Webnovel / Teen / CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!

Chixemo · Teen

Not enough ratings

303 Chs

Chapter 73: Badtrip

Bumaba akong busangot ang mukha. Bwiset!.. Bakit ko nga ba nakalimutang sabado pala ngayon?.. Kakaisip ko sa sulat kagabi, nakaligtaan ko kung anong araw ngayon. Suskupo!..

Dumaan akong sala na malinis na. Maayos ang mga unan na dating magulo tuwing umaga, pagkababa ko palang. Nga pala. today is Saturday. And the rule of our house is mandatory general cleaning. Lahat ng parte, sala, kusina. Lahat ng kwarto, library ni Papa. Yung deck. Sa garden, sa parking. Lahat ng sulok dapat malinis at maayos. Walang bahid ng kahit anong alikabok o basura.

"Good morning.." bumungad sakin si Joyce na abalang naghuhugas ng mga pinggan sa sink. My goodness!. Nakakahiya..

"Joyce?.My goodness!. Bakit ikaw gumagawa nyan?.. si Mama?.."

"Hehe..ayos lang to. Sanay naman ako sa mga gawaing bahay samin.. Si tita pala, lumabas. Ang sabi maggrogrocery lang daw sya. Balik din daw agad bago magtanghalian.."

Tinulungan ko na syang magbanlaw ng mga kutsara at tinidor. Habang nagsasabon sya, ako naman ang tagabanlaw.

"Hinayaan mo na lang sana dyan.. suskupo Joyce.."

"Anu ka ba?.. Nakakahiya naman kung uupo nalang ako dito tapos maghihintay lang ng pagkain..ng walang ginagawa man lang.."

"Kahit na.." pilit ko saking prinsipyo. Pero iba naman yung kanya. "Sanay ako sa bahay at nasanay naman ako sa bahay nila Demise.. Kaya okay lang to. Wala namang magawa kaya mas mabuting tumulong nalang ako."

"Sige na nga. hahaha.." tawa ko. Naawa naman ako bigla sa kanya. Naghiwalay parents nya tapos ganun pa nangyari sakanya. Ngayon ko lang narealize na sobrang swerte ko pala talaga. Meron akong mga bagay na wala sa iba. Kumpleto at masayang pamilya. May bahay at kumakain ng tatlong beses sa isang araw. Malaking pasalamat ko dun.

"Ma!.." umalingawngaw ang boses ni Kuya Lance. Nang walang marinig na sagot ni Mama, pumasok ito ng kusina. Nagpupunas na kami ng pinggan.

"Si Mama?.." tanong nya sakin habang binubuksan ang ref sa gilid ko.

"Pumunta raw naggrocery.."

"Anong oras raw uuwi?.." Anya. Hawak na ang tatlong bote ng Gatorade tapos binuksan ang isa saka nilagok.

"Bago raw magtanghalian.. Bakit saan ka pupunta?.." nakashorts kasi ito, suot pa ang sapatos na itim. Tsaka sando.

"Basketball sana.. "

Sumigla ako ng marinig ang sinabi nya.

"Pwedeng sumama?.."

"Hindi pwede.."

"Sige na kuya.. Manonood lang naman kami.." sinundan ko sya hanggang sa garahe ng sasakyan. Nilagay nito ang mga gamit sa likod ng sasakyan bago ako hinarap.

"Sinong papanoorin mo dun?.." nakapamaywang na sya.

"Sino pa ba?.. Malamang ikaw. Kuya naman.. please. Sige na. Boring dito.." Maraming buntong hininga muna ang pinakawalan nya bago tumango.

"Pero, walang aalis sa tabi ko. Malinaw?.." agap nyang sabi. Lumaki ang ngiti saking labi

"Opo.." kulang nalang tumalon ako sa tuwa. Yes!.. Makikita ko sya mamaya.. Suskupo Bamby!.. Calm down!. Baka magbago pa isip nya.

"Magpalit ka na. Pakibilisan." tinakbo ko na agad ang pagitan ng garahe at ng aking silid. Dinig ko pang sumigaw ito ng. "Wag ang damit na sexy Bamby!!.."

I know!.. Di ko na sinabi pa ang nasa aking isip.

Pero bago ako tuluyang nagpalit. "Joyce, sama tayo kay Kuya Lance.. Palit ka na. Dali.."

Hinalughog ko ang pajamang itim at puting damit. Saka inipit ang magulong buhok. Nagwisik ng kaunting pabango saka tuluyang lumabas.

Agad kaming sumakay sa sasakyang umaandar na. Sa harap ako tas sa likod naman si Joyce.

"Sinong kasama mong magbasket Kuya?.." tanong ko ng nakalabas na kami ng subdi.

"Ang tropa.. Kasama si Jaden. Kaya dapat sa tabi lang kita Bamby.."

"Kuya naman. Paano ka maglalaro kung lagi mo akong katabi?.." biro ko pero sineryoso nya ng matinde. Bakla talaga!..

"Kaya ka ba sumama para makita sya?.."

"Hindi. Hindi no..." walang hiya. Nautal pa ako.

"Hindi mo ako maloloko little Bamblebie.. makita ko lang na lapitan ka nya. Basag mukha nya.." Damn!.. Suskupo!..

PREV INDEX Next