiles at her gently before they go.

"Give me a call kapag nag bago ang isip mo. I can block her for boarding the plane tomorrow.. If you want to.." She heard Alexander told Rey before it goes.

"Sorry about them.." Hingi nito ng tawad na sinamahan pa ng buntong hininga.

"N.. No, it's fine. I think I surprised them too much. Ako nga yata ang dapat humingi ng tawad.." She said with a bitter smile at him.

"Let's forget about that for now.. And enjoy this dinner.." Pag iiba nito ng usapan at ipinag hila siya nito ng upuan. And the waiter started with the soup.

"Sweetheart, what is your favorite color?" He asked at her all of the sudden.

"C'mon, don't be KJ." Segunda agad nito sa kanya ng bigyan niya ito ng 'Are you serious in what you're asking?' look.

"I just w.. want to know more about you.. We've known each other for a long time but, we don't know this simple things about each other.." He sounded frustrated.

"Hmmmm.. I don't actually had a favorite color.. Ahmm.. Everything except pink?" She answered.

"Is that an answer or a question?" Naka ngiti nitong tanong sa kanya at na pa ngiti na lang din siya.

"H.. How about you? It would be unfair if you're not gonna give yours.." She asked at him.

"Transparent.. So, I can see.. you everything.." He says sexily and takes a peak at her cleavage.

"Are you gonna kill me?" Gulat na tanong niya dito dahil hindi niya na pigilan masamid dahil sa sinabi nito.

"That's dirty.." Na tatawa nitong sabi dahil tumalsik ang ilang piraso ng kanin mula sa bibig niya dahil sa pagkakasamid.

"S... Shut up." Asik niya dito.

"How about music?" Usisa pa nito.

"Rock. Bon Jovi to be exact.." She answered excitedly.

"That's too old.. A.. Ako.. I like Air supply.." Komento nito sa kanya na ikina samid muli niya.

"Ha- ha- ha! Jeez, Rey! Air supply was much older than my Bon Jovi.." Hindi niya na pigilan na matawa ng malakas.

"Really? But, I just heard them in the early 2000s.." Hindi nito makapaniwalang sabi.

"Talaga?" Siya naman ang hindi makapaniwala at tumango ito.

"You know what? You're almost perfect.. You're handsome, rich and a genius.. Kaya lang you don't actually have the average knowledge.. I mean the most very common knowledge that a person should have.."

"Hey, you are being so mean na naman.." Saway nito sa kanya.

"How about movies?" She asked at him.

"A walk to remember?" Tila hindi nito sigurado na sagot.

"That's a tragic movie.. How can you like it?" Naka kunot noo niyang question dito.

"Well, because I like how they describe love. Love is patient. Love is kind. Love is not happy with evil, conceited nor jealous.." He shared at her and smiles sweetly.

"I think they took that from the bible.." She added.

"Really? So, is that your favorite too?" He asked her.

"That would be on my no. 2 but, my favorite was actually childish." Naka ngiti niyang sagot dito.

"C'mon, try me.." Kulit pa nito sa kanya.

"The Avengers 2012. Not the cartoons, 'kay? The real people.." She excitedly answers at him

"A bit childish nga." Na tatawa nitong sabi.

"Yeah it was.. May be, because I like the idea of being a superhero. They fight the bad guys and save the world. Kaya ang sabi ko sa sarili ko.. I will be the hero of my life.. In that way, I might have less regrets in the future.."

"That's deeper than my favorite movie.. You're being bitter again.." Saway nito sa kanya na ikina tawa niya.

"Can I asked you one simple question. I'm really curious in your common knowledge.. Spider man is part of what group?" She asked at him.

"Is that even a question? Of corse, he's with superman hindi ba? And they're part of Justice League." Mabilis nitong sagot.

"Ha- ha- ha. Jesus! Spider man is not part of Justice League, ano ka ba? He's a part of Avengers! Idiot." And she can't help but, laugh.

"Magka iba ba 'yun?" Naka kunot noo nitong tanong.

"Oo naman! Avengers are part of Marvel comics. And the justice league was Warner Bros.." Pagpapaliwanag niya dito.

"But, back to what I'm saying.. You should loosen up. Try something new. Find some new hobbies. And don't stay alone every time.. There are a lot of fun things that you can enjoy outside your comfort zone.." Bilin niya dito.

She might be laughing physically but her heart was a bit nostalgic because she can't erase in her mind that she will be leaving this gorgeous man again and only God knows if she'll be back or not.

But, seeing Rey laughing and enjoying their dinner makes her happy as well. They are talking the things they've never talk about before. And she's knowing a lot of things again to him.

"At ikaw pa talaga ang nag sabi niya'n.." May himig na sarcasm na biro nito sa kanya.

"Hey, you know I'm hopeless. This was how I lived my life. I'm used to being alone.. And you're different with me now. Because you have friends.." Paliwanag niya dito.

"And you really look happy when you're with them.." That's true. He really looks happy when he was with them. Hindi niya akalain na may makaka sakay sa ugali nito.

"I.. I can't say that they're really my friends.. They are more like business partners to me.." Sagot naman nito.

"Handsome business partners.. If you say that I will agree on that." Na pa tango pa niyang sang ayon dito.

"What?" He hissed at her. Hindi pa nito na pigilan ang ma pa kunot ng noo.

"I'm just being honest.." She defensively says.

"And being the person you are now.. D.. Dating a.. again would not b.. be bad.." Halos hindi na lumabas sa bibig na suggestion niya dito.

"Y.. Yeah, I'm considering that too. I am turning 32 this year. And I haven't experience dating anyone properly in this age.." Seryoso nitong sagot sa kanya na ikina gulat niya.

She was the one who suggest it, di' ba? Sa bibig niya na din mismo nang galing kaya bakit siya na sasaktan ngayon? Ano bang sagot ang gutso niyang marinig?

"Hmmm? What's wrong? Bakit hindi ka na kumibo diya'n?" He asked at her while slicing the steak. Tinignan pa siya nito.

Ngunit gusto man niya sumagot ay hindi niya na gawa. She can't find any words at all to explain her reaction. Tila naman tinusok ng sibat ang kanyang puso dahil sa sakit.

"Ah, right. You are expecting me to say 'I would not date anyone except you'. Tama ba?" He said with a smile na tila an basa nito ang kanyang isipan.

Binitiwan nito ang kubyertos at tinitigan siya. And she can't read that expression at all. Was he being sarcastic? Or that's what he truly feels?

Talaga bang ganito na lamang kadali iyon para dito? Ngunit ang tanging alam niya ay na sasaktan siya sa sinasabi nito.

"Yes.. I did say that I'm gonna wait for you until the time you are ready to come back kahit gaano man ka tagal. But, don't you think it would be too much unfair to me? Because, you are living with Theo hindi ba?" He said to her as if kinokonsensiya siya nito.

"So, take your time. At huwag kang mag alala. I promise that I would not settle down with anyone except you.." At nag kibit balikat pa ito sa kanya. Why is he saying this all of the sudden?

"E.. Excuse me. I n.. need to go to the ladies room.." That's the only excuse she can only think of at tumayo na siya sa lamesa upang mag tungo sa rest room.

"Wait." Hila nito sa braso niya. Bago siya humarap dito ay huminga siya ng malalim upang hindi siya umiyak sa harap nito.

"I.. I didn't expect that you would react like this.. I thought you'll played it by ear.." He said to her. What's that supposed to mean?

"I.. If this is one of your amusement.. Cut the he---

"I just said that to know what you really feels.." He said and smiles at her.

"W.. We are having fun aren't we? So, don't do th..this things.." Saway niya dito at hinila ang kamay mula dito.

"You still love me Rence.." Deklara nito sa kanya at na pa tigil siya sa pag hakbang.

"You still love me like I love you.. You also miss me the way I missed you. Kaya hindi ko talaga maintindihan kung bakit kailangan mo pa din umalis?" He sounded really frustrated.

"At marami pa kong hindi maintindihan dahil you are keeping a lot of secrets from me. So, kahit ano'ng isip ko sa lahat ng nagyari hindi ko pa din mapagdugtong dugtong ang mga ito.." Tila hindi nito ma tanggap na sabi.

She knows that more than anyone. Ngunit she thinks that's not important anymore dahil nakapag desisyon na siya.

"And what the hell exactly is really going on? Can't you at least tell me?" Hiling nito sa kanya at dahan dahan naman siyang bumaling pa harap dito.

"We're still having d.. dinner aren't we? Let's go back to our table.." Yaya niya na lamang dito and she smiles sadly. Hindi niya pala na malayan na tumulo na ang kanyang luha.

Hinawakan niya ang kamya nito upang mag tungo sa kanilang lamesa.

"Halatang halata n.. na ba?" She asked at him after they've sat in their chair again. Bahagya pang na pa taas ang kilay niya dito. Hindi naman ito kumibo dahil tila hindi nito ma basa ang kanyang iniisip.

"W.. When did you find out?" She asked again at him very calmly.

"W.. What?" Tila na lilito nitong tanong sa kanya.

"When did you find out that I'm still in love with you?" She asked straightly. She doesn't want to beat around the bush anymore.

"J.. Just a while ago.." Na uutal nitong sagot dahil na bigla ito sa kanyang tanong.

"I..I thought I can be a good actress mukhang nagka mali ako. I blow up my poker face one night before I come back to LA.." She says sarcastically to him.

At dahan dahan lumapit pa tungo dito. Ito naman ay sunundan lamang siya ng tingin.

"You are right I still love you at wala na akong balak itanggi iyon dahil hindi ko na din naman kaya pang itago.." She says after siyang kumandong dito at tinitigan niya itong mabuti sa mata. Kumapit pa siya sa leeg nito at hindi naman na ito naka kibo pa.

"I love everything about you. Your eyes, your face, and your weirdness. But, I especially like your smile. Alam mo ba na sa tuwing ngingiti ka? You look really handsome.." She confessed at him.

""Yung tipong nakaka pang lambot ng tuhod.." At na pa ngiti pa siya

"And I love you not because you are good looking. But, also I know you are a good person.. You always prioritized me above anything else. Kahit na madalas na sasagasaan ko lahat ng schedule mo.. Ay hindi ka pa din nagre- reklamo.." Pagpapasalamat niya dito.

"You've that a lot of things for me. At kung wala ka siguro ay baka hindi ko na alam ang gagawin ko. You are always present whenever I needed help and I just want you to know that I'm really grateful for everything you've done.."

"I really appreciated it. Thank you for saving me. I'm sorry for all the mean things I've done and said to you. I didn't mean it that much.. When I want to hide my feelings lying is only the thing I can do.." Hingi niya ng tawad dito.

"Why are you saying these?" He can't help but asked her.

"And yeah, you're right. I still missed you.. I miss your intoxicating perfume.." Pag amin pa niya dito at inamoy ang leeg nito. Bahagya naman itong na pa igtad dahil na kiliti ito.

"I missed hugging you and I missed this. I missed everything about you.." Deklara niya dito at niyakap ito ng mahigpit and she kissed his cheeks.

"Rence, wha---

"Shhhh. For now, just listen to me dahil gusto ko malaman mo ang totoo kong nararamdaman.." Putol niya dito at piniglan ito mag salita.

"I love you Rey and thank you for loving me too.." And her tears can't hold it anymore. Hinalikan niya ito and he also kissed her back.

It was a very loving kiss. It was tender and warm na nakapag pa bura ng kaunting sakit na labis niyang nararamdaman. Until she slowly lets him go.

"B.. But, now y.. you can let me go Rey. It's fine.. You can stop holding on to me dahil alam kong na sasaktan ka na din.." She says while still crying.

"N.. No, don't say that. I will never let you g— Na pa iling pa sana na sabi nito.

"Yes, you can. And you suppose to. Just let me go and don't wait for me.. Date whoever and whenever you want kagaya ng sabi mo kanina.. It's fine.." She says while holding his face.

"S.. Sweetheart, don't be like this.. You know I just said that para malaman ko ang totoo mong nararamdaman para sa akin.. I don't plan on doing that to you.. Hindi ko na kayang mag mahal pa ng iba.."

"So, please don't say those things. Na sasaktan akong lalo.." Paki usap nito sa kanya at hindi na din nito na pigilan ang ma pa iyak. At pakiramdam niya ay dnudurog ang kanyang puso dahil sa mga luha nito.

"Rey, please.. you have to listen to me.. you have to let me go dahil mas lalo kang masasaktan kapag hinintay mo pa ako.. I will not be going back anymore..."

"Kaya paki usap, kalimutan mo na ako..." Pagmamakaawa niya dito at itnulak siya nito dahil na pa tayo it sa sobrang galit.

"Ang dali sa'yong sabihin 'yan dahil ikaw ang aalis! Masabi mo pa kaya sa akin 'yan kung ikaw ang iiwanan?" Mataas ang boses nitong tanong sa kanya at hinila ang kanyang braso ng mahigpit. At hindi na siya nakapag salita pa.

"I love you! And you love me too! Ano pa bang problema? Ano pa?!" He sounded really pissed of.

"Ang sabi mo mahal mo ako. Kaya please dito ka na lang dahil nandito naman ako.." Desperado nitong paki usap sa kanya.

"P.. Pero siya ang nasa tabi ko noon. S.. Siya ang nando'n.." Halos hindi na lumabas sa bibig niyang sabi dito.

"That's bullsh*t!" Pagmumura nito dahil sa sobrang inis.

"Kailan pa naging pagmamahal ang utang ng loob? If you didn't leave me at that time ako dapat ang nasa tabi mo at hindi siya! Bakit ka ba kasi umalis noon?! At magkano ba ang kailangan niya?" At mas lalong humigpit ang pag hawak nito sa braso niya

"I can even give him all my properties pati ang kompanya. Palayain ka lang niya.. Kunin niya na lahat ng pag aari ko huwag lang ikaw.." Matigas pa nitong sabi.

"Rey, it's not about money.. I'm sorry.. I'm really really sorry.. but, I have to stay at his side.." Na tuptop niya ang bibig dahil sa labis na sakit. Mabilis siyang nilapitan nito at niyakap ng mahigpit.

"Rence.. Huwag namang ganito.. You can't leave me again.. Paano naman ako?" He begged at her.

"I.. I'm sorry Rey.. I'm really really sorry.. I can't stay.. I can't.." Hingi niya ng paumanhin dito at sinubukan kumawala sa pagkakayakap dito.

"Rence.. I'm begging you.. Huwag ka ng umalis.. Please.." Pagmamakaawa nito sa kanya.

"I'm sorry Rey.. But, I really have to do this.. Alam ko na sa gagawin ko na 'to ay hindi mo na ako mapapatawad.." That's the only thing she can say.

Ang humingi ng tawad dito ng pa ulit ulit ngunit alam niyang wala din magagawa iyon dahil hindi n'on mababwasan ang sakit na nararamdaman nito ngayon.

"I'm sorry for leaving you again.." She said while still crying kay bigat ng kanyang paa sa pag hakbang.

(I will miss you..) Her mind added.

"No!" Habol nito sa kanya.

"Hindi ko hinihiling sa'yo na maintindihan mo ang desisyon ko. Ang gusto ko lang sana... sana hayaan mo din ang sarili mo na maging masaya.." She said emotionally to him.

(Kahit wala na ako..) Her mind added again. Sana sa pag alis niya ay makapag simula itong muli and she wishes all the best for him.

"You can hate me all you want.. But, I want you to remember that I love you.. and I hope next time that we see each other it would be in the right place and in the right time so, there would be no goodbyes.." Dagdag pa niya dito at hinaplos pa ang mukha nito bago tuluyang nag lakad pa layo dito.

He can hate her as much as he wants to. She would be fine on that as long as he will give himself a chance to be happy again kahit pa iba na ang kapiling nito.

(Kung bibigyan pa ako ng isang next time. Pangako ikaw na ang pipiliin ko..) She promised to herself ngunit magkaroon pa nga kaya siya ng isa pang pagkakataon?

"Rence.. Please huwag! Rence!" Pigil nito sa kanya ngunit hindi siya huminto sa paglalakad.

She didn't even look back because she's afraid that in just one look again she might find herself back again to his arms.

"If you walk one more step I will break my promise.. I will not wait for you.. Tapos na tayo.. And I will sign our divorce paper as you wanted.." Banta nito sa kanya at sobrang sakit man ang sinabi nito ay makaka hinga siya ng maluwag kung magsisimula nga ito ng panibagong buhay.

Bahagya siyang tumigil sa pag hakbang at humarap dito. She smiles at him for the last time before she speak.

"You should.. Take care, Rey. Goodbye." She sadly says goodbye to him while crying.

"Rence! Damn it! Rence!" Tawag nito sa kanya ngunit hindi siya tumigil sa paglalakad. At lumabas na siya sa restaurant. Narinig niyang may mga bagay na tila nag bagsakan sa loob.

She grabs a taxi as fast as she can dahil baka kapag nag tagal siya ay mag bago ang kanyang isip. Her body felt numb while her mind was blank. Naka tulala lamang siya. No words can explain how she feels.

Labis siyang na sasaktan dahil alam niya na mahal niya ito at na hindi na niya kaya pang mag mahal ng iba. Masakit dahil instead na iwan ito ay gusto niya itong maka piling. At mas masakit dahil hindi na sila magkikitang muli.

Ngunit kahit sobrang sakit ng kanyang nararamdaman ay hindi siya nagsisisi na umuwi siya ng Pilipinas muli dahil kahit sandali lamang ay na kasama niya ito.

Kahit sandali ay naramdaman niya na mahal pa din siya nito at sapat na iyon para sa kanya. She'll cherish all the new memories they've had at hindi niya iyon makakalimutan kahit kailan.

-----

"Hey, handsome.. Do you mind if I join you?" A beautiful sexy woman in red dress asked him while he was in the bar alone.

Napaka ingay sa bar kaya binulong nito iyon sa kanya. At na pa rami na ang kanyang inom dahil kanina pa siya nandoon.

He decided to drink to death tonight dahil baka sakaling kapag na lasing siya ay ma blangko siya at tuluyan siyang makalimot sandali. He knew that Rence would still be go back to LA pero bakit ang sakit pa din?

"Yeah. Be my guest." He said with a smile. Why not? He's single at isa pa ito naman ang gusto ni Rence hindi ba?

"I'm Cayden. What's your name handsome?" Pa kilala ng sexy na babae sa kanya at inilahad ang kamay nito para sa kanya.

"You can call me Ryuuki." Pa kilala niya na din dito at nakipag handshake dito.

"Nice to meet you Ryuuki. I've been here for quiet some time and I noticed your alone. Kanina ka pa?" She asked casually.

"Sort of." Tipid niyang sagot.

"You look problematic.." Malambing nitong sabi at bahagya pang ipinakita ang cleavage nito sa kanya.

Ngunit walang wala ito sa ka seksihan ni Rence. Because even though he saw only her eyes he knows to himself he wanted her.

"C'mon, let's stop the introduction.." He said as if he was bored and he kissed the woman he just met 5min ago. Hindi naman kumontra ang babae and she kissed him back too.

Hanggang sa bigla na lamang may humila sa kanyang collar mula sa likuran at na pa tayo siya.

"You son of a b*tch! That's my girlfriend!" Galit na galit na asik sa kanya ng lalaki na may kalakihan ang katawan.

Sa sobrang galit nito ay sinuntok siya nito sa mukha at na pa upo siya sa sahig dahil sa sobrang lakas.

"Oh, sorry. I didn't know.. Siya kasi ang lumapit sa'kin.." He said and smirk a little saka dahan dahan na tumayo at pinagpag ang kanyang pantalon.

"Hon, don't believe him he grab my neck and kiss me. Na gulat nga ako.." Narinig niyang pagsisinungaling ng babae.

At muli siyang itinulak nito hindi naman sinasadyang sa haliparot na babae siya sumubsob. Na pa ngisi siya tuloy.

"Your girlfriend is cheating on you at harap harapan pa. Pero hindi mo man lang alam? Jeez. At least ako alam ko.. Will that even make you feel better?" He drunkly says at itinulak ang babae pa balik sa boyfriend nito.

"I'm really gonna kill you.." Banta nito sa kanya at nag hand sign siya na 'stop'.

"One, two, three.. and four? Not bad. Baka naman kulang pa kayo?" He sarcastically asked them.

"Papatayin talaga kita!" Sigaw ng malaking lalaki na sumuntok sa kanya kanina at tinangka siyang suntukin ngunit na iwasan niya.

Kaya lang sa pag iwas niya ay naka amba na pala ang suntok ng kasama nito kaya sapol siya muli sa mukha.

"Aww. That hurts. Oops hindi pala kasi mas masakit itong puso ko.. Wala na bang ilalakas 'yan?" Pang aasar pa niya sa mga ito.

Tangkang lalapitan siya muli ng mga ito ng bigla niyang sipain ang isa sa mga ito at tumalsik ang lalaki sa sahig dahil sa sobrang lakas. Unti- unti na tuloy silang naka agaw ng atensyon sa bar.

"Fellas, I didn't meant to do that. Sila ang na una.." He explained at them while still swaying the chair he used to knock out his enemies. Until the man he just kicked woke up and kick him back.

At na pa subsob naman siya muli ngunit sa ibang babae naman ngunit bago pa man maka kibo ang babae ay hinalikan niya ito maging ang isa pang babae na katabi nito.

Naka tikim naman siya ng mag asawang sampal sa mga ito at sinuntok pa siya muli ng lalaking katabi ng mga ito at mukhang boyfriend din nito iyon.

Kaya tila riot ang nangyari sa loob ng bar dahil maging ang mga walang kinalaman ay na damay dahil na abala nila ang pag inom ng mga ito.

Dahan dahan siyang gumapang pa layo sa mga ito ng bigla na lamang may humila ng paa niya at mukhang hindi titigil ang boyfriend ng babae na una niyang hinalikan.

Na pa halik tuloy siya sa sahig. Ang totoo ay lasing na lasing na siya kaya wala na siyang lakas pa na tumayo. Sinipa niya ito ng dalawang beses ngunit hindi pa din siya binitawan nito hanggang sa hinila siya nito.

"Do you think I'll let you go like that? Hindi pa tayo tapos!" The man angrily shout at him pagkatapos ay imibabaw ito sa kanya upang hindi na siya maka takas pa.

"Hindi ka ba na papagod?" Reklamo niya dito ngunit imbis na sagutin siya nito ay suntok ang binigay nito sa kanya.

"'Yan na ba ang pinaka malakas na suntok mo?" He mocked at him. Lalo tuloy siyang pinag su- suntok nito ngunit wala na yatang mas sasakit pa sa nararamdaman ng kanyang puso.

Manhid na ang kanyang katawan sa sakit kahit alam niyang na lalasahan na niya ang sariling dugo sa pumutok na yata niyang labi. Why do they always end up like this? Is it still at the wrong time?

"You're laughing?!" Asik pa sa kanya nito ng ma pansin na tumatawa siya.

"Because you can't kill me with that punch. Are you even trying harder? Can you really kill me?" Reklamo niya dito at seryoso siya sa sinsabi niya.

Gu- gustuhin pa niyang mamatay kaysa ang gumising sa araw araw na alam niyang wala na ito. Hindi na niya gusto pang balikan ang mga dinanas niya noon. Nang ma bigla na lamang ma pukaw sila ng tila putok ng baril.

"One more punch and I'm gonna pull again the trigger but, this time you'll be the target not the ceiling.." The manly voice at the back warned the man in front of him.

At halos sabay sabay silang na pa tingin sa lalaki. That was Alexander at hindi na siya nag taka ng mapansin niya na naka tutok na nga sa lalaki ang baril. Hindi tuloy na pigilan ng lalaki na manginig.

"Guys, calm down. He's in military. Kaya may lisensya ang baril niya." That was Reidd. Ngunit hindi yata naniwala ang mga ito kaya nag sigawan ang mga ito sa takot at mabilis na lumabas ng bar.

"Jesus, mabuti na lamang at hindi ko ito bar kung hindi masisira ang pangalan ng bar ko.." That was Ten.

"i think he already get you Alex. So, mind hiding it again?" Tila na tatakot na sabi ni Nichollo dito at sumunod naman ito.

"Hanggang kailan ka ba hihiga diyan?" Tanong sa kanya ni Cameron.

"Ryuuki?" Naka kunot noong tawag sa kanya ni Xerces na tila na takot ito sa kanya.

"Sorry, fat ass. I can't let my friends tease me because of you.." Sabi niya dito at bigla itong sinuntok sa sobrang lakas ay naka tulog na ito agad.

"You look busted.." That was Shine with Damon at itinayo siya ng mga ito.

He was pertaining to his loosen necktie in his crumpled and dirty tuxedo. There were also blood stains in it.

"How did you know that?" He answered without any emotion and he run his fingers in his hair.

"Pinag u- usapan ka lang namin a few minutes ago and here you are.." That was Xerces at ipinag hila siya ng upuan nito at inalalayan siya ni Damon hanggang sa maka upo.

"Damon, I'm not gonna die yet. Kahit gustuhin ko man.." Saway niya dito dahil apara siyang inutil na inaalalayan nito.

"Sorry man, but you have to go to the hospital or in my house para magamot 'yang mukha mo. I am not bringing any first aid kit with me kapag umiinom ako.." That was Nichollo at pinisil pa nito ang sugat niya. Ngunit hindi man lang siya dumaing kahit masakit.

"Bakit mo naman hinayaang maging punching bag 'yang mukha mo?" Biro sa kanya ni Lee ngunit hindi niya ito pinansin. Siniko naman ito ni Reidd.

"Can we asked what happened?" Nag aalalang tanong ni Cameron sa kanya but, he just give a blank expression.

"Waiter, three bottles of whisky here and glasses for everyone. Huwag kang mag alala, we'll pay for all the damages.." Nichollo ordered the waiter.

"Nice legs.." Puri niya sa dalawang babae na ka pa pasok lamang sa bar. The women wear short skirts. Nanlaki naman ang mga mata ng kasama niya.

"What?" Tila na bingi na tanong ni Alexander.

"I said 'nice legs'. C'mon, don't you appreciate it? Lalaki din kayo.." Naka ngisi niyang tanong sa mga ito.

"Saan ka pupunta?"Naka kunot noong tanong ni Vash sa kanya ng tumayo siya.

"I'll just offer them company.." He said while smiling.

"If you do that, Isabelle will be an—

"We're over and she's going back to LA tomorrow. She left me for another man.." Tipid niyang sagot at na tahimik naman ang halos lahat sa mga ito.

"Pero nga kayo—

"There's no us and there would never be an us.. I've done my part at ang hirap ipag laban ng tao na matagal na palang sumuko.." He said with no expression at all.

Pagkatapos ay lumapit sa dalawang babae dahil hindi na kuha pa ng mga ito na sumagot sa kanyang sinabi. He made them speechless.

"Ladies, do you mind if I join you?" He asked while smiling at pina upo naman siya ng mga ito.

"This looks bad.." Na pa iling an lamang na sabi ni Xerces.

"And look at him kahit pagsama samahin pa ang pagiging babaero niyong lahat ay mukhang madadaig niya kayong lahat.." That was Cameron.

"Oh, boy.." Na pa iling na lang na bulalas ni George.

"Jeez, did he just snap out?" Hindi makapaniwalang sabi ni Reidd.

"Yeah. I think so.." Sang ayon ni Nichollo.

"Damn it. We should stop him dahil kapag na laman ni James 'to baka sabihin niya kinukonsinte ko si Ryuuki at madamay pa ako.." Nag aalalang sabi ni Ten.

"He's kissing them.. one after another." Nanlalaki ang mata na sabi ni Vash na ikina lingon nila.

"You can't kiss both of us! Is it me or her?" One of the woman asked him.

"Both. What's the difference?" He answered at them kaya naman na sampal siya ng mga ito.

"It looks like I'm really having a bad day.." Na pa kamot sa ulo niyang sabi at bumalik sa mga ito.

"Why the hell are you acting like this?" Cameron hissed at him. Hinawakan ni Damon ang balikat nito upang pigilan ito na lapitan siya.

"Can't you see? It was written in face hindi ba?" Pilosopo niyang sabi dito at sinalinan ang sarili ng alak.

"Baka naman may m.. magagawa pa tayo.. I mean we can help you agai—

"Ha- ha- ha. May magagawa? Nah.. Booo. That's bullsh*t.." Hindi niya na pigilan na mapatawa ng pagak sa sinabi ni Vash. Ang mga ito naman ay na gulat sa reaksyon niya.

"Huwag ka namang ga--

"I.. I'm done with this.. I'm so, f*cking tired.. Durog na durog na 'tong puso ko.. Tama na.. Ay.. Ayoko na.." Tanggi niya sa mga ito.

"H.. Hindi ko na siya hahabulin.. and I will f.. forget her.. " And he gave again his coldest and loneliest expression to them. And they all looked surprised with his expression.

Pakiramdam niya ay bumalik na naman ang lahat ng masasakit na alaala niya mula noong siya ay bata pa na hindi na niya yata matatakasan. He'll be alone forever.

"Why the hell do you have to be this pitiful?! Ano ngayon kung iniwan ka niya?! Damn it! Find someone else! Bakit ka ba nag kakaganyan?!" Sermon sa kanya nito.

"Dahil nag iisa lang siya!!" Sigaw niya din dito at sinuntok ang lamesa na dumagundong sa loob ng bar na gulat naman ang mga ito sa kanyang ginawa.

"At walang sino man ang kayang palitan siya! So, damn it! Leave me alone!" He frustratedly snapped out and he finds Alex and Shine tapping his shoulder.

"It hurts. It really hurts.. I want to die.. I don't wanna live.. Kung alam niyo lang!" And he can't help but cry.

"Hey, don't say that.." Saway ni Ten sa kanya.

"Pare kapag namatay ka mababawasan na ang mga guwapo sa grupo natin.. Kaya huwag ka mag biro." That was Lee.

"I'm serious. Dahil ayoko nang gumising bukas lalo na't alam ko na hindi na siya babalik.." Seryoso niyang sabi sa mga ito.

"W.. We don't know what to say or even how to comfort you.. But, you can cry all you want.." Na aawang sabi sa kanya ni Xerces.

"Alam mo niyo ba kung ano ang masakit? She told me that she still loves me. But, that's not enough for her to choose me.. How was that?" He frustratedly shared at them.

"Ikaw kasi Cam! Hayan ayaw ng tumahan ni Ryuuki!" Na iinis na sisi ni Lee dito.

"I'm s.. sorry.." Hingi nito ng tawad.

"I t.. thought she's gonna changed her mind.. So, I did everything I can do.. Pero kulang pa din.. I don't need money or fame.. Dahil she's all I need.. Kaya ko isuko para sa kanya ang lahat.. If she'll just give me a chance.." Kuwento niya sa mga ito.

"Mahirap ba 'yun?" Tanong niya sa mga ito at naramdaman niya na lamang si Cameron na inakbayan siya.

"Of corse not.." Sagot nito sa kanya at bahagyang ngumiti.

"And to think that your wife doesn't even want to be with you anymore at pinag palit ka sa ibang lalaki.. It's not unacceptable! Damn it!" Na ikuyom pa niya ang kamay dahil sa galit.

"Y.. Your what?" Halos sabay sabay na naka kunot noong tanong nito sa kanya.

"She's my wife. We got married 10 years ago. Didn't I tell everyone?" Malungkot niyang sagot sa mga ito.

"No!" Halos sabay sabay na sigaw ng mga ito.

"Oh my God! You are both married?!" Na tuptop pa ang bibig na tanong ni Cameron.

"This is crazier than we thought.." Hindi makapaniwalang sabi ni Ten.

"Yeah and this is the first time I've heard it.." Naka kunot noo na sang ayon ni Shine dito. Samantalang ang iba ay na pa tanga na lang.

"At mukhang hanggang sa papel na lang kami magiging mag asawa.." At na pa hagulgol na lang ng iyak.

"She's my wife! She's my wife! For Pete's sake naman! Damn it! Ayoko ng mabuhay! Ayoko na! Everything's gonna boring without her! Damn it! Ayoko na!" Nagwawala na niyang sabi at tumayo.

"We're over huh? I'm not gonna see h.. her again.. We're over!" Parang baliw niyang sabi sa sarili at na pa sabunot pa sa kanyang buhok.

Binasag niya ang bote ng alak sa kanyang harapan at tinapat ang matalim na bagay sa kanyang leeg.

"If that's the c..case.. I'm done t..too.." He said at hinapit pa tungo sa kanyang leeg ang basag na bote.

"Sh*t! Pigilan niyo siya!" Ten shouted loudly in jolt.

"Magpapakamatay siya!" Sigaw na may halong takot para sa kaibigan niyang si Lee.

"Holy Crap! Grab him!" Na tuptop muli ni Cameron ang kanyang bibig dahil sa labis na pagka gulat.

"Ryuuki!" Na isigaw bigla ni Damon.

"Sh*t!" That was Nichollo. Samantalang sila Shine, Vash at Xerces ay hindi na nakapag salita.

"Ano ba?! Nasisiraan ka na ba?!" Alex hissed at him and he grabbed his collar.

"Y.. Yeah, I think I'm starting to lose my sanity Alex. Ayoko na.. Ayoko na.." He said looking very pitiful and his tears started to fall again.

"Ang sakit.. s..sakit.." Tila batang pagsusumbong niya dito bago siya tuluyang nawalan ng malay dahil pina tulog siya ni Alex.

"I k.. know.." He heard him say before he lost consciousness.

"That's much better. Jesus, akala ko talaga matutuluyan na siya.." Reidd said in relief habang hawak hawak pa din ang dibdib nito.

Everyone's adrenaline rise up to highest peak dahil sa gulat sa inasta nito. They all thought na matutuluyan ito mabuti na lamang at maagap si Alex. Kung hindi ay baka paglalamayan ito bukas.

"How much did he drink?" Xerces asked.

"Enough to lose his control.. Let's take him home.. And someone needs to keep an eye on him dahil baka mabalitaan na lang natin bukas na nag suicide na talaga siya.." Nag aalalang sabi ni Shine.

"That's not a good joke!" Nanginginig na sermon dito ni Cameron.

"Cameron, Shine's not joking.. And please... don't cry.." Damon said to him and hugs him. He comforted him because he's still shaking.

"He's gonna be fine, right?" Cam asked Damon.

"Yes, as long as we stay to his side.. He can be fine.." Damon answered with a smile. He hides his worried expression.

"You're bleeding!" Gulat na sigaw ni Lee na tinutukoy ang ang kanan na kamay ni Alex na tila may maliit na hiwa.

"I can't believe that even in my supposed recreational activities I will be doing this.." Reklamo ni Nichollo habang binuhusan ng whiskey ang sugat ni Alex.

Hindi nila na pigilan ma pa ngiwi dahil siguradong mahapdi iyon ngunit nagtataka naman sila dahil hindi man lang nag bago ang expression ni Alex na tila wala lang dito.

"I'm gonna take him home.." Alex volunteered at them at pinasan ito na tila bigas.

"A.. Alright. I'll drop by tomorrow morning." Sang ayon dito ni Cameron.

"The thing you called love is really scary.." Lee says and he shake his head while staring the lonely back of Ryuuki.

"Does that mean that you believe in love? Akala ko ba hindi ka naniniwala sa pag ibig?" Segunda ni Vash dito at na tahimik naman ito.

"Not even medicine can heal a broken heart.." Nichollo says with sadness in his eyes.

"Are you speaking of yourself?" Biro ni Ten dito at ngumiti ng malumanay dito. Nichollo also smiled back.

"And the most painful stage would be trying to forget everything even though it's impossible.." Sabi ni George habang naka tingin sa kawalan.

"You believe in love too? Kailan pa?" Naka kunot noong tanong ni Reidd dito.

"I didn't say I did but, I also never said I didn't.." Baliwala lang na sagot nito.

"Is it fine to leave him to Alex?" Xerces asked worriedly.

"Did you forget that Alex is the most suitable person for this job?" Vash answered with sad expression.

"Yeah. I agree with him but, I'm worried with Alex. He might felt nostalgic again.. He might missed her again.." Nag aalalang sabi ni Ten.

"Then, all we can do is have faith on him too. Isa pa, the death anniversary is almost 6months from now.. We still have couple of months to get worried.." Nichollo says to assure everyone at dinaan na lang ito sa biro.

"You all have problematic love life.." Buntong hiningang sabi ni Lee at na pa inom na lang.

"Cheers to that.." Sang ayon ni Reidd dito.

"But pain always makes us stronger.. That's why he will be fine.." May pinaghuhugutan na sabi ni Shine.

"And because we will not leave him.." Determinadong sabi ni Cameron sa lahat dahil kahit ano'ng mangyari ay hindi niya iiwan ang mga kaibigan niya lalo na ngayon na kailangan siya ni Ryuuki.

------

"Hija.. G.. Gusto mo ba mag umagahan bago ka umalis?" Katok ng Nana niya sa kanya ngunit tila hindi niya iyon narinig.

She didn't noticed that it was already morning because she's still in the same position she was when she arrived home last night.

Sitting in the cold floor while hugging her legs in the side of her bed. She was still wearing everything she wears last night.

She didn't even wash her face nor remove her make up. Her body and mind was to tired to do that. She's even tired for speaking.

She cried all night without a blink and even she drunk 4 tablets of her pills it's still not enough to make her fall asleep.

And there she thought she might escape from this reality for a moment ngunit na bigo siya.

She tried to pull herself together the best as she can and she barely successfully stand up like a zombie.

Nang bigla na lamang siyang na dapa dahil na kalimutan niyang na mamanhid nga pala ang kanyang tuhod.

She just found herself crying again pitifully. Ang akala pa naman niya ay wala na siyang i-iiyak ngunit mayroon pa pala. Kailan kaya ma uubos ang kanyang luha?

-----

"Nana, tutuloy ba si Isabelle?" Tanong ni Rihanna ng maka pasok sa mansyon.

"Oh, nandiyan ka na pala Rihanna. Hindi ko nga alam eh. Nag aalala nga ako sa alaga ko.." Nag aalalang sabi ni Nana Margarita dito.

"Bakit ho? Na paano siya?" Naka kunot noong tanong nito.

"Ako ba ang pinag uusapan niyo?" Tanong niya sa mga ito.

"Ah.. eh.. hindi Hija.." Tanggi ni Nana Maragarita na may alanganing ngiti sa mukha.

"Are you sure you have to drive me to the airport?" She asked at her while hiding everything happened last night.

"What?" She hissed at her dahil titig na ttig ito sa kanya imbis na sumagot.

"I lost my contact lense last night. I'll just buy in LA when I landed.." Pangunguna niya dito.

Ngunit ang totoo ay na mamaga ang kanyang mga mata at gusto niya itago iyon sa mga ito upang hindi na mag tanong ang mga ito.

At kapag nangyari iyon ay she might cracked up again. Questions will makes her felt worse and she just want them to send her off with a smile instead of tears.

"That's not it.. You look different. May nan—

"Nana, I will call you as soon as I arrived. Alagaan mo ang sarili mo. And don't think too much about me because I don't know when I'll be back.." She said and she gabe the old lady a hug.

"Magiging okay lang kami HIja. Kahit matagal pa ang ilagi mo sa Amerika ay ayos lang basta maging okay ka lang.. Masaya na ako d'on.." Bilin nito sa kanya at muli na namang kumirot ang kanyang puso.

"Nana, umiiyak ka na naman.. Naku.. Oh sige na.. Aalis na kami.. Mag ingat kayong lahat at alagaan niyo ang mga sarili niyo.." Saway niya dito at dinaan na lang sa biro dahil magsi simula na naman pumatak ang kanyang mga luha.

"Seniorita.. Ma mi-miss ka namin.." Julius says emotionally.

"Jeez. Pati ba naman ikaw? Huwag ka ngang umiyak. Ka lalaki mong tao.." Na pa iling na lang niyang sabi dito at niyakap ito.

"Goodbye, everyone.." She said and smiles at them for the last time. She wave to them before Rihanna finally started the car.

"You look like sh*t.." Sita nito sa kanya at hindi naman siya sumagot. Tumingin lamang siya sa kawalan.

"Do you want to--

"Ayokong pag usapan at isa pa you know why I'm like this di' ba?" She said to her without any expression. Hindi naman na ito kumibo pa.

"Theo called a while ago. He said that he can't reach you ang sabi ko we throw a party for you last night kaya na lasing ka na at hindi ka na naka tawag sa kanya..." Kuwneto nito sa kanya.

"Ah." That's the only acknowledgement she says.

"Are you sure about this?" And here she goes again with her questions.

"Do you think that Theo will be happy kapag na laman niya na ang totoong mahal mo ay si Ryuuki pero siya ang pinili mo dahil naaawa ka sa kanya?" She asked her again.

"You know what? I told Rey that I still love him and missed him so much for all these years.." Pagak ang boses na kuwento niya dito.

"Oh, Isabelle.." Na aawa nitong sabi sa kanya.

"And he cried again last night. He cries more than he did when his brother died.." At nag simula na naman pumatak ang kanyang mga luha.

"I made him cry. I hurt him.. Kaya nga I'm not good for him. We're not good for each other.." Malungkot niyang sabi dito.

"May be, it's time to accept the fact that we'll not really meant for each other. Dahil we met in the wrong time.."

"And I wish all the best para sa kanya lalo ngayon na wala na ako muli sa buhay niya. Baka this time maging masaya na siya.." Ngunit bakit ang sakit ng mga salitang iyon para sa kanya?

"Paano ka naman? When will you start choosing for your own happiness?" Umiiyak na din na tanong nito.

"Did Theo take a bullet for you para ipag palit mo ang taong pinaka mamahal mo para sa kanya?"

"It's more than that Rihanna. He brings me back to this world when I was in hell.." She answered at her seriously.

"What's that suppose---

"I will be fine in this gate. Isa pa this is just a small handy bag kaya ko na 'to.." Pagpapahinto niya dito sa gate ng terminal one for international flight.

"Pero gus--

"It's oaky to let me go. I would be fine.. Just give my regards to Tanya.." She said with a smile at her saka ito niyakap. Lalo naman lumakas ang iyak nito.

"I.. If I can take all of your pain.. gagawin ko.." Umiiyak na sabi nito. And she flicked her forehead.

"Tanya will be mad to me kapag na laman niya 'yon.." Saway niya dito na ikina tawa nito.

"Take care, you silly. And forget everything about here as soon as you can.. I will pray for you.." Bilin naman nito sa kanya.

"You too. And just visit me there if you have time.." Naka ngiti niyang balik dito bago tuluyang lumabas ng kotse at pumasok sa gate 1.

Kahit mabigat ang paa sa bawat hakbang ay buong tapang siyang nag tungo sa check- in lane.

(So, this is it huh? How ironic..) She said sarcastically to herself. She's going back to LA hopefully Theo will not noticed how she changed.

"Passport and ticket please?" The ground stewardess asked at her. Nilabas niya naman ang kanyang passport at inabot dito.

(Goodbye, Rey.) She said to herself again and look back. Nang may bigla na lamang kumalabit sa kanya na batang lalaki.

The boy is wearing a black jacket and brown pants. He had also a bag pack. He is a very pale handsome kid.

She got a feeling na his features look very familiar. Especially his eyes, hair and that pale skin. Pero ngayon lang naman niya nakita ang bata na ito.

"Mommy.. No c..cry.." The boy said to her.

——

Ooops! So, much for now mga Amigos!

Sorry to keep you waiting!

My Mom got back and because we sleep in the same bed. It's hard to hide writing!

I hope you liked the very heartbreaking break up!

Well, who is in the right mind to like a break up? Ano tayo sadista?

Lol naging babaero na ang pobreng si Rey. Hmmm.

Next chapter.

Aalis ba si Isabelle? No! Lol

Ang kaliwanagan ng lahat ng pangyayari.

Aren't you all curious who's Rey Ryuuki Woodman is?

Or even who is Riley?

Abangan!

Thank you so much for all the love!

Please continue loving them!

Napaka rami pang magaganap!

I love you all!

And because the CHapters are getting longer means the last chapters are coming!

I Love you All!