Webnovel / Teen / CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!

Chixemo · Teen

Not enough ratings

303 Chs

Chapter 15: Hot seat

Dire-diretso ang aking lakad. Kahit sinalubong at kinausap pa ako ni mama sa may hagdanan. Parang hangin lang na dumaan sakin. Hindi ko sya pinansin o sinagot man lang. Rude side of me. Tsk. Pagkapasok sa loob ng kwarto. Binuksan ko agad ang mini ref na nasa tabi ng maliit din na lababo. Nilabas ang kahon ng cake. Saka humiwa ng mas malaki pa sa dati kong kinakain. Damn!. Ganito ako kafrustated ngayon.

Kung bakit kasi ginawa mo yun?. Ngayon, ano ka?. Paulit ulit kong pinagalitan ang sarili. Ngayon na nga lang ulit kayo nagka-usap. Humantong pa sa hindi maganda. Tsk. Bamby Eugenio!. What you do now huh?. You wanna cry?. Hell!. You deserved that.

"Shit!.." Wala sa isip kong mura.

Umupo ako sa nakabukas na bintana. May mesa duon na nakaharap sa labas. Napapaligiran ng dilim ang buong paligid. Gabi na rin kasi. Tiningala ko ang kalangitan. Puno ito ng nga nagkikislapang tala. Parang gusto ko itong abutin pero kayhirap. Parang sya Bamby. Abot kamay mo na pero anong ginawa mo?. "Damn!.. Just damn it!.." pikit mata kong mura.

"Bamby, can I come in?.." may kumatok bigla. Sa boses palang, alam ko nang si kuya Mark iyon. Hindi ako makasagot dahil sa alam kong basag pa ang aking boses. Mabilis kong pinunasan ang luhang kanina pa nag-uunahan. Saka lumunok at umayos ng upo.

"Bamby, papasok na ako.." Anya. Tinuhog ko ang isang piraso ng cake saka nginuya. Ilang sandali pa. Bumukas na ang pintuan. Iniluwa ang bulto nya. Diretso ang lakad papunta sa gawi ko. Hinila ang stool chair sa may ilalim ng lababo saka tumabi sakin.

Ang katahimikan nya ang nagbigay sakin ng kaisipan. He's not like this. Madaldal to pagdating sakin. I'm not used to it. Gosh!..

"Hindi mo dapat ginawa yun.." makalipas ang ilang minutong katahimikan. Sa wakas, he finally spoke.

Napalunok ako ng matinde. Suskupo Bamby!.. Eto na sya.. Pagagalitan ka na. I know. Ganyan naman sila e. Kapag may ayaw sila sa mga kilos ko. Sinisita ako. Pinapagalitan. It's for your sake tho.

Kinagat ko lang ang labi para huwag tuluyang humagulgol. Nanlalabo na ang paningin ko. Nagbabadyang babagsak ang mga luha. My goodness!!..

"Mabait syang tao.. hindi mo dapat ginawa yung mga--.."

"Alam ko.. di ko naman sinasadya. ." basag ang aking boses nang sagutin ko sya nang di pa natatapos magsalita. Tuluyan na nga akong umiyak sa harapan nya. Fuck!.. Wala akong masabi. I'm to weak to utter words to him. Tinakpan ko ang buong mukha sa hiya. Duon ko binuhos lahat ng luha ko. Wala na akong pakialam kung makita pa nya. Gusto ko lang ilabas ang sakit at pagsisisi na nararamdaman.

"Ssshh.. Tama na.." hinawakan nito ang balikat ko saka dahan dahang hinila at niyakap patagilid. Mas lalo akong naiyak sa ginawa nyang iyon. This is the sweet side of him. So caring.

Hinayaan nya lang akong umiyak. Kahit basa na ang damit nya sa bandang dibdib. Sa ganuong paraan. Naibsan ang bigat na dinadala ko.

Yakap ko pa rin si kuha Mark nang magulat sa isang tawag. Galit ito.

"Bamby!.." pabagsak na binuksan ang nakaawang na pintuan ng kwarto ko. Natigilan nang makita kami ni kuya. Nakaharap ako sa may pinto at nakatalikod naman si kuya doon kaya agad kong nakita kung gaano kasama ang mukha nya ngayon.

"Anong nasa isip mo at ginawa mong--?..."

"Bro, can you please calm down.." pigil sa kanya ni kuya Mark. Suminghap ito sa sobrang pagpipigil ng galit. Namaywang at umikot. Tumingala tapos yuyuko. Nakita ko lahat ng iyon sa gilid ng aking mata.

Pareho na silang nakatayo ni kuya Mark. Nakaupo pa rin ako. Walang lakas para makipagsabayan sa kanilang galit.

"Hindi ko nagustuhan yung ginawa mo Bamby.." kalmado nang himig ni kuya Lance. Tinanguan ko lamang sya. "Alam mo bang kanina pa yun hindi mapakali dahil kinakabahan sa pagkikita ninyong dalawa?..." patuloy nya. Tumango akong muli. Wala naman kasi akong sasabihin. Anong sasabihin ko?. Na di ko sinadya?. Na biro lang yun?. Psh!.. Si kuya Lance yan. Malamang, di sya agad maniniwala sa mga paliwanag ko. Kaya what for?.

"Tapos, iyon pa ang pasalubong mo?.."

"Tsk.. Stop it Lance.. hayaan mo syang gawin kung anong gusto nya.."

"Hahayaan lang ba natin na manakit sya ng feelings ng Ibang tao kuya?.." nanggagalaiti nitong baling sa aming panganay. Gosh!. Sana lang di dumating si papa. Gulo to kung nagkataon.

"Tsk.. that not my point.. Malay natin may dahilan sya diba?. You know her Lance. Di yan basta basta nagsasabi ng laman ng kanyang isip.." si kuya Mark.

"Anong dahilan nya kung ganun?.." nagkibit balikat si kuya sa kanyang tanong.

"Gusto ko lang naman malaman kung... may feelings pa ba sya sakin o wala na.." mahina kong sabi.

"Ngayon?. Nakuha mo ba ang gusto mo?.." kahit takot na takot ako sa kanya. Tumitig pa rin ako sa mga mata nya at tumango.

Nag-iwas agad ito ng tingin.

"And then, what's next?.." inis pa rin nitong tanong. Kunot na kunot ang kanyang noo.

Tumikhim ako. Kay kuya Mark tumingin. Tumango lang sya sakin. Mukhang alam ang gusto kong iparating. "Nalaman ko rin... na mas lumalim pa ang pagkagusto ko sa kanya.." pareho silang natahimik.

PREV INDEX Next