1226 การไล่ล่าของวันสิ้นโลก

ตอนที่ 1226 การไล่ล่าของวันสิ้นโลก

การตอบรับสำเร็จ แต่ภาพตรงหน้ากลับไม่หายไป

กู่ฉิงซานไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก ดังนั้นเขาจึงรอดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น

เขาเห็นว่าสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ลากร่างงูที่ยาวไปมาไม่ขยับไปไหนอยู่ในความมืดไร้ที่สิ้นสุด

กู่ฉิงซานมองดูใกล้ๆ เห็นเพียงแค่ว่าร่างกายของมันเป็นเพียงเงามายา

เงามายานี้ติดอยู่กับความเป็นจริงบางอย่าง

ใช่แล้ว ความจริงมันเหลือเพียงโครงกระดูก

ตั้งแต่ต้นจนจบ มีรอยร้าวทุกหนแห่งในโครงกระดูก มีหลายส่วนที่หายไปจนสิ้น

ทันใดนั้น มันคล้ายกับรับรู้ถึงบางสิ่งก่อนมองมาทางกู่ฉิงซาน

กู่ฉิงซานไม่สามารถขยับได้ทันที

วิญญาณและร่างกายแข็งทื่อพร้อมกัน ไม่ว่ากู่ฉิงซานจะพยายามแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถขยับได้แม้แต่นิดเดียว

สัตว์ประหลาดขยับช้าๆ ก่อนมาถึงตัวกู่ฉิงซาน

มันเคลื่อนที่มาหลายร้อยฟุตก่อนลอยอยู่ในความว่างเปล่าไม่มีสิ้นสุด กู่ฉิงซานมีขนาดเท่ากับดวงตาของอีกฝ่ายเท่านั้น

สิ่งนั้นมองกู่ฉิงซานก่อนแผดเสียงก้องออกมา

“ตัวปัญหา ราชาภูตผีแห่งยมโลก จ้าวขุนเขาเฉินซาน ข้าจะให้เจ้ามาตายที่นี่ไม่ได้”

หลังจากได้ฟังประโยคนี้ กู่ฉิงซานพบว่าสิ่งที่จองจำร่างกายเอาไว้ค่อยๆ หายไป

มันยอมเป็นอาวุธของข้าแล้วหรือ

แล้วมันคือใคร มาจากไหน ทำไมชิ้นส่วนเกราะเกล็ดถึงตกมาอยู่ในถ้ำหมื่นอสูรได้

กู่ฉิงซานเกิดความสงสัย แต่ไม่มีโอกาสได้พูดออกไป

แรงดึงทรงพลังตกลงที่กู่ฉิงซานก่อนลากเขาออกจากความว่างเปล่า

สิ่งนั้นรีบกล่าวว่า “ข้าสามารถส่งมอบพลังให้กับเจ้าได้ แต่เจ้าต้องออกไปเดี๋ยวนี้ หากชักช้าอาจถึงตายได้”

มันพยายามสุดความสามารถเพื่อให้กระดูกทั่วร่างที่เหลือส่องแสงเลือนรางออกมาก่อนสาดส่องไปยังความมืดที่ไร้พรมแดน

กู่ฉิงซานมองรอบข้างจนอดที่จะกลั้นหายใจไม่ได้

ความมืดไม่ใช่ความมืด แต่มันคือกลุ่มแมลงสีดำจำนวนมาก พวกมันกระจายไปทุกหนแห่งที่กู่ฉิงซานสามารถมองเห็นได้

สิ่งนั้นถูกตรึงโดยโซ่ทองแดงหลายสิบเส้น ร่างกายสามารถขยับได้ภายในระยะทางที่สั้นมากอย่างยากลำบาก

มันนติดอยู่ในทะเลแมลงสีดำ!

และแมลงสีดำเหล่านั้นคล้ายกับสัมผัสบางสิ่งได้ก่อนค่อยๆ กระวนกระวายขึ้นมา

“หึ่ง”

แมลงสีดำส่งเสียงร้องคมปลาบก่อนพุ่งตรงเข้าหากู่ฉิงซาน

“ไป!”

ตัวตนขนาดใหญ่ตะโกนราวกับฟ้าผ่าจนสะเทือนท้องนภา

กู่ฉิงซานเพียงรู้สึกว่าแรงดึงพลันเพิ่มขึ้นขณะพาเขาออกมาในพริบตา

ความเร็วที่ไม่มีใครเทียบได้จนทำให้ทุกสิ่งรอบข้างเลือนราง

กู่ฉิงซานเพียงรู้สึกว่าเขาตกลงไปอย่างต่อเนื่อง

ทันใดนั้น เขาเห็นว่าที่สุดขอบสายตา แมลงสีดำยังคงไล่ตามมา

แมลงมีใบหน้ามนุษย์ขณะสบตากับกู่ฉิงซาน

“อย่าคิดหนี”

ด้วยเหตุผลบางอย่าง กู่ฉิงซานเข้าใจว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร

ทันใดนั้น แมลงสีดำเร่งความเร็วมหาศาลขณะอ้าปากขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยฟันแหลมคมเพื่อหมายจะกัดกู่ฉิงซาน

กู่ฉิงซานพบว่าเขาไม่สามารถขยับได้แม้แต่นิดเดียว!

เมื่อแมลงกำลังจะกัดศีรษะของกู่ฉิงซาน วินาทีต่อมานั้นเอง

โลกกลายเป็นความว่างเปล่าก่อนพลันหายไปจากสายตาของกู่ฉิงซาน

กู่ฉิงซานพลันลืมตาขึ้น

รอบข้างเงียบสงัดและสงบสุข

กู่ฉิงซานพบว่าเขายังยืนอยู่บนชั้นที่สามของหอคอยศักดิ์สิทธิ์เฟยอวี่ขณะเผชิญหน้ากับชิ้นส่วนเกราะเกล็ด

ไม่มีสัตว์ประหลาด ไม่มีแมลง ไม่มีสัตว์ประหลาดที่ถูกโซ่ทองแดงยาวตรึงเอาไว้

ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ตึกตัก!

กู่ฉิงซานนั่งลงกับพื้นขณะหอบหายใจ

เหงื่อเย็นไหลออกจากแผ่นหลังอย่างต่อเนื่อง

ไม่ นั่นไม่ภาพลวงตา

เขาเกือบตายจริงๆ ตายจากการส่งผ่านที่ไม่อาจขัดขืนได้อย่างสิ้นเชิง

นั่นมันบ้าอะไร

สายตาของเขาจับจ้องหน้าต่างระบบเทพสงคราม

เขาเห็นแถวหิ่งห้อยขนาดเล็กอยู่ตรงนั้น

“ท่านตอบรับจนใช้พลังจิตครั้งนี้ได้สำเร็จ”

“ท่านกลายเป็นนักรบพลังจิตแล้ว”

“วิชาพลังจิตของท่าน: ต่อยมวย”

เมื่อกู่ฉิงซานเห็นข้อความแจ้งเตือนเหล่านี้อีกครั้ง ข้อความแจ้งเตือนใหม่ได้ปรากฏขึ้นมา

“ท่านได้รับพลังจิตกาลอวกาศ”

“ในกระบวนการใช้พลังจิต วันสิ้นโลกบางอย่างได้ตามมาจนมาถึงที่ที่ท่านอยู่”

“วันสิ้นโลกนี้ไม่มีใครเทียบได้ มันไม่ใช่สิ่งที่ถ้ำหมื่นอสูรจะสามารถขัดขืนได้”

“โชคยังดี มีแมลงเล็กจ้อยเพียงตัวเดียวที่ตามมาจนถึงท้ายที่สุด”

“ห้านาทีต่อมา แมลงสีดำตัวนั้นกำลังจะมาถึงถ้ำร้างทิศตะวันออก”

“โปรดทราบว่าถ้ำร้างทิศตะวันออกกำลังจะประสบเข้ากับวันสิ้นโลก”

วันสิ้นโลกหรือ

แมลงตัวเดียวเนี่ยนะ

ในที่ที่ตัวตนขนาดใหญ่ถูกขังเอาไว้ แมลงสีดำมีจำนวนมหาศาล หากมากันหมด อาจจะเป็นอันตรายก็ได้

แต่ถ้าเป็นแมลงตัวเดียว น่าจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร

ขณะกู่ฉิงซานกำลังครุ่นคิด มีความผันผวนต่างมิติในหอคอยศักดิ์สิทธิ์เฟยอวี่

นี่คือวิชาเคลื่อนย้ายต่างมิติ น่าจะเป็นหอคอยศักดิ์สิทธิ์ที่สัมผัสได้ว่าเขาใช้พลังจิตเสร็จสิ้นแล้วก่อนเตรียมเคลื่อนย้ายออกมา

กู่ฉิงซานรออยู่สักพัก

หลังจากนั้น ความผันผวนต่างมิติยิ่งมายิ่งรุนแรงก่อนโยนกู่ฉิงซานออกจากหอคอยอย่างรวดเร็ว

กู่ฉิงซานปรากฏตัวตรงหน้าประตูหอคอยก่อนยิ้มออกมา “อาจาง”

เสียงของเขาพลันหยุดนิ่ง

นอกหอคอยพลังจิตเฟยอวี่ กลุ่มคนจำนวนมากยืนจับกลุ่มกันอยู่

จ้าวบ้านเฟยอวี่ ภรรยาของจ้าวบ้าน ผู้อาวุโสจากสำนักต่างๆ กับจ้าวบ้านรองจำนวนมากล้วนรวมตัว

ปรมาจารย์ประจำสำนักจำนวนมากคุ้มกันอยู่นอกหอคอยศักดิ์สิทธิ์เฟยอวี่ด้วยสีหน้าวิตก ไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ที่นี่

กู่ฉิงซานตกตะลึง

โดยไม่รอให้เขาพูด จ้าวบ้านเฟยอวี่ถามก่อนว่า “คลื่นพลังจิตมาจากชั้นที่สาม แสดงว่าเจ้าตอบรับขนนกหรือไม่ก็เกราะเกล็ดสินะ”

ในเมื่อไม่มีทางปกปิดเรื่องนี้ได้ กู่ฉิงซานจึงตอบตามตรงว่า “เป็นเกราะเกล็ด”

เกิดความโกลาหลในกลุ่มคน

ผู้อาวุโสคนหนึ่งอดที่จะกล่าวไม่ได้ว่า “โกหก ถ้าเป็นเกราะเกล็ดจริง แล้วเขารอดกลับมาได้ยังไง”

“หุบปาก!” จ้าวบ้านเฟยอวี่กล่าวด้วยเสียงคมปลาบ

ตอนนี้เขาไม่สนใจเรื่องลูกชายตัวเองแล้ว เขาเดินมาหากู่ฉิงซานแล้วกล่าวด้วยสีหน้าจริงจังว่า “ไม่ว่าเจ้าจะเห็นอะไรจากการตอบรับนั่น ตอนนี้อย่าได้พูดอะไร ข้าขอถามเพียงอย่างเดียว ตอนกลับมา เจ้าเห็นอะไร”

กู่ฉิงซานตอบทันทีว่า “มีแมลงหนึ่งตัว สีดำ ใบหน้ามนุษย์ แปดขา เร็วมาก”

ทันทีที่กล่าวเช่นนี้ กู่ฉิงซานสัมผัสได้ชัดเจนว่าสีหน้าของทุกคนตึงเครียดขึ้นมา

“เจ้าแน่ใจหรือว่ามีตัวเดียว” จ้าวบ้านเฟยอวี่ถามด้วยน้ำเสียงลุ่มลึก

“แน่ใจ” กู่ฉิงซานตอบ

กู่ฉิงซานเห็นว่าสีหน้าของทุกคนพลันผ่อนคลายลง

“ถ้าตัวเดียวน่าจะไม่เป็นอะไร” ใครบางคนกล่าว

“แต่ข้าไม่รู้พลังทำลายล้างของมัน เกรงว่าจะยังเป็นปัญหาอยู่ดี” อีกคนกล่าว

ผู้คนมองชายชราผมเทาพร้อมกัน

ชายชราผมขาวกล่าวว่า “นั่นคือสิ่งชั่วร้ายหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเก้าอย่าง หากมีมากกว่าสามตัว ถ้ำร้างทิศตะวันออกก็ไม่สามารถรับมือได้”

ทุกคนตกอยู่ในความเงียบ

“แบบนี้ เกราะเกล็ดนั่นก็ไม่ใช่พลังจิตที่สามารถแบกรับถ้ำร้างทิศตะวันออกเอาไว้ได้น่ะสิ” ใครบางคนกระซิบ

“ไม่ต้องห่วง มันมาแค่ตัวเดียว” จ้าวบ้านเฟยอวี่กล่าวขณะมองกู่ฉิงซานอีกครั้ง

กู่ฉิงซานพยักหน้าอย่างหนักแน่นอีกครั้ง

ไม่เพียงแค่เห็นมากับตาเท่านั้น แต่หน้าต่างระบบเทพสงครามก็บอกเช่นกัน ดังนั้นจึงไม่น่าผิดพลาดไปได้

เมื่อทุกคนเห็นว่าเขามั่นใจ พวกเขาอดที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอกไม่ได้

“จ้าวบ้าน ท่านต้องไปรายงานให้จ้าวเมืองทราบตอนนี้เลย จะได้เตรียมการได้โดยไว” ชายชราผมขาวแนะนำ

“รายงานตอนนี้และส่งกำลังคนของพวกเราไปให้จ้าวเมืองเพื่อร่วมต่อสู้ ครั้งนี้ส่งคนฝีมือดีทั้งหมดไปเลย อย่าลืมบอกจ้าวเมืองด้วยว่าทุกการสูญเสียนการต่อสู้ล้วนมาจากพวกเราตระกูลเฟยอวี่” จ้าวบ้านเฟยอวี่สั่ง

“ขอรับ!”

ทุกคนตอบรับพร้อมกัน

เขาเห็นลำแสงพุ่งออกจากคฤหาสน์ก่อนตกลงใจกลางเมือง

จ้าวบ้านเฟยอวี่มองกู่ฉิงซาน

“ผู้ติดตามคนสนิทหลี่ซาน ตั้งแต่วันนี้ไป เจ้าสามารถมีชื่อได้”

“ตามข้ามา!”

กู่ฉิงซานเดินตามจ้าวบ้านไป

ทุกคนพาเขาไปบ้านธรรมดาที่มุมหนึ่งของคฤหาสน์

จ้าวบ้านพยักหน้าให้กลุ่มคนสองสามกลุ่มเพื่อตระเตรียมภารกิจป้องกัน จากนั้นพากู่ฉิงซานและชายหนุ่มบางส่วนเข้าห้องลับใต้ดิน

กู่ฉิงซานเคยเห็นที่นี่ในความทรงจำของนายน้อยจาง

นี่คือห้องลับที่อุทิศให้กับการป้องกันหายนะทั้งหมด

หากเผชิญหน้ากับหายนะที่สามารถทำลายถ้ำร้างทิศตะวันออกทั้งหมดได้ วิชาเคลื่อนย้ายที่อยู่ที่นี่จะเคลื่อนย้ายคนที่อยู่ข้างในไปถ้ำแห่งอื่น

หรือก็คือ นี่คือสถานที่ช่วยชีวิต

ประตูปิดไล่หลังกู่ฉิงซาน

กู่ฉิงซานพบสถานที่หนึ่งในห้องลับก่อนนั่งรอเงียบๆ

ห้านาที

แมลงสีดำน่าจะมาถึงที่ถ้ำร้างทิศตะวันออก

ตูม!!!

ขณะที่กำลังครุ่นคิด เสียงคำรามเสียดแทงหูและเสียงกรีดร้องของแมลงดังขึ้นจากข้างนอก

การต่อสู้เข้าสู่ช่วงตึงเครียดที่สุดตั้งแต่แรก เสียงอึกทึกยังคงดังไม่หยุด

กู่ฉิงซานถอนหายใจขณะพิงเก้าอี้

มันจบแล้ว ดูท่าเขาจะสร้างสิ่งที่เลวร้ายขึ้นมาจนได้

…………………………………