webnovel

Living Light

I dare came to risk and exist as no one but a single light.

Kuryuza_WN · Fantasy
Not enough ratings
4 Chs

The Fam

Bumalik ako sa hospital hoping na hindi pa nakakaalis sina Syle at ang lola niya, but I guess I was too late when I found the ward empty.

Nagtungo ako agad sa bahay ng tita ni Syle where he currently live. Hindi pa sila nakakauwi kaya pumunta ako sa silid ni Syle and tried to grab some of his things. Pero walang epek. Akala ko kasi lahat ng bagay na pagmamay-ari ni Syle ay nahahawakan ko rin.

I tried to lay in the bed pero tumatagos lang ang katawan ko dito. So I am bound to be floating only. HAist.

Hinintay ko nalang is Syle sa silid niya. I did not even move at hindi inaalis ang tingin sa pintuan.

It was not bad to wait kung alam mong darating ang hinihintay mo, so I don't feel bad at all.

I smiled and become to excited to face the mirror with the smiley face.

At the end, I moved and face the mirror.

I suddenly burst out of laughter ng makita ko ang katawan ko at pagmumukha ko. Of all the faces bakit isang magandang nilalang ang napili ng Almighty which I do believe na siya ang nagbigay ng hitsura ko.

Hahahaha, I tried a lot of make-faces and I found myself being foolish.

I opened my mouth as wide as I can, I pouted, I grin and hahaha..

This is so much fun.

I stop ng pumasok si Syle habang naka-wheel chair. Bakit ba kasi ayaw niyang naaalalayan, ito ang nakakainis kay Syle eh, kahit may mga taong gustong tumulong sa kaniya, ayaw niya dahil pakiramdam niya kinaawaan siya and that is what he hates the most; the feeling of being weak because of the actions done by others. They made him feel so weak and vulnerable, and he does not want that. He does not want those pitiful faces because what he is looking for is challenge, challenges that would make him strong, stronger enough to fully recover.

PEro, kainis lang hindi naman ibig sabihin na lahat ng gustong tumulong sa kaniya ay kinaawaan siya. What if some of those people only want to help him, help him to become healthy and strong diba?

Like his lola, Lola G short for Gabriela does not only feel pity for Syle but also she is very tough person who wants to help his grandson to become tough too. And in order to do that, she will help him. PEro ang nakakainis , Syle refuse too.. Kainis ang pride niya no?

So I revised that personality of his I had written above. He is not that optimistic. Tsk.

I cross my arms in front of him, making sure I covered my t*ts. And as usual he cannot see me so, he just passed through more like tumagos lang. He lay down his bed .

"Syle?", I whispered.

He opened his eyes. And everytime I do that he opens it so its not shocking. At first yes, dahil ang alam ko naririnig niya ako, and until today I still believe he can hear me.

Hindi siya nagsalita, blank face lang as usual.

"Im glad your fine. And please recover, marami ka pa kasing hahabulin na assignments para makapasok ka sa Senior High eh. And one of the best school is yung pinapasukan ngayon ng kapatid mo. Wala namang problema sa tuition since pasok ka sa ilang tatanggap ng scholarship. Im so proud of that, Yieey!!", I said.

He turn his back at me like he really heard me.

"Syle, you should make up to your brother, maybe he would also like that. Your mom also, alam mo baka masaya yun dahil tapos na ang mga dalaw mo sa hospital everyday", I continued. But he give me a sigh.

He still did not respond, which is what im waiting for to confirm he really is listening to me.

"Syle, alam kung naririnig mo ako and I know that you assume I am your guardian angel. Pero, ang totoo niyan hindi ko alam kung ano talaga ako at nandito sa tabi mo hanggang ngayon, maybe lets just consider n aim your guardian angel talaga pero kasi wala akong nagagawa. Hindi nga kita magawang mahawakan man lang. I just follow you around and the least that I can do for you was to know the people around you if they are good or bad and give you a support to make a such decisions, pero sana kung naririnig mo talaga ako na inaasume kung oo. Pls take these advice, I really mean it. Kailangan mo ng harapin ang kapatid mo, hindi mo naman siya makikilala kung masama siya o hindi kung hindi mo man lang kausapin", I continued. He still did not respond while his back is facing me right now.

"Anyways, masayang masayang masaya ako at maaring hindi ka na muli bumisita sa hospital. But I hope you'll be happier if you go and visit your father sometimes. He needs you, maybe you're the one who could really help him. And you know how much he loves you before he had that disorder.", I said.

"Do I really need to that?,"

And in the very first moment, where everything had blacked out. The only surprise that made me lose my senses and gone at instant.

-------------------------

THIRD PERSON'S POV

-------------------------

Lumingon si Syle sa babaeng nagsasalita but he find out a real girl behind him. Ang babaeng palaging kumakausap sa kaniya na hindi niya makita noon pa. He found her laying down the floor with closed eyes. He was stooped at the moment when he realize that the girl is wearing nothing at all, he pulled the sheets and cover it to her.

Nahirapan siyang tumayo dahil minsan lang niyang gamitin ang kaniyang paa para tumayo o lumakad. He was always been stuck at the wheel chair for years dahil hindi pa nafully recover ang kaniyang boto dahil sa dalawagsurgical implants sa kaniyang mga boto, na nangangailangan ng panahon at mahabang panahon upang magamit ng permanente.

He should be walking right now pero dahil nahulog siya sa hagdan and broke his leg, kailangan niyang ng another surgery para lagyan ng steel supporter ang kaliwang binti niya.

Hindi niya kayang buhatin ang babae dahil sa kondisyon niya kaya buong ingat niyang nilagyan ng damit ang babae. Hindi niya maipagkakaila ang nararamdaman niya tuwing nasasagi niya ang balat nito. Takot...

Hindi niya alam kung patay na ba ang babae o hindi dahil sa lamig ng katawan nito. He was thinking of calling his lola to cloth the girl pero ayaw niyang may ibang masabi ang ang kaniyang mga tiyuhin at baka tuluyan siyang pagkamuhian. At bilang isang lalaki, hindi magandang balita na sabihing may babaeng nakahubad ang nasa kuwarto niya sa gabi pa man.

He was having a hard time to walk pero buong ingat niyang pumunta sa baba upang kunin ang thermometer. He already check the pulse of the girl and there's no beat at atll at parang tumataas na ang temperature nito. Hindi siya sigurado pero gusto niyang malalaman kung may sakit ba ang dalaga kung bakit siya nahimatay.

Kahit kinakabahan, alam ni Syle na nakaramdam siya g kasiyahan ng makita ang babae. The girl na napagkamalan niyang guardian angel niya noong bata pa siya dahil palagi siyang binabalaan nito tuwing may gagawin siya o pupuntahan. In the other hand, it was another secret na hindi alam ng babae, na lahat ng kaniyang sinasabi ay naririnig at pinapakinggan ni Syle.

"Oh Apo?", Kinabahan ang binata ng makasalubong ang lola sa kusina.

"La, asan po ba ang thermometer?", Saad ni Syle, trying to be as usual para hindi siya mahalata.

"Okay ka lang ba apo?", The lola said and tried to reach her grandson's forehead, pero umiwas ang binata.

"Okay lang po ako, Sabi kasi ni Sir James kailangan kong pag-aralan ang tungkol sa mga basic instruments ng first aid. At naisip ko po na, hindi lang mga gauges, at betadine at ibang laman ng first aid kit ang kinakailangan sa first aiding"..

"Kaya po... Kundi po, ang thermometer rin lalo na pag may nagkasakit sa pamilya, di po ba?", He explained kahit na halatang nagsisinungaling siya.