291 ไล่ตามไปสังหาร!

บทที่ 291 ไล่ตามไปสังหาร!

อินทรีเทพสิบกว่าตัวบินออกไป ระดมกองกำลังสายต่างๆ ของจวนเฟื่องฟู

สัตว์พาหนะยี่สิบกว่าตัววิ่งห้อกุบกับ ทะลุป่า ข้ามทุ่ง ข้ามร่องน้ำตามภูเขา ทะยานหุบเขา มีพลังอำนาจราวกับลม วิ่งอย่างรวดเร็วโดยไม่หยุด และไม่กล้าหยุดด้วย

แม้จะฆ่าสงเซียวไปแล้ว แต่กลับไม่มีใครผ่อนคลายลงได้ แต่ละคนสีหน้าจริงจังหนักแน่น ต่างก็รู้ณู้ว่าการฆ่าสงเซียวตายเป็นเพียงการเริ่มต้น ต่อไปต้องมีการล้อมไล่และดักโจมตีแน่นอน ขอแค่ยังไม่ออกจากจวนเฟื่องฟู เรื่องอะไรก็อาจเกิดขึ้นได้ทั้งนั้น

กองกำลังกลุ่มใหญ่ด้านหลังไล่ตามมาอย่างอึกทึกครึกโครม เนื่องจากล่าช้าเพราะตัวเอง ตอนนี้มองไม่เห็นร่องรอยเหมียวอี้และพรรคพวกแล้ว แต่รอยเท้าที่อาชามังกรทิ้งไว้ตอนวิ่งนั้นพบได้ไม่ยาก ไล่ตามร่องรอยตลอดทางอย่างบ้าคลั่ง

แต่ตอนที่เหมียวอี้และพรรคพวกมาสภาพอากาศสก็ไม่ดีอยู่แล้ว โดนฝนห่าใหญ่ไปแล้วรอบหนึ่ง เวลานี้เมฆดำกระจายอย่างหนาแน่นและมีเสียงฟ้าร้องครืนๆ เม็ดฝนขนาดใหญ่เท่าถั่วตกเปาะแปะลงมา

เม็ดฝนกระทบบนหน้า ทำให้อารมณ์ที่ตึงเครียดของเหมียวอี้ผ่อนคลายลง เขาเงยหน้ามองฟ้า ชั่วประเดี๋ยวเดียวฝนก็เทกระหน่ำลงมา