ส่วนที่ 2 บทที่ 019-3

บทที่ 19 -3 กัดเจ้า

ซื่อฮว่ากลับเข้ามาในห้อง

เซี่ยฟางหวายังคงยืนอยู่ริมหน้าต่าง ม่านผืนหนาบดบังแสงอาทิตย์อัสดงที่กำลังเคลื่อนคล้อยตกลง นางสวมชุดกระโปรงผ้าแพรต่วนปักลายเนื้อบางซึ่งชายกระโปรงยาวลากพื้น ทุกคนต่างตกอยู่ในความสงบ เมื่อได้ยินซื่อฮว่ากลับเข้ามาจึงหันไปกล่าวกับนาง “ไปนำคัมภีร์มาให้ข้าอ่านเล่มหนึ่ง”

“คุณหนู ท่านอยากได้คัมภีร์ประเภทใดเจ้าคะ” ซื่อฮว่ามึนงง

“หยิบมาตามใจชอบเล่มหนึ่งก็พอ ข้าอยากอ่านฆ่าเวลาเท่านั้น” เซี่ยฟางหวาตอบ

ซื่อฮว่าพลันยิ้มออกมาก่อนพยักหน้าแล้วเดินออกไป

การหาคัมภีร์สักเล่มหนึ่งโดยไม่ต้องทำให้ใครตกใจในวัดฝ่าฝอซื่อเป็นเรื่องง่ายมาก ไม่นาน ซื่อฮว่าก็กลับมาพร้อมคัมภีร์แล้วยื่นให้เซี่ยฟางหวา

เซี่ยฟางหวารับคัมภีร์ไปอ่านบนเตียงนุ่มริมหน้าต่าง

เพียงไม่นาน บรรดาองครักษ์และเด็กรับใช้ข้างนอกก็ขนย้ายสัมภาระทั้งหมดที่แต่ละจวนนำมาจนเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงพากันหยุดพัก

หนึ่งชั่วยามต่อมา ฟ้ามืดลงแล้ว แสงสว่างภายในห้องไม่หลงเหลืออยู่อีก เซี่ยฟางหวาถึงได้วางคัมภีร์ลงแล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง