webnovel

Chapter Six

Drunk

Halos pabalik-balik ang mga tao nang marating ko na ang club na ito. It's been a year bago ako nakabalik dito. Ang huling kasiyahan na iyon ay kasama ko ang mga kaibigan ko. Kung pwede lang sana maibalik ko iyong dati. They can't reach or contact me dahil pinalit ko narin ang numero ko. Even my social media accounts are already deactivate.

Maybe. We'll meet soon, huh? Siguro naman, makakalusot ako sa mga tanong nila kung magkikita man kami nila cara, riza, julie at nomi. I really do miss them so much. I don't have idea or news about them kung ano na ang ginagawa nila. Sa ngayon, magiisa nalang muna akong mag-inom. Kailangan ko rin ito para sa sarili ko.

Wala narin akong pakialam kung meron man masamang mangyayari saakin ulit. Ano pa ba ang dapat kong ikakatakot? Binaboy na ako. Wala naman kwenta ang buhay kong ito. Nawala lang ng parang bola ang pinaghihirapan at inalagaan ko noon, na sana'y sa lalaking papakasalan ko ibibigay.

Kung sana hindi ako natakot noon. Kung sana hindi ako natakot maghiganti. Kung pwede lang sana ibalik iyong nakaraan ay ako na sana ang pumatay sakanya! He deserves it! He deserves to burn and rot in hell!

Sa lalim ng iniisip ay napagdesisyunan ko ng lumabas. Hindi ko parin talaga maiwasang maalala ang lahat pero pipilitin ko parin mabura ang alala na iyon.

Pagkapasok ko sa loob ng napakadilim na club ay naamoy ko na agad ang usok ng sigarilyo at alak. Kapansin-pansin rin ang pagtitig nang iilang lalaki saakin. Minsan ay hindi ko maiwasang kabahan.

"Hi miss!"

I just walked and passed them.

Sana lang talaga walang makilala saakin dito kung hindi, hindi ko na alam anong gagawin ko.

Umupo agad ako sa counter. Pinagmasdan ko muna ang paligid at napansin kung gaano ka ingay ang mga tao rito. Hindi naman ganito ito noon. Siguro nga madami na ang nagbago. The Casa dela Ermit caught my attention the one of jumilla's premier wineries. Mabilis na tinawag ko ang bartender para magorder.

"Please give me your best crianza jumilla."

"Noted, miss." He winked at me at nakita ko ang bilis ng pagkilos niya sa harapan ko. I'm too stunned at napaawang ang labi habang pinagmasdan ang paggalaw ng braso niya.

"Here you go, miss."

Bilis, ah.

"Thank you." Ngumiti ako at mabilis na nilagok iyon.

Oh God, how I missed this! Crianza blends with forty percent of monastrell. I've been craving for this. Ang tagal na din ng panahon na hindi ko ito natikman.

Mabilis lang at naubos ko na agad iyon.

Parang nabitin pa ako at gusto ko ng ibang lasa. Nakalimutan kong andito pala ako para maglasing ngayon. Kaya ngayon, pinili ko iyong malakas na inumin.

I have to enjoy this night, this is my night and I'll make it worth.

"Vodka, please."

"Naku, wala ka panaman kasama." Umiling-iling ito at parang nag-alala pa. Hindi ko nalang pinansin ang sinabi niya at kinuha na ang inumin. Marami ring sumubok na makipagsayaw saakin, pero tinanggihan ko iyon.

I have always been a fan of vodka shots. I dont love the taste of it, but I can drink the chaser right after. Hindi naman talaga ako mahilig uminom noon pero dahil sa mga kaibigan ko natuto akong uminom ng ganito.

I get very red easily kaya minsan I balanced it with water.

Unti-unting nakaramdam na ako ng pagkahilo at kirot sa ulo ko. Halos naubos ko na rin ang ininom ko. Hindi ko inasahan na ganito ako kabilis matamaan. Shit!

Siguro dahil matagal ko narin itong ginagawa.

Sinubukan kong pumikit pero umiikot na talaga itong paningin ko.

"Okay ka lang, miss?" Tanong ng bartender.

I nooded.

Tatayo na sana ako para magbanyo nang mawalan ako ng balanse. Bago pa ako mahulog sa sahig ay isang kamay na ang nakalupot sa baywang ko.

"Aera?"

Biglang tumigil ang mundo ko at hindi makagalaw dahil sa lalim na boses na iyon. Alam na alam ko ito kung sinong boses iyon!Halos bumalik nga ang ulirat ko at parang naglaho bigla ang pagkahilo ko. Hinding-hindi ko makakalimutan ang boses na ito kahit tatlong taon na ang nakalipas!

I open my eyes and looked at him. Hindi ako makapagsalita. Bahagya ko siyang tinulak at inayos ang sarili. Pinigilang hindi makaramdam ng pangulila. His eyes were dark. He looks so stunned and shocked at the same time na para bang hindi siya makapaniwala na nakita niya ako ngayon.

Never in my dream that I'll meet those eyes again. Sa huli ay umalis na ako doon at nilagpasan siya. Narinig ko naman ang pagtawag niya saakin.

"Aera meith!"

Lintek na yan! May asawa kana tapos ngayon, makikita kita rito! Nasaan ba iyong babae niya? Bakit hindi niya kasama? Pakialam ko!

Alam ko naman sinusundan niya ako pero bakit kailangan pang banggitin ang pangalawa kong pangalan!

Agad pinatunog ko ang kotse ko. Pero bago pa ako makapasok ay hinablot niya na ang braso ko.

"Aera!"

"Ano ba, Pitawan mo ako!" Sabi ko habang hindi nakatingin sa mga mata niya. Pakiramdam ko pagginawa ko iyon baka hindi kakayanin.

"H-how are you?" Pag-alinlangan na tanong niya.

I laughed saracastically. Now, you're asking me about that, huh?

Ngayon ko lang din napansin ang pagbabago ng buhok niya. Hindi na iyon gaya ng dati na manipis. Ngayon ay mahaba na ito. His lips and her eyes never changed, still have the power to hypnotized me. Hinilot ko ang sentido ko nang maramdaman ang pagkirot doon pero agad din naman nakabawi.

"Aear, are you okay? You can't drive." Hindi ko alam kung guni-guni ko lang ito, but his voice were too sexy for me.

Dahil sa naalalang panloloko niya noon ay agad na tinulak ko siya.

"Bakit mo ba ako sinusundan, ha?! Wala na tayo, diba? Sumama ka na sa babae mo! Bumalik ka na doon..doon sa australia!"

Hindi ko alam bakit may lakas na loob ako ngayon para sumbatan siya sa lahat. Should I thank for the vodka, huh?

"Let me explain, please..."

"Wag mo nga akong pin--"

Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil sa pagikot ng tiyan ko kaya napatakbo ako sa likod ng kotse para dumuwal doon. Naramdaman ko naman siya sa gilid ko habang hinihimas-himas ang likuran ko. Nang matapos ay agad ko siyang tinulak at akmang bubuksan na ang kotse nang marinig ko ang matigas at galit niyang boses.

"Aera!" He demanded.

Hinarang nito ang braso niya at mariin akong tinitigan. Bakit siya pa yung galit? Ano naman ngayon kung magmamaneho ako! Damn you, matteo!

"You're drunk and you can't drive!" He warned me again like he was out of patience.

"I don't need your concern here! I want you to back off!"

Nakita ko ang pagpikit niya nang mariin at hindi alam anong gagawin saakin. Ano bang pakialam niya? At bakit siya pa iyong namomoblema saakin? Ang kapal pa ng mukha niya para utusan ako sa gagawin ko!

"I'll drive you home.." seryoso na sabi nito.

"Pwede ba, don't act like you care so much for me! Huwag mo rin akong pakialaman kung anong gagawin ko dahil hindi na kita pinakialaman noon pa!"

Nakita kong umigting ang panga nito sa sinabi ko. Go on and fired back at me, luca.

Bago ko pa madugtungan ang sasabihin ko ay napatili na ako nang bigla niya akong binuhat.

"Matteo! Put me down! Matteo luca!

Hindi siya sumunod at patuloy lang ang pagbubuhat saakin.

I heard him uttered a curse.

"Aera! Wag kang magalaw! Damn it!"

"I said put me down!" I slapped his back pero parang wala lang iyon sakanya.

Wala na akong magawa kung hindi hayaan nalang siya sa gusto niya. Mabilis niya naman akong ipinasok sa kotse niya. Gusto ko man tumakbo ngayon ay hindi ko na nagawa dahil sa pagkahilo ko. Narinig ko ang kalabog ng kotse at nakitang nasa driver seat na siya. Umirap ako.

Sa gilid ng mga mata ko ay alam kong nakatingin siya saakin. I even forgot my car! Babalikan ko nalang iyon bukas! Tangina!

Tahimik kami sa loob ng kotse at tanging makina lang ang nagsisilbing ingay sa pagitan namin. Tinanong niya ang address ko kaya binigay ko naman iyon. Gustong-gusto ko narin makauwi at hindi na makita pa ang pagmumukha niya!

"You're back to your condo? How about tita and tito vin?"

"Bumukod na muna ako." Sabi ko habang hindi nakatingin sakanya.

"Are you saying..you're alone?" Sabi nito na may halong inis at galit sa boses.

"Pakialam mo?"

Nakita ko ang pagkuyom ng panga niya. He tilted his head and looked at me. Iniwas ko naman agad ang mukha ko.

"Aera, I-" Agad na pinutol ko ang sasabihin niya at inunahan na siya.

"You know what, Nevermind!"

I crossed my arms and just trying to look the view outside. Bahala nga siya!