0921 อัญเชิญมาร
ตอนที่ 921 อัญเชิญมาร
โลกชายฝั่ง...
ในท้องนภาที่เต็มไปด้วยดารา ยานเหาะเพิ่งเข้าสู่โลกใบนี้ มันกำลังเคลื่อนผ่านท้องนภาอย่างรวดเร็ว
หลังจากเหาะอยู่นาน ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงโลกใบนี้
ฉานนู่มองราตรีอันหมองหม่นเบื้องล่างด้วยใบหน้าแปลกประหลาด
“เกิดอะไรขึ้น”
กู่ฉิงซานถาม เส้นผมลู่ไปตามสายลมยามค่ำ
“นายท่าน ถ้าลั่วปิงหลีตื่นขึ้นมา เกรงว่านางจะชอบโลกนี้มาก ๆ”
“ใช่! นางไม่เคยเห็นโลกแบบนี้มาก่อน”
กู่ฉิงซานหัวเราะออกมา “ยังไงก็ตาม ตอนนี้พวกเราไม่ต้องรีบอยู่แล้ว แค่พักอยู่ที่นี่สักหน่อย นางก็จะมีโอกาสได้เห็นโลกใบนี้เอง”
ฉานนู่พยักหน้าอย่างยินดี
กู่ฉิงซานกรีดนิ้วเล็กน้อย คุกเข่าลง วาดลวดลายบนชั้นดาดฟ้าของยานเหาะอย่างแผ่วเบา
หลินหันศีรษะมา ชำเลืองมองลวดลายแล้วถามอย่างเหยียดหยันว่า “การอัญเชิญมารระดับต่ำ เจ้าจะเรียกมารมาทำไม”
วิชาอัญเชิญมารที่กู่ฉิงซานเรียนรู้มาจากยานอวกาศตอนเขาเข้าพื้นที่จ้าวโลกครั้งแรก
ในตอนนั้น สมาชิกลูกเรือที่ชื่อหวังเฉิงอัญเชิญกู่ฉิงซานผู้เป็นราชามารแห่งยมโลกมาด้วยวิชาอัญเชิญมาร
กู่ฉิงซานก้มศีรษะวาดลวดลายอัญเชิญอย่างจริงจังก่อนตอบว่า “นี่คือโลกโกลาหลนอกพื้นที่จ้าวโลก ข้าเป็นที่ต้องการตัวของพื้นที่จ้าวโลกจริง จะให้ปรากฏตัวง่าย ๆ คงไม่ได้ ข้าต้องการตัวตนใหม่”
เขามองข้อความแจ้งเตือนบนหน้าต่างระบบเทพสงคราม
“ความลึกลับของการประสานสิ่งมีชีวิตทั้งหมดขั้นสูงเสร็จสิ้นแล้ว”
“เมื่อท่านใช้ความลึกลับนี้ ร่างกายและแม้กระทั่งจิตวิญญาณของท่านจะเลียนแบบอีกฝ่ายจากระดับจุดกำเนิด เป็นการยากยิ่งที่จะตรวจจับข้อบกพร่องได้”
เมื่อเห็นเขากล่าวเช่นนี้ หลินเมินอีกฝ่ายก่อนก้มมองราตรี
“ทะเล…”
นางพึมพำแผ่วเบา คิ้วค่อย ๆ คลายออก
นี่คือโลกชายฝั่งเลื่องชื่อ อารยธรรมเกิดขึ้นบนเกาะมากมาย สภาพอากาศดี สิ่งแวดล้อมงดงาม
ภายใต้ราตรี ทะเลและแสงดาราส่องประกายระยิบระยับ เผยชายฝั่งแต่ละฝั่งอันงดงามแต่ละแห่งให้ได้เห็น
กู่ฉิงซานไม่มีเวลามาชื่นชมทิวทัศน์
มังกรหุบเหวรู้หลายสิ่งเกี่ยวกับเขา ดังนั้นเขาต้องใช้ตัวตนที่ไม่เคยใช้มาก่อน
ลวดลายอัญเชิญเสร็จสิ้นแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาอ่านสัญญา
“ข้าจะให้รางวัลกับเจ้าเป็นเงิน ไม่ว่าเจ้าจะมาจากโลกไหน ไม่ว่าเจ้าจะเป็นมารอะไร ตราบที่เจ้ามาหาข้าแล้วอยู่อาศัยสักพัก ข้าจะมอบรางวัลเป็นเงินให้กับเจ้า”
“จงมา ปรากฏตัวต่อหน้าข้าแล้วรับเงินนี่ไป!”
กู่ฉิงซานวางเหรียญจำนวนหยิบมือลงในลวดลายอัญเชิญ
หลินหันศีรษะมามองเงินแล้วถามอย่างเหยียดหยันอีกครั้งว่า “เงินจำนวนแค่นั้นจะไปทำอะไรได้ อีกอย่าง สกุลเงินที่มารโปรดปรานที่สุดคือวิญญาณต่างหาก”
กู่ฉิงซานไม่เงยหน้าขึ้นขณะตอบว่า “ขอเพียงแค่มาที่นี่เพื่อรับเงินไปก็พอ เพราะยังไงมันก็มีมารแบบนั้นอยู่เสมอ”
“จะมีเพียงมารระดับต่ำที่มาน่ะสิ” หลินกล่าว
“ไม่สำคัญหรอก ยิ่งไม่เด่นเท่าไหร่ยิ่งดี ข้าไม่ต้องการเป็นที่สะดุดตาน่ะ” กู่ฉิงซานยิ้ม
หลินเข้าใจก่อนกล่าวว่า “อืม ตอนนี้ข้าบาดเจ็บด้วย จะมาถูกรบกวนไม่ได้ คงดีถ้าเจ้ากลายเป็นสหายที่ไม่สะดุดตา”
ขณะทั้งสองสนทนา ลวดลายอัญเชิญค่อย ๆ ส่องแสงขึ้นมา
หลินพลันกล่าวว่า “หากเป็นมารประเภทเข้มงวด เจ้าอย่าไปยอมมันเด็ดขาด”
มารเข้มงวดมีเพียงตัวตนเดียวในโลกมาร หน้าที่ของมันคือเก็บกวาดซากศพ
‘ได้!’ กู่ฉิงซานเห็นด้วย
หลินกล่าวอีกว่า “มารที่ชอบซากศพก็ไม่ดีเช่นกัน กลิ่นบนร่างกายแรงเกินไป”
‘ได้!’
“มารบ้าคลั่งแย่ยิ่งกว่า ดุร้ายเกินไป เดี๋ยวข้าห้ามใจอัดมันไม่ได้”
‘ได้!’
“พวกมารตัณหาราคะที่ทำตามคำพูดข้าก็ไม่เอาเช่นกัน”
‘ได้!’
“พวกมารเย็บต่อก็น่าเกลียดเกินไป”
“…ได้!”
หลินครุ่นคิดสักพัก ท้ายที่สุดกล่าวออกมาว่า “แค่นั้นแหละ เจ้าสามารถเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้ตามต้องการ”
กู่ฉิงซานเผยรอยยิ้มขมขื่นอันจนใจออกมา
ถ้าแบบนี้ เกรงว่าคงต้องทำการเรียกออกมาหลายครั้งแล้วล่ะ
‘ปัง!’
เกิดเสียงดังบนลวดลายอัญเชิญ
มารมาตามนัดหมายแล้ว!
พวกมันสามตนมองลวดลายพร้อมกัน
สัตว์ประหลาดที่เต็มไปด้วยรอยต่อปรากฏตัวขึ้น
สัตว์ประหลาดเอื้อมมือออกไปคว้าเงินบนอักขระอัญเชิญ
กู่ฉิงซานชักดาบออกมาเคาะศีรษะของสัตว์ประหลาดอย่างแผ่วเบา
สัตว์ประหลาดหมดสติทันที
‘ปัง!’
มันกลายเป็นควันก่อนหายไปจากโลกนี้
วัตถุอัญเชิญที่หมดสติจะกลับคืนสู่ที่ที่มันมา
ลวดลายอัญเชิญยังทำงานอยู่
กองเหรียญถูกวางบนลวดลายอัญเชิญอย่างเป็นระเบียบ
มารตนต่อไปปรากฏขึ้น
คราวนี้เป็นตนที่มีร่างกายเป็นตุ่มหนองและศีรษะเหมือนกับเต่า
‘ปึก!’
กู่ฉิงซานเคาะศีรษะของมารด้วยดาบพิภพ
ก่อนที่มารจะปรากฏตัวอย่างสมบูรณ์ มันถูกเคาะจนหมดสติก่อนโงนเงนไปมา
“ดี! ตอบสนองไวมาก”
หลินชื่นชม
ลวดลายอัญเชิญวิญญาณยังคงทำงานต่อไป…
มารตนต่อไปปรากฏตัวขึ้น
แขนยาวเรียว เส้นผมยาวสีดำ คางแหลม นัยน์ตาชั่วร้าย
ร่างของเขาสูงกระชับ เสื้อผ้าหรูหราทันสมัย
กู่ฉิงซานถือดาบพิภพเอาไว้ ลังเลเล็กน้อย
นี่คือมารเพศชายงดงามเกินบรรยาย ถึงจะไม่ได้ดูสะดุดตาอะไร แต่ก็มีการวางโตพอสมควร
มารตนนั้นยื่นมือออกไป หยิบกองเหรียญมาไว้ในมือก่อนชั่งน้ำหนัก
“คือข้าไม่ต้องทำอะไรใช่หรือเปล่า” มารถาม
เสียงของเขาหนักอึ้งน่าดึงดูด เป็นเรื่องง่ายมากที่จะทำให้ผู้คนรู้สึกดี
ก่อนกู่ฉิงซานจะทันมีเวลาได้พูด มารตนนั้นก็เห็นหลินแล้ว
“โอ้”
ดวงตาของเขาทอประกาย
หลังจากนั้น เขาเห็นฉานนู่อีกคน
“พวกนางล้วนตรงสเปคข้าเลย”
มารตนนั้นเดินเข้าไปหาพร้อมรอยยิ้มชั่วร้าย จากนั้นก้มหัวให้หลินและฉานนู่
“สวัสดี พี่สาวทั้งสอง ต้องการให้ช่วยอะไรหรือ”
มารตนนั้นเผยรอยยิ้มมีเสน่ห์ออกมา
“เท่าไหร่ล่ะ” หลินถามพร้อมรอยยิ้ม
“ไม่แพงหรอก เห็นแก่พวกพี่สาวที่มีเสน่ห์แบบนี้ หากเอาเหรียญในพื้นที่จ้าวโลกมาได้ ข้าสามารถลดราคาให้ได้”
“ที่จริงแล้ว ข้าค่าตัวแพงมากเลยนะ”
มารกล่าว
“เจ้าช่วยอะไรได้บ้างล่ะ” ฉานนู่ถามอย่างสงสัย
กู่ฉิงซานไม่สามารถช่วยอะไรได้นอกจากทำให้มารตนนั้นหมดสติด้วยการฟาดฝ่ามือ
ก่อนมารตนนั้นจะหมดสติ เขาไม่ลืมที่จะเอาเงินออกจากมือของมาร
‘ปัง!’
มารตนนั้นได้กลายเป็นควันขาวก่อนหายไปจากโลกนี้
ฉานนู่ไม่รู้เรื่องรู้ราว จึงถามแปลกๆ ว่า “หมอนี่ก็ดูดีแท้ๆ แต่ทำไมท่านไม่ใช้เขาล่ะ”
“อีกอย่าง เขายังไม่ทันทำอะไรเลย”
กู่ฉิงซานไม่ตอบ เพียงแค่ชำเลืองมองหลิน
หลินมองใบหน้าของฉานนู่ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว จากนั้นก็พลันเดินก้าวเข้ามา
“หึ! ดาบอ่อนหัดก็เป็นได้แค่ดาบอ่อนหัดล่ะนะ”
หลินครุ่นคิดสักพักก่อนเตือนว่า “มารตนนี้ถูกออกแบบมาเพื่อสวนคนกลับเป็นพิเศษ”
กู่ฉิงซานยักคิ้ว
หลินเสริมว่า “ค่าใช้จ่ายแพงมาก แถมชอบขโมยของของคนอื่นบ่อยด้วย”
ฉานนู่ได้สติทันทีก่อนกล่าวว่า “มารนี่ไม่ดีเลยจริง ๆ ”
ตอนนี้กู่ฉิงซานผ่อนคลายลงเล็กน้อย
“อา แบบว่า ฉานนู่ กลับไปพักผ่อนเถอะ ไม่ต้องคุ้มกันหลินแล้ว” กู่ฉิงซานกล่าว
“ได้เลย” ฉานนู่ยิ้ม
ถ้าไม่ใช่เพราะนายท่านที่สั่งให้ปกป้องหลิน นางย่อมเต็มใจไปอยู่ข้างนายท่านมากกว่า
ฉานนู่กลายเป็นดาบขุนเขาศักดิ์สิทธิ์หกภพก่อนลอยกลับเข้าไปในทะเลแห่งความตระหนักรู้ของกู่ฉิงซาน
หลินและกู่ฉิงซานสบตากัน
“ลุยกันต่อเถอะ เมื่อครู่แค่ล้อเล่นน่ะ หลังจากถามจบแล้ว ทันทีที่มารยังกล้าพูดอะไรอีก ข้าจะฆ่ามันด้วยหมัด” หลินกล่าวอย่างแผ่วเบา
“แต่สุดท้ายข้าก็ยังส่งเขากลับไปได้” กู่ฉิงซานกล่าว
“เพราะลืมไปว่าข้าเจ็บอยู่น่ะสิ” หลินกล่าว
กู่ฉิงซานมองนางอย่างสงบแล้วกล่าวอย่างจนใจว่า “เอาล่ะ ลุยกันต่อเถอะ”
เขาวางเหรียญกลับบนลวดลายอัญเชิญมารก่อนเริ่มทำการเรียกอีกครั้ง
...............................