บทที่ 223 เวรกรรมตามสนองรับกรรมสิ่งที่ตัวเองทำไว้
สำเร็จแล้วจริงๆ เหรอ?
เยารั่วเซียนก็อยากจะคิดว่าตัวเองทำสำเร็จแล้ว เขาโบกทวนไม้สภาพดีที่อยู่ในมือแบบขอไปที ก็ไม่รู้สึกอะไรเลย
บางสิ่งบางอย่างหลอกตัวเองไม่ได้ ขณะกำลังยกทวนไม้และลูบคางครุ่นคิด จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงแว่วดังผ่านลมมา เขาไม่พูดพร่ำทำเพลง รีบไปแอบอย่างรวดเร็ว
อย่างรวดเร็ว มีเงาคนแฉลบมาจากความมืดในทันที ลอยมาตกลงบนภูเขาหินที่ถูกกวาดจนราบเรียบ เวลานี้ฝุ่นควันยังไม่สลายไป
ผู้ที่มาไม่ใช่ใครอื่น คือเหมียวอี้นั่นเอง
ก่อนหน้านี้เขาเพิ่งไปดูเชียนเอ๋อร์กับเสวี่ยเอ๋อร์ที่ใมต้น้ำตก จึงถึงได้กลับมาฝึกฝนในถ้ำ คาดไม่ถึงว่าจะได้ยินเสียงทำลายภูเขาอึกทึกครึกโครมดังมาจากอีกฝั่ง รู้สึกว่าแปลกประหลาด จึงวิ่งมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น
ปรากฏว่ารอบๆ ไม่มีเงาคนเลย ฝุ่นควันที่ยังไม่สลายตัวเป็นสิ่งพิสูจน์ว่าภูเขาหินลูกนี้เพิ่งจะพังทลาย
เหมียวอี้แสยะยิ้มมุมปาก แทบไม่ต้องคิดอะไรละเอียดมาก ก็เดาออกแล้วว่าเป็นฝีมือใคร
Support your favorite authors and translators in webnovel.com