Chapter 5

Rhunzel's POV

Halos lahat ng mga tao rito sa aming pamamahay ay nasasabik na para sa kasal mamaya. Handa na ang lahat, halos buong araw ay ginagawa nila ay ang mabinggang paghahanda.

Tumingala ako sa kisame saka rin ako tumayo. Kasal na mamaya, medyo kinakabahan ako. Makikita ko nanaman ang lalaking ayaw kong makita.

Bumuntong-hininga ako saka tumayo, tinitigan ko muna ang aking wedding gown. Medyo may kahabaan rin ito at hapit sa beywang.

I rubbed my eyes and I get the dress away from my couch. Naligo muna ako bago ko iyon sinuot. Napatitig pa ako sa salamin nang makita ko ang aking repleksyon na nakasuot ng puting gown.

Maganda rin naman siya.

Sinuklay ko muna ang aking buhok saka ko rin tinawag ang aking hairstylist and makeup artist. Dalawang bakla ang nag-aayos sa 'kin ngayon. Sila 'yong mga baklang kaibigan ng Mommy ko.

"O, ayan na, bongga!" Masayang sigaw nong makeup artist habang punapalakpak.

"Ikaw na ata ang pinakamagandang babae sa balat ng lupa" nakangising sabat ng hairstylist.

"Mother, hindi naman 'yang ingkanto eh. Diyosa 'yan" ika pa nong makeup artist. Mahina lamang akong natawa and I looked myself on the mirror.

Napangiti na lamang ako habang haplos-haplos ang aking nakataling buhok. Ang ganda, parang nag-iba ata ang repleksyon ko sa salamin.

"Anong masasabi mo sis?" Saad ng dalawa.

"Maganda" sagot ko rito. Mabilis namang nagpaalam ang dalawa dahil may pupuntahan pa raw sila.

Ako na lang mag-isa ang naiwan rito sa aking silid. Samot-sari ang nararamdaman ko ngayon. May halong kaba, takot, saya, sakit. Hindi ko alam kung bakit merong masakit, pero parang masakit lang talagang isipin na ikakasal ka na sa taong hindi mo mahal.

I heard loud knocks from the door kaya mabilis akong napatingin rito. "Hija, malapit nang magsimula ang kasal. You should be ready" rinig ko sa boses ng aking lola.

Napabuga naman ako ng hangin dala na rin ng aking matinding kaba. "I'll be there in a minute" sagot ko naman. Sinuot ko muna ang aking hikaw saka rin ako mabilis na lumabas ng aking silid.

Sumalubong sa akin ang aming mga kasambahay pati na rin ang aking mga magulang kasama ng aking lolo't lola.

"Malaki na talaga ang anak namin" bakas ang matinding saya boses ng aking ama. Wala akong ibang naggawa kung hinid ay ngumiti rito.

"Ang ganda naman ng apo ko. Manang-mana sa mga magulang" sabat ng aking MommyLa at hinaplos ang aking pisngi.

Nagsimula na kaming maglakad papalabas ng bahay at sumakay ng sasakyan patungong simbahan. Hindi rin nagkalaunan ay dumating kami. Nauna nang lumabas ang aking lolo't lola at nauna na rin itong pumasok sa loob ng simbahan, tanging ako na lang at ang aking mga magulang ang natitira. Tinutulungan nila akong makababa ng kotse.

"Pasok na po kayo, Ma" saad ko kay Mommy. Naiiyak naman itong ngumiti at hinalikan ang aking pisngi.

"Sige, malaki na talaga ang anak ko" unti-unti rin itong naglakad papasok sa loob ng simbahan. Hindi pa man bumukas ang pintuan naririnig ko na ang mga usap-usapan mula sa loob. Naririnig ko rin ang mga tilian.

Unti-unting bumukas ang pintuan kaya dahan-dahan akong pumasok roon. I walked down the aisle as the song goes with me. Walang makikitang expresyon sa mukha ko, pero medyo nahahalata 'yong lungkot.

Nagsimula na ring tumayo ang lahat ng mga tao at kinuhanan ako ng mga litrato. I can't feel anything.

Habang naglalakad ako panay kuha ng litrato ang mga tao. May ibang naiiyak habang nakatingin sa akin. Pagakarating ko sa harapan, nakita ko naman ang mga kaibigan ni Kajick, pati na rin si Sky na nakaupo habang katabi ang isang babae.

Hindi ko ito pinansin at dumeretso lang ako sa harap. I saw Kajick staring at me. Wala ring expresyon ang mukha nito. Hindi mo malalaman kung masaya ba ito o hindi. Pareho lang naman kami ng nararamdaman. Tutol ako sa kasal na 'to, pero wala akong magagawa. I guess I'm really destined to be married to this guy.

Hinawakan ko ang braso ni Kajick saka rin kami humarap sa pari. Nagsimula nang magsermon ang pari. Tahimik lang ako habang nakatingin sa pari.

I glanced at my side, seryoso lang rin ito. Hay, I know what you feel, Kajick. Just bare with it. After a month, I think we'll get a divorce. I know we can't love each other.

"I may now pronounce you, husband and wife" saad ng para. Unti-unti akong humarap kay Kajick, gano'n rin ang kanyang ginawa. We faced each other. Nagsimula na akong kabahan nang masalubong ko ang seryosong titig nito.

My knees are trembling, parang babagsak na ata ako. Hahalikan ko ba siya? Hahalikan niya ba ako? Are we really going to do this?

Sekreto akong bumuntong-hininga. Dahan-dahan itong humakbang papalapit sa akin without breaking the eye contact that we have.

Humakbang rin ako papalapit rito, ilang beses pa akong napalunok sa kaba na aking nararamdaman. I saw the people waiting for us to kiss.

Humkabang pa ito papalapit sa akin saka unti-unting linapit ang kanyang mukha sa akin. "This is not a big deal. I'll do this for the wedding" he whispered and he held my body against his. Nagsitilian naman ang mga tao, we're like making a show here.

Nagulat man ako but I keep staring at him. "I will kiss you, but that doesn't mean anything" hindi ako kumibo.

Linapat niya ang kanyang labi sa akin and he started kissing me. Unti-unti gumalaw ang labi nito na nakadikit sa akin. Hindi ako rumesponde at pinabayaan ko na lamang ito. "Kiss me" he whispered underneath his breath.

Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, I don't know if I will do as he said. This is my very first time kissing. Hindi rin ako marunong humalik. I don't know how to do that kissing scene.

"Kiss me" he whispered agin in my ears secretly. Nakaramdam naman ako ng pagtaas ng aking mga balahibo. He's voice was soft.

Nagsimula na rin akong gumalaw, narinig ko itong tumawa nang igalaw ko ang aking mga labi. He broke the kiss kaya I stayed on blank. Unti-unti itong lumayo sa akin at humarap sa maraming tao.

Nagsipalakpakan ang mga tao kaya peke akong ngumiti rito. What just happened?

"Strawberry" bulong nito bago lumapit sa kanyang mga kaibigan. Hindi ako nakakibo at nanigas na lamang ako sa aking kinatatayuan. Ano raw? What did he just say? Strawberry?

Napasulyap na lamang ako kay Vincenzo, nakita ko itong kinikilig hababg nakatingin kay Sky. Alam kong hindi niya mapapansin 'yong babae na katabi nito. Hindi kasi iyon nagsasalita.

Pagkatapos ng kasalan ay pumanhik na kami sa reception area. Halos lahat ng mga taong nasasalubong namin ay nagsipalakpakan. Todo ngingit lang ako kahit naiilang na ako kay Kajick na kanina pa nakahawak sa aking kamay.

We went on our place. Umupo kami sa harapan, katabi ko ngayon si Vince saka si Kajick. "Shokla, ang cute niyo" napangiwi naman ako.

"Congratulations!" Sabay-sabay kaming napalingon sa nagsasalita. Walang bahid na expresyon ang mukha ni Kajick samantalang ako nama'y nilalaro ang aking mga daliri.

"Thanks" sagot ko. Napansin kong tumayo si Kajick kaya tumingala ako saka ko rin ito sinundan ng tingin. He went to his friends.

"Shokla! Si baby Sky!" Tili nito kaya mabilis ko itong siniko dahilan nang natahimik ito. Halos namumula na ang buong mukha ni Bakla nang makita niya si Sky.

Tsh...

"Sino 'yang babae?" Sinulyapan ko ang gawi nina Kajick. Nakita ko nanaman 'yong babaeng kasama ni Sky. Ang ganda niya.

"His girlfriend, I think" sagot ko. Dumaan naman 'yong waiter na may dalang champagne kaya kinuha ko ito.

Napansin kong natahimik ang bakla. Sinulyapan ko ito habang sumisimsim sa champagne. Nanlaki ang mga mata nito at nalaglag pa ang panga nito.

Napatingin ito sa kanyang sarili saka bumaling sa babae. "Close your mouth, baka papasukan pa 'yan ng langaw" ika ko.

Hindi nito inalis ang kanyang tingin sa babae kaya napatingin na lamang ako rito. She was talking to Kajick. Nakaramdam naman ako ng kung ano. Bakit ba ang ganda niya? Dumagdag pa ang suot nitong kulay pink na damit. Hindi man ito gaano katangkaran, pero maganda pa rin siya. Kaedad ko lang ata, I think our age was the same.

"Shokla" napatingin ako kay bakla nang kakalabitin niya ako. Binaling-baling nito ang kanyang tingin sa kanyang sarili at tsaka doon sa babae. I think he was comparing himself to a girl.

"What?" Napasimangot naman ito

"Bakit ang ganda niya? Wala na ata akong laban, shokla. Bet ko siya, te" saad nito at hinawakan ang kanyang baba. Parang may iniisip pa ito habang nakatingin sa gawi nina Sky. "Sayang 'yong suot ko. Tse! Maganda pa rin ako" he hissed and he flipped again his imaginary hair.

"Don't be so competent. She's a girl and your a boy. See the difference" umiling-iling naman ito. This gay is annoying me.

"Basta, maganda pa rin ako sa babaeng 'yan. Akin lang si Sky!" Mabilis kong tinakpan ang bunganga nito nang medyo tumaas ang kanyang boses. Mabuti na lang at hindi iyon napansin ng mga tao.

"You're too loud. Stop it, okay? Talo ka na. Maganda siya, babae siya, sexy siya, maputi siya, makinis ang balat niya" mariin kong saad rito at sinulyapan ang babae. Nakatingin ito sa gawi namin kaya nauna na akong umiwas ng tingin. "She's staring at us" mahina kong dagdag.

"Oo nga, ang ganda ng mukha niya" saad nito kaya mabilis kong pinalo ang kanyang kandungan.

"Huwag mo nga siyang tingnan, baka kung ano pa ang sasabihin niyan" inis kong suway rito.

Nilibot ko muna ang aking tingin sa buong paligid. Nagsayawan ang mga tao at 'yong iba naman nag-uusap habang kumakain. Dahan-dahan naman akong tumayo. "Aalis muna ako" saad ko at inubos ang laman ng aking baso.

"Shokla, saan ka pupunta?" Tanong nito.

"Manghoholdap, sama ka?" Pagbibiro ko pero sumeryoso ang mukha nito kaya iniwan ko na ito. Hehe, baka magagalit nanaman ang baklang iyon.

Pumunta muna ako sa mesa na may maraming pagkain, kumuha ako ng cupcakes at apat na strawberries.

"Strawberry"

Mabilis akong napailing nang maalala ko ang sinabi ni Kajick. Huwag na nga lang.

I put it back saka ko ito pinalitan ng marshmallow. Tinapat ko ito sa chocolate fountain and and the marshmallow was covered with chocolate. Mabilis akong bumalik sa aming pwesto habang dala-dala ang pagkain. Binigay ko naman kay Vince 'yong dalawang marshmallow.

"For you" nakangiti kong saad.

Tinanggap niya ito and he stared at me. "Walang strawberry?" I sighed. Strawberry, I really hate you, strawberry.

"Meron naman, should I get you one?" I politely asked kahit na naiinis ako.

"Pwede?" Tumango ako and I went back to the fountain. Kumuha ako ng dalawang strawberry at linagyan ko ito ng chocolate.

"Here" ika ko. He accepted it with a smile on his face.

Nagsimula na kaming kumain. Uminom naman ako ng wine. I'm feeling dizzy. Kanina pa ako umiinom ng wine. I think this is my fifth attempt.

"Lasing ka na, ah?" Tanong ng bakla. Ngumisi lamang ako. I hardly cannot concentrate. Ramdam ko 'yong pakiramdam na nasusuka. Naduduwal na ako. I'm not a fan of drinking, ni wine hindi ako umiinom. I only drink softdrinks and juice or hindi kaya'y shakes.

"Naduduwal na ako, bakla" saad ko.

"Hoy, babae! Ipapalaba ko talaga sa 'yo 'tong damit ko 'pag duduwalan mo 'to" natataranta nitong sigaw kaya napatingin sa amin ang ibang mga tao. Mabuti na lang at busy 'yong iba sa pag-uusap at pagsasayaw.

"Joke lang bakla. Joki lang 'yon" sagot ko rito at bumuntong-hininga. "Halika, sayaw tayo" hinila ko naman si bakla patungo sa dance floor, siguro dala na rin ito ng kalasingan ko.

"Woah!" Sigaw ko habang sumasayaw. Si Vince nama'y parang nakikipag showdown pa.

"Yeah, uh-huh" saad ni bakla habang gumewang-gewang. Kumikembot-kembot pa ito. "Yow! Twerk-Twerk!" Sigaw ni bakla at nagtwerk-twerk sa harapan ng babae kaya huminto ako sa aking pagsasayaw saka ko rin ito linapitan.

"Go bakla!" Sigaw ko habang sumasabay sa malakas na tugtug. "Yohoo!" Nakaramdam ako ng hilo ngunit nagpatuloy lang ako sa aking pagsasayaw.

- - - -

Nagising ako nang maramdaman kong sumasakit ang aking ulo. Aish, ano ba kasing nangyari kagabi? Dahan-dahan akong gumalaw at yinakap ang unan na nasa 'king tabi.

Unan?!...

Bakit parang ang laki naman ata ng unan ko? Nandito sa silid ko si bakla? Siya 'tong unan ko? Kaya pala malaki.

Teka, si bakla nga ba 'to?I open my one eye saka ko kinapa ang buong katawan nito. Natigilan naman ako nang marinig ko itong umungol nang may nahawakan akong parte ng katawan nito.

Ano 'yon? Boses ba 'yon ni Bakla? Nawala ata ang sakit ng ulo ko.

Hinawakan ko 'yon ulit. Malaki? Ano 'tong malaki?

Nagpatuloy lang ako sa aking pagkapa. Medyo may katigasan rin ito kaya hindi ko masabi kung ano iyon. Ano nga ba 'to?

Mahaba? Malaki? Matigas?

Pinisil ko ito kaya narinig ko nanaman itong napaungol. Umungol si bakla? Wahahaha!

Bakit ang tigas? Ano 'to? Ano nga bang malaki sa lalaki? Ano nga bang mahaba sa lalaki? Ano nga bang matigas sa lalaki?

Iminulat ko pa ang isa kong mata. Napansin ko itong gumalaw. Hindi ko masyadong makita ang mukha nito, dahil natatabunan ito ng kumot. Bakit nandito sa silid ko si bakla?

Teka, hindi ko 'to silid, ah? Hindi naman ako mahilig sa kulay blue. Kaninong kuwarto ba 'to?

Maraming katanungan ang aking isipan na hindi ko masagot. Lalo na 'yong katabi kong bakla. Ang ganda pala talaga ng boses ni bakla kapag umungol. Hmm, paano kaya kapag nagiging lalaki siya?

Pinisil ko nanaman ito kaya laking gulat ko na lamang nang napabalingkawas ito ng bangon at masama akong tiningnan. Nalaglag ang panga ko sa aking nakita. Jusmiyo marimar, ano ba 'tong pinasok ko?

Tumigil sa pagproseso ang aking isipan sa gulat na aking nasaksihan. Ayaw ko pang mamatay.

"What the hell, woman!" Malakas nitong sigaw sa umaga. He has a messy hair dahil na rin sa kakagising niya pa lang.

"S-sorry, hindi ko naman k-kasi alam n-na kung a-ano 'yon" nauutal kong sagot rito at yumuko.

Wala akong mukhang maipapakita sa kanya. I'm really embarassed, si Kajick pala 'yong katabi ko. Akal ko kung sino.

"Aish, ganyan ka ba talaga sa tuwing natutulog 'yong tao? You keep on touching them down there?!" Inis nitong tanong.

"Aba, malay ko ba kung ano iyon. Isa pa, bakit nga ba ako nandito? Kaninong kuwarto ba 'to?" I changed the topic directly.

"This is my room, now get the hell out of here" asik nito at bumalik sa kanyang pagkakahiga.

"Eh, bakit ba kasi ako nandito?"

"Tss, stop asking. Get out" mariin nitong utos saka rin niya ako tinalikuran. Napakamot-kamot na lamang ako sa aking ulo. Ano ba kasi 'yong mahaba na matigas? Tapos tumatayo pa.

"Ano pala 'yon?" I asked him without any hesitation. I'am just curious.

"Anong 'yon?" Tanong pa nito.

"Iyong hinawakan ko, 'yong mahaba... Hmm, matigas at malaki? Is it some kind of vegetables? Are you vegetarian?" Tanong dahipan nang mapabangon ito ulit at namumula pa ito g nakatingin sa akin. "What? I'm just asking?" He smirked and he lean on the headboard.

"Are you really that innocent? Have you tried kissing someone or making love with someone? Have you tried having a boyfriend whom you can make love with?" Umiling-iling naman ako sa mga tanong nito.

I never had a boyfriend. But a husband, instead.

"I doubt, I can't tell you that. Please leave" he answered without fading the smirk on his lips.

Padabog na lamang akong tumayo saka lumabas sa silid. Nasalubong ko naman si Mrs. Eigenmann. Nakakahiya ka Rhunzel! Ano pa ba ang mukhang ipapakita ko sa kanya?

"Magandang umaga po" I greeted when our eyes met. Malawak itong ngumiti sa akin at nagulat na lamang ako sa kasunod nitong ginawa.

Walang pag-aalinlangan niya akong yinakap and she kissed my forehead. "Good Morning, hija. Breakfast is ready. You're going to Germany tomorrow for your honeymoon" natigilan naman ako.

Honeymoon? Kailangan pa ba 'yon? I don't know anything about being a wife.

"Honeymoon? I don't think we need that" ika ko at agad na naglakad patungo sa dinning hall.

Nakita ko ang aking lolo't lola pati na rin sina Mommy na kausap ang pamilyang Eigenmann. Why are we here in this mansion?

"Magandang umaga" bati ko sa lahat dahilan nang mapatingin ito sa akin.

"Good morning, may nangyari na ba?" Napakunot ang aking noo sa tanong ni Mr. Eigenmann. Tinapik naman ni Mrs. Eivy ang balikat ng asawa. "Oh, right. Bukas pa pala ang honeymoon" saad nito at mahinang tumawa.

"Maupo ka na, hija" tumango ako at hinila ang upuan.

"Maraming salamat po, Mrs. Eivy" ani ko rito at mabilis na umupo.

"No! Call me Mommy Vi and Mommy Ei, call him Daddy Zari" ngumiti ako at kumuha ng pagkain. Lumapit naman ang mga kasambahay sa akin.

"Ano po 'yong gusto niyong inumin, ma'am?"

"Just water" naglaho na rin ito sa aking harapan.

Tumikhim ako at nagsimula nang kumain. Tanging tunog ng kubyertos lamang ang aking narinig pati na rin ang usapan nina Mommy. I stayed quietly.

"Good Morning"

Rinig ko ng isang malalim na boses. Naramdaman kong lumakas ang kabog ng aking dibdib. Hindi ako lumingon rito, nanatili lang akong kumakain. Nahihiya akong lingunin ito.

"Good Morning, hijo" ani pa nito. I can see him on my vision na sinusuot ang kanyang t-shirt.

Napapikit na lamang ako kasabay ng aking pag-iling nang maalala ko ang nangyari kanina.

"Okay ka lang ba, hija?" Tanong ng isang boses kaya binuka ko ang aking mga mata saka tumango.

"Okay" sagot ko at hindi sinulyapan si Kajick.

Yinakap ko pa siya, akala ko kasi unan eh. Hindi ako na-inform na sa silid niya pala ako babagsak.

"You good?" Sinulyapan ko si Kajick nang magsalita ito. Humila ito ng upuan at tumabi sa akin Kinakabahan nanaman ako. Why am I feeling this thing?

"Y-yeah" sagot ko at yumuko. Jusmiyo.

"Oh, you're getting along? How wonderful. Gusto kong parati lang kayong ganyan. As I said nga, hijo. You will love her" saad ni Daddy Zari. Sinulyapan ko ang anak nitong babae. Parating nakangiti lang ito sa akin.

"Dad, I think you should tell my little bro about their honeymoon" sabat ng ate ni Kajick.

Narinig ko ang mahinang mura ni Kajick ngunit hindi ko ito binigyan ng pansin. "Right, anak, you'll be leaving tomorrow to Germany for your honeymoon" ngumiti naman ang anak. Halata sa ngiti nito na napipilitan lang ito.

"I think I would love that" saad ng anak kaya hindi ko napigilang ang sariling lingunin ito.

"Mom, isasama ko na lang si Vince. Para naman may makausap ako" saad ko sa aking mga magulang.

"Sure, that would be good, hija. Isasama ko na rin itong anak long si Kajhaine. We already booked your hotel room" ngumiti ako saka tumango.

"Mom, pwede naman pong maiwan na lamang ako" sabat ng kapatid ni Kajick.

"Why? You'll be having a date with Wren?" Palihim akong nagulat.

Oh My Goodness, boyfriend niya pala si Wren? Type pa naman 'yon ni Baklang Venice.

"No, hindi naman sa gano'n. I don't feel like having a flight" sagot nito at sinubo ang kanina. Ngumuya-nguya naman ito.

Bumuntong-hininga ang magulang nito. "Fine, spend your time with your boyfriend since malapit na ang anniversary niyo" nakangising tumango ang dalaga.

Bumaling ang tingin ni Mommy Vi sa amin nina Kajick. "The both of you, make sure na pagbalik niyo rito may maibigay na kayo sa amin" saad nito. Gusto niya ng regalo? Sure, I can give her that.

"What kind of gifts?" Tanong ng anak.

"Yeah, it's not actually a gift. But you can consider it as one" sabay na napakunot ang aming mga noo ni Kajick.

Nagkatinginan muna kami bago binalingan ng tingin ang magulang. Nakangisi rin sina MommyLa na parang alam nito ang hihingin ni Mommy Vi.

"What do you want, mom?" Iritang tanong ng anak.

"Hindi ko lang ito kahilingan, hiling rin ito ng mga magulang ni Rhunzel" sinulyapan ko sina Mommy. Parang mga timang eh.

"What?"

"We want a dozen of grandchildren" masaya nitong saad.

"ANO?!/WHAT?!"