Chapter 58

The Last 2 Days- Special Title for the last chapters countdown.

PLEASE VOTE!

"A.. Are you the weird suitor?" Naka kunot noo niyang tanong dito at tinitigan ito.

"W.. What are you s— Bigla naman may kumatok sa pinto nila kaya hindi nito na tapos ang sasabihin.

"Sir Ryuuki, nandito pa po pala kayo. Ano pa pong ginagawa niyo dito gabi na?" Mang Thomas asked him one of the security in charge of their company. Why they're so, friendly with each other?

"A.. Ah, eh-ehe. I am just helping your Chairwoman in some things, Mang Thomas. S.. Salamat sa pagkain." Pagpapasalamat nito sa matanda.

"Good luck po.." Kindat pa ng matanda dito.

"Let's eat first bago lumamig ang pagkain." Yaya nito sa kanya at nag simula na mag hain.

"Rence, you might dig a hole in my face. Mag concentrate ka sa pagkain." Saway nito sa kanya ng ma pansin siya nitong hindi pa din kuamkain.

"Don't change the topic, Rey. You are the weird suitor, right?" Muli niyang tanong dito at na tahimik naman itong bigla.

"W.. What? O.. Of corse not. P.. Paano mo na sabi? May ebidensiya ka ba?" Tanggi nito at depensa sa kanya.

"I.. I don't have any evidence. But, I am certain. It was you." Matigas niyang sabi dito at tinitigan muli ito.

"W.. What kind of r..reasoning is that? Hindi ba pagbibintang 'yan?" Bahagyang na uutal na tanggi pa din nito.

"R.. Rey, I just know two people in the world who I can say were literally weird. First was me and the last one was you." Panghu huli pa muli niya dito.

"N.. Not because you thought I'm weird, ay ako na agad ang taong sinasabi mo. And how can you explain the penmanship in the letters? It was RR and not RW." Pagde- deny pa muli nito sa kanya.

"You really are such a bad liar. How did you know it was RR? I haven't told you that. Rey Ryuuki." Paliwanag niya dito at na gulat naman ito dahil ito mismo ang nag sabi ng ikakahuli nito.

"Yeah, it was me." Sa wakas ay pang aamin nito.

"Jeez. I have a hunch that it was one of the people I know. But, I didn't expect it was you." Hindi pa din makapaniwala na sabi niya dito.

"I.. I didn't want you to find out that it was me d.. dahil baka kapag na laman mo ay b.. baka hindi mo tanggapin.." May himig na lungkot na paliwanag nito sa kanya.

"Yeah, I might not accept it." Biro niyang sang ayon dito at lalo naman itong lumungkot. Binitawan na nito ang pinggan nito.

"Lalo na kung ganoon kadami pa din ang ipapadala mo. But, if you'll gonna ask me.. I might think twice if you'll send it in a normal number." She said with a smile. Na gulat naman ito sa sinabi niya at tila na buhayan ng loob.

"Kaya kumain ka na diya'n.. Jeez. You are so, weird." She said to him at nilagyan ito ng roated beef ribs sa plato.

"We had a long day at mas magiging mahaba ang araw natin bukas. So, eat while we can." Sabi niya at pinagpa tuloy na lamang ang pagkain niya.

She really can't believe that he was her weird suitor. Rey was literally absurd. How can he sent those all? He really was the weirdest guy she've met.

If Rihanna finds it out she'll tease her to death. Mabuti pa siguro ay hindi na niya sabihin dito. Hindi niya tuloy na pigilan na matawa ng kaunti.

"You're not angry?" Gulat na tanong nito sa kanya matapos silang kumain. Nagsisimula na itong mag ligpit at siya naman ay bumalik sa pagta type niya.

"I was. Trust me. I was furious when I saw the bunch of roses in my office one day. Dahil akala ko someone would like to pull a prank on me.. But, when Rihanna told me the meaning behind the origami.."

"I was a bit touched, I guess.. not anymore." Pag aamin niya dito,

"Won't you asked why I sent it?" Muling tanong nito sa kanya while he was posting the papers in the board at na pa tigil siyang muli sa pagta type.

"I'll passed on that. I.. I don't w.. want to know the answer.." Tanggi niya agad dito at nag type na lang muli.

The truth was she knew the answer already kaya ayaw niya na iyong marinig pa. That might not help their situation right now. At isa pa ay aalis na din naman siya so, what good will it bring?

"Because, I want to court you. I want to start all over again with you. Kaya kita sinusuyo." He said bluntly to her.

"Y.. You'll just make things complicated. So, stop it." Saway niya dito agad. Does he even heard what he was saying?

"I don't care even things got messed up. I will continue holding y--" Matigas nitong sabi pa sana sa kanya.

"Let's not go on that. Things are going smoothly with us. So, don't start that topic again. I only have 3 days left kaya please I don't want to argue with you.. So, I'll pretend I didn't hear it.." Mahinahon niyang pagpapatigil dito.

She don't have any time left kaya ayaw na niyang ubusin ang panahon niyang na lalabi para makipagtalo dito. She just want to have a peaceful goodbye with him.

That's all she wanted. No more bitterness and no more hatred dahil hindi naman niyon ma babago ang mga nangyari na.

Hindi ibig sabihin na ginagawa niya ito dahil na patawad na niya ito sa nangyari noon. She still haven't forgiven him for what happened. It's just that she just want to end this all.

At isa pa ay kahit ano mang iwas niya dito ay walang nangyayari. He was always there kahit saan pa siya pumunta. So, she want to stop from running away from him kaya nag desisyon na siya na harapin ito upang ma tapos na ang lahat.

"I.. It's okay w..with me even if you d..date him.." Instead ay sabi nito sa kanya.

"Wh.. What?" Gulat niyang tanong dito.

"I'll wait for y..you.." He said to her while looking to her eyes. Hindi naman siya nakapag salita.

"I.. I wish you would not date him.. But, even if you do.. I will still wait for you.." Dagdag pa muli nito sa kanya.

"A.. Ano bang sinasabi mo?" Na guguluhan niyang tanong dito.

"I'm serious. You can hurt me all you want until you had enough. But, still I will wait for you.." Seryoso nitong deklara sa muli sa kanya.

"I said stop it." Pagpapatigil niya dito. What's gotten into him?

"I will wait for you until I'm 40 or even 50. So, I decided to not let you go and that I will try my 100% just to get you back kahit gaano pa ka tagal ang hintayin ko.." Matigas pa nitong sabi sa kanya.

"And do you think, you look cool?" May himig na inis niyang tanong dito. What's he trying to imply? Gusto ba talaga nitong pahirapan siya? Why does he needs to say those things?

"I'm not saying these to act cool. I just want you to know what I feel." Segunda nito agad sa kanya.

"Stop, confusing me. That will not work to me anymore. And wait all you wanted until all your hair is white." Matigas niyang sabi at nag tungo na sa banyo before she snaps out.

"Ikaw ang aalis ulit at ako ang ma iiwan muli Kaya ano pa bang masama kung hihintayin kita?" She heard him say in a bit bitterness before she closed the the door.

Na pa titig siya sa sariling repleksyon sa salamin.

"I'm gonna wait for you.. What the hell does that supposed to mean?" Na iinis niyang tanong sa sarili habang naghu hugas ng kamay.

"You really are insane if you think he's gonna wait for you until he was 50. You know of all people that it was not true at paniwalang paniwala ka na naman.." Sermon niya sa sarili.

"Just because he sent you flowers, chocolates and origami. Doesn't mean he was not lying.." Dagdag pa niya sa sarili.

What if he really wanted to start over? She asked herself.

"But, what if he was lying?" She said in bitterness.

"How about Theo? Paano siya? Pagpapaalala niya muli sa sarili.

There she thought everything will be fine until she goes back to LA because they are having a smooth day. Ngunit hindi pa pala. He was just starting with his plan to make her confused.

But, if he was just starting. What's gonna come next?

"Damn it. H.. Here I go again.." Bulalas niya ng maramdaman ang kanyang anxiety attack. Bigla siyang na hirapan huminga. At hindi niya ma pigilan ang panginginig ng kanyang mga kamay.

Since she got back from LA her anxiety attack gotten worst as day passed by. And there are times that two tablets was not enough anymore.

At isa iyon sa mga dahilan kaya gusto na niyang bumalik sa LA dahil pakiramdam niya ay malapit na siyang mabaliw o baka mabaliw na siya talaga ng tuluyan kapag nanatili siya dito.

Dahil minsan ay na iisip niya na tila may mali sa mga bagay na nangyayari ngayon at hindi iyon tumitugma sa nangyari 10 years ago. Lalo na ang mga sinasabi ni Rey kung minsan.

Kaya madalas ay may pagkakataon na hindi na siya maka tulog sa gabi dahil sa kakaisip.

"R.. Rence.. Ar.. Are you okay?" Katok nito sa kanya dahil ilang minuto na ang lumipas buhat ng siya ay pumasok sa banyo.

"Rence." May ka taasan na boses at bahagyang malakas na ang pag katok nito.

"I.. I'm fine. A.. Ano ka ba? Sisirain mo ang pinto ko?" Pagsisinungaling niya dito at tuluyan ng lumabas ng banyo,

"A.. Are you sure?" Naka kunot noo nitong tanong ngunit hindi niya ito pinansin at kinuha na lamang niya ang gamot sa kanyang bag.

"What's that for?" Tanong nito sa kanya.

"N.. Nothing.. It was just for my headache.. biglang s.. sumakit kasi ang ulo ko.." Pagsisinungaling niya dito at mukha namang naniwala ito sa kanya dahil inabutan siya nito ng tubig.

"N.. Namumutla ka." Komento nito at tinago niya naman ang kanyang kamay sa ilalim ng lamesa dahil na pansin nito iyon na nginginig.

"I.. I will be fine.." Tanggi niya dito.

"I think we should call it a day. You should go home and rest.." Nag aalalang sabi nito sa kanya.

"N.. Not yet, I'm almost done. If you want you can go home.." Tanggi niya agad dito.

"You are so, stubborn.. Ako ang mas na hihirapan kaysa sa'yo.." Reklamo nito sa kanya na may kasamang buntong hininga.

"Don't tell me to go home unless you want me to tie you up and join me.." Babala nito sa kanya at pinag pa tuloy na lang nito ang ginagawa nito.

Na iinis man siya sa pananakot nito ay hindi na siya sumagot pa dahil baka totohanin nito bigla ang sinabi nito.

"Rey, it's already late. I think it's not bad if ma uuna ka na. I am almost done.." Pag papa uwi niya dito dahil it was almost 12am na. Baka kasi mamaya sabihin nito ay masyado niya itong inaabuso.

"Jeez. Bakit ba ayaw mo pang umu——wi.." Mukhang wala na pala siyang kinaka usap dahil naka tulog na pala ito sa couch habang naka krus ang mga kamay nito sa dibdib.

"A.. Ang tigas kasi ng ulo mo.. Bakit kasi ayaw mo pa umuwi..." Sermon niya dito ma tapos itong lapitan.

"Is this a.. a joke?" She let a very deep sigh. They already said goodbye yet, they still end up seeing each other over and over again.

Gigisingin niya sana ito ngunit ng salatin niya ang noo pisngi nito ay ma init pa din ito. Mukhang na binat niya yata ito.

So, she decided to not wake him up now and let him sleep for a moment dahil na pagod ito. Kinuha niya ang maliit na blanket niya sa cabinet.

At dahan dahan itong inihiga ng maayos sa couch para maging komportable ito sa pag tulog. Inilagay din niya ang ulo nito sa unan saka niya ito kinumutan.

"D.. Don't say that you'll wait for me.." Malungkot niyang sabi dito.

"Don't make me confused.. Don't.." Paki usap niya dito.

"I m.. missed you.." She didn't know if she was only thinking of that or she've said that while caressing his hair. She watch him sleeping peacefully.

"It's b.. been years, Rey.. W.. Why can't I forget y.. you?" Is that a question for him or that was for?

"W.. Why?" She asked again.

"I k.. kept running away from you.. But, how can I always end up seeing you again?"

"Is th.. this what you called fate? But, how can fate be so, cruel?" She asked helplessly while staring at him.

"R.. Rence, I still gonna w.. wait for you.. " She heard him murmured while he was sleeping. What kind of dream is he having?

"Ang t.. tigas ng ulo.." Reklamo niya dito at hindi na pigilan ma pa ngiti dahil sa kakulitan nito.

She planted a kiss in his forehead before she goes back to her laptop because the only thing that she can do is to work faster.

The faster she finish the shorter the time she can spend with him. If she needs to struggle to make him stop. Then, she'll struggle even if it's everyday. Because that's what she decided.

-----

"R.. Rence.. Rence!" Tawag niya dito mula sa likuran nito ngunit hindi man lang siya nito narinig. She was just walking ngunit bakit hindi niya ito ma abutan kahit na tumatakbo na siya?

The surrounding was so dark. The only thing he can see is only Rence. Where is she going?

She can't leave him again. Kaialngan niya itong ma habol at ma pigilan. Hindi na siya papayag na magkalayo muli sila.

"I.. It was just a dream?" Tanong niya sa sarili ng magising. Naka hinga siya ng maluwag dahil panaginip lang pala iyon. Na saan na nga ba siya ngayon?

Na pa kunot naman siya ng noo. Hindi ba siya umuwi kagabi? It looks like hindi nga dahil nasa opisina pa siya ni Rence hanggang ngayon.

Where did the blanket came from? Na laglag kasi iyon pag bangon niya. And he was a bit shock when he saw her sleeping next to her.

Naka dukdok ito sa maliit na bahagi ng bakanting space ng couch na hinihigaan niya. Sa tabi nito ay may isang face towel na tila basa.

Nilagnat na naman ba siya kagabi? Did she nurse him last night? Nakaramdam naman siya ng kaunting awa dito dahil siguradong napaka uncomfortable ng pag tulog nito at pinuyat pa niya ito. Bakit kasi hindi siya ginising nito?

Dahan dahan niya itong binuhat at nilipat sa couch. Inihiga niya ito ng maayos at nilagyan ito ng unan sa ulo. Tinignan niya ang kanyang relo. It was almost 6am na pala.

Ngunit hindi niya muna ito gigisingin dahil mukhang hindi pa ito nakaka kuha ng maayos na tulog. Kinumutan niya ito at nag hilamos na siya upang bumili ng umagahan nila.

He can't help but, admire her more because she is indeed hard working. She seems like a different person in work. She was serious, creative and very optimistic.

She've become a good leader and even though he don't want to admit it, he is falling in love with her more.

"Good Morning sweetheart." Naka ngiti niyang bati dito dahil saktong sakto na pagdating niya ay gising na ito.

"D.. Did I fall a sleep?" Tanong nito sa kanya. Gusto niya matawa dahil sa itsura nito. Her hair is really as mess especially her bangs.

"Yep. C'mon, let's have breakfast first. I bought it outside." Naka ngiti niyang yaya dito.

"W.. Why am I in the couch?" Instead naman ay tanong nito.

"I thought you might be uncomfortable. Kaya inilipat kita.." Sagot niya dito.

"That's not what I meant. A.. Are you okay? Are you feeling well?" May iritasyon na tanong nito sa kanya.

"Y.. You are worrying too much. I am fine." Saway niya dito.

"Says the man who had a nightmare last night. And I can't even fall a sleep because of him." May himig na reklamo nitong sabi sa kanya.

"S.. Sorry, I didn't mean to trouble you.." He apologize because of guilt.

"My body sores at all place. I'm so, exhausted.. So, come here.." Tawag nito sa kanya. At tumayo naman siya sa harap nito.

"Hey.." Reklamo nito sa kanya at sumenyas na pumantay siya dito dahil naka tingala ito sa kanya. Sumunod siya agad dito.

At dahil hindi pa ito na kontento sa lapit nila ay hinawakan nito ang mag kabila niyang balikat at nilapit siya nito sa sarili. Bahagya siyang na gualt sa ginawa nito at saka nito hinawakan ang kanyang noo upang tignan kung may lagnat pa din siya.

"I think y.. you're fine.. well, hopefully.." Komento nito sa kanya.

Pakiramdam niya ay hindi na siya humihinga dahil sa sobrang lapit ng mukha nito sa kanya. Hindi niya na pigilan tuloy ang sarili na ma pa titig dito.

He can see closely her beautiful face. Her eyes, nose and her tempting lips. He wanted to plant a small kiss in her lips ngunit baka hindi lang suntok anf ibigay nito sa kanya baka may kasama pang sipa.

At dahil naka titig siya dito ay mukhang doon lang nito na realize ang pagkakalapit nila kaya mabilis itong lumayo sa kanya dahil sa pagka bigla.

"I.. I didn't mean t..to do that.. I just want to check your temperament." Na mumula nitong tanggi sa kanya.

"Y.. Yeah." Sang ayon niya na lang dito at tumayo na upang mag hain before he do something not right.

"What d.. do you want? Coffee or tea?" Tanong niya dito.

"C.. Coffee." Sagot nito sa kanya at inabot niya dito ang kape na may kasamang sandwich.

"T.. Thanks." Pasasalamat nito.

"A.. Are you sure you are okay? Because if you are still not feeling well. I think I can manage someho--

"I am 100% fine. So, I will not let you do everything alone. Dalawa na nga tayong tumatapos ng new project mo pero inuumaga pa din tayo. Paano na lang kung mag isa ka pa?" Putol niya agad dito.

"And seeing your way of doing your work last night. You are too workaholic. You do things too much. So, It's enough reason for me para tulungan ka. Because if I'm not gonna do that. I might get worried to death.." Dagdag pa niya dito.

"Wh.. Why are you nagging me? Ang aga aga." May himig na inis na reklamo nito sa kanya.

"I c.. can't believe it. I didn't go home again last night.. I miss my bed." Sabi nito na may kasamang buntong hininga.

"S.. Sorry for always spending the nights with me." Hingi niya ng tawad dito.

"Why does your apology sounds so erotic?" Tanong nito sa kanya at na tawa na lang siya.

"I might have a lot of workloads. But, that doesn't mean that you also have to do the same. I know you have responsibilities too. So, you should not force yourself.." Sabi nito sa kanya habang ginagayak nito ang mga gamit nito pa uwi.

"I am not forcing myself. At bukal sa loob ko ang lahat ng ginagawa kong ito. Isa pa, masaya ako na gawin ito because I can somehow spend time with you at na babantayan kita.." Paliwanag niya dito.

"Jeez, you always say embarassing things. You don't have to look out for me. I'm n.. not a kid.." Na hihiya na sabi nito sa kanya.

"And if you are worried about my health. I think I would be fine dahil nandiyan ka naman para maging nurse ko. Hindi ba?" Tukso niya dito na lalo nitong ikina pula.

"H.. Hindi na kita talaga.. ba..babantayan! Diyan ka na nga.." Asik nito sa kanya at mabilis na nag lakad. Lalagpasan sana siya nito ngunit na patid ito sa paa ng lamesa.

"R.. Rence!" He called her and thankfully he caught her before her face kisses the floor.

Na sapo niya ang bewang nito at bumagsak ito sa kanyang dibdib kaya naka ibabaw ito sa kanya habang siya ay nasa couch.

"Awwww." Na ibulalas nito sa kanya.

"You okay?" Naka yuko niyang tanong dito.

"Jeez.. What's with all that muscle? Your chest hard as rock." Na iinis na reklamo nito sa kanya.

"Nagka bukol na yata ako." Reklamo muli nito at na pa hawak sa noo nito.

"Your welcome, sweetheart." Naka ngiti niya na lang sabi dito and he holds her waist more tightly para ma yakap ito ng mahigpit.

"W.. Why do you always call me sweetheart?" Naka sibangot na tanong nito sa kanya. But, he can see her blushing too. Pinigil niya naman na ma pa ngiti.

"Because, you're my one and only sweetheart?" Simple niyang sagot dito.

"You did not answer me." Komento nito sa sagot niya.

"Hmmmm... You smell like baby, sweetheart.." Na pa pikit niyang sabi dito at ikinulong niya ito sa bisig niya.

"R.. Rey! Damn it! Let me go!" Na gagalit na saway nito sa kanya at tinangkang kumawala.

"Hmmmm.. 10 seconds. After 10 seconds I'll let you go.." Tawad niya dito and he squeeze her more tightly.

"10 seconds my ass! This is a sexual harassment! Let go!" Nag wawala nitong kawala sa kanya.

"I haven't heard a husband being jailed just because he hugs her wife.." Natatawa niya pang biro dito at lalo naman ito na galit.

"W.. Why do you always have to tease me?!"

"H.. How many days do you still have left?" He asked at her.

"I will not answer that! So, let me go! You stupid jerk!" Asik nito sa kanya.

"Tsk. Answer it." Utos niya dito pagkatapos ay hinalikan ang noo nito.

Pinanlikahan naman siya nito ng mata dahil sa gulat. At p[inigilan niya ang kanyang sarili na muli ito halikan dahil baka kapag hinalikan niya itong muli ay he might take her here, right now.

"2.. 2 days!" Na tataranta nitong sagot.

"2 d.. days.. I.. only have 2 days.." Malungkot niyang sabi.

"I said let go! What the hell is wrong with you? You are really crazy. All of the sudden you'll do something like this.." Nagpu puyos sa inis na sabi nito sa kanya.

"48 hours.." He said helplessly. What's he supposed to do? Sana ay tumigil na ang oras.

"I admit you are weird. Enough to call you the weird suitor but, you idiot! You should not be weirder than that! L.. Let go!" Mataas na boses na utos nito sa kanya at pinilit kumawala sa pagkakayakap niya.

"I.. d.. don't wanna think a.. anymore.. You'll g.. gonna leave me again.. So, let me re- charge myself for 10 seconds.." He shared her feelings to her at na pa tigil ito sa pag palag sa kanya.

"A.. Are you sure you are going to leave me again?" He asked her in his denial.

"R.. Rey, is that even a question?" Mahinahon nitong tanong sa kanya.

"Jeez. If you'll gonna leave me again.. Magpapakamatay ako.. sige ka.." Biro niyang pagbabanta dito.

"Siraulo ka talaga. Huwag ka nga mangonsensiya diyan." Komento nito sa kanya at sinuntok siya sa tagliran. Na tawa naman siya ng mahina.

"S.. Sweetheart, are you nervous?" He asked her in his amusement dahil nararamdaman niya ang bilis ng tibok ng puso nito.

"I.. I'm n..not." Segunda nito agad sa kanya.

"Then may be, you are excited." Tukso niya dito at nag lihis naman ito ng tingin sa kanya.

"I said I'm not!" Mataas na boses na tanggi nito sa kanya.

"I'm gonna start counting. Dinadaya mo lang ako eh. 1, 2, 3.." Pagsisimula nitong mag bilang.

"C.. Can I ask you something?" Tanong niya dito.

"Why do you have so, many questions? 4, 5, 6.. 7.." Pagtutuloy nito sa pag bibilang.

"W.. Won't you miss me?" Lakas loob niyang tanong dito.

"I wo---

"1.. 2.. 3.. Shing.. You can't lie.." Saway niya dito at tila he put some small spell on her para hindi ito makapag sinungaling. He also looked in her eyes sincerely para hindi ito maka iwas.

"Jeez.. You are not even a magician.. Na mumula na reklamo nito sa kanya at na gulat na lang siya ng bigla itong gumanti ng yakap sa kanya.

"R.. Rence, you really are a bad liar.." He said with a smile at her. Pinalo naman siya muli nito.

"I'm gonna start counting again.. One.. two.." Narinig niyang sabi nito.

------

"I.. I need to go before we missed our flight." Paalam niya dito at mabilis na kinuha ang kanyang mga gamit.

"I can drop you in you—

"No thank you! See you in a bit!" Tanggi niya dito at mabilis na tumakbo pa labas ng kanyang opisina dahil sa kahihiyan.

"S.. Seniorita? May problema po ba?" She heard Julius asked her in the driver's seat. Marahil ay na pasnin nito na siya ay na pa titig sa dalawa niyang kamay.

"I.. I'm a bit tired pero okay lang ako.." She lied at him.

(Did I really do that? I'm really out of my mind! Jesus! Nakakahiya!) Hindi niya makapaniwalang tanong sa kanyang sarili.

Did she just hugged Rey? Is this for real? Na pa sabunot pa siya sa kanyang kabaliwan. Kung kailan siya paalis saka pa siya nagkakaganito.

"H.. Hija, dumating ka na pala. Saan ka ba galing? Mukhang pagod na pagod ka. Sandali at ipaghahain ki--

"Nana, I'm fine. Kumain na ako. I'll just take a bath because I have a flight going to Ilocos Norte and Cebu. Baka gabihin na din ako mamaya or worst case I might not go home again.." Paliwanag niya sa matanda dahil mukhang nag aalala ito.

"Naku, Hija baka naman kung ma paano ka na niyan dahil sa sobrang pagod.." Nag aalala pa na sabi nito sa kanya.

"Nana, I need to be so tired to make me think lesser.." She said with a fake smile on her.

"Nga pala Nana, these are all for everyone. Itong nasa gold na box lahat para sa'yo. At itong nasa ibabaw ang para sa'yo Julius.."

"Para saan naman ito Hija?" Her Nana asked her.

"That's all my Christmas debt for all of you from the past ten years.." She said while smiling a bit.

"I.. I'm going back to LA 3 days from now.. And I.. I don't know when will I go back again.." Paliwanag niya na ikinagulat ng mga ito.

"So, thank you for taking care of me.." It was as if she was saying goodbye to them. Niyakap naman siya ng mahigpit ng matanda.

"Hija, ano ka ba naman? Alam mo naman na binilin ka ng Lolo mo sa akin.." Malungkot na sabi ng matanda.

"Opo, alam ko. Nana don't hug me. Ang aga aga nag drama ka na naman. I need to catch some flight. Paki bigay na lang din 'yung iba sa kanila.." Natatawa niyang saway dito at umakyat na.

"Julius, m.. may nangyari na naman ba?" That's the worried Nana Margarita.

"H.. Hindi ko nga po alam Nana. Ang sabi niya noong isang gabi tatawagan niya ako kapag mag papasundo siya ngunit hindi naman siya tumawag. Hanggang kagabi hindi pa din.."

"Pero mukhang may problema po yata siya dahil naka tulala lang po sa kotse kanina at umiiling mag isa.." That's Julius.

"Kawawa naman ang alaga ko. Baka mamaya niya'n bigla na lang siyang ma ospital sa sobrang pagta trabaho niya.." Nag aalalang sabi ng matanda.

-----

"S.. Should I? Or not?" Iyon na yata ang ika anim na beses niyang tanong sa sarili kung tatawagan ba niya si Rey or hindi.

She needs to call him to inform him to pack some clothes dahil they'll gonna be at one place to another.

"I'm g.. gonna call him not because I want to.. But, because I need to.." She said defensively in herself. She would be so, unfair if she'll not inform him dahil he was already doing her a favor.

Huminga siya ng pagka lalim- lalim and she dialed his phone number for the 4th times. And as the ringing continue para namang tambol ang kanyang puso dahil sa labis na kaba na nararamdaman. Why is she so, nervous? This is purely business naman.

(Hello?) That's him from the other line. Sa sobrang kaba niya ay na pindot niya ang end call kaya na putol ang linya.

"Isabelle! You're such a idiot! Bakit ka ba kinakabahan? It was purely business. Jeez." Sabunot niya sa sarili.

"One more.. Isabelle.. Relax.." Pagpapakalma niya sa sarili at muling dinial ang number nito.

(Who's this?) Bungad nito sa kanya.

(Hello?) He said again in the other line ng may ilang segundo na at hindi pa din siya nagsasalita.

"T.. This is me.." She said nervously.

(Sweetheart?) Gulat na tanong nito at tila hindi makapaniwala.

"Correction, this is Isabelle.. Not your sweetheart.." Na iinis niyang sita dito at tumawa naman ito.

(That's certainly you..) Na tatawa pang sabi nito.

(Rence? Are you still there?) Tanong nito muli sa kanya dahil hindi pala siya nakapag salita dahil sa kaba.

"Wh.. What's that?" She asked again.

(I.. Is there something wrong? Okay ka lang ba?) Nag aalala nitong tanong sa kabilang linya.

"D.. Don't start nagging.." Saway niya dito.

(Oh, so you are fine.. Where did you get my number?) He asked again.

"D.. Don't jump into conclusion.. I just googled it.." Defensive niyang segunda dito.

(Ha- ha- ha. Why are you so, defensive?) Natatawang biro nito.

"You are teasing me again. I should've not call.." Na iinis niyang reklamo dito.

(What honor do I owe you for this call?) Biro nitong tanong sa kanya.

"I f.. forget to tell you to pack some clothes. We will be going to Cebu and then Ilocos Norte .." Paliwanag niya dito.

(Na miss mo naman ako agad kaya ka tumawag..) Tanong nito sa kanya.

"Y.. Yeah.." She unconciously.

(Ha- ha- ha. Did you just confessed to me? Sabi ko na eh.. Ayaw mo pa kasi umamin..)

"Huh?! Wh.. What?" Hindi niya makapaniwalang sabi dito. Tumawa lang naman muli ito.

"Ba bye na!" Na mumula niyang sabi at ibinaba na ang linya. He is really an idiot.

(I'll see you in the office..) He sent a text message to her. Na pa tampal naman siya ng noo. This is guys is the end of her. He is too charming.

------

"Did I keep you wait too long?" Hinihingal na tanong niya dito while he was waiting for her at the private aviation.

"Is he sleeping?" Naka kunot noo niyang tanong sa sarili at tuluyan itong nilapitan.

Mukha nga yatang naka tulog na ito sa inuupuan kahihintay sa kanya. May dinaanan kasi siya sa opisina kaya inabutan na siya ng traffic.

Hindi niya namalayan ang sarali na yumuko na pala siya at na pa baling pa ang leeg sa kanan dahil sa pagkakatitig dito.

Kumaway kaway pa siya dito dahil baka naka pikit lang ito ngunit tulog pala talaga ito. And because she was still a bit light headed ay nawalan siya ng balanse.

"Oh!" Na ibulalas niya dahil magtataob siya.

"Jesus, Rence.. Aatakihin ako sa'yo.. What are you circus- ing for?" Reklamo nito sa kanya at mabuti na lamang at na sapo siya nito.

He holds her waist tightly at hinila siya nito papalapit dito kaya ngayon ay naka yakap ito sa kanyang bewang.

He smells really good. He smells manly to be exact. Mukhang kaliligo lang nito. But, does she find it sexy?

"Hands off!" Tulak niya dito gamit ang dalawang kamay. Pagkatapos ay dumistansiya na siya dito.

"Hugging me in front of all these people?! Have you gone mad?!" Na iinis niyang asik dito. Tumawa naman ito.

"F.. From now on, you can't get near me from at least one meter!" Deklara niya dito at tinalikuran na ito.

"L.. Let me help you with your bag.." And before she can react he already took her small traveling bag from her.

"I.. I said one meter!" Pagpapaalala niya dito ngunit hinawakan pa nito ang kanyang kamay at nag lakad sila pa tungo sa private charter.

"No kicking. That's so, unlady. I might see your panty.." Natatawang saway nito sa kanya na ikina pula ng mukha niya.

"W.. Where do you think you're looking?!" Singhal niya dito.

"Look to your front. And mind your head.." Utso nito sa kanya at na gulat na lang siya dahil iniyuko nito ang kanyang ulo upang hindi siya ma untog.

"Y.. You are spoiling me too much.." Na mumula niyang sabi dito.

"Did I?" Naka ngiti nitong pagpapatay malisya at tumango naman siya dito.

"S.. Stop it.." Saway niya dito at na upo na sa eroplano. Why does he have to be so, protective? Why is he so, caring?

"It's only natural for a man to take care of someone he loves, right?" Sagot nito sa kanya.

"Love.. Love? Love my ass! Itong sa'yo!" Na iirita niyang sabi dito at binato ito ng maliit na unan.

"Why are you always being like that whenever I'm sincere.." Natatawang reklamo nito sa kanya.

"Let me grab a sleep even for an hour. I'm really so, tired.." Paki usap niya dito at pumukit na.

"Wh.. What are y..you doing?" Bulalas niya dito ng makita ito sa harapan ng mukha niya. Naka yuko ito sa kanya at napaka lapit ng mukha nito sa kanya.

"W.. Why? Do I make your heart fluttered kapag ganito ako ka lapit?" Tukso nito sa kanya at lalo pa nitong inilapit ang mukha sa kanya.

Nag lihis siya ng ulo dahil kung hindi niya iyon gagawin ay mahahalikan siya nito.

"N.. Nonsense! L.. Lumayo ka nga sa akin! Ang lakas ng loob mo in my own plane pa talaga." Pagpapa alis niya dito.

"Rey.." Na pa pikit niyang sambit dahil hahalikan siya nito.

"Is that even a yes or a no?" Na tatawang tukso nito sa kanya ng makita siya nitong naka pikit.

"You're so, green minded. I'm just fixing your seatbelt.." Paliwanag nito sa kanya at ikinabit ang kanyang seatbelt.

"Nag bago na isip ko. Damn it! Baba!" Na pipikon niyang sabi dito.

"Jerry and Nikko. Don't start the plane. I'm just kick his ass out here." Baling niya sa piloto.

"Tsk.. Tsk.. Sorry, sweetheart. We're already in take off.." He answered her instead of the pilot.

"I hate you talaga!" Nagpupuyos ang galit niyang sabi dito at tinalikuran ito.

"I'm really tired.." Reklamo niya at na papadyak pa na may kasamang iling.

-----

"R.. Rence, we're here.. Wake up.." Gising niya dito after they landed. Ngunit hindi man lang ito gumalaw.

"Rence.." Tawag niya dito muli dito at nilapitan na ito dahil hindi siya pinansin.

Dahan dahan niya itong tinapik nang bigla na lamang ito gumalaw pa kaliwa sa direskyon niya at hindi niya sinasadya na mahalikan ito.

Or should he say she kissed him? Hindi niya ma pigilan ma pasinghap sa gulat. He never imagined that he can kissed her again.

But, why in this way? Hindi niya mapigilan na ma pa kagat ng labi para pigilan ang sarili na siilin ito ng halik hanggang sa mapudpod ang mga labi nito.

Damn, he wants to kiss her again. Nararamdaman pa niya ang ma init at malambot na labi nito. This is a torture for him.

"Rence!" Mataas na boses na gising niya dito.

"R.. Rey.. Nakaka gulat ka naman.. What's w.. wrong?" She moaned in frustration. And that was to sexy for him. Huminga siya ng malalim bago nag salita.

"Open your eyes sweetheart. I don't know how much I can still hold back. I might kiss you right now.." Bulong niya dito at hinalikan ang pisngi nito.

"Can't you say it nicely?!" Na pa dilat na sigaw nito sa kanya.

"Sayang. I want to have some kiss pa naman.." Nanghihinayang niyang sabi dito at pinalo naman siya nito ng bag.

"C'mon, at biglang uminit.." Yaya niya dito at hinawakan ang kamay nito.

"Seniorita, we'll see you po here at 12nn from now.." That's one of her pilot.

"Yeah, enjoy your time too. Mag ikot ikot muna kayo.." Naka ngiti nitong sabi sa mga ito.

"Have you been here?" She asked him.

"Ahm.. Yeah, more than 3 times.." Sagot niya dito.

"I think that's enough.. because I did not hired any driver at all. Siguro naman hindi na tayo maliligaw.." May doubt na sabi nito sa kanya.

"Sweetheart, did you forget that I invented my company's navigation?" He said confidently.

"Just drive.." She said while rolling her eyes to him.

"Are you going to sleep again?" Tanong niya ng mapansin niyang pumikit ito.

"I will not sleep. Baka mamaya pag samantalahan mo pa ako." Pang aakusa nito agad sa kanya.

"That's a bad habit. Palagi mo na lang akong pinagbibintangan.."

"Hindi iyon pamimintang. Dahil totoo iyon at nangyari na.." Segunda agad nito sa kanya.

"Oh, here we are already. Malapit lang pala sa airport." Sabi niya dito at pinag buksan ito ng pinto.

"May be, I should also add some few filipino souvenir shops and food delicacy shops para sa mga tourists.. I think it will become a hit.." Biglang sabi nito sa kanya.

"That's fast. Should we go home?" Naka ngiti niyang biro dito.

"Idiot. I'm here for my mall. Let's go." Hila nito sa kanya.

May isang oras na buhat ng dumating sila sa Mall. And she was meticulously checking every single detail in the department store, fast food chains and outlets.

It was as if she can see different things na siya lamang ang nakakakita. Nang ma pansin niyang nag hikab ito. Na tulog na nga ito buong biyahe ngunit inaantok pa din yata ito.

"Still, sleepy sweetheart?" Tanong niya dito at hinawakan ang kamay nito.

"I told you to stay 1 meter away from me." Hila nito sa kamay nito.

"Talaga ba?" Tanong niya dito at inakbayan ito.

"Rey!" Sigaw nito sa kanya.

"I'll let you go if you will agree to see a movie with me.." Naka ngiti niyang yaya dito.

"Huh?! I am not here for leisure. Ayoko nga." Tanggi nito sa kanya ma tapos lumayo.

"Ayaw mo talaga?" Tanong niya muli dito.

"Ayoko." Pagmamatigas nito.

"Then, I'll stick to you like this all day." Naka ngiti niyang sabi at inakbayan ito muli ngunit mas mahigpit.

"Malapit na kitang ipa pulis. Bakit ba lahat ng gusto mo nakukuha mo?" Na iinis nitong sabi sa kanya.

"Huwag kang mag alala hindi pa naman lahat. Hindi pa kita na kukuha." Kindat niya dito at nag lakad na sila pa tungo sa cinema.

"What's the first screening? We'll take that." Sabi agad nito sa cashier.

"Kita, kita po." The woman answered.

"What's that? A filipino movie?" Naka kunot noo na tanong nito. Tumango naman ang babae dito.

"Is there any English movie instead?" Tanong nito.

"Yes, po in 2 hrs pa po 'yung schedule." Paliwanag muli ng babae.

"I don't like the title. Let's watch ne--

"Miss, we'll take that. 2 movie tickets." Naka ngiti niyang sabi sa babae.

"Re--

"Sweetheart, let's watch it. Don't forget the movie you owe me a decade a go." Putol niya dito at tinakpan ang bibig nito.

"Jeez. Then buy some food. I'm hungry." Sabi nito pagkatapos paluin ang kanyang kamay. Ngumiti lang naman siya dito.

"I.. Is this your first time to watch a movie?" Tanong niya dito ng pumasok sila. It was really dark.

"Huh? Of corse not. I've watched a lot of movies when I was a teenager. But, yeah technically it was my first time watching a movie here sa Pinas.." She shared at him.

"Don't tell me it was your first time?" Naka kunot noo nitong baling sa kanya.

"Y.. Yeah?" Alanganin niyang sagot dito.

"What?! That's crazy." Hindi makapaniwalang sabi nito sa kanya. At na upo na sila sa second floor third seat.

"Why? Didn't you had any g..girlfriend or even friends to be with?" Kulit pa nito sa kanya.

"Ang dami mong tanong.." Saway niya dito dahil baka pag tawanan siya nito kapag nalaman nito ang totoo.

"Hmmm.. I know you don't have friends before. But, d..don't tell me.. you haven't had a girlfriend too?" May himig na pang aasar nitong tanong sa kanya. At hindi na talaga siya nakapag salita pa.

"Ha- ha- ha. Really? I'm your first ex girlfriend?" Hindi mapigilan na matawa na tanong nito sa kanya.

"N.. No." Pagsisinungaling niya dito.

"I am your first girlfriend but, it doesn't mean I am your first love and first kiss di' ba?" Natatawa pa nitong usisa sa kanya.

"N.. No." Mabilis niyang deny dito.

"Yes it is. Ha- ha. Jeez, you are so old fashion. Saang planeta ka ba galing?" Natatawa nitong sabi sa kanya.

"I didn't know you're that innocent?" Alaska pa nito sa kanya. At tinakpan niya naman ang bibig nito. Bakit ba siya na hihiya?

"Shhhhh. Magagalit ang ibang na nunuod." Takip niya sa bibig nito.

"You are weird." She said meaningful to him.

"Why do I feel you are calling me a psychopath?" Naka kunot noo niyang tanong dito.

"You are so, mysterious. Who are you?" Tanong nito sa kanya.

Hindi naman siya muli nakapag salita at na pansin niya na lamang naka titig siya dito ng mabuti. And he was blank.

"C'mon, if magku- kuwentuhan lang kayo dito. Huwag kayong mang damay!" He heard someone says at the back.

"What? Who's that moron? Gusto ba niya ng--

"Shhh.. The movie has started.." Saway niya dito dahil gusto pa nito yatang makipag away at isinubo niya sa bibig nito ang burger para hindi na ito mag salita.

"R.. Rence.." Tawag niya dito.

"Hmmm?" Baling nito sa kanya.

"Give me a kiss." He asked at her. Mukhang na gulat ito dahil na samid ito.

"Are you crazy!?" Mataas na boses na asik nito sa kanya.

"But, look.. No one is actually watching the movie. The couples are busy kissing. I think this is a kissing area.." Turo niya sa kanilang mga nasa harapan at likod.

"R.. Rey, y.. you idiot. Huwag mo nga silang silipan. Nakakahiya.." Saway nito sa kanya.

"I'm being honest here.." Seryoso niyang sabi dito. Is cinema really a kissing area?

"S.. Shut up. God. Baka marinig ka nila. And I said stop looking at them.." Nahihiya nitong saway muli sa kanya.

"Then give me a kiss too." Nguso niya dito na ikina pula nito. Pinalo siya nito sa braso.

"Here." Hila nito sa kanya at akala niya ay hahalikan talaga siya nito ngunit hinarang nito ang kanan na kamay nito saka siya kunwari hinalikan.

"Asa ka naman." Ngisi nito sa kanya. Na pa tampal naman siya ng noo sa kalokohan nito.

"I thought you didn't like this movie, why are are you crying?" Gulat niyang tanong ng ma pansin na tahimik ito. The movie is on the ending part already.

"The lead guy is.. is pitiful. Wh.. Why is he ugly?" Reklamo nito habang tila na luluha sa inis.

"Dahil kung guwapo siya, hindi sana bulag ang bida." Natatawa niyang sagot dito at pinalo siya nito.

"Alam mo kung magka mukha kayo buti kung pansinin talaga kita.." Pagyayabang nito sa kanya.

"Stop making me laugh. Mapapaglitan na naman nila tayo.." Saway niya dito.

"I.. If I'm gonna be blind.. Baka magpakamatay na lang ako.." She said to him seriously.

"H.. Hey, that's too much.." Kontra niya dito.

"If you're blind you can't see anything. You can't do anything. Mawawalan ka na ng silbi. And you will be just a burden to everyone.."

"Kaya pahihirapan mo lang sarili mo. You will be very pitiful. I don't think I can live like that.."

"And I don't want too." Paliwanag nito.

"If that will happen to you.. I will still be at your side.." Segunda niya agad dito.

"Kahit mabulag ka o kahit maging lumpo ka pa. I will be with you. I will never leave you.." Deklara pa niya dito.

"Siraulo. Martyr ka ba?" Gulat na bulalas nito.

"I don't care at all. Because if you can't see then I will be your eyes. And if you can't walk. I will become your feet.." He said sincerely to her.

"Dahil para sa'kin ang pinaka mahalaga. Ikaw lang kaya kahit maging ano ka pa. That will not matter to me at all.."

"D.. Dahil ikaw lang ang mahalaga sa'kin. And as long as you are with me. That's all that matters.." And that's true.

Willing siyang alagaan ito na pang habang buhay kahit maging ano pa ito. Basta siya lamang ang piliin nito.

"You are making my fingers cringe. Jeez.. Have some soda." Baliwala nitong sabi sa kanya at inabutan siya ng drinks.

"Isn't it romantic?" Biro niya dito.

"I'm not a teenager para kiligin.." Segunda nito sa kanya.

"Manhid ka talaga." Na iinis niyang reklamo dito na ikina tawa nito.

"Let's go, the movie has ended. Baka mamaya na naghihintay na ang mga piloto." Yaya nito sa kanya.

"Buti pa ang bulag may happy ending." Sarcastic niyang sabi dito at tinawanan lang siya nito.

"Would you like to have some lunch first?" Tanong niya dito bago sila umalis.

"Nope. I'm still full. Let's just eat lunch once we are in Ilocos." Tanggi nito sa kanya.

"Where are we going? I don't think this is the way going to the airport?" Tanong nito sa kanya ng ma pansin na iba ang ruta nilang dinadaanan.

"Relax, maaga pa naman. You'll like it there." Naka ngiti niyang sabi dito.

"Is this a kidnapping? Sisigaw na ba ako?" May pangamba nitong tanong sa kanya na ikina tawa niya ng malakas.

"That's a good idea. Should I do that para hindi ka na umalis?" Biro niya dito.

"Th.. That's not a good joke." Nag aalala nitong sabi.

"Here, we are.." Naka ngiti niyang sabi dito at pinag bukas muli ito ng pinto.

"A.. Are you sure dito mo gusto pumunta?" Naka taas ang kilay na tanong nito sa kanya.

"Yup. They said that if it was your first time in a church. You should make a wish.." He shared at her while looking the amazing old church in front of them.

"Kaya mo ba ako dinala dito? Para makapag wish ka?" Naka kunot noo nitong tanong sa kanya.

"Parang ganoon na nga.." Tango niya dito.

"A.. Ayok--

"Huwag kang mag alala hindi ka masusunog.." Biro niya dito at agad na hinila ito papasok sa loob.

"Kapal. Baka nga ikaw ang masunog diyan." Balik nito sa kanya.

There are a lot of couples inside the church. Mainly, because it was a tourist attraction. This church had the famous cross of Magellan.

Bahagya pang nagka siksikan sa entrance dahil nagka salubong ang mga pumapasok at ang mga lumalabas. Mabilis niyang hinila ang kamay ni Rence dahil unti- unti na silang nagkakalayo.

"Don't let go." Bilin niya dito na tinutukoy ang kanyang kamay at humawak naman ito ng mahigpit sa kanyang kamay.

(Don't go as well. Puwede ba?) Bulong niya sa kanyang sarili.

"D.. Did you said something?" Tanong nito sa kanyang likuran. Umiling naman siya dito.

"Jeez. I didn't know it was this popular.." Nka ngiti niyang sabi dito at pumuwesto sila sa pangatlong row sa harapan.

"You've changed. Kailan ka pa naniwala sa mga superstition? First, the origami and then this.." Naguguluhan nitong tanong sa kanya.

"Because, may be these are the only option that I have to at least hope for a miracle to happen.." He said with a bitter smile on his lips. And he started to wish.

(Lord, hindi man po ako talaga mukhang maka Diyos. I really believe in you. I believe that all the things that happened between us was because you have a greater plan ahead with us..) He started to pray.

(Noong una kinukuwestiyon ko iyon. Dahil minahal at hanggang ngayon ay mahal na mahal ko ang babaeng kasama ko ngayon.. Hindi na ako magdadamdam dahil sa pinag hiwalay niyo kami noon..)

(Pero grant me this only wish Lord. Don't make her leave me again. Baka talagang mabaliw na ako ng tuluyan kapag nangyari iyon. Kahit hindi man siya makipag balikan sa akin ay okay lang..) Hiling niya sa Diyos.

(As long as she'll stay with me here. Iyon lang naman po ang hinihiling ko. Ang manatili siya dito. Dahil hindi ko man alam ang rason kung bakit kami nagka hiwalay noon ay handa pa din akong mag hintay sa kanya.)

(Ako man o hindi ang rason ng paghihiwalay namin. Ganoon ko po siya ka mahal kaya please grant me this only wish Lord... This is the last.. I promise..) Paki usap pa niyang muli.

"What could you be wishing?" Curious na tanong nito sa kanya.

"If I will tell you, it might not come true.. " Biro niya dito.

"You are so stingy." Reklamo nito sa kanya.

Ang manhid mo naman. Reklamo niya sa sarili.

"Isa pa, if I tell you... will you make it come true?" Hamon niya dito.

"I'm not curious anymore. If you are done in wishing, let's go.." Pag iiba nito ng paksa.

"You are already here. Why don't you wish too? Hindi mo naman 'yon ikakamatay." Pagku- kumbinsi niya dito.

"I just had a one and only wish before that I really want to be granted so badly. And like you, I also hope for a miracle to happen even once.. just once.. but, it d.. didn't happen at all.." She shared at him.

Her eyes was different. It was a very cold stare that she had when he met her for the first time. It had sadness, hurt and despair. What's that for? She sounded so bitter.

"K.. Kaya ayoko ng humiling pa dahil mahirap umasa sa bagay na hindi talaga mangyayari pa.." Dagdag pa nito sa kanya.

"Can I ask what is that?" Naka kunot noo niyang tanong dito.

"Tell me yours and I'll tell mine.." Tuso nitong sabi sa kanya.

"Then, promise me to grant my wish and I'll tell it to you.." Segunda niya dito.

"How about I will tell you if you'll tell me what's your wish for free?" Ayaw pa talo na sabi nito sa kanya. Na pa iling naman siya dito. She was really unbelievable.

"What kind of bargain was that? Masyado yata akong lugi. Sabihin mo na lang kung ayaw mo lang talaga sabihin.." Reklamo niya dito.

"Same goes to you.." Naka ngiti lang naman na balik nito sa kanya.

"It's okay even you don't want to tell me what is it.. Matupad man o hindi ang wish ko it doesn't matter.." Buong loob niyang sabi dito.

"Dahil.. nakapag desisyon na ako at kagaya ng sabi ko sa'yo, maghihintay ako. I will wait for you until you come back to me. At kahit gaano man katagal iyon.." Pag papaalala niya dito.

"That's not so cool.." Sabi nito sa kanya at ginulo ang kanyang buhok. Ang galing talaga nito tumakas.

-----

I'm gonna wait for you.. Ulit muli ng kanyang isipan. Does he really meant that? What exactly did he wish for?

Do you really have to think about that? Kahit alam mo na sa isang araw ay babalik ka na muli kay Theo. Her sarcastic mind asks her to stop.

If it was true, does it matter? Tanong ng sarili muli sa kanya.

"R.. Rence, nandito na tayo.." Gising sa kanya ni Rey ng makarating sila sa Vigan Ilocos Norte.

They landed at the Laog International Airport at exactly 1 and half hour before. So, they drove until they get here. This is the central city. Hindi niya namalayan na naka tulog na pala siya.

"The weather is nice, isn't it?" Naka ngiti nitong tanong sa kanya.

"Yeah even though it looks like it will gonna rain.." Sang ayon niya dito.

"Should we go directly to the mal--

"No. L.. Let's explore the City first.." Pigil niya dito at hindi niya namalayan na hinawakan pala niya ang kamay nito kaya mabilis niya iyon inalis. Bahagya naman itong na gulat.

"What's gotten into you? But, you're the boss." Naka ngiti nitong sabi at nag minor na ito pa balik. Mukhang sumigla ang mukha nito dahil sa sinabi niya.

"This place is somehow nostalgic. Feeling ko para akong sila Lola at Lolo noon. The structures are amazing.." Naka ngiti niyang sabi dito habang sila ay nag lilibot.

"Don't you appreciate it?" Baling niya dito.

"I did not met my grand parents before.." He said to her.

"i.. I didn't mean to--

"Don't worry. I am not sad at all so, don't pity on me. And it's fine dahil nandito ka naman ngayon. I can create new memories together with you.. Para kung pumunta man ako dito ulit, ikaw na ang maalala ko.." He said with a small smile in his face.

"Jeez, your life was so lonely. You did not met your grand parents and your parents already died. You are really mysterious, alam mo ba 'yun?" Hindi niya na pigilan na sbihin iyon dito.

"Yeah. That was why I am clinging on you.." Pa biro nitong sang ayon sa kanya.

"C'mon, instead of focusing on clinging to me. Just focus and appreciate this beautiful setting. Para tayong bumabalik sa panahon ng mga Kastila." Hila niya dito at pinagpa tuloy ang paglalakad nila.

"Kastila?" Tanong nito.

"Yeah, Kastila. I mean the Spaniards. We are colonialize by them for more than 300 years at sa mga libro sa history this setting was the same from the Philippines way back 18th century.." Paliwang niya dito and he gave her a blank stare na tila ngayon lang nito iyon narinig.

"This is also my first time here. But, as I've read from the magazines they've said that all structures here were the same as before and they just restored it to be preserve.." Dagdag pa niya dito at taimtim naman itong nakinig sa kanya.

"i'm bad in history. Sorry. So, this is what Philippines was before.. Amazing.." Hingi nito ng tawad at pinagmasdan mabuti ang paligid.

"H.. Hey, ano'ng ginagawa mo?" Tila nakikiliti nitong tanong sa kanya ng kapkapan niya ito.

"Stay still. Where's your phone?" Tanong niya dito.

"Sweetheart, baka ano ang makapa mo diyan.." Biro nito sa kanya ng sa bulsa nito siya nag hanap.

"Manyak." Na mumula niyang sita nito. At tumawa naman ito ng pagka lakas lakas.

"Ako pa ang manyak samantalang ang kamay mo ang nasa bulsa ko." Balik nito sa kanya an ikina pula niya.

"Sweetheart.. Nakikiliti ako.." Pagbibiro nito sa kanya ng ma pansin na may mga taong dumadaan malapit sa kanila. Pinanlakihan niya naman ito ng mata.

"Shut up!" Asik niya dito at pinalo sa braso nito ang cellphone nito.

"S.. Stand there. Huwag kang gagalaw." Sabi niya dito dahil kukuhanan niya ito ng litrato. Ngunit naka lock ang phone nito.

"Hey, it's locked. What's the password?" Tanong niya dito.

"Your name." Sagot nito.

"Don't mess with me. Open this." Na iinis niyang saway dito at inabot ang phone nito dito.

"See? Ayaw mo pa kasi maniwala." He said sarcastically to her after he input her both name Rence Isabelle.

"Are you messing with me, again?" Hindi niya makapaniwalang tanong dito.

"Of corse not. That was my only password for the past ten years.. Para sigurado ako na hindi ko talaga makakalimutan.." Seryoso nitong sagot sa kanya.

"Puwede na pala kitang nakawan. Thank you for the wonderful opportunity." Biro niya na lamang dito na ikina tawa din nito. And she take a lot of pictures of him.

From the church, landmark and old restaurants. Gusto naman niya itong batukan dahil is he photogenic or he is so, good looking kaya magaganda ang kahit na anong anggulo na kuha nito.

"Hey, let's ride in kalesa. My feet is hurting so badly na.." Reklamo niya dito at hinila ito.

"A.. Ayo—

"Shhhh. Manong.. Manong.. Can you bring us in the souvenir area?" Para niya sa kabayo na una niyang nakita.

"Huwag na. I like to wal—

"Sige, Ma iwan ka diyan. Manong, let's go.." Mabilis niyang segunda dito.

"Pa salamat ka talaga.." She heard him say.

"Ano?" Hamon pa niya dito at hindi na pigilan ma pa ngiti.

"Kunwari ka pang ayaw mo kanina sumakay. Pero mukhang mas nag e- enjoy ka pa nga sa'kin.." Na tatawa niyang sita dito dahil tila ito bata na dinala sa amusement park. Hindi tuloy niya na pigilan na kuhanan ito ng maraming picture.

"Isn't it ro—

"Romantic? Yeah, it is. This is like a different world." Naka ngiti nitong tapos sa kanyang sinabi. And there it is, the beautiful smile of his.

Nag lihis siya agad ng tingin dahil ayaw niyang ma appreciate pa ang kaguwapuhan nito. How can he smiles like that? Nakaka pang lambot ng tuhod ang ngiti nito.

------

"Rey, you should buy some souvenirs too." She suggested to him nang makarating sila sa souvenir stations.

"Kanino ko naman ibibigay?" Tanong nito sa kanya.

"To anyone? Or kila Ten." Sagot niya dito.

"I don't want to buy them anything baka isang damakmak na alaska lang ang abutin ko sa kanila.." Mariin na tanggi nito sa kanya.

"At isa pa, I'm not interested in bromance.." Naka ngiti pa niyang biro sa kanya.

"This is tasty.." Sarap na sarap niyang sabi sa kakanin na nasa loob ng kawayan.

"Mukha nga. That's your third piece, sweetheart." Na tatawa nitong sang ayon sa kanya.

"Try it." Yaya niya dito at sinubuan ito.

"Ayoko. That's too sweet for me.." Umiiling na sabi nito.

"Eat this or uuwi na tay--

"Masarap nga. Pero.. It was really... sweet." Mabilis nitong kinain ang kanyang in- offer kahit halatang labis itong na tatamisan.

"Good." Sabi niya matapos din ito kuhanan ng picture. Gusto niya naman matawa dahil he looks so, cute in the picture.

"You're like a paparazzi. Pati ba naman 'yun kinuhanan mo pa.." Reklamo nito sa kanya.

"Why? This is how I enjoy." Naka ngiti niyang sabi dito.

"You really like bullying me.." Reklamo muli nito. Nang bigla na lamang may mga babae na may mga kagandahan na lumapit sa kanila.

"Mr. Can we have a picture with you?" Naka ngiting pagpapa cute ng matangkad at maputing babae dito.

The ladies are giggling na halatang labis na guwapuhan dito. Kaya hindi naka tiis ang mga ito at lumapit. Tinaasan niya naman ng kilay ang isang babae na kasama nito ng abutan siya ng camera.

"Miss? Can you take some picture of us?" Naka ngiting utos sa kanya ng babae. Should she snap out now? Sino ba sa tingin ng mga ito ang inuutusan nito?

"I'm sorry ladies. But, you can't take pictures with me. Because, I'm with my wife." Kinuha nito ang camera sa kanya at inabot sa mga ito. Pagkatapos ay inakbayan siya nito.

"And the last thing that I would do is to hurt her.. I hope you know what I mean.." Dagdag pa nito at tinitigan siya sa kanyang mga mata. Is he really sincere?

Na gulat naman ang tatlong babae maging ang mga tindera dahil sa sinabi nito. Kung tutuusin ay maging siya ay na gulat din sa sinabi nito.

And before she can react he already gave her a peck in her lips. Pinanlakihan niya ito ng mata at mabilis na tinulak. Tinakpan nito ang bibig niya para hindi siya makapag salita.

"So, we'll excuse ourselves.." Naka ngiti nitong paalam sa mga babaeng tigalgal pa din.

"W.. Why are you running away from me?" Habol nito sa kanya dahil tinakbuhan niya ito agad.

Ang bilis ng tibok ng kanyang puso. Hindi tuloy niya ma kontrol ang nararamdaman. Bakit ba kasi siya nito hinalikan?

(I think I want more..) Her mind honestly told her. At totoo iyon. It was just seconds but his lips was still the same as before. Mainit at malambot. And you'll never get enough of it dahil nakaka adik. Na pa iling naman siya.

(Baliw! Baliw! Baliw kana talaga Isabelle!) Sermon niya sa sarili. What's wrong with her?

"Lumayo ka sa'kin!" Saway niya dito mula sa likuran habang tumatakbo.

"And why will I do that?" Habol nito sa kanya.

"Because, you always harassed me!" Na iinis niyang sabi dito at tumawa naman ito ng malakas kaya pinag tinginan sila ng mga tao. Huminto na ito sa pag takbo nito.

"Fine. Fine. I surrender." Sabi nito sa kanya at na pa hinto na din siya sa pag takbo.

"From now on ganito dapat ang layo mo sa'kin.." She said while rolling her eyes.

"Sorry, ayoko." Narinig niyanag sabi nito sa kanya at na gulat na lamang siya dahil naka akbay na ito sa kanya.

"Layo! Shoo!" Taboy niya dito at tinangka pa itong sipain. Tumawa lang ito matapos nito iyon ma iwasan.

"I kissed you to remove the malagkit in the side of your lips." Pagdadahilan nito sa kanya habang hinahabol siya sa paglalakad.

"Sinong siraulo maniniwala sa'yo?" Na iinis niyang sabi dito.

"I'm telling the truth.." Na tatawa pa nitong sabi sa kanya.

"Can't you remove it in a normal way?!" Asik niya dito.

"C'mon, let's eat. I'm a bit hungry.." Pag iiba nito ng usapan.

"Huwag mo ibahin ang usapan!" Na iinis niyang sabi dito.

-----

"You don't have appetite?" He asked at her nang ma pansin nitong na naka tulala lang siya sa hiniwa nitong steak para sa kanya. They are now in a grilled Filipino theme restaurant.

"N.. No, it's not that." Iling niya dito.

"You don't like the food? What do you want? Let's order it." Sabi nito sa kanya.

"You have tons of question.." May kasamang buntong hininga niyang sabi dito at kinain na ang steak na hiniwa nito para sa kanya. Hindi ba puwedeng na gulat lang?

"It's good." She said after tasting the food.

"Yup. Kaya kumain ka ng madami." Naka ngiti nitong sabi sa kanya. Na gulat naman siya ng kuhanan siya nito ng litrato habang kumakain siya.

"Burahin mo nga 'yan.." Saway niya dito.

"Hindi puwede. This is my souvenir.." Naka ngiti nitong sabi sa kanya at biglang lumapit sa kanya mula sa likuran niya ay yumuko. Na guguluhan niya itong tinignan. Ano ba ang ginagawa nito?

"Mahal mo pa ako." He said bluntly to her at na pa blink naman siya ng mata dahil sa narinig.

(Mahal mo pa ako.) Ulit muli ng kanyang isipan. Tila naman nag wawalang drum ang tibok ng kanyang puso. What did he just said?

"Nag papatawa ka ba?" She smiles at him sarcastically dahil iyon lang ang reaksyon na kaya niyang ibigay dahil sa gulat sa sinabi nito.

"Gotcha." Naka ngiti nitong bulalas at lumayo na sa kanya. Kinuhanan pala siya nito ng litrato at sakto naman na siya ay ngumiti.

"What?" He asked at her while still smiling.

"I want to kill you.." She said angrily to him while putting up the knife.

"Easy. Baka akalain ng ibang kumakain seryoso ka." Na tatawa nitong saway sa kanya.

(Pinaglalaruan ba niya ako?) Tanong niya sa sarili.

"R.. Rence, thank you for today.." Pasasalamat nito sa kanya na ikina gulat niya.

"I should say thank you b..bago ka man lang umalis.." He said with a sad smile in his face.

"Jeez. Huwag mo nga ako dramahan. Hindi bagay sa'yo.. J.. Just think of this as.. a.. a payment in helping me for my project.. And I think we can also consider this as a.. short vacation from work too." Paliwanag niya dito.

"I guess you're right.." Sang ayon nito sa kanya at na pa ngiti na din.

"I think it's going to rain." Bulalas niya ng maka labas sila ng restaurant. Na pansin niya na mas makulimlim ngayon kaysa kanina.

"It is raining." Segunda nito sa kanya dahil unti unti na ngang umambon.

"Let's run." Yaya nito sa kanya dahil mukhang walong dumadaan na kahit ano sa gawi nila ngayon. Hinila nito ang kanyang kamay at tumakbo na sila. Before they get stranded.

"W.. Wait why are we stopping?" Tanong niya dito ng bigla silang sumilong sa harap ng isang bakery.

"Let's stop here for now.." Sabi nito sa kanya na kagaya niya ay hinihingal din. Tinanggal nito ang doble nitong 3/4 sleeve checkered polo at ipinatong iyon sa kanyang balikat.

"W.. What's this for? I'm fine.." Tanggi niya dito at ibinalik iyon dito.

"I.. I can see.." Na hihiya nitong sabi sa kanya.

"Ang alin?" Naka kunot noo niyang tanong dito.

"Do I really have to say it out loud?" Na mumula pa nitong tanong sa kanya.

"Ang alin nga---

"I can see your bra." Bulalas nito na ikina pula niya. Her bra is really visibly black.

"D.. Don't stare!" Saway niya dito. Inilihis niya ang mukha nito gamit ang kanyang kamay. At sinuot na ang 3/4 sleeve na pinahiram nito.

"I.. I didn't mean to." Tanggi nito sa kanya. That's when her phone ring.

"Yes, Jerry?" She answered in the other line. That's their pilot.

"What?" Hindi niya makapaniwalang bulalas dito ng sabihin nito na all flights leaving in Laog airport is cancelled due to the low pressure area.

"Are you serious about that?" She can't help but asked again dahil the latest flight they can have might be tomorrow.

"Fine.. Then just get the earliest clearance schedule that you can.. And get some accomodation. I'll pay for it." Iyon na lang ang na sabi niya dahil mukhang wala na siyang magagawa.

"Why does somehow I expected this will going to happen?" She said sarcastically to herself.

"What's wrong?" Rey asked her.

"It's too risky mag palipad ng eroplano due to the low pressure so, all flights were cancelled.. Pakiramdam ko nawawalan ako ng suwerte kapag ikaw ang kasama ko.." Paliwanag na may kasamang reklamo niya dito.

"And everything is not going as I plan.." Bakit ba lagi ang malas niya kapag ito ang kasama niya?

"You sounded like as if I wish for a storm to come. I do not have that great power.." Biro nitong tanggi sa kanya.

"Sa lakas ng ulan na mukhang hindi pa talaga titila. We have to find a hotel dahil wala tayong tutuluyan." Buntong hininga niyang sabi dito habang sinasalo ang bawat patak ng ulan.

"Sir, puwede ko bang mabili ang payong niyo?" She heard Rey asked the old woman in the bakery shop.

"Naku, kay guwapo mo namang bata. Sige, sa'yo na lang ito. May extra pa naman ako.." Magiliw na sabi ng matanda dito at ngumiti ito at nag pa salamat sa matanda.

"Iba talaga karisma mo. Pati ba naman sa matanda walang patawad.." Natatawa niyang sabi dito na ikina pula nito. Binuksan nito ang payong at nag lakad na sila upang humanap ng matutuluyan.

"Come close. I don't want you to get wet because of me." Hila niya dito at humawak sa bewang nito.

"What?" She asked him when he stops walking. Mukhang na gulat ito.

"Rey, there's a hotel there. Let's ask." Hila niyang muli dito.

"Miss, two deluxe room please." She said in the front desk.

"I'm sorry, Ma'am but we don't have available rooms anymore." Hingi ng paumanhin ng babae sa kanya.

"C'mon, let's try to another hotel.." Yaya na lang ni Rey sa kanya.

"Miss, any kind of rooms as long as it is two." She changed her wordings.

"I'm sorry po. We are fully booked.." Tanggi muli ng reception sa kanya. And they walked again.

"Miss, do you any vacant rooms?" She asked again.

"Ma'am, pasensiya na po. Fully booked na po kami. May low pressure daw po kasi kaya most of the stranded persons are occupying it na po.." Paliwanag ng reception sa kanya.

"Rey, we're so busted. This was the 11th hotel. And damn it, we are so wet.." Nag aalala niyang sabi dito.

"C'mon, let's go in the car first.." Yaya nito sa kanya dahil sa layo ng kanilang nilakad ay nakarating na pala sila kung na saan ang kotse nila.

"The rain is too strong.." It was the same as ten years ago. And she can remember it clearly.

"Y.. You are shaking.. Are you okay?" Nag aalala nitong sabi sa kanya at hinawakan ang kanyang kamay pagkatapos ay pinisil.

"I'm f.. fine.." Pagsisinungaling niya dito. But, she can't shake the thought of the accident she had. What's wrong with her?

"Sir pasensiya na po. This road was closed po dahil bumaha po sa creek.." Harang sa kanila ng isang lalaki na naka kapote. Wala tuloy silang nagawa kung hindi ang mag U- turn.

"Rey!" Na isigaw niya dahil may biglang dumaan na sasakyan sa mismong harap nila at muntik na silang ma hagip.

Mabuti na lamang at na ilihis nito agd ang kotse. Hindi nito na pigilan ang ma pa mura at siya naman ay na pa pikit sa takot.

"S.. Sweetheart.. I'm sorry.. You don't have to cry.." Hingi nito ng tawad sa kanya at nag park muna sa tabi at niyakap siya ng mahigpit.

"I'm n.. not crying.." Tanggi niya dito.

"W.. What's wrong? I'm s.. sorry kung na takot kita.." Pagpapatahan nito sa kanya and he slowly strokes her hair.

"I.. I don't like rain.." That's the last thing she remember she've said before she passed out.

------

"You're awake?" Bungad sa kanya ni Rey ng magising siya. Mabilis itong lumapit sa tabi niya.

"What happened?" She asked at him.

"You tell me. You scared the hell out of me when you passed out." Balik nito sa kanya at hinaplos ang kanyang mukha na halatang labis na nag alala.

"Did I? Hindi niya makapaniwalang bulalas at tumango naman ito. She was really frightened to death nang akalaian niyang ma- aaksidente sila kanina. Ang akala niya ay totoo na.

"I hope you are now, okay. Gusto man kita isugod sa ospital kanina. Hindi ko magawa dahil the streets are closed." Nag aalala pang dagdag nito.

"Silly. You don't have to do that. I am fine.." Saway niya dito at tinusok ang noo nito gamit ang kanyang hintuturo.

"I'm sorry kung na takot ka kanina.." Hingi pa nito ng tawad sa kanya at ginulo na lang niya ang buhok nito. Bakit ba ito nag so- sorry? Wala naman itong kasalanan.

"Where are we?" Tanong niya dito. Nang ma pansin na tila sila ay nasa isang studio type na maliit na apartel.

"We can't be choosy. This is the only choice we have." Segunda agad nito sa kanya.

"But, this is so shabby. Is it even safe here?" May himig na reklamo niyang tanong dito.

"Hey, this is the only place available. All hotels are fully booked. And it was just for one night kaya tiisin na natin." Paliwanag nito sa kanya.

"I already bought something to cook. If you want you can take a bath first at magluluto lang ako." He said again at pumunta na sa harap ng maliit na kusina sa mismong loob ng aprtel at nag simula na itong mag luto.

"R.. Rey, hindi ba ako magkakasakit kapag tumapak ako dito.." Tila nandidiri niyang tanong dito dahil hindi ganoon ka putian ang tiles ng banyo na dapat ay puti talaga.

"Sweetheart, mas magkakasakit ka kapag na tuyo ng tuluyan 'yang basang damit mo." Natatawang sabi nito sa kanya.

"But, R.. Rey.." Nag aalangan niyang sabi dito at hinila pa ang damit nito.

"Jeez. Okay, I'll clean it again. Makaka hindi ba ako sa'yo?" Wala ng nagawa na sabi nito.

Kinuha nito ang walis tingting sa gilid ng pinto at sinimulan buhusan ng sabon ang tiles maging ang lahat ng handle ay nilinis nito para sa kanya.

Hindi niya akalain na talagang lilinisin nito iyon ng mabuti. Marunong pala itong mag linis? Hindi niya alam iyon.

"The owner gave us towels pero pinalitan ko na din ang nasa loob ng dala ko. I think it will be okay na. I clean it thoroughly.. Puwede ka ng pumasok.." Sabi nito sa kanya ma tapos lumabas ng banyo.

"And turn the shower to the right para sa hot water.." Dagdag pa na bilin nito.

At sa lahat ng taga linis ay ito na yata ang pinaka guwapo at sexy. Dahil sa pawis na pwis ito kaya naman bumabakat ang mga muscle nito sa dibdib dahil sa light blue na damit nito.

"P.. Pawis na pawis ka na.." She unconsciously says to him at pinahid ang pawis nito sa noo gamit ang kanyang kamay.

Hindi naman ito naka kilos dahil sa gulat sa ginawa niya. At maging siya ay nanlaki ang mata ng ma realize ang kanyang ginagawa.

"S... Sorry!" Hingi niya ng tawad dito at mabilis na tumakbo pa tungo sa banyo. Na tampal niya ang kanyang noo dahil sa kabaliwan.

"What the hell do you think you're doing?" Sermon niya sa kanyang sarili. Minabuti na lang niya maligo at para hindi na mag isip pa.

Mabilis lamang siya na ligo dahil hindi siya komportable sa banyo dahil pakiramdam niya ay may bigla na lamang susulpot na kung ano'ng insekto sa harapan niya. Nang ma pa sigaw na nga lamang siyang bigla habang siya ay nagpupunas pa ng buhok.

-----

"Waaaaaa!!!" Narinig niyang malakas na sigaw ni Rence mula sa loob ng banyo at mas lalo siyang an gulat ng bigla itong lumabas ng banyo.

"What's wro--

"Waaaaa!! Sh*t! Sh*t! Waaaa!" Na pa mura pa na sigaw nito at biglang pumasan sa kanya dahil sa takot.

"W.. What's wrong? Bakit?" Nag aalala niyang tanong dito.

"T.. There's.. a... a... cockroach.. in the bathroom!" Takot na takot na sigaw pa nito sa kanya.

Ngunit hindi niya naman makuhang matawa kahit na nakakatawa ang itsura nito ngayon dahil pumasan agad ito sa kanya kahit na naka tapis lang ito.

Nararamdaman pa niya ang basang katawan nito sa kanyang batok. Hindi lang iyon dahil naaamoy pa niya ang mabango at napaka lambot nitong katawan.

Pakiramdam niya ay baka mas ma una pa siyang mamatay dito dahil sa atake sa puso. Bakit ba hindi man lang ito na tatakot sa maaari niyang gawin?

Huminga naman siya ng malalim upang maka ipon ng lakas para makapag salita. Bakit parang bigla yatang uminit?

"R.. Rence.. W.. Wait here.. I'm gonna check it.." Sabi niya dito at unti unti itong binaba. At na nigas pa ang kamay niya ng bahagya ng mahawakan ang makinis at ma init nitong hita.

(What kind of joke is this?)?He says helplessly to himself.

"N.. No! I.. I will not go down! Baka mamaya madami din dito! Kaya dito lang ako!" Mariin na tanggi nito sa kanya at lalong kumapit sa kanyang likuran.

He can't help but, gasp when she hugs him tightly. Because he can feel her soft chest at his back. Did she even have a bra? Na pa iling siya sa kanyang iniisip. What the hell is he imagining?

At na pa mura na nga siya sa sarili nang hinigpitan din nito ang kapit ng mga hita nito sa bewang niya para hindi niya ito ma ibaba. He can saw and feel with his own arms ang ma init at magandang hita nito.

"R.. Rence.. H.. Hindi ako maka hinga.." Pag amin niya dito at hindi niya alam kung nakuha ba nito ang ibig niyang sabihin.

"S.. Sorry.." Hingi nito ng tawad at hinipan pa ang kanyang leeg dahil akala yata nito ay na skal siya nito.

"Sh*t..." Pagmumura na niya. The way she blows his neck was really sensual for him. Hindi na tuloy siya makapag isip ng matino.

"R.. Rey." Takot takot na tawag nito sa kanya at idinikit pa nito ang mukha nito sa kanya.

This was the second hardest part of his life. Ang una aya ang iniwan siya nito noon at ngayon naman ay ang ginagawa nito sa kanya. She really drives him nuts.

"That fucking cockroach.." He frustratedly says at awkwardly na nag tungo sa banyo habang may dalang tsinelas.

This is the best yet, the worst day of his life. The best because he had the naked Rence in his back right now. But, the worst part was the woman she love was already naked pero hindi niya man lang ito puwedeng hawakan.

"I'm gonna kill it." Na iinis pa niyang sabi at binuhos na lamang ang galit sa kawawang ipis.

"T.. There it is!" Turo nito sa kanan na bahagi ng pinto. At mabilis niya iyon pinalo ng tsinelas na hawak niya.

"Bullseye! Amazing!" Naka ngiting sabi nito sa kanyang likuran. Ngunit siya naman ay hindi pa din makapag salita.

"You can go down now. Wala na. Na patay ko na.." He said pagkatapos maka bawi.

"A... Ayoko baka mamaya mayroon pa! Check it again!" Matigas nitong tanggi at hinigpitan pa ang pagkakayakap sa kanya. She was literally rubbing her chest to his back.

"Rey, your face is red. What's wrong?" Tanong nito sa kanya habang nasa likuran pa din niya. Why is she so, dense? At hindi pa ito na kontento at pinag laruan pa ang kanyang batok.

"Pati ang batok at tainga mo na mumula.." Puna nito sa kanya.

"Ah.. Ahm.. Na iinitan kasi ako. I.. I will just shower.. Lilinisin ka na din ulit ang banyo.." Pagsisinungaling niya dito at mabilis na itong binaba at nag tungo na sa banyo.

Hindi niya na pigilan na ma pa hilamos ng palad sa mukha.

"I know you want her.. But, you know you can't.." Buntong hininga niyang sermon sa sarili.

"What will you do if she run away again? You have to control yourself dahil b.. baka mag sisi ka.." Paalala pa niya sa sarili.

"You have to win her back and not to make her go.." Pag uulit niya muli sa sarili.

"One more day Ryuuku. You only have one more day to change her mind." Muli niyang paalala sa sarili.

-----

"W.. Why?" Tanong nito sa kanya ng ma pansin na naka titig siya dito.

"N.. Nothing.. I'm just checking if you are alright.. C'mon, nag hain na ako.." Sagot niya dito.

"I didn't know you can cook like this.." Hindi niya makapaniwalang sabi dito habang tinititigan ang mga pagkain sa maliit na munti nilang lamesa.

"Well, cooking is common sense. Hindi ba?" Sarcastic nitong balik sa kanya.

"Do you meant something about that?" Taas kilay niyang tanong dito.

"O.. Of corse not!" Na tatawang tanggi nito agad sa kanya.

"It just doesn't look good but also taste good." Mangha niyang puri dito na ikina ngiti lang nito.

"Thank you.."

"Anong nilagay mo dito? How can this taste so, good?" Curious niyang tanong dito at ika dalawang plato na niya.

"W.. Wala. At huwag kang mag alala wala 'yang gayuma.." Biro nito sa kanya na ikina samid niya.

"I'm joking.. Saka isa pa.. Hindi ko na kailangan gamitan ka pa ng gayuma.." May laman na sabi nito at kinindatan pa siya nito.

"Kapal mo." Asik niya dito. Na pa ngiti siya ng marahan dahil this was somehow comfortable. They are not lovers nor friends.

Dahil alam nila na they can't be at any of those label at all dahil magiging komplikado lang ang lahat. But, one thing is for sure.. they are both a little happy for a moment.

-----

"That feels good." She moaned at him while he was massaging her shoulder.

"Dito pa.." Turo niya sa ibaba ng kanyang kanan na balikat. At na tatawa naman siyang minasahe pa nito.

"Coffee?" Naka ngiti nitong tanong sa kanya pagkatapos.

"Thanks." Naka ngiti niyang segunda agad dito na ikina tawa nito.

"Y.. You are somehow different.." Puna nito sa kanya at tinitigan pa siya habang nag ta- type.

"What do you mean?" She asked at him casually and she take a sip of her coffee.

"You are not as defensive as you are before.." Sabi nito sa kanya na bahagya niyang ikina samid.

"Do you really want to kill me?" Reklamo niya dito at pinunasan ang gilid ng kanyang labi.

"I'm serious.." Ayaw pa tinag na sabi pa nito.

"If I am. Is that bad?" Balik niya dito.

"L.. Let's see. It's not bad but, is it because aalis ka na kaya ka ganyan?" Sarcastic nitong tanong sa kanya.

"Yeah." Mabilis niyang segunda dito.

"And you did not even deny it." Hindi makapaniwalang sabi nito sa kanya at gusto niya matawa sa reaksyon nito.

"Because it was easier this way. When I get back here I already accepted that I will be leaving too.." Paliwanag niya dito.

"Did you know that your honesty is also the meanest part of you?" May himig na inis nitong balik sa kanya.

"And did you really never had a second thought of leaving?" Tanong nito sa kanya at hindi naman siya naka sagot.

(I did.. And you are the reason why sometimes I think of not going back to LA.. )She answered silently to her mind.

"What if you d.. don't have that.. that T.. Theo will you stay?" Tanong muli nito sa kanya at hindi na naman siya nka sagot.

(I.. I might lalo na kung palagi kang magiging ganito ka bait sa akin.. Baka mag paka tanga na nga lang ako kung wala siya..) She said helplessly to herself once again.

"B.. But, we both know Theo was waiting.." Balik niya dito upang ibalik sila parehas sa katotohanan. Hindi naman na ito nakapag salita pa.

"I want to stop you from leaving. I really want to tell you to don't go. But, I don't want to be childish anymore.." He said in a very bitter tone.

"Kaya gusto ko na malaman mo na seryoso ako noong sinabi ko na hihintayin kita kahit gaano man ka tagal.." Pag papaalala nito sa kanyang muli.

"I don't know how to answer that. And I don't wanna think anymore.. Let's c.. continue to be like this until I go.." That's what her honest feelings was.

"You don't have to answer or even think.. I just want you to believe me.." He sincerely said to her.

(I just want you to believe me..) Ulit muli ng kanyang isipan.

(That's the problem.. I don't know if I can trust you again. Or kung darating pa ba ang panahon na iyon.) And the rain is like her feelings. She felt sad and gloomy. When will be she oaky?

"You can sleep in the bed and I'll sleep'n the floor. I borrowed some blankets so, I'll be fine.." She heard him says.

"Why do I think that you want me to stop you from sleeping on the floor?" Balik niya dito at ngumiti naman ito.

"Aren't you?" Nagpapa cute pa na tanong nito.

"Asa ka naman.." She hissed at him.

"Did you drink your medicine?" She asked at him. Na gulat ito ng bahagya.

"Why? Can't I even get worried to my secretary?" Sarcastic niyang tanong dito. Umiling naman ito.

"There's some medicine pouch in the left side pocket of my bag. Help yourself. Akala ko matigas na ang ulo ko pero mas matigas pa pala ang ulo mo." Na pa iling na lamang na sabi niya dito.

"What's wrong?" Kunot noo nitong tanong sa kanya ng tila hindi siya komportable sa pagta type.

"I.. I am fine.. I.. I just can't see the letters properly.. without my contact lense.." Pag aamin niya dito. Sa tantiya niya ay na laglag iyon kaninang tumatakbo sila. So, it was a bit blur.

"Let me do it." Sabi nito sa kanya at mabilis na lumapit sa kanya.

"N.. No, it's fine. Do you have reading glasses with you?" Tanong niya dito.

"I did bring mine kaya lang.." Hindi nito na tapos ang sa sabihin dahil sinuot niya agad iyon.

"You type it." She said in surrender dahil napaka taas ng grado ng salamin nito. Tumawa naman ito dahil sa reaksyon niya.

"I almost faint. Gaano ba 'yan ka taas?" Na iinis niyang reklamo dito at inabot na dito ang kanyang laptop.

"Here are the notes from before and from today. You will just have to—

"Rence.. chill. I can do this.. Watch me.." Saway nito sa kanya.

"Fine." She said whole rolling her eyes.

"Rence.." Tawag nito sa kanya. Ngunit napaka bigat na ng talukap ng kanyang mga mata para dumilat pa.

"You should not be sleeping now.. Tomorrow is our last day.." May himig na reklamo nitong sabi sa kanya.

"W.. What're you s..saying?" She mumbles.

"Jeez. Unbelievable." Natatawa na lamang na sabi nito sa kanya at naramdaman niyang niyakap siya nito.

"R.. Rey, w.. what are you doing?" She didn't know if she really says that dahil naka tulog na siya.

-----

Bahagya siyang naalimpungatan kaya na pa dialt siya dahil masakit na ang kanyang batok. And when she looks at her wrist watch. It was three in the morning.

Naka tulog na pala siya. Hinanap ng kanyang mata si Rey ngunit wala yata ito sa kuwarto. The laptop was already closed. Tapos na kaya ito? Where is he?

Until she heard soem noises coming from the bathroom. Mabilis naman siyang pumikit muli. Why the hell did she needs to act sleep again?

Pinigilan naman niya ang sarili na ma pa sigaw ng bigla niyang maramdaman na binubuhat siya nito.

What the is he doing? May binabalak ba itong gawin sa kanya? Hindi niya tuloy maiwasan na makaramdam ng kaunting kaba.

Naramdaman niya na dahan dahan siya nitong inihiga sa kama. What's he planning to do? Didilat na ba siya at sisigaw?

Ngunit mukhang nagkamali siya dahil naramdaman niya na kimutan siya nito. Na upo ito sa sahig.

He was indeed a good guy after all. They might shared a bad past ngunit kahit kailan ay hindi siya nito pinuwersa.

He was always gentle and nice to her. Palagi siyang inaalala at inaalagaan nito.

"I.. I did say that it was o..okay to d..date him. But, the truth was.. I.. I lied, sweetheart.. And it hurts to death. Just thinking that you are dating him hurts so much.." She heard him say. Is he drunk? What is he saying?

"R.. Rence.. ang sakit sakit naman.." Tila hirap na hirap pang sabi nito sa kanya.

"Can you stop dating him? Puwede bang a.. ako na lang ulit? Ako na lang ulit ang mahalin mo.." He added na ikina bigla niya. Tama ba ang naririnig niya? He is asking her to choose him?

"Let's go back the way we were before.." Yaya nito sa kanya.

"If you would like.. We can run away from all of this.. I am willing to give up everything for you.." He is willing tor un away for her. What's wrong with him?

"Mahalin mo lang ako ulit. Piliin mo lang ako ulit.. Please.." Paki usap pa nito sa kanya.

(Mahalin mo lang ako ulit. Piliin mo lang ako ulit.) It echoed 3 time to her ears. Is he serious?

"I know he's doing everything for you. P.. Pero kaya ko naman din gawin ang lahat para sa'yo.. Kahit ano gagawin ko bumalik ka lang.." He sounds so bitter. At nakakaawa ang boses nito.

"Mahal pa din kita. Mahal mo pa ba ako?" Pag aamin nito na ikina bigla niya. She is blank. That's the last question she'll expect from him.

(Mahal ka pa daw niya. Mahal mo pa daw ba siya?) She asked herself too. She would like to run away from him as fast as she can.

Ngunit pag tumakbo siya ay ano ang isasagot niya sa mga tanong nito? Can she really answer that?

"Or dapat ba ang itanong ko sa'yo ay kaya mo pa ba akong mahalin?" She almost opened her eyes dahil nararamdaman niya ang mga patak ng luha nito sa kanyang kamay na hawak nito.

What's gotten in him? What should she do? Should she open her eyes? Should she ask him to stop?

He is breaking her heart. Bakit ba kung ano ano ang sinasabi nito? Ano ba talaga ang gusto nito? He was fine before.

"D.. Don't go back to him.." Paki usap nito.

"Don't leave me again.."

"It's really lonely without you.. I can't leave without you again.." Bakit ba ngayon pa nito sinasabi ang mga bagay na iyon?

Aalis na siya at hindi na nito iyon mababago pa dahil may naghihintay sa kanya.

"S.. Sorry. I.. I don't want to be this pathetic.. I.. I just lost my mind for a moment.. Good night, Sweetheart. Just remember that I will never give up on you.." Hingi nito ng tawad.

Pinahid pa nito ang mga luha nito and he gave her a peck in her lips. Mabuti na lamang at na higa na ito dahil hindi na niya ma pigilan ang kanyang luha na pumatak.

Why is she crying? Ano ba ang nangyayari sa kanya? Why is she affected?

Ano naman kung mahal pa siya nito. It doesn't mean na maaari na niyang kalimutan ang maga nagyari noon.

And above all, Theo was waiting for her. They have a lot of plans already. He waited long enough for her.

Mahal na mahal siya nito kaya hindi niya ito kayang lokohin. At hindi niya ito dapat lokohin.

She just cried silently all night. She cried because it hurts so much. Labis na lito ang kanyang nararamdaman. Hindi niya na maintindihan ang sitwasyon nila ngayon.

Why is he so nice to her? And why is she accepting all the nice things he was doing for her?

He was not supposed to be like this. Ang dapat ay hindi nito pinapakita na mahal siya nito.

Ngunit ang pinaka masikat sa lahat ay bakit pakiramdam niya na totoo ang lahat ng sinasabi at pinapakita nito sa kanya.

Talaga bang ito ang tao na nag sinungaling at lumoko sa kanya noon?

------

This chapter was a 14, 979 words just for everyone!

Woah! A very Long Chapter as in!

Enjoy reading!

Her last day... Her last day..

Ano kayang pa sabog ni Rey? Lol

This was a heartbreaking Chapter..

Next Chapter.. This is it na talaga..

Kung bakit kasi ayaw pa aminin ang totoo niyang nararamdaman!

Hay nakuu Rence..

Another heartbreaking Chapter is coming!

Thank you so much for all the love guys!

Riley+ Revilation+ Rey's past.

Oops puro R pala. ❤️❤️❤️