1208 ความลับ

ตอนที่ 1208 ความลับ

“แม่นาง คิดว่าไม่ใช่แค่ข้าหรอก ผู้สร้างปฐพีน่าจะเป็นตัวตนยิ่งใหญ่ทางฝั่งบัญญัติ เขาแอบส่งเสริมการพัฒนาอารยธรรมอย่างลับๆ อีกทั้งยังช่วยให้ข้าได้ดาบศักดิ์สิทธิ์และดาบพิภพมา”

กู่ฉิงซานกล่าวช้าๆ

ถึงแม้ผู้สร้างปฐพีจะล่วงลับไปแล้ว แต่กู่ฉิงซานยังจำได้เสมอว่าในช่วงยุคโบราณ ผู้สร้างปฐพีเคยบอกว่า

“ปกติแล้ววีรชนในประวัติศาสตร์มนุษย์จะรู้สึกว่าพวกเขาต้องพยายามอย่างหนักจึงจะได้ชัยชนะมา น้อยคนนักที่จะตรวจพบคำขอของข้าเพื่อให้การช่วยเหลือได้”

เมื่อครู่ แม่นางฟู่สื่อก็พูดแบบนั้นเหมือนกัน

บัญญัติหวังว่าทุกชีวิตจะแข็งแกร่งขึ้นเพื่อต่อสู้กับวันสิ้นโลก

แบบนี้สามารถอนุมานได้ว่าผู้สร้างปฐพีอยู่ฝั่งบัญญัติ

และแม่นางฟู่สื่อเป็นสหายเก่าแก่ของเขา

ถ้าอย่างนั้น ตัวตนของแม่นางฟู่สื่อก็ชัดเจนแล้ว

ขณะมองสีหน้าของกู่ฉิงซาน ฟู่สื่อค่อยๆ หัวเราะแล้วกล่าวว่า “เจ้าฉลาดมาก ในเผ่าพันธุ์มนุษย์ พวกข้าถูกเรียกว่าสายลับ”

“ท่านคือสายลับหรือ” กู่ฉิงซานถามด้วยความประหลาดใจ

“ใช่”

“แต่รูปปั้นของท่านแตกหักไปแล้ว…”

แม่นางฟู่สื่อกล่าวว่า “ต่อให้เป็นข้าก็ใช่ว่าจะไม่ถูกศัตรูตรวจพบได้ตลอด เพราะงั้นหลังจากทำหน้าที่เสร็จไปบางส่วนแล้ว ข้าจึงแกล้งตายเพื่อหลุดพ้นจากความโกลาหล”

กู่ฉิงซานกล่าวว่า “รูปปั้น”

ฟู่สื่อกล่าวว่า “รูปปั้นเป็นเพียงข้อมูลเบื้องต้นของความฝัน ตอนนี้เจ้าอยู่ในความฝัน หลังจากจบความฝันแล้ว จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีใครสามารถยืนยันได้”

“นี่คือสิ่งที่ข้าหลงเหลือไว้ในกลุ่มโกลาหล ข้ารู้ว่าในอนาคตจะต้องมีใครบางคนต้องการความฝันนี้”

“ยังไงเสีย สถานการณ์ของเจ้าในตอนนี้อันตรายมาก” ฟู่สื่อกล่าว

กู่ฉิงซานตกตะลึง

เขาครุ่นคิดถึงสถานการณ์นี้ก่อนค่อยๆ เข้าใจ

“ข้าอยากจัดการวิญญาณกรีดร้อง ยังไงเสีย ตราบที่มันอยูในสถานะเทพแห่งความโกลาหล ข้าก็ไม่สามารถฆ่ามันได้” กู่ฉิงซานกล่าวอย่างสิ้นหวัง

ฟู่สื่อหันคทามาตรงหน้ากู่ฉิงซานแล้วกล่าวต่อว่า “กู่ฉิงซาน เจ้าคือเทพปฐพีและเป็นหนึ่งในสี่เทพผู้สร้างโลกในความว่างเปล่า ตัวตนยิ่งใหญ่ของบัญญัติ หากเจ้าบรรลุสถานะเทพแห่งความโกลาหล เจ้าจะถูกสังเกตเห็นโดยผู้รอคอยทางฝั่งความโกลาหลอย่างแน่นอน”

“นี่คือเส้นทางที่อันตรายยิ่ง ข้าได้มองเห็นฉากนี้ในแม่น้ำแห่งกาลเวลาสายยาวแล้ว”

นางท่องวิชาอย่างแผ่วเบา

“ขอให้พลังแก่กล้าทั้งหลายของบัญญัติมาสู่ความฝันเพื่อคงอยู่กับข้า”

ประกายแสงสาวแล้วสายเล่าเคลื่อนลงมาจากท้องนภาก่อนตกลงบนฟู่สื่อ

ด้านหลังนาง พลังมหาศาลจำนวนมากปรากฏขึ้นในรูปแบบที่จำเพาะออกไป

พวกมันคือผู้หลับใหลในกลุ่มความโกลาหลที่แม่นางฟู่สื่อปลุกให้ตื่นขึ้นมาในตอนนี้

พวกมันปลดปล่อยกลิ่นอายอ่อนโยนไปทางกู่ฉิงซานกลุ่มแล้วกลุ่มเล่า

“นี่คือการต่อสู้อันโหดเหี้ยมระหว่างบัญญัติและความโกลาหล”

ฟู่สื่อพึมพำเสียงต่ำ

“หนึ่งในสี่เทพอันชอบธรรมแห่งความว่างเปล่า เทพปฐพีกู่ฉิงซาน ตอนนี้คือช่วงเวลาที่ยุคโกลาหลกำลังมา เมื่อบัญญัติตื่นขึ้น ตัวตนของเจ้าจะต้องไม่ถูกศัตรูค้นพบ”

ในความว่างเปล่า แผ่นหนังสีขาวปรากฏขึ้นอย่างเงียบงันก่อนคลี่ออกตรงหน้าพวกเขาสองคน

นี่คือสัญญาที่ถูกเขียนด้วยภาษาวิญญาณโบราณ

“นี่คือข้อตกลงลับ: กู่ฉิงซาน จ้าวแห่งเวลา ทรายอมตะ เจ้าของเสาหลักศักดิ์สิทธิ์แห่งปฐพี กับ นายหญิงในตำนาน ราชินีแห่งวิญญาณธาตุ นามที่แท้จริงของวิญญาณแห่งเวลา ฟู่สื่อ ขอทำข้อตกลงลับร่วมกัน ทุกข่าวคราวเกี่ยวกับเสาหลักศักดิ์สิทธิ์แห่งปฐพีจะถูกปิดกั้นและเป็นความลับเพราะนางจนกระทั่งกู่ฉิงซาน เจ้าของเสาหลักศักดิ์สิทธิ์แห่งปฐพี จะคลายข้อตกลงลับนี้”

ที่ส่วนท้ายของแผ่นหนัง รอยนิ้วมือสีโลหิตดูสะดุดตาเป็นพิเศษ

มันคือรอยนิ้วมือที่ฟู่สื่อและกู่ฉิงซานประทับร่วมกัน

ฟู่สื่อจ้องแผ่นหนังแล้วกล่าวอย่างมีอารมณ์ว่า “ตอนนี้ ด้วยพละกำลังของข้า คงไม่สามารถปกป้องตัวตนของเจ้าได้อีกแล้ว”

เสียงของนางพลันสูงขึ้นขณะร่ายวิชา

“ในเถ้าถ่านแห่งเวลา ความลับทั้งหมดจะถูกเปิดเผยในท้ายที่สุด พวกเราจะตื่นจากการหลับใหลคนแล้วคนเล่า จงเขียนชื่อของพวกเราลงไปบนสัญญาเพื่อร่วมกันเป็นหลักประกันให้ตัวตนของเทพปฐพีอย่างลับๆ ”

“ด้วยพลังอันยิ่งใหญ่ของพวกเราผู้หลับใหลเป็นหลักประกัน จะไม่มีใครสามารถรับรู้ตัวตนที่แท้จริงของเทพปฐพีได้ เทพปฐพีจะกลายเป็นเทพแห่งความโกลาหลในร่างมนุษย์ของสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย!”

ตูม!

พลังอันยิ่งใหญ่ทั้งหมดกลายเป็นแสงร้อนแรงเจิดจ้าก่อนมารวมตัวที่ยอดไม้เท้า

ฟู่สื่อเอาไม้เท้าแตะบนแผ่นหนัง

เพียงพริบตา แผ่นหนังกลายเป็นจุดแสงสว่างนับไม่ถ้วน ก่อนกระจายเข้าสู่ร่างของกู่ฉิงซาน

ฟู่สื่อมองกู่ฉิงซานก่อนยิ้มออกมาแล้วกล่าวว่า “ตอนนี้ตัวตนของเจ้าถูกปกปิดแล้วแต่เพราะเจ้าอยู่ในตำหนักทองแดงโกลาหล เจ้ายังต้องเอาเมล็ดพันธุ์แห่งความโกลาหล ไม่อย่างนั้นเจ้าจะถูกเผยตัวตนอยู่ดี”

กู่ฉิงซานครุ่นคิดสักพักก่อนกล่าวว่า “ข้าเกรงว่าพละกำลังท่านอาจจะใช้ไม่ได้ผล”

“ใช่” ฟู่สื่อกล่าว “พลังของข้าทำได้เพียงสร้างพลังบัญญัติขึ้นมาเท่านั้น ดังนั้นพวกเราต้องใช้วิธีอื่น”

นางยกไม้เท้าก่อนแตะในความว่างเปล่าอย่างแผ่วเบา

จุดแสงสีม่วงรูปทรงเพชร หมอกสีเทาทรงลมและใบไม้เรืองแสงสีเขียวเข้มปรากฏขึ้นตรงหน้าทั้งสองคน

แม่นางฟู่สื่อกล่าวว่า “พลังแห่งความโกลาหลสามพลังนี้คือความฝันของพลังโกลาหลที่ข้าลอบรวบรวมโดยอาศัยประโยชน์จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในฉับพลันก่อนหน้านี้ พวกมันมีสุดยอดกฎเกณฑ์พลังแห่งความโกลาหลที่มาจากผู้รอคอยที่ล่วงลับ ไม่เป็นที่สงสัยใดๆ ”

กู่ฉิงซานถามว่า “หรือก็คือ ข้าจะเคลื่อนย้ายพริบตาเข้าไปในดินแดนฝันก่อนถึงจะสามารถสืบทอดเมล็ดพันธุ์แห่งความโกลาหลในนั้นได้สินะ”

แม่นางฟู่สื่อตอบว่า “ความฝันของพลังโกลาหลทั้งสามนี้ถูกข้าเก็บกวาดไปแล้ว ไม่มีอุปสรรคใดๆ เจ้าเพียงต้องเข้าไปหนึ่งในแดนฝันเพื่อนำสิ่งประดิษฐ์วิญญาณระดับความฝันมาสืบเมล็ดพันธุ์ของพลังโกลาหล”

กู่ฉิงซานมองความฝันของพลังโกลาหลทั้งสาม

ไม่สงสัยเลยว่าหน้าต่างระบบถึงกล่าวว่าการที่มนุษย์อยากได้สิ่งประดิษฐ์วิญญาณระดับความฝันเป็นเพียงความฝัน

เพราะว่าต้องเข้าสู่ความฝันจริงๆ

ฟู่สื่อกล่าวอีกครั้งว่า “สัมผัสพวกมันด้วยหัวใจของเจ้า สื่อสารกับพวกมันแล้วดูว่าอันไหนที่เหมาะกับเจ้ามากที่สุด”

กู่ฉิงซานสัมผัสมันอย่างตั้งใจ แม่นางฟู่สื่อยิ้มเล็กน้อย

“ข้าไปล่ะ”

“พวกข้าจะอยู่กับเจ้าเพื่อจัดการกับเทพแห่งความโกลาหล”

“เชื่อมือข้าได้เลย”

กู่ฉิงซานยื่นมือออกไปก่อนแตะบนใบไม้สีเขียวเข้มอย่างแผ่วเบา

เพียงพริบตา เขาและใบไม้สีเขียวเข้มหายไปจากหน้าฟู่สื่อพร้อมกัน

…

ผืนป่ากว้างใหญ่

ป่าสีเขียวไม่มีสิ้นสุด

ทั่วโลกเต็มไปด้วยต้นไม้ ไม่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่

ดินแดนเขียวขจีด้วยพืชพรรณต่างๆ

สายลมพัดลงมาจากท้องนภา พัดวัชพืชสูงเท่ากับหลายคนไปมา เผยให้เห็นกระดูกขนาดใหญ่จำนวนมากที่กระจายอยู่ข้างใน รวมถึงซากศพแห้งรูปทรงประหลาด

กู่ฉิงซานยืนอยู่บนต้นไม้ยักษ์ขณะมองโลกความฝันแห่งนี้

“แม่นางฟู่สื่อบอกว่าทุกสิ่งถูกเก็บกวาดไปแล้ว…”

เขาพึมพำ สายตาพลันมองไกลออกไป

ที่สุดขอบฟ้าไกลลิบ ต้นไม้ยักษ์ที่เชื่อมต่อกับท้องนภาและปฐพีปรากฏขึ้นที่ใจกลางสุดสายตา

ดูท่าจะเป็นตรงนั้น

กู่ฉิงซานขยับก่อนเหาะไปทางต้นไม้ยักษ์

โลกเงียบสงัด นอกจากเสียงสายลม พืชพรรณและซากศพแล้ว ไม่มีตัวตนอื่นอีก

ดังนั้นในแดนฝันแห่งความโกลาหลนี้ มันจะทำการทดสอบอะไรกันแน่

ขณะกู่ฉิงซานครุ่นคิด เขาค่อยๆ เข้าใกล้ต้นไม้ยักษ์

ในที่สุดเขาก็มาถึงต้นไม้ยักษ์

เสียงแปลกประหลาดดังขึ้นในใจของเขา

“ข้างบน”

กู่ฉิงซานเงยหน้ามองก่อนเริ่มปีนไปยอดต้นไม้ยักษ์

บนต้นไม้ยักษ์แห่งนี้ มีซากศพจำนวนมากแขวนไว้อยู่

ทุกๆ สองสามก้าวจะทำให้พบกับซากศพสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่

ขณะเมินสิ่งเหล่านี้ กู่ฉิงซานมุ่งขึ้นสู่ยอดต้นไม้ยักษ์

เขามองรอบข้างก่อนเห็นสิ่งๆ หนึ่ง

คันธนูสีเขียวเข้ม

กู่ฉิงซานก้าวไปข้างหน้าก่อนคว้าคันธนูยาวมา

บนหน้าต่างระบบเทพสงคราม แถวหิ่งห้อยขนาดเล็กพลันปรากฏขึ้น

“ท่านได้รับปัจจัยยังชีพของพลังโกลาหล เมล็ดพันธุ์ของพลังโกลาหลและสิ่งประดิษฐ์วิญญาณระดับความฝัน”

“ธนูแห่งวิญญาณล่วงลับ”

…………………………………