webnovel

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!

Chixemo · Teen
Not enough ratings
303 Chs

Chapter 45: Asar

Sinarado ko ang gate pagkapasok. Tumayo sa likod nito. Humugot ng malalim na hininga. Nawalan kasi ako kanina ng hangin. Grabe!. Di ko kinaya yun. As in talaga?!. My goodness!. Anong itsura ko kanina?. Damn!. Lihim akong tumili sa gilid at tumalon talon. Para mabuhayan ang dugo kong pinatay ng kilig. O gosh!.. Ang init!.. Air please!.. Pinaypayan ko ang sariling mukha gamit ang dalawa Kong kamay. Makalanghap lang ng hangin kahit konti.

"Ehen!.." oh shit!.. Napatili ako sa taong biglang sumulpot. Si Kuya Mark. Nakatayo sa tabi ng poste. Nakasandal sya dun. Sa likod ang kanyang mga kamay. Magkakrus ang mga binti. Nagtatanong ang kanyang mga mata. Nakakahiya Bamby!...

"Kuya naman!. Anong ginagawa mo dyan?.."

"Ikaw, anong ginagawa mo dyan?.." lumapit ito't sinita ako mula ulo hanggang paa.

Taranta naman akong naglakad palayo sa kanya. Dumiretso sa garden na may ilaw na. Maingay na dumadaloy ang tubig sa maliit na falls na nakakunekta sa isang fish pond. Mga pet nya.

"O?. Saan ka naman pupunta?. Nagtatanong lang naman ako ah?.."

Umupo ako sa tabi ng pond. Pinapanood ang mga isdang abala sa paglalangoy.

"Anong pinag-usapan nyo kanina ni Jaden?.." usisa nya.

"Wala.." mabilis pa sa alas kwarto ang pagtanggi ko.

"Talaga?. E ano yung nakita ko kanina sa labas?.." oh damn!.. Take a deep breathe and chill Bamby. Baka malaman nya yang sikreto mo.

"Ah. Wala lang yun kuya.."

"Really?.." ayaw pang maniwala. Juicekupo!. Nadale na.

"Hmmmm..." ito lang ang nasabi ko dahil kabadong kabado na talaga ako. Nanunuot sa lalamunan.

"Pero hindi yun ang nakikita ko.. May hindi ba ako alam ha?.."

Kung si Kuya Lance, mabilis mahulaan ang lahat sakin. Sya naman yung taong mahilig basahin ang bawat kilos ko. Kaya Wala talaga akong takas ngayon kundi magpaliwanag.

"Wala lang yun Kuya.." paliwanag ko pa rin. Pero hindi na sya umimik. Ibig sabihin, hindi na sya kumbinsido sa paglilihim ko sa kanya.

Nagpakawala ako ng mabigat na hininga. Bago nagsalita. "Okay.." pinutol ko ang akmang sasabihin. Damn!. Ayoko ng ganito Kuya. Nahihiya ako.

"What's that okay for?." Anya. Tumayo ako at humarap dito.. Bahala na nga.

"Kuya naman e..'" Di ko kaya bes. Pikit Ang aking mata. Ayaw ipakita sa kanya.

"Hmmmm.. wag mo ng sabihin. Alam ko na kapatid.." ngumisi sya sakin ng dumilat ako. Yung mukha ko, hindi na maipinta. Sobrang pula na. Damn it!..

"Kahit hindi mo pa sabihin sakin. Yang mga galaw mo at yang mata mo. Ang nagsasabing gusto mo sya.. Tama ba ako?.." ako'y natulala sa kanyang mukha. Am I too obvious?. Hell shit!..

"Ahahahaha... I knew it!.." hagalpak pa nya. Tinakpan ko ang mukha sa kanyang tawa. Pinapahiya nya ako e. Kuya naman.

"Kuya, stop please. It's embarrassing.."

"Ahahahaha!..." hanggang pagpasok ng bahay tumatawa pa rin sya.

Dumiretso ako sa tabi ni Ace na tumingin pa sakin nang tumabi sa kanya. Nanonod na sila ng tv. Silang dalawa ni Kuya Lance.

"Umalis na sya?.." bulong nya. Nasa tv na ang mata ko. Horror pa. Kaya yung unan na nasa tabi ko, kinuha ko at pinatong sa binti. Pantakip na rin ng mata kapag lumabas yung multo.

"Kanina pa.."

"E bat ang tagal nyong pumasok?.."

"Wala. Nagkwentuhan pa kasi kami ni Kuya.." Di na sya mulling nagtanong pa. Mukhang nakuntento sa naging sagot ko.

Ang hindi mawala sa isip ko kanina pa. Ay yung sinabi ni Jaden kanina. Na, sya raw ang nagpakaba sakin. Ano kayang ibig sabihin nya dun?. Ang weird!..