Immortal Blood

"Ayusin mo ang paghawak ng dagger, Mr. Frye. Higpitan mo!" Sigaw ni Professor Hansen sa ilalim ng weeping willow habang pinag-eensayo niya si Clace papaano gamitin ang patalim. "Sabi ko hawakan mo ng mahigpit huwag palustaylustay!" testing his tempered and patience.

"Papaano ba kasi?" pinagpawisan na siya ng husto sa kakahawak ng balaraw sa katirikan ng hapon. "Hindi ko talaga makuha professor." Nakapossistion ang isang training doll sa harap ng lalake bilang opponent. "Napakahirap. Shit!"

"Susuko ka na agad?" nakahawak ang magkabilang kamay niya sa likod at pinigilang mapuno. "Kapag hindi mo yan makuha ang itinuro ko saiyo, dyan hanggang gabi."

Napamura ng palihim si Clace at napapikit dahil sa gigil, "tangina naman! Hanggang gabi pa talaga!"

"Malapit na akong mapuno. Isa na lang." Wikang pasigaw ni Hansen while ginawang laughing stock si Clace ng mga kababaehang sicarii sa kabilang willow.

"Tangina talaga nakakahiya! Paano ba kasi to!" He wish hindi na sana niya ikinonfesssa kay Professor Hansen na may nakasagupa siyang isang werewolve nung inimbitahan siya ni Harleigh sa concert. Ayan tuloy, napasubo ulit siya sa ganitong sitwasyon.

"Mali! Napakamaling pagamit!" napayuko ang matanda. "Sinabihan na kita kanina higpitan mo ang hawak?" Nagtatawanan ang mga dalaga tuwing napapagalitan si Clace.

"Mali na kung mali," 'di siya nakatiis sagutin ang matanda. "Bakit mo ako pipilitin sa mga bagay na hindi ko kaya?" Reklamo niya sa harap ni Hansen.

"Kaya mo."

"Hindi nga," he shouted.

"Ulitin mo. Kaya yan," cheering him up sa kaniyang ginagawa. "Again—"

"Na naman?" Napabaywang na lang si Clace dulot ng pagod. And not only that, nag-umpisa ng kumakalam ang kaniyang sikmura sa gutom at hindi pa siya ng nagpapahina kahit isang minuto. "Can we rest for a while? Bigyan mo naman ako ng ilang minuto para makapagpahinga. Nakakapagod rin mag-ensayo."

Umabante ng lakad si Hansen with a poker face sighting Clace, "magpapahinga ka lang kong nakuha mo na ang itinuturo ko saiyo."

"Mga girls galit na yata si Mr. Frye," bulong ng babae sa kaniyang kasamahan sa willow. "Sa palagay ko parang susuko na siya."

Sa kakagalaw ng kaniyang katawan, di akalain mahuhulog sa bulsa ng jacket ang necklace ni Harleigh. Tumapat ang stone pendant sa sinag ng araw wereas papalubog na sa horizon at kalahati na lang ang sikat na matatanaw. Sumama rin sa liwanag ang radiant ng cerulean. Kawasa itong pinulot ni Clace pero pati mga iilang maliliit na damo ay nakasamang naisilid sa bulsa dahil sa pagmamadali. Nakapansin si professor Hansen na may pinulot siyang isang bagay o gamit sa kinatatayuan nguni't nagpapangap na walang nakita.

"Kraina? Halika dito," tinawag ng matanda ang babaeng nakalugay ang buhok. Agad naman itong lumapit sa kaniya getting out the knife from it's scabbard.

"Ano po yun professor?" payuko niyang paggalang.

"Labanan mo siya doon ibigay mo lahat ng lakas mo," aniya ni Hansen.

Samantalang napanganga naman ang lahat ng mga babaeng kasama nitong naiwan. "This is gonna be good to watch girls." Mumble sound ng pinakamatangkad sa kanila nasa pinakalikod na nakatayo.

"Go Kraina!"

Sinilid ni Clace ang leviathan pendant ni Harleigh sa bulsa palingat-lingat kay Hansen na tinatago ang kwentas kahit obvious na kanina na nakita ito ng matanda. Ang hindi niya namalayan sa likuran, paparating na ang isang babaeng nagmamadaling lumapit sa kaniya na kapareho ng kaniyang height. He anticipate na baka pinalapit lang siya ng professor at may sasabihin subali't umiba ang ihip ng hangin ng tinutukan siya ng sica.

Napataas ng dalawang kamay si Clace nung nakatutok sa pagitan ng dalawang mata niya ang talim, "p-papatayin mo ba ako?" he's pacing eyes eyes from left to right.

"Sabi ni professor labanan mo daw ako para makita mo kung papaano lumaban ang mga babae dito sa sicariium." Mabilis siyang magbitiw ng mga salita. "Kung sa ayaw mo man o hindi lalabanan mo ako. Ngayon!"

Nanatiling nakaangat lang ang mga braso ni Clace at naninigas parang yelo because of the shock. He chuckle, "seryuso ka ba miss? Hindi ako yung tipong papatulan ang isang babae nuh—"

"Begin," wika ni Hansen.

"Go go go Kraina!" Supportado siya ng mga babaeng nagsisisgawan sa ilalim ng puno at nagpapalakpakan.

"Seryuso?" tingin ni Clace kay Hansen.

"—Start." Nagbigay ng hand signal ang matanda to start the fight between two of them.

Dala niya ang kaniyang patalim o balaraw sa kaliwang kamay na nakaangat, plano niyang i-trick ang girl at hawiin sa pamamagitan ng kaniyang dala ang nakatutok na weapon. Imbes hawiin niya ito ay, mabilis itong na-idodge o nailipat sa kabila. He thought, "patay!" Nangatwiran pa si Clace. "P-pasensya ka na talaga miss hindi ko intention—" suddenly she block him in the right leg at sumubsob sa lupa si Clace, nabitawan ang sica. "Hindi pa nga ako tapos magsalita pambihira naman."

"First rule huwag kang patanga-tanga Mr!" sinipa niya ang knife kay Clace. Kapag nakaharap mo ang isang half-demon you must put on you're mind that they can also use witchcraft kaya dapat marunong ka rin gumamit ng common sense. Gunagamit sila ng mga vanishing power at maaaring mapapatay ka nila kapag tanga ka sa—"

Bumawi rin blocking si Clace sa kaniyang hita at bumagsak siya sa kaniyang kinababagsakan. "Another rule. Bawas-bawasan mo rin ang paka-daldalera habang nasa laban Miss." Ilik niya sa pagtayo.

"Go handsome," compliment ng isa sa kanila.

Napatawa na lang si professor Hansen sa kinatatayuan. Frustated na ang girl sa pagkapahiya. Pinulot nito ang dala niyang iron knife, galit na galit nakikipag eye to eye contact kay Clace. "Such a tricky move ey!" Pinatatalbog-talbog niya ng magkabilaan sa palad starting to dash on. "Bininigyan lang kita ng partida kanina—" bumagsak siya sa isang hukay sa pag-apak niya sa mga nakatambak na mga patay na dahon at napahiga siya sa ilalim.

"As you said earlier, rule number one huwag patanga-tanga." Throwing back her advice pabalik. "That's a pit kaya hindi ako madalas tumatapak dyan nung nagpa-practice ako."

Nagsitilian naman ang mga dalaga kay Clace at nagtutulak-tulakan pa. "Oh my… gosh.."

Tinirik ni Clace ang sandata niya sa lupa para alalayan siya sa pagkahulog kaso naiinis ito sa kaniya at hindi tinangap ang alok ng kaniyang kamay. Snobbing him directly, at kumawala sa hukay na hindi siya pinapansin. "Sana nagpatalo na lang ako sayo." Pagpaparinig ni Clace sa girl.

"He! He! No thanks!" pagtataray nito.

Gently lumapit si professor Hansen patungo sa kaniya at kalmadong naglalakad silid-silid sa bulsa ng pantalon ang kamay. Suminyas siya sa mga babaeng nagpapapasin kay Clace para paalisin for a private reason na sila lang dalawa magkakarinigan. They left them both at nakuha pang kumaway ng isa, nag-flying kiss. "Baboshh." May hinagis ang lalake kay Clace, isang small circle bottle na naglalaman ng isang purple liquid. "You need to regenerate your strength. Inumin mo yan you're so frustrated right now."

Nagdadalawang-isip si Clace kung iinumin ba niya ang laman ba or hindi sapagka't hindi naman siya colorless tulad ng tubig upang mainom. "Lalasonin mo ba ako? Ano to?" kaniyang tinangal ang takip ng kahoy at nilanghap ang amoy. Malalasap sa ilong niya ang different smell from herbs pero kakaiba ang lasa.

"It's a potion. Naibabalik ang lakas ng isang sicarii kapag umiinom siya niyan," clarify ni Hansen. "Hindi yan lason Mr. Frye."

Tinikman ni Clace ang isang patak ng nasa botelya, "Uhmm napakasarap nito. Wow! Sa tanang buhay ko, ngayon lang ako nakatikim ng ganitong kasarap na inumin." Sa kakasubok ay wala siyang kaalam-alam paubos na pala ang potion. "Whooa sarap! I want it more" favor niya kay professor Hansen.

"Once is enough. There is negative effect 'pag nasobrahan ang pag-iinum mo niyan. Everything has it's own limit." Tugon ng matanda.

"I see," sabay lagay ng kaniyang sica sa case na nakabuckle sa belt.

Itinuon ni Hansen ang pagtatanong doon sa nakita niyang pendant na nalaglag kanina during the training. "Pwede bang makita yung kwentas na nahulog kanina?"

"O-okay." Hinalukay ni Clace sa bulsa ang pendant at binigay sa professor. "Nalaglag yan ng ka-date ko—I-I mean ng kakilala ko nung nasa death metal concert kami. She invited me para manood kaya napasama ako kasama si Luke bilang pakikisama at bilang kakilala."

"Bakit hindi mo sinabing may ka-date ka at that time? Kaya pala wala ka sa palazzo nung hinahanap kita." Iniikot-ikot ng professor ang kwentas sa kamay.

"Yan din palaging sinasalita ni Luke na she is my date. Wala kayong pinagkaiba professor—"

"Pero nagkaroon ka ng slip of a tongue ikaw na mismo ang nagsabi—"

Umilik si Clace, "unintentional yun professor."

"In my own observation, hindi lang basta ito isang necklace o kwentas. Makikita ko sa hugis at ang pagkalilok nito ay 'di siya basta-basta matatawag na ordinaryong kwentas lang. Maybe a significance? Reminder para sayo. Bawa't kinikilos mo ay limitado na sapagka't isa ka na ngayong sicarii at hindi lahat ng 'wants' mo ay may kalayaan kang gawin." Kaniyang enimphasize ang gustong ipahitawig kay Clace.

But Clace didn't reply any words.

"How's your date?"

Nagsisitaasang mga kilay sa kaniyang reaksyon dahil sa tanong ni Hansen.

"Pwede mo rin hindi sagutin—"

"Well, I admit that she is sweet and gorgeous pero may kaunting pagka-weird lang."

"Pero nasisigurado kang she's really a hundred percent human or baka ang nakaka-date mo ay isang half-demon. Natatandaan mo pa ba yung sinabi ko na mga cambions can also mingle whatever they want?" Pero walang balak tanungin ni professor Hansen ang pangalan ng babae kasi he respect about the privacy of each individual sa Institute. "Pero huwag mo pa rin kalilimutan ang mag-ingat," paalala niya kay Clace.

"Natatandaan ko yun—"

"Do you miss your mom and dad?"

"I really miss them simula nung nawala silang dalawa. Sana kung asan man sila ngayon ay nasa mabuting kalagayan sila." Magsasalita na sana si Hansen kaso sinapawan muna siya ni Clace," when I was a kid, naririnig ko sina mom at dad nag-uusap in a private sa coffee shop gaya natin ngayon. Far as I know, they talking about demoners?"

Napatango-tango ang matanda. "Sila ang mga human being like us na nakikipag-blood compact sa mga cambions. There are phases na kanilang pagdaanan before sila maging ganap as human demon or a mortal demon. Malalakas ang mga demoner during their metamorphosis stage pero humihina kanilang stimulus kapag naabot na nila ang huling phase of transformation."

"At bakit naman nila naisipang magkipag-compact sa kanila?" tanong ni Clace.

"Once ma-achieve ng cambions ang goal na kanilang inaasam-asam, they will also inherit that kind of state." Parang parable sumasagot ng katanongan si professor Hansen.

"At anong goal iyon?"

"The immortality of blood" Specific na tugon ng matanda kay Clace Frye. "Nabubuhay ng mga five-hundred years old ang mga cambions dito sa upper world. Some, eight hundred years old. Seldom, one thousand years which they considered them as The Great Elders. But they want more than that."

Napahanga si Clace sa sinabi ni Hansen at napapautal magsalita. "T-talaga ba ho?"

"Ayaw mong maniwala? Sina Edd at Carol minsan nilang nakalaban ang isa sa mga elders when they were teenagers like you at nung hindi pa ako professor. And that dagger na hawak mo ngayon ay siyang nakapatay sa kaniya."

"—P-pero papaano nila makukuha ang immortality how come?"

"Si Damion ay ginagawa niya lahat ng paraan to get the codex na nakatago sa Keep. He will find the book dahil nakapaloob sa mga pahina ng aklat ang kanilang hinahanap na immortalidad."

"Then?"

"Magagawa lang nila iyon through the transfer blood of the half-immortal." He release a smooth breath. "Si Ser Mordecai. The son of Izrafiel."

Clace trying to puzzle-out all of those things na sinabi ni Hansen sa kaniya kahit nagugulumihanan ang kaniyang isip. Marami pa siyang hindi alam na kailangan niyang tuklasin. "Codex? Half-immortal blood?"

"Atleast now dinagdagan ko ang kaalaman mo tungkol sa mga bagay na iyan diba?" Tumalikod na si Hansen at umalis papalayo kay Clace.

Kaniyang nabitawan ang empty bottle sa lupa at binubulay-bulay ang lahat ng iyon. Hinablot pabalik ang dagger sa sheath and up and down minamasdang maagi from edge down to the handle. At this moment lubog na ang sikat ng araw sa kanlurang bahagi, padilim na ang kahaponan at nagsisigawan na ang karamihang uwak sa gubat. Naiwang mag-isa si Clace habang ang kaniyang anino ay unti-unting nawawala dahil sa kadiliman ng takip-silim.