Review Detail of Littlebirds in Trial Marriage Husband: Need to Work Hard
Review detail
Love the characters, their strength, their relationship, it's really a wonderfully written story.wish she knows soon who her manager is though...😉😉
Trial Marriage Husband: Need to Work Hard
Passion Honey
Liked by 7 people
LIKEReplies9
ကာင္းကင္ဘုံမွလက္ေဆာင္ "တကယ္လ့ုိ က်ဳပ္ေပးတဲ့ ပညာရပ္ကုိ ေလ့က်င့္ေအာင္ျမင္မယ္ဆုိရင္ ခင္ဗ်ား ကဒီတကမာၻလုံးမွာ အေကာင္းဆုံးမဟုတ္ဘူးဆုိရင္ေတာင္မွ အေ႐ွ႕ပိုင္းကုန္းေျမေဒသမွာ အေတာ္ဆုံး အဂၢိရတ္ပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ႏုိင္တယ္" "မင္းကငါ့ကုိပညာရပ္တစ္ခုေပးမွာလား..? ဘယ္လုိပညာရပ္မ်ဳိးလဲ.?" ဝမ္သိခ်င္လြန္း၍ေမးလုိက္သည္။ "အဲ့ဒီပညာရပ္က ခင္ဗ်ားကုိ အဂၢိရတ္တာအုိမွာ ပုိၿပီးထက္ျမတ္လာႏုိင္ၿပီး ပုိ၍ေကာင္းမြန္တဲ့ အဆင့္ကုိေရာက္႐ွိႏုိင္တယ္...ဒီပညာရပ္က ခင္ဗ်ားကုိ တစ္လ. ဒါမွ မဟုတ္ တစ္ပတ္အတြင္း အဂၢိရတ္ဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစႏုိင္တယ္.. ဘယ္လုိလဲ?ငါ့ရဲ႕ေပးကမ္းျခင္းကုိ လက္ခံမွာလား?" ဝမ္အေနနဲ႔ ဒီလုိစကားကုိၾကားေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာေလးစဥ္းစားေနမိျပန္သည္။စူးယန္ရဲ႕ေပးကမ္းျခင္းက တကယ္ကုိ ေကာင္းမြန္ေလသည္။ဒါေတြက တကယ္ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလား ဆုိတဲ့ စိတ္ေလးကေတာ့ ျဖစ္ေပၚေနသည္။ စူးယန္ေျပာသလုိ ဆုိရင္ အရမ္းကိုအဖုိးတန္တဲ့ ပညာရပ္တစ္ခုဆုိတာေသခ်ာေနသည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း စဥ္းစားေနရတာေပါ့။တစ္စုံတစ္ေယာက္က တန္ဖုိးႀကီးပညာရပ္ကုိ အလြယ္တကူေပးႏုိင္တယ္ ဆုိတာကလည္း လက္ေတြ႔တြင္ ယုံၾကည့္ႏုိင္ဖုိ႔ ခက္ခဲေလသည္။ "မင္းေျပာတာက ငါကမင္းရဲ႕ေပးကမ္းမႈကုိလက္ခံရင္ ငါက အဂၢိရတ္ဆရာတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာႏုိင္ၿပီး အျပန္အလွန္ အေနနဲ႔ မင္းကုိ လုိအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြေထာက္ပံ့ေပးရမယ္ၿပီးေတာ့ေဆးျပားျပဳလုပ္ဖုိ႔ကူညီရမယ္ေပါ့" "ဒါတကယ္ပဲ ဟုတ္တယ္..." စူးယန္ကေခါင္းၿငိမ့္ျပလုိက္ၿပီး ဝမ္ရဲ႕ အေတြး ကုိ အတည္ျပဳလုိက္သည္။ အေတာ္အၾကာတိတ္ဆိတ္ေနၿပီးမွပဲ ဝမ္ရဲ႕ စကားသံကထြက္ေပၚလာသည္။ "ငါဘယ္တုန္းကမွ မေတြးဖူးဘူး..ငါ့ရဲ႕အိမ္မက္ေတြ တကယ္ျဖစ္လာဖုိ႔ ငယ္ရြယ္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အကူအညီကုိ ရယူရလိမ့္မယ္လို႔... ဒါေပမဲ့ဒီခ်ိန္မွာ ေတာ့ ငါ့ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္..
ကာင္းကင္ဘုံမွလက္ေဆာင္ "တကယ္လ့ုိ က်ဳပ္ေပးတဲ့ ပညာရပ္ကုိ ေလ့က်င့္ေအာင္ျမင္မယ္ဆုိရင္ ခင္ဗ်ား ကဒီတကမာၻလုံးမွာ အေကာင္းဆုံးမဟုတ္ဘူးဆုိရင္ေတာင္မွ အေ႐ွ႕ပိုင္းကုန္းေျမေဒသမွာ အေတာ္ဆုံး အဂၢိရတ္ပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ႏုိင္တယ္" "မင္းကငါ့ကုိပညာရပ္တစ္ခုေပးမွာလား..? ဘယ္လုိပညာရပ္မ်ဳိးလဲ.?" ဝမ္သိခ်င္လြန္း၍ေမးလုိက္သည္။ "အဲ့ဒီပညာရပ္က ခင္ဗ်ားကုိ အဂၢိရတ္တာအုိမွာ ပုိၿပီးထက္ျမတ္လာႏုိင္ၿပီး ပုိ၍ေကာင္းမြန္တဲ့ အဆင့္ကုိေရာက္႐ွိႏုိင္တယ္...ဒီပညာရပ္က ခင္ဗ်ားကုိ တစ္လ. ဒါမွ မဟုတ္ တစ္ပတ္အတြင္း အဂၢိရတ္ဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစႏုိင္တယ္.. ဘယ္လုိလဲ?ငါ့ရဲ႕ေပးကမ္းျခင္းကုိ လက္ခံမွာလား?" ဝမ္အေနနဲ႔ ဒီလုိစကားကုိၾကားေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာေလးစဥ္းစားေနမိျပန္သည္။စူးယန္ရဲ႕ေပးကမ္းျခင္းက တကယ္ကုိ ေကာင္းမြန္ေလသည္။ဒါေတြက တကယ္ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလား ဆုိတဲ့ စိတ္ေလးကေတာ့ ျဖစ္ေပၚေနသည္။ စူးယန္ေျပာသလုိ ဆုိရင္ အရမ္းကိုအဖုိးတန္တဲ့ ပညာရပ္တစ္ခုဆုိတာေသခ်ာေနသည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း စဥ္းစားေနရတာေပါ့။တစ္စုံတစ္ေယာက္က တန္ဖုိးႀကီးပညာရပ္ကုိ အလြယ္တကူေပးႏုိင္တယ္ ဆုိတာကလည္း လက္ေတြ႔တြင္ ယုံၾကည့္ႏုိင္ဖုိ႔ ခက္ခဲေလသည္။ "မင္းေျပာတာက ငါကမင္းရဲ႕ေပးကမ္းမႈကုိလက္ခံရင္ ငါက အဂၢိရတ္ဆရာတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာႏုိင္ၿပီး အျပန္အလွန္ အေနနဲ႔ မင္းကုိ လုိအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြေထာက္ပံ့ေပးရမယ္ၿပီးေတာ့ေဆးျပားျပဳလုပ္ဖုိ႔ကူညီရမယ္ေပါ့" "ဒါတကယ္ပဲ ဟုတ္တယ္..." စူးယန္ကေခါင္းၿငိမ့္ျပလုိက္ၿပီး ဝမ္ရဲ႕ အေတြး ကုိ အတည္ျပဳလုိက္သည္။ အေတာ္အၾကာတိတ္ဆိတ္ေနၿပီးမွပဲ ဝမ္ရဲ႕ စကားသံကထြက္ေပၚလာသည္။ "ငါဘယ္တုန္းကမွ မေတြးဖူးဘူး..ငါ့ရဲ႕အိမ္မက္ေတြ တကယ္ျဖစ္လာဖုိ႔ ငယ္ရြယ္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အကူအညီကုိ ရယူရလိမ့္မယ္လို႔... ဒါေပမဲ့ဒီခ်ိန္မွာ ေတာ့ ငါ့ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္..
ကာင္းကင္ဘုံမွလက္ေဆာင္ "တကယ္လ့ုိ က်ဳပ္ေပးတဲ့ ပညာရပ္ကုိ ေလ့က်င့္ေအာင္ျမင္မယ္ဆုိရင္ ခင္ဗ်ား ကဒီတကမာၻလုံးမွာ အေကာင္းဆုံးမဟုတ္ဘူးဆုိရင္ေတာင္မွ အေ႐ွ႕ပိုင္းကုန္းေျမေဒသမွာ အေတာ္ဆုံး အဂၢိရတ္ပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ႏုိင္တယ္" "မင္းကငါ့ကုိပညာရပ္တစ္ခုေပးမွာလား..? ဘယ္လုိပညာရပ္မ်ဳိးလဲ.?" ဝမ္သိခ်င္လြန္း၍ေမးလုိက္သည္။ "အဲ့ဒီပညာရပ္က ခင္ဗ်ားကုိ အဂၢိရတ္တာအုိမွာ ပုိၿပီးထက္ျမတ္လာႏုိင္ၿပီး ပုိ၍ေကာင္းမြန္တဲ့ အဆင့္ကုိေရာက္႐ွိႏုိင္တယ္...ဒီပညာရပ္က ခင္ဗ်ားကုိ တစ္လ. ဒါမွ မဟုတ္ တစ္ပတ္အတြင္း အဂၢိရတ္ဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစႏုိင္တယ္.. ဘယ္လုိလဲ?ငါ့ရဲ႕ေပးကမ္းျခင္းကုိ လက္ခံမွာလား?" ဝမ္အေနနဲ႔ ဒီလုိစကားကုိၾကားေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာေလးစဥ္းစားေနမိျပန္သည္။စူးယန္ရဲ႕ေပးကမ္းျခင္းက တကယ္ကုိ ေကာင္းမြန္ေလသည္။ဒါေတြက တကယ္ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလား ဆုိတဲ့ စိတ္ေလးကေတာ့ ျဖစ္ေပၚေနသည္။ စူးယန္ေျပာသလုိ ဆုိရင္ အရမ္းကိုအဖုိးတန္တဲ့ ပညာရပ္တစ္ခုဆုိတာေသခ်ာေနသည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း စဥ္းစားေနရတာေပါ့။တစ္စုံတစ္ေယာက္က တန္ဖုိးႀကီးပညာရပ္ကုိ အလြယ္တကူေပးႏုိင္တယ္ ဆုိတာကလည္း လက္ေတြ႔တြင္ ယုံၾကည့္ႏုိင္ဖုိ႔ ခက္ခဲေလသည္။ "မင္းေျပာတာက ငါကမင္းရဲ႕ေပးကမ္းမႈကုိလက္ခံရင္ ငါက အဂၢိရတ္ဆရာတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာႏုိင္ၿပီး အျပန္အလွန္ အေနနဲ႔ မင္းကုိ လုိအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြေထာက္ပံ့ေပးရမယ္ၿပီးေတာ့ေဆးျပားျပဳလုပ္ဖုိ႔ကူညီရမယ္ေပါ့" "ဒါတကယ္ပဲ ဟုတ္တယ္..." စူးယန္ကေခါင္းၿငိမ့္ျပလုိက္ၿပီး ဝမ္ရဲ႕ အေတြး ကုိ အတည္ျပဳလုိက္သည္။ အေတာ္အၾကာတိတ္ဆိတ္ေနၿပီးမွပဲ ဝမ္ရဲ႕ စကားသံကထြက္ေပၚလာသည္။ "ငါဘယ္တုန္းကမွ မေတြးဖူးဘူး..ငါ့ရဲ႕အိမ္မက္ေတြ တကယ္ျဖစ္လာဖုိ႔ ငယ္ရြယ္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အကူအညီကုိ ရယူရလိမ့္မယ္လို႔... ဒါေပမဲ့ဒီခ်ိန္မွာ ေတာ့ ငါ့ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္..
ကာင္းကင္ဘုံမွလက္ေဆာင္ "တကယ္လ့ုိ က်ဳပ္ေပးတဲ့ ပညာရပ္ကုိ ေလ့က်င့္ေအာင္ျမင္မယ္ဆုိရင္ ခင္ဗ်ား ကဒီတကမာၻလုံးမွာ အေကာင္းဆုံးမဟုတ္ဘူးဆုိရင္ေတာင္မွ အေ႐ွ႕ပိုင္းကုန္းေျမေဒသမွာ အေတာ္ဆုံး အဂၢိရတ္ပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ႏုိင္တယ္" "မင္းကငါ့ကုိပညာရပ္တစ္ခုေပးမွာလား..? ဘယ္လုိပညာရပ္မ်ဳိးလဲ.?" ဝမ္သိခ်င္လြန္း၍ေမးလုိက္သည္။ "အဲ့ဒီပညာရပ္က ခင္ဗ်ားကုိ အဂၢိရတ္တာအုိမွာ ပုိၿပီးထက္ျမတ္လာႏုိင္ၿပီး ပုိ၍ေကာင္းမြန္တဲ့ အဆင့္ကုိေရာက္႐ွိႏုိင္တယ္...ဒီပညာရပ္က ခင္ဗ်ားကုိ တစ္လ. ဒါမွ မဟုတ္ တစ္ပတ္အတြင္း အဂၢိရတ္ဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစႏုိင္တယ္.. ဘယ္လုိလဲ?ငါ့ရဲ႕ေပးကမ္းျခင္းကုိ လက္ခံမွာလား?" ဝမ္အေနနဲ႔ ဒီလုိစကားကုိၾကားေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာေလးစဥ္းစားေနမိျပန္သည္။စူးယန္ရဲ႕ေပးကမ္းျခင္းက တကယ္ကုိ ေကာင္းမြန္ေလသည္။ဒါေတြက တကယ္ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလား ဆုိတဲ့ စိတ္ေလးကေတာ့ ျဖစ္ေပၚေနသည္။ စူးယန္ေျပာသလုိ ဆုိရင္ အရမ္းကိုအဖုိးတန္တဲ့ ပညာရပ္တစ္ခုဆုိတာေသခ်ာေနသည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း စဥ္းစားေနရတာေပါ့။တစ္စုံတစ္ေယာက္က တန္ဖုိးႀကီးပညာရပ္ကုိ အလြယ္တကူေပးႏုိင္တယ္ ဆုိတာကလည္း လက္ေတြ႔တြင္ ယုံၾကည့္ႏုိင္ဖုိ႔ ခက္ခဲေလသည္။ "မင္းေျပာတာက ငါကမင္းရဲ႕ေပးကမ္းမႈကုိလက္ခံရင္ ငါက အဂၢိရတ္ဆရာတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာႏုိင္ၿပီး အျပန္အလွန္ အေနနဲ႔ မင္းကုိ လုိအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြေထာက္ပံ့ေပးရမယ္ၿပီးေတာ့ေဆးျပားျပဳလုပ္ဖုိ႔ကူညီရမယ္ေပါ့" "ဒါတကယ္ပဲ ဟုတ္တယ္..." စူးယန္ကေခါင္းၿငိမ့္ျပလုိက္ၿပီး ဝမ္ရဲ႕ အေတြး ကုိ အတည္ျပဳလုိက္သည္။ အေတာ္အၾကာတိတ္ဆိတ္ေနၿပီးမွပဲ ဝမ္ရဲ႕ စကားသံကထြက္ေပၚလာသည္။ "ငါဘယ္တုန္းကမွ မေတြးဖူးဘူး..ငါ့ရဲ႕အိမ္မက္ေတြ တကယ္ျဖစ္လာဖုိ႔ ငယ္ရြယ္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အကူအညီကုိ ရယူရလိမ့္မယ္လို႔... ဒါေပမဲ့ဒီခ်ိန္မွာ ေတာ့ ငါ့ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္..
ကာင္းကင္ဘုံမွလက္ေဆာင္ "တကယ္လ့ုိ က်ဳပ္ေပးတဲ့ ပညာရပ္ကုိ ေလ့က်င့္ေအာင္ျမင္မယ္ဆုိရင္ ခင္ဗ်ား ကဒီတကမာၻလုံးမွာ အေကာင္းဆုံးမဟုတ္ဘူးဆုိရင္ေတာင္မွ အေ႐ွ႕ပိုင္းကုန္းေျမေဒသမွာ အေတာ္ဆုံး အဂၢိရတ္ပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ႏုိင္တယ္" "မင္းကငါ့ကုိပညာရပ္တစ္ခုေပးမွာလား..? ဘယ္လုိပညာရပ္မ်ဳိးလဲ.?" ဝမ္သိခ်င္လြန္း၍ေမးလုိက္သည္။ "အဲ့ဒီပညာရပ္က ခင္ဗ်ားကုိ အဂၢိရတ္တာအုိမွာ ပုိၿပီးထက္ျမတ္လာႏုိင္ၿပီး ပုိ၍ေကာင္းမြန္တဲ့ အဆင့္ကုိေရာက္႐ွိႏုိင္တယ္...ဒီပညာရပ္က ခင္ဗ်ားကုိ တစ္လ. ဒါမွ မဟုတ္ တစ္ပတ္အတြင္း အဂၢိရတ္ဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစႏုိင္တယ္.. ဘယ္လုိလဲ?ငါ့ရဲ႕ေပးကမ္းျခင္းကုိ လက္ခံမွာလား?" ဝမ္အေနနဲ႔ ဒီလုိစကားကုိၾကားေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာေလးစဥ္းစားေနမိျပန္သည္။စူးယန္ရဲ႕ေပးကမ္းျခင္းက တကယ္ကုိ ေကာင္းမြန္ေလသည္။ဒါေတြက တကယ္ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလား ဆုိတဲ့ စိတ္ေလးကေတာ့ ျဖစ္ေပၚေနသည္။ စူးယန္ေျပာသလုိ ဆုိရင္ အရမ္းကိုအဖုိးတန္တဲ့ ပညာရပ္တစ္ခုဆုိတာေသခ်ာေနသည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း စဥ္းစားေနရတာေပါ့။တစ္စုံတစ္ေယာက္က တန္ဖုိးႀကီးပညာရပ္ကုိ အလြယ္တကူေပးႏုိင္တယ္ ဆုိတာကလည္း လက္ေတြ႔တြင္ ယုံၾကည့္ႏုိင္ဖုိ႔ ခက္ခဲေလသည္။ "မင္းေျပာတာက ငါကမင္းရဲ႕ေပးကမ္းမႈကုိလက္ခံရင္ ငါက အဂၢိရတ္ဆရာတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာႏုိင္ၿပီး အျပန္အလွန္ အေနနဲ႔ မင္းကုိ လုိအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြေထာက္ပံ့ေပးရမယ္ၿပီးေတာ့ေဆးျပားျပဳလုပ္ဖုိ႔ကူညီရမယ္ေပါ့" "ဒါတကယ္ပဲ ဟုတ္တယ္..." စူးယန္ကေခါင္းၿငိမ့္ျပလုိက္ၿပီး ဝမ္ရဲ႕ အေတြး ကုိ အတည္ျပဳလုိက္သည္။ အေတာ္အၾကာတိတ္ဆိတ္ေနၿပီးမွပဲ ဝမ္ရဲ႕ စကားသံကထြက္ေပၚလာသည္။ "ငါဘယ္တုန္းကမွ မေတြးဖူးဘူး..ငါ့ရဲ႕အိမ္မက္ေတြ တကယ္ျဖစ္လာဖုိ႔ ငယ္ရြယ္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အကူအညီကုိ ရယူရလိမ့္မယ္လို႔... ဒါေပမဲ့ဒီခ်ိန္မွာ ေတာ့ ငါ့ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္..
