กาลครั้งหนึ่ง…Happy ending
ด้านธุมเกตุ
ผมรู้สึกได้ว่าตั้งแต่เห็นหน้าโนเวลครั้งแรกก็รู้สึกว่าคุ้นหน้า แถมหัวใจก็ยังเต้นแรงมากๆ เหมือนเจอเจ้าของที่ตามหา แต่ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ได้นอกจากเอาดอกไม้ไปให้เจาในทุกๆวันและรักษาอาการเขาจนดีขึ้น ตอนที่เขาขอจีบผมผมแทบจะเป็นลม ผมตื่นเต้นมาก จนผมทนไม่ไหวเลยขอเขาจีบแทน ตอนที่เธอยิ้มแก้มแดง มันน่ารักมาก… เผลอแป๊ปเดียวไปๆมาๆเราก็คบกันมา 5 ปี แล้ว และวันนี้แหละเป็นวันที่ผมจะขอเขาแต่งงาน!!! ช่วยเป็นกำลังใจให้ผมกันด้วยนะครับ!
"โนเวลล!!"
"จ๋าา"
"ไปแคมป์กันไหม"
"ห๊าาาา ทำไมอยากไปแคมป์อ่ะ แล้วงานที่โรงพยาบาลอ่ะ"
"อยากพักบ้างน่ะ ไปแคมป์กับผมน้าาา"
"ก็ได้ๆ วันไหน"
"วันนี้"
"ห้ะ!!!" ผมชอบแกล้วโนเวลก็เพราะแบบนี้แหละ ตอนเธอหน้าเหวอๆโครตน่ารัก
"ตอนนี้เลย"
"เธอจะบ้าหรอ!! วันนี้เดี๋ยวเนี่ยนะ ของก็ยังไม่ซื้อ!" ร่างนางยักษ์กำลังประทับร่าง
"แต่วันนี้มีดาวตกน้าาา เขาบอกว่าถ้าพลาดวันนี้ไปอีกตั้งร้อยกว่าแีกว่าจะได้เห็นอีก" ผมล่อเธอด้วยดาวเพราะว่าเธอชอบดูดวงดาวมาก แต่สิ่งที่ผมพูดเรื่องจริงนะ! วันนี้มีดาวตกจริงๆ
"อืมม ก็ได้"
หลังจากนั้นเราก็ไปเก็บเสื้อผ้าซื้อของอะไรใดๆ แล้วไม่ต้องห่วงนะครับว่าทางครอบครัวจะไม่อนุญาตเพราะว่าผมถามแล้วท่านไฟเขียว! ตอนที่ผมบอกท่านดีใจกับใหญ่เตรียมดูฤกษ์ยามชุดอาหารไว้รอแล้ว เห็นแล้วจะน่ารักเีนะครับ
ณ แคมป์
21.50 น.
หลังจากที่กินข้าวอิ่มอาบน้ำสบายตัวแล้วเราก็มารอดูฝนดาวตกกัน ที่ม้านั่ง
"ฝนดาวตกจะมากี่โมงเนี่ยย รอจนจะแข็งไปทั้งตัวแล้ว"
"ใจเย็นๆสิ เอาเป็นว่าเรามาฆ่าเวลากันไหม"
"ยังไง"
"อ่านนิทานให้ฟังหน่อย"
"ตอนนี้เนี่ยนะ?"
"อื้ม"
"อ่าๆก็ได้" หลังจากได้ยินเสียงตอบรับผมก็เอนตัวนอนบนตักของเธอ
"กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…" ตอนนี้หัวใจผมสั่นระรัวเสียงของโนเวลค่อยๆเบาลง ผมสูดหายใจเข้าลึกๆกำกล่องแหวนในกระเป๋าไว้ในมั่น
"แล้วตอนสุดท้ายพระเอกกับนางเอกก็แต่งงานกันและรักกันตลอดไป" เมื่อสิ้นสุดคำนั้นผมก็ลุกขึ้นคุกเข่าต่อหน้าโนเวล
"โนเวล โนเวลอยากเป็นเจ้าหญิงที่ครองรักกับเจ้าชายคนนี้ตลอดไปไหมครับ"
วิ้งค์!
"ดาวตก"
"ถ้าผมขอพรได้ตอนนี้งั้นผมขอให้โนเวลมาเป็นเจ้าหญิงที่ผมอยากจะดูแลทั้งชีวิตได้ไหมครับ" เธอดูน้ำตารื้นมาก (ผมแอบตั้งกล้องถ่ายไว้เ้วยไม่ต้องห่วง)
"ค่ะ ฉันยินดีจะเป็นเจ้าหญิงที่โชคดีที่สุดในโลกจองเจ้าชายคนนี้เลยค่ะ" และแล้วเรื่องราวความรักของเราก็จบ…แหนะ คิดว่าจะจบบริบูรณ์สินะครับ ที่จริงแล้วมันคือการเริ่มต้นอีกครั้งของชีวิตเราทั้งคู่มากกว่า เพราะต่อไปนี้จะไม่มีใครมาเขียนชีวิตเราได้นอกจากเราสองคน ผมก็ให้ให้ทุกคนมีความสุขกับคนที่รักและเจอคนที่เรารักเขาและเขาจะรักเราเช่นเราสองคนนะครับ บ๊ายบาย
——————————HAPPY ENDING————————
Talk Talk with คนเขียน
เป็นไงกันบ้างทุกคนนน ชอบกันไหมม ถ้าผิดพลาดประการใดก็ต้องขอโทษด้วยน้าา ถ้าใครชอบหรืออยากให้ปรับปรุงตรงไหนคอมเม้นมาให้กำลังใจกันได้น้าา (หรือใครอยากให้แต่งแนวไหนเพิ่มเติม เม้นมาเลยย ไรท์อ่านของทุกคนเลยนะะ) ขอบคุณที่ติดตามเรื่องนี้กันมานะคะ ไว้เจอกันเรื่องหน้าค่ะ GOOD BYE 😘