Chapter 2: Good news

Kinaumagahan. Back to normal na ang schedule ko. Dati kasi, pumapasok ako pero diretso na ng field upang magpraktris. Ngayon, papasok na ako ng room. Graduating na rin ako ng high school. At kailangan kong maghabol ng grades. Exempted naman kami sa ibang subject pero hindi lagi sa major subjects.

"Hup!. pre. Long time no see.. hahaha.." sinalubong ako ng akbay ni Bryle. Ginulo pa ang buhok ko. Yumuko lang ako para iwasan sya. Bahagya nya pa akong tinulak. Gago!. Buti di ako nadapa.

"Mas lalo kang gumwapo pre. Anong sabon mo?. hahaha.." sutil rin ni Billy nung pumasok ng room hawak ang dustpan at walis. Sabay silang nagtawanan kasama nina Ryan at Bryle. Nag-apiran pa. Inilingan ko lang ang mga pang-aasar nila.

Isa rin naman yan sa mga hindi ko nakita noong nasa praktis. Kaya wag ko nalang patulan. Iniwan ko silang nagtatawanan.

"Pre, narinig mo na ba yung balita?.." dinig kong tanong bigla ni Billy. Kumukuha ako ng panglinis sa gilid. Tabi ng book shelves.

"Di nya pa alam yan pre.. laging wala eh. haha.." si Ryan ang sumagot sa tanong ni Billy.

"Oo pala. Matagal kang nawala. Haha.. Kaya ba di ka makasagot?.." patuloy nilang pangsusutil.

Di ko sila sinagot. Bahala sila dyan. Lumabas ako at pumunta sa gym. Doon daw ang area namin ngayon.

"Malamang. Mga abnoy kayo.." bulong ko saking sarili. Hinabol pa rin nila ako hanggang gym. At, ako pa rin ang pinag-uusapan nila. Namiss talaga nila akong asarin. Mga abnoy!.

"Huy Jaden, ayaw mo bang malaman ang balita?.." tinapik pa ako ni Bryle.

"Saka na. Naglilinis pa ako eh.." sambit ko habang winawalis ang alikabok.

"Ang kj neto. Ngayon ka na nga lang bumalik ulit eh.." reklamo pa nya.

"Eh ano bang meron sa balita at kanina pa kayo hindi mapakali?.." nagdesisyon na akong tanungin para manahimik na rin sya. Ang kulet eh. Daig pa babae.

Hindi nya ako sinagot. Imbes, tinawag pa nya ang buong barkada para pagkumpulin.

Anong meron?..

Nagtataka na ako sa kinikilos nila. Ganun ba katagal akong nawala para di ko na malaman ang nangyayari sa loob ng room?. Ang weird.

"Ano bang balita ang sinasabi nyo?.." talagang pinalibutan pa ako ng mga gago.

"Malapit nang bumalik sina Lance.." si Bryle ang unang nagsalita.

Hindi na ako nagulat sa balitang yun. Umalis sila noon. Malamang, babalik na sila ngayon. Tsk.

At, oo.

Malapit na. Akala ko di na sila uuwi dito. Been four years. Ang bilis ng panahon.

"Hindi ka ba excited?.." si Billy naman ngayon ang umagaw ng walis ko at binigay kay Ryan. Tapos inakbayan ako. Isa pa to. Ang sarap sikmurahin.

"Bat naman ako maeexcite?.." Wala sa sarili kong himig. Siko ko dito saka inayos ang buhok na ginulo ni Bryle kanina.

Natahimik ang dating maingay na kumpulan.

"Talaga?. Hindi ka excited?.. ayaw mo bang malaman kung sinong kasama nyang uuwi ng Pinas?.." Isa sa mga barkada ko. Kian Lim.

Nagkibit balikat lang ako. Gusto. Syempre ako pa. Gusto kong malaman kung sinong kasama nya pero baka mas lalo lang nila akong asarin. Alam mo na kapag barkada. Asaran. Kulitan. At, hilig nila ang mantrip. Isa ako sa mga hilig nilang pagtripan. Pagdating sakin. Lahat alam nila. Ultimo sa mga babaeng nagpapakita ng motibo sakin. Alam nila. Sila pa mismo ang gumagawa ng paraan para makilala ko ang babaeng gusto ako. Mga timang. Di ko na nga pinapansin. Mas lalo nilang nilalapit sakin. Sagad sa buto ang kakulitan nila. Grabe!.

"Wag mo ng alamin Kian. Alam naman natin na pagdating sa babaeng gustong gusto nya. Nagiging torpe yan.. hahahaha.." nagtawanan ang grupo sa sinabi ni Ryan.

"Mga gago!.." iling ko sa kanilang lahat.

Di rin lingid sa kaalaman nila ang nararamdaman ko para kay Bamby. Pinagtutulakan pa nga nila ako minsan. Kaso lang, tama sila. Wala akong lakas ng loob na umamin sa harapan nya. Napakalaki kong torpe.

"Wag kang mag-alala pre. Sina Mark , Lance at tita lang daw ang uuwi. Hindi sya kasama.." kumpirma ni Billy.

"Uy umasa ang torpe. Hahaha.." nagtawanan silang lahat sa tudyo ni Bryle.

"Gago!.. may sinabi ba ako?.." medyo hindi ko na nagugustuhan ang asarin nila. Namemersonal.

Mas lalo silang nagtawanan.

"Sinabi ko naman noon sa'yo pare. Umamin ka na hanggat andito pa sila. Pero anong ginawa mo?. Wala. Ang hina talaga ng loob mo. Kung alam ko lang na di mo sya niligawan. Ako na ang nanligaw..."

"Uy.." kantyaw ng iba.

"Bugok!.." saway ni Billy kay Bryle. "Paano mo sya liligawan kung binakuran na ng kapatid?.."

"Simple lang.. aakyatin ko yung pader. Tapos itatakas sya..." humalakhak pa ang loko.

"Mas torpe ka pala eh.." Ani Billy. Tumingin sakin at ginulo ulit ang kakaayos kong buhok.

"Sya na nga, muntik nang basagin ang mukha. Ikaw pa kaya?.. Baka ospital na abot mo pag nagkataon pre.. hahaha.." hagalpak ni Billy

Akbay pa rin ako. Di ko kayang makipagsabayan sa tawanan nila. Di rin kasi biro yung inabot ko noon sa mga kapatid nya. Ang higpit nila pagdating sa kanya.

"Atleast umamin ako sa kanya.." pilit pa rin ni Bryle matapos tumawa.

Kung sana ako nalang sya para ganun rin ang gawin ko noon. Pero hinde eh. Kahit saang anggulo. Nagiging torpe ako tuwing nakikita ko ang kumikinang nyang mata.

"Umamin rin naman sya. Kaso lang ang tagal. Para tuloy syang pagong. Ang kupad. hahahaha.. Kaya ayun. Hanggang ngayon deds ang boy. Kaya patanaw tanaw nalang sa malayo dahil nasa kabilang dako na ng mundo ang kabiyak ng kanyang puso.. hahaha.." tumawa na naman ang lahat.

Kung alam lang nila kung gaano kahirap maghintay sa wala. Baka tulad ko na rin sila. Hindi makapagbiro ng todo.