Webnovel / Teen / CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!

Chixemo · Teen

Not enough ratings

303 Chs

Chapter 15: Crazy

SA LIBRARY.

Diretso ang lakad papasok ng library. Binigay sa teacher ang i.d. ko saka walang lingon lingon na tinungo ang hilera ng mga libro.

Dito ako tumatambay tuwing gusto kong mapag-isa. Iniwan kasi ako nila Joyce. Di ko alam kung saan sila pumunta. Diko sila mahagilap. Nagpatawag ang Principal ng meeting sa mga guro namin kaya maingay ang mga esdyante. Nagsilabasan ng room. Maraming tumambay sa gym. Ayoko rin duon. Nakakarindi ang ingay.

Patuloy akong sa paghahanap ng librong babasahin.

"Pssstt.." may sumitsit. Kinalabutan ako. Wala naman kasing ibang tao maliban sakin.

Damn!. Tama ata yung bali balita na may multo dito. wah!..

"Pssstt!." umulit na naman.

Tatakbo na ako ng makita ang sutil na kapatid ko. Tawang tawa. Pero walang tunog. Hawak ang tyan sa pagpipigil lumabas ang boses.

"Bwiset ka!. Akala ko may multo na e.." lapit ko sa gawi nya. Tabi ng bintanang nakasara. Di pa rin ito tumigil. Hanggang sa napukpok ko na sa ulo. Abnoy e!.

"Aray. Hahaha.." mahina pa rin ang kanyang halakhak.

Umupo ako sa harapan nya at nangalumbaba..

"Anong ginagawa mo dito?.." tinaasan ko sya ng kilay. Aba himala ata ang makita ko syang dito sa library tumatambay. Nagbabagong buhay ba?. O may nagpapabago ng kanyang buhay?. Let me see.

Itinaas nya lang ang librong nakabukas saka notebook at ballpen na parehong kulay pink. Pusa!. Pink!. Saan nya napulot yun?. Ito ba yung sikreto nya samin. Ang bakla sya?. Errr!. I can't!!!..

"Di nga?."

"Oo nga.." mabilis nyang sagot sabay sulat sa notebook. Sumasayaw ang kilay ko. Pati ang nguso ko di mapakali sa nakikita.

Sinaniban ba sya?. Bakit andito to ngayon?. Himala!. Napakalaking himala!.

"Sayo ba yan?.."

"Oo nga!.." yun pa rin ang kanyang sagot na ikinagulat ko ng todo. What the fact!!. Really?.

"Really?.." kumakawala na ang ngiting tagumpay sakin. Pero di nya ito makita dahil masyado syang abala sa libro at note na pink.

"Tsk. Pwede ba, wag kang maingay.. Naguguluhan ako sayo e.." kamot pa nito ang ulo saka tinignan ako. Ngumiwi agad ang kanyang mukha ng makita ang ngisi ko.

"So, bro. You know. You are not really my bro. You're my bruh?.." kunwaring seryosong tanong ko. Natameme sya sakin. Got you bruh!. Lol!.

"Tsk. Insane.. Anong sinasabi mo dyan?.."

"Haha.. kuya it's okay. Kaya ko namang ilihim sa bahay ang tunay na ikaw. You know bruh. I really want to have an ate.. Ate.." pinitik nito agad ang noo ko. Muntik pang mabilaukan sa laway na di malunok dahil sa tawa.

This is crazy!. Hard crazy!.

Hindi lang isang pituk ang ginawa nya sakin. Mula noo, ilong at labi.

"Ouch Kuya!.." napalakas ang aking boses.

"Sssshhhh!.." sita ng librarian.

"Bakla ka talaga!.." tukso ko pa rin.

Sumeryoso na ang kanyang mukha. Delikado. Galit na to. It's your time to shine Bamby!. Go for it!.

"Wag mo ng babanggitin ulit yan Bamby.." nagsimula na ulit syang mgsulat. Seryoso talaga. Salubong ang kilay.

"Bakit naman?. Ayaw mo bang may makaalam?.."

"Damn!. Pwede ba tigilan mo ako!. Hindi ako bakla!." diin nito sa mga sinasabi. Pikon na.

"E bat sabi mo, sayo yang kulay pink na yan?.." nguso ko sa hawak nyang ballpen at notebook.

Buntong hininga na sya.

Warning sign!.

Stop it Bamby!.

"A'right!. Di na ako magsasalita. Mapagkakatiwalaan mo naman ako. Kaya no problem.." padarag itong tumayo dahilan para bumagsak ang pwet ko sa sahig sa gulat. Tawang tawa.

Sinita na naman ako. Kami. Kaya nagwalk out yung pikon. At sa dinaanan nya, dun nakatayo sya. Takang nakatingin sa kapatid kong nilampasan lang syang hawak ang librong nakabukas tapos binalik sakin ang kanyang tingin.

Shet!. Anong itsura ko?. Tsaka anong ginagawa nya dito?. Akala ko matatahimik ako sa library pero hanggang dito ginugulo pa rin ako ng mata nyang nakamasid ng palihim.

PREV INDEX Next