webnovel

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!

Chixemo · Teen
Not enough ratings
303 Chs

Chapter 2: Excited

Alas kwatro y media palang ng madaling araw. Dilat na ang mga mata ko. Maging ang sistema ko ay buhay na buhay. Nakangiti akong bumangon. Tumalon at nag unat.

"Gooood morning gorgeous Bamby.." sabay hikab at pasok ng banyo.

Nauntog pa ako sa pintuan ng cr na may nakasabit na kalendaryo. August 6, 2019 na talaga. Time runs so fast. Parang kailan lang nung summer. Tapos eto na. Pasukan na naman.

Sinipa ko ang pinto dahilan upang gumawa ito ng ingay.

"Bambyyy!." inis na sigaw ng aking kapatid galing sa kabilang kwarto.

Nagising ko ata. Lagot na!.

Parang zombie pa naman yun kapag nagising ng wala sa oras. Nangangakain ng tao. Lol!.

Mabiliisan lang ang ginawa kong pagligo. Maging ang pag-ayos ay minadali ko na rin. Hindi naman sa atat akong pumasok. Sadyang ayoko lang malate kapag ganitong first day of school. Nakakahiya kaya. Atsaka. gusto kong mauna sa school. Alam mo na. Masilayan man lang ng maaga si ehem! Crush daw pangalan nya. Ayiee!

Shet!. Nababaliw ka na Bamby.

Lahat naman siguro tayo may crush. Aminin?. Meron no?. Elementary?. Meron na. O diba?. Di naman kasi masama ang magkacrush sa isang tao. Ang crush ay paghanga lang naman. Saka lang madedevelop ang love kapag tumagal na ang paghanga mo sa kanya. Yun ang paniniwala ko.

"Bamby. Bilisan mo na dyan!!.." tawag na ng aking kapatid. Ayaw kasi nitong napapagalitan kapag madaling araw. Alam mo ba kung bakit? Dahil lang naman sakin. haha. Todong paalala ang abot nyan kapag iniiwan ako kahit saan. Sa school man yan o maging sa bahay.

Aba dapat lang. Anong saysay nyang kapatid kung pabaya sya sakin?. Lagot sya kung ganun.

Tumakbo na ko palabas ng kwarto ko nang mauntog pa sa pader. O diba amazing?.

That's me!. Bamby Eugenio. 13 years of age. Nakatira sa Antipolo. Kasama ng buong pamilya. May nanay at tatay. at dalawang kapatid.

"Ang tagal!." galit nito akong tinignan mula sa hapag kainan. Nakaupo si Papa sa puno ng mesa. Kanang bahagi si Mama at dun ang pwesto ko. Sa tabi ni Mama. Sa kaliwang bahagi naman ng mesa si Kuya Mark. Kaharap si Mama. Katabi si Kuya Lance. Nakahanda na ang almusal. Ako nalang ang wala.

"Good morning po.." masaya kong bati sa kanila. Isa isa ko silang nilapitan saka hinalikan sa kanilng pisngi. Hahalik na sana ako sa isa kong kapatid pero mabilis nitong hinarang ang dalawa nyang kamay dahilan upang di ko sya mahalikan. "Kuya?!." natatawa kong reklamo. Kunwaring nagdabog pa ako.

"Don't ruin my face.." anya. Busangot ang mukha. Zombie talaga!. Ang aga aga!. Bakla!.

Nagtawanan sila samin. Mas malakas naman ang tawa ko. Ano pa nga bang aasahan ko sa taong to?. Sobrang arte!. Hinigitan pa ako. Di naman sya bakla yun ang sabi nya pero bakit itong pakiramdam ko, iyon ang binubulong. Lol! Choz lang!. Pero sa totoo lang talaga, dinaig pa nya ako sa kalinisan. Amp!. Bakla nga ata.. (Lol!.)

"Ready ka na Bamby?." tanong ni Mama na ang tinutukoy ay ang pagpasok ko mamaya.

"Always ready Ma. hehe.."

Always. Kasi finally makikita ko na sya.

"Nagtanong pa kayo Ma. Kahit nga bakasyon. Gusto nang pumasok yan dahil sa crush nya.." ani kuya Lance.

"Kuya naman eh.."

"What?." nakakaloko na ang ngisi nito. Aba!. Gumaganti

"Wala kaya akong crush.." nguso ko. Tinutusok ang tinapay na nilagay ni mama sa plato ko.

"Di nga?.." sabay sabay silang apat. Tinutukso na naman nila ako. Di rin lingid sa kaalaman nila ang may gusto akong lalaki. Ang sabi ni Papa, normal lang naman daw iyon. Basta huwag lang sumobra sa pagiging crush muna. Yan si Papa, kakampi ko. Pero dati na nya aklng binantaan na bawal muna akong magboyfriend dahil bata pa ako. Alam ko naman yun. Kaya nga hanggang tingin tingin lang muna ako sa kanya.

Tingin muna mula sa malayo, kahit pa lumapit sya. Hirap!. tsk!. Pero tiis tiis muna! It takes time.

Please! Someone help me how to put my book cover. I'm struggling since then. I can't open the browser.

And also, thank for reading!. Lovelots!.

Chixemocreators' thoughts