CHAPTER 29

Kris Aiden's POV

It's been 5 hours since madala si Elle sa kwarto nya and until now ay hindi pa rin sya nagigising

Hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanya ang pagkawala ng baby namin

Thinking of our baby makes me cry again.

"Why are you still not waking up love? Please wake up now, I need you" mahinang tanong ko habang nakayukong umiiyak at hawak ang kamay nya

Bigla namang gumalaw ang kamay nito at hinawakan ang pisnge ko kaya naman napatingin ako kay Elle

"W-why are you crying? I'm fine" sabi nito at pilit na ngumiti

Bigla ko naman syang niyakap dahil sa tuwa na gising na ito

"Ahh" sabi nito kaya naman napalayo ako bigla sa kanya

"Why? Anong masakit? Sorry, love" nag-aalalang tanong ko

"Why does my stomach hurt a little? I clearly remember, I only hurt my head and cheeks. D-does your Mom did something else to me?" tanong nito na may halo halonh emosyon

Natigilan naman ako sa tanong nito

"Why? What is it love? Tell me please?"

"I… I'll tell you later, eat first, you still not eating any meals and it's already 10pm"

"No, I'm fine, just tell me. You're making me more curious. Why can't you tell me now?" biglang seryosong sabi nito kaya napabuntong hininga na lang ako

"You… y-you had miscarriage. You were 1 month pregnant. I'm sorry" sabi ko at niyakap sya

Naramdaman ko namang nanigaw sya sa pwesto nya

"I'm sorry, love. I'm sorry" sabi ko at tuluyang tumulo muli ang luha ko

Ilang segundo lang ay naramdaman ko ang pamamasa ng balikat ko at ang mahinang hikbi nito

Naramdaman ko namang hinawakan nya ang tiyan nya kaya umalis ako sa pagkakayakap sa kanya at pinupunasan ang pisnge nya

"T-that explains why. I-I thought I'm just sick these past few days. My b-baby" tulalang sabi nito at mas lumakas pa ang pag-agos ng luha nya

"Shhh, I'm here, love. Everything will be fine" sabi ko habang niyakap nyang muli ngunit hindi ito gumalaw man lang sa pwesto nya

Ilang minutong ganun ang pwesto namin ng bigla nya akong tinulak at masamang tumingin sakin na ikinataka ko

"Umalis ka dito! Kung hindi dahil sa Mom mo hindi mawawala ang baby ko!" galit na sabi nito kaya naman niyakap ko sya ulit. Pilit naman nya akong tinutulak ulit pero mas hinigpitan ko ang pagkakayakap sa kanya

"No, I'm sorry. I'm sorry love. Hindi kita iiwan. Mom will pay for what she did to you and to our baby, I promise. Please don't drive me away. I love you"

Narinig ko naman syang umiyak ulit at hindi na ako tinulak pa ulit.

Umalis ako sa pagkakayakap sa kanya at umupo sa gilid ng kama nya. Hinawakan ko ang dalawang pisnge nya at pinunasan ang luha nya habang nakatitig sa mata nya at ganun din sya

"Please stop crying, they will pay for they did, I promise. I don't care if she's my Mom, she needs to pay for what she did wrong. I told you, I will do everything for you because I love you more than myself. Our little angel will not like seeing you like this. Our baby will be in good hands in heaven" tumigil naman ito sa pag iyak sa sinabi ko pero humihikbi pa rin ito kaya hinalikan ko ito sa noo

"Do you want to eat? Water? You slept for 5 hours without eating or drinking" nag aalalang tanong ko

"Water" tipid na sagot nito kaya naman nagsalin ang ng tubig sa baso na nasa table sa gilid ng kama nya at inalalayang painumin sya

Pagkainom naman nya ay humiga na sya kaya inalalayan ko sya at inayos nag pagkakahiga nya, tumagilid naman sya patalikod sakin kaya napabungtong hininga na lang ako at malungkot na tumingin sa likod nya tsaka naupo sa upuan ko sa gilid ng kama nya

"I want to rest, you can go home now, you need to rest too" matamlay na sabi nya habang nakatalikod pa rin sakin

"Go ahead, just rest love, I won't leave you tonight. Tomorrow morning, I will go to the police station for Mom's interrogation. Candice will be here tomorrow lunch to visit you. And Lieutenant Director already talked to Ms. Mirabelles about today's case" sabi ko sa kanya pero wala ako nakuhang sagot mula dito kaya napabuntong hininga na lang ulit ako.

Ilang minuto lang ay tumunog ang phone ko at nakita ko ang panagalan ni Spencer dito kaya naman tumayo ako at nagpaalam kay Elle

"I'll just answer this outside" sabi ko pero hindi pa rin ito sumagot kaya naman matamlay akong lumabas ng kwarto nya

Elle's POV

Paglabas ni Aiden ay umayos ako ng pagkakahiga ko at tumitig sa kisame

Baby bat mo naman iniwan agad si Mommy? Wala man lang akong kaalam alam na nasa tiyan na pal akita pero iniwan mo agada ko

Naramdaman ko namang tumulo muli ang luha ko kaya pinunasan ko agad ito

I promise you baby, pagbabayaran nila ang ginawa satin at sayo. I'm sorry baby if iiwan ko muna ang Daddy mo huh? Kailangan ko lang mapag-isa saglit, hindi ko pa kaya harapin ang pamilya ng Daddy mo na dahilan ng pagkakahiwalay natin

Narinig ko naman na bumukas ang pinto ng kwarto ko at nakita ko si Aiden na bakas ang pag-aalala

"Love, I need to leave for a while, something happened in the police station. Promise, I'll be back." Sabi nito at hindi naman ako sumagot dito

"Please, stay strong love, it's fine if you don't want to talk to me for now. But please, I hope you will talk to me when I come back. Rest well love. I love you" sabi nito at hinalikan ako sa noo kaya naman pumikit ako para damdamin ang huling halik nya bago ako umalis

Pagbukas ko naman ng mata ko ay wala na ito, kaya naman kinuha ko agad ang phone ko na nasa table sa gilid ng kama ko.

Mabuti na lang at nandito ang mga gamit ko.

Tinawagan ko agad si Sammy at sumagot naman ito agad

'Sam! Thank God you're awake now! How are you feeling?' bungad nito sakin at ramdam ko ang pag-aalala nito sa boses nya

'I'm fine. Can you bring my laptop and some tools for you know' sabi ko sa kanya

'Huh? Why? What are you planning? Why do you need those things?' nagtatakang tanong nito

'Just bring it now, we don't have time. I'll explain it to you once you arrive. And please, don't let anyone notice you. Bring me one black hoodie too'

'Okay fine, wait for a while' sabi nito kaya binaba ko na ang call

Kung ano mang ginawa mo ngayon sa station Tita Kristel, pinadali mo lang ang pagtakas ko sa anak mo.

Sorry Aiden, I promise I'll come back to you once I settled everything. It seems like your Mom gave us a lead for what happened to my parents.

Ilang saglit lang ay dumating na si Sammy nan aka hoodie rin at patagong pumapasok sa kwarto ko bitbit ang mga pinapadala ko

Nilapag naman nya agad ang laptop at isang toolbox

"Anong gagawin mo ba dyan Sam?" takang tanong nito

"Paabot nung kwintas ko" sabi ko sabay turo sa kwintas na nasa table at mukhang nakuha naman nya agad ang balak ko kaya hindi na sya nagtanong pa ulit at pinanood na lang ang ginagawa ko

Pagkaabot nito ay binuksan ko ang toolbox ko na may laman na iba't ibang tools para sa mga computers and such. Kinuha ko ang isang tool para mabuksan ang pendant ng kwintas ko.

Pagbukas ko nito ay may kinalikot ako sa loob nito para madisabled ang tracker signal nito. Nang successful kong madeactivate ito ay binuksan ko naman ang laptop ko at hinack ang cellphone ni Aiden.

Ilang saglit lang ay successful ko ring napasok ang system ng phone nya at nag install ng hidden tracker sa system nito mismo. Nang matapos ko ito ay napangiti naman ako dahil until now hindi pa nawawala ang skills ko sa ganitong bagay.

"Kkkrrr" exclamation ni Sammy habang pumapalakpak

"You still got it huh? No wonder SNL Technology is still on top when it comes to technology. The owner is the best among the best. Pero mukhang kabisado mo ang system ng tracker sa pendant mo?"

"This is one of my invention and Aiden bought it from my company" sabi ko at pinakita sa kanya ang nakaukit na company name sa likod ng pendant

"Ohhhhh, that's why. So anong balak mo ba talaga?"

"I need to settle things first, so I'll leave for a while. Seems like Aiden's Mom is connected to our parents' death" sabi ko at bigla naman syang napaseryoso

"So?"

"I'll investigate, I need to go back to our old house. I think I will find something there. I will go to Mom too, maybe she knows something as they were bestfriends before"

"Your Mom? You mean your real Mom? She's alive?!" gulat na tanong nito

"Lower your voice! Yes, she's alive and they're the one save me when Mikka kidnapped me"

"Omo! I'm happy for you Sam, I wish I can go to my real parents now" malungkot na sabi nito

"Don't worry, when we found the person behind our foster parents' death, you can also go to your real parents and claim what's really for you" ngumiti naman ito sa sinabi ko

"Come on help me stand, I need to change clothes" sabi ko kaya naman inalalayan nya akong tumayo. Tinanggal ko ang karayon sa likod ng palad ko at kinuha ang damit na susuotin ko. Pumasok na ako sa CR. Napatingin naman ako sa salamin at nakita ko ang ulo ko na nakabenda gawa ng pagkakatama ng ulo ko at pagdudugo nito

Pagkatapos ko magbihis ay tinapon ko ang hospital clothes sa basurahan at lumabas na ng CR

"So saan ka pupunta ngayon?" tanong nito

"Sasama ka sakin, sa lumang bahay naming. May dala ka namang kotse di ba?" tanong ko at tumango naman sya

Lumapit naman ako sa table at kumuha ng papel at ballpen sa bag ko na dala ko sa New York

'I'm leaving for now. I need some time to think and some time for myself. Please don't look for me. Always take care of yourself. Eat your meals on time. I'll be back and please don't blame yourself or your Mom for my disappearance. I need to do some things. I'm sorry if I can't you know for now, I can't let you involve in my problems. Until we meet again, my love. I love you, always. Goodbye for now… Love, Elle'

Pagkatapos kong isulat ang mensahe ko ay nilapag ko ito sa table at pinatungan ng maliit na flower vase.

"Let's go" sabi ko at sinuot na ang hoodie sa ulo ko at kinuha ang gamit ko, binitbit naman nya ang dala nya kaninang gamit ko

Pagsilip ko naman sa labas ng kwarto ko ay walang tao sa hallway at nakapatay na ang ilang ilaw dahil madaling araw na kaya mas mapapadali ang pagtakas naming

Nang makababa naman kami at makarating sa lobby ay nakita naming wala ang bantay sa pinto ng hospital kaya mabilis kaming lumabas at dumeretso sa kotse ko na dala ni Sammy

Sya na ang ang maneho at nang makalayo na kami sa hospital ay binuksan ko ang laptop ko ay nagsimula ng i-hack ang mga CCTV ng hospital at parking lot. Inalis ko ang video mula sa pagdating ni Sammy sa parking lot at pag-alis namin

Nang successful kong maalis ang video ay pinatay ko na ang laptop at sumandal. Tumingin naman ako sa labas ng bintana at nakitang nasa express way na kami.

"Dumaan tayo sa kahit anong bukas na kainan. I'm hungry, hindi pa ako kumakain" sabi ko kay Sammy at nag okay naman sya. Ilang saglit pa nakita namin ang kainan sa express.

Pagbaba naming ay pumasok kami sa restaurant na napili naming at umorder ng simpleng meal.

Mabilis namang duamting ang order namin at mabilis din kaming kumain. Tinignan ko naman ang phone ko kung saan nakikita ko ang galaw ng tracker sa phone ni Aiden

"We need to hurry, pabalik na si Aiden sa hospital" sabi ko at tumayo na kami at iniwan ang bayad naming sa table

Pagdating namin sa kotse ay nagpresinta na akong mag drive

"I'll drive, you can rest, mahaba pa ang byahe natin. Kagigisng ko lang naman kaya hindi pa ako inaatok." Sabi ko at hindi naman na sya nangulit dahil totoo namang inaantok na ito, baka maaksidente pa kami kapag nagdrive syang inaantok

Pagpasok namin sa kotse ay pinaandar ko na ang kotse ko at umalis na. Sa Laguna ang dating bahay naming kaya sa tingin ko ay aabutin pa ng dalawang oras ang byahe naming mula sa kinaroroonan namin ngayon.

Pagtingin ko naman sa phone ko ay sa tingin ko kalahating oras pa bago ito makarating sa ospital, tama lang para makalayo na kami tuluyan at hindi matunton agad

Mas binilisan ko ang pagmamaneho upang makarating agad. Kinabit ko naman ang earpiece ko at tinawagan ko naman si Candice

Naka ilang ring pa bago nito masagot ang tawag ko, paniguradong natutulog ito dahil madaling araw na

'Hmm hello?' sagot nito na halatang nagising lang

'Candice' tawag ko sa kanya

'Elle!' gulat na sigaw nito

'Contact Marcus, tell him hack every CCTV at Express Way Restaurants'

'Why? Where are you?'

'I'm going to our old house, don't worry about me. And when Aiden asked you if you know where I am, tell him you don't know, and I never contacted you. Act like you are shocked for my disappearance again, is that clear?'

'Yes, I promise I won't tell him. Are you fine now? Gosh, ang sarap sabunutan ng nanay ng boyfriend mo! Wala na ako pakialam kung nakakatanda sya, napaka impokrita' gigil na sabi nya kaya naman natawa ako

'I'm fine don't worry. I'm strong, remember?'

'Yes, I know. But still, y-your --' pinutol ko naman ang sasabihin nya at napangiti ng mapakla

'We can't do anything about it, it already happened. I'm still hurt for my baby. Don't worry about it, I'll make sure, she'll pay for my baby's death" malamig kong na sabi

'I'm sorry, if nabanggit ko pa' malungkot na sabi nya

'It's alright, I need to face the reality that my baby is gone. By the way, do what I told you now, call Marcus, if he asks, just tell him to do what I says. Then go back to your sleep. Sorry for interrupting your sleep.'

'It's okay, that important is I know you're fine. Mag-iingat ka sa pagdrive and tell Sammy that I missed her. Take care, and goodnight'

'Hmm, goodnight' sabi ko at pinatay ko na ang tawag

Napatingin naman ako sa tracker at napangiti ng mapakla ng makita kong any minute makakarating na si Aiden sa ospital kaya nagfocus na ako sa pagmamaneho at mas binilisan.