ส่วนที่ 2 บทที่ 042-1

บทที่ 42-1 ปิดล้อม

เซี่ยหลินซีมองออกไปข้างนอก พบว่าพี่น้องของเขากำลังเดินเข้ามาในลานอย่างเร่งรีบ

ไม่ต้องคิดก็ทราบว่าเป็นความคิดของพ่อแม่ตน ตอนนี้ทหารองครักษ์จะเข้าปิดล้อมจวนเรือนใหญ่ทำให้พวกเขาหวาดกลัว นับตั้งแต่อดีตหากทหารองครักษ์ปิดล้อมจวนใด จวนนั้นจะต้องพบกับจุดจบจากการยึดทรัพย์แล้วถูกสังหารทั้งตระกูล

เรือนใหญ่ในปัจจุบันถูกปิดล้อมหมายความว่า ขณะที่ทหารองครักษ์ปิดล้อมอยู่ อย่าว่าแต่คนเลย ต่อให้เป็นแมลงวันในจวนเรือนใหญ่ก็ห้ามบินผ่านเข้าไป

แต่ถึงแม้จะหนีรอดไปได้แล้วจะทำอย่างไรได้? ในเมื่อทั้งถูกปิดประกาศจับและต้องลี้ภัย อีกทั้งภายภาคหน้าต้องใช้ชีวิตอย่างหลบๆ ซ่อนๆ

เซี่ยหลินซีละสายตาจากมา ไม่กล่าวสิ่งใดแล้ววาดภาพที่ค้างไว้ต่อ

“เจ้ายังมัววาดภาพอันใดอยู่อีก ไม่ได้ยินที่ข้าบอกหรือ?” เซี่ยชวนมองลูกชายคนรองที่ไม่แสดงสีหน้าร้อนใจแม้แต่น้อย ราวกับไม่สะทกสะท้านกับการที่ทหารองครักษ์เข้าปิดล้อมจวนตัวเอง ทันใดนั้นก็โมโหขึ้นมา