webnovel

0872 คลายวิชาเวลา!

ตอนที่ 872 คลายวิชาเวลา!

กลุ่มแสงสีทองกระจายจากนิ้วของกู่ฉิงซาน

แสงสีทองสาดสองไปทั่วตำหนักราชาเทพ รวมตัวกันเป็นด้ายยาวสีทองก่อนตกลงบนผู้ถักทอชีวิตหุบเหวอย่างเงียบงัน

อีกปลายของด้ายยาวสีทองอยู่ในมือของกู่ฉิงซาน

“การ์ดสีทอง: แฝดปฐพี”

“เมื่อท่านใช้การ์ดใบนี้ จะควบคุมร่างตัวตนอื่นได้ภายในสิบนาที ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นตัวตนสิ่งมีชีวิต ตัวตนสรรค์สร้างหรือตัวตนนิรันดร์ก็ตาม”

กู่ฉิงซานกุมด้ายสีทองเอาไว้ก่อนรู้สึกถึงบางสิ่งที่พิเศษในใจขึ้นมาทันที

เขาสามารถควบคุมสัตว์ประหลาดจากอีกฝั่งหนึ่งได้!

นี่ไม่ใช่การควบคุมอันเรียบง่าย จะต้องเข้าใจวิธีการของอีกฝ่ายก่อนจึงสามารถใช้ได้!

นี่คือพลังต่อสู้อันน่าสะพรึง... น่าเสียดายที่ใช้ได้แค่สิบนาทีเท่านั้น

กู่ฉิงซานรู้สึกเสียดายเล็กน้อย

น่าเสียดายที่เวลาสั้นเกินไป ไม่อย่างนั้นเขาสามารถใช้สัตว์ประหลาดตัวนี้ไปสู่ช่วงเวลาที่แท้จริงเพื่อใช้มันจัดการกับวิญญาณกรีดร้องและมังกรหุบเหว

ตรงข้ามเขา ผู้ถักทอชีวิตหุบเหวกำลังสั่นไหวไปทั่วร่างขณะพยายามขัดขืนพลังนี้ แต่นางก็ต้องหวาดกลัวที่พบว่าเสียการควบคุมร่างกายไปจนหมดสิ้น

หลังจากพยายามขัดขืนทุกวิถีทาง นางพลันเข้าใจว่าพลังนี้คืออะไร

“เหลวไหล นี่มันเป็นไปไม่ได้! ข้าจับตาดูเจ้ามาตลอด แล้วไปได้พลังของผู้สร้างปฐพีมาได้อย่างไร”

ผู้ถักทอชีวิตหุบเหวกัดฟัน

กู่ฉิงซานส่ายหน้า “ข้าคิดอย่างถี่ถ้วนแล้ว การก้าวข้ามภัยพิบัติคือกฎแห่งสวรรค์และปฐพี เจ้าไม่มีทางตามข้ามาได้หรอก”

“อีกอย่าง โลกดินคือโลกที่ถูกคุ้มกันอย่างแน่นหนา ไม่มีตัวตนใดใช้พลังอันร้ายกาจได้ นี่คือการคุ้มกันของผู้สร้างปฐพียังไงล่ะ”

“นอกจากการจำกัดพลังแล้ว โลกดินยังตกอยู่ในหายนะอีกด้วย ผู้สร้างปฐพีในตอนนั้นระแวดระวังมาก จึงไม่ยอมให้ตัวตนอย่างเจ้าลอบเข้าสู่โลกของเขา”

“ดังนั้นเจ้าจึงไม่รู้เรื่องการ์ดใบนี้”

ขณะกู่ฉิงซานพูด เขาส่งจิตไปยังด้ายแสงสีทอง

มีเวลาเพียงแค่สิบนาที เขาต้องรีบ

อย่างแรกเลย...

ผู้ถักทอชีวิตหุบเหวเดินมาหากู่ฉิงซานก่อนส่งสามเหรียญให้ที่มือ

กิ่งไม้โบราณลอยอยู่กลางอากาศ ทูตสวรรค์แห่งบาปเสี่ยวซีผู้กำลังหลับตาอยู่และชายผู้มีราชามารแห่งอารัมภบทมาอยู่ในมือของกู่ฉิงซาน

กู่ฉิงซานควบคุมผู้ถักทอชีวิตหุบเหวโดยเริ่มจากปลดปพันธนาการจากชายคนนั้น

“เจ้าสู้ได้หรือเปล่า” กู่ฉิงซานถามอีกฝ่าย

ชายคนนั้นสังเกตรอบด้าน จากนั้นหันมามองกู่ฉิงซานแล้วตอบว่า “ขอบคุณที่ช่วยข้า แต่พลังทั้งหมดของข้าถูกเหรียญดึงไป วิชามิติเวลาที่ใช้โดยสามเหรียญดึงพลังของข้าไป ทำให้ไม่สามารถช่วยเจ้าได้”

“ข้าอยากถามว่ามีวิธีหยุดวิชานี้หรือเปล่า” กู่ฉิงซานกล่าว

ชายคนนั้นกล่าวว่า “ข้าสามารถสู้ได้ก็จริง แต่ข้าไม่รู้วิธีหยุดมัน... กิ่งของต้นไม้หนามโบราณนี่มีชีวิตมายาวนานพอ มันอาจจะรู้วิธีก็ได้ แต่มันคงไม่ช่วยเจ้าหรอก”

“ทำไมล่ะ” กู่ฉิงซานถาม

“มันเกลียดมนุษย์น่ะ” ชายคนนั้นตอบ

กู่ฉิงซานมองกิ่งของต้นไม้หนามโบราณที่ลอยอยู่กลางอากาศ

เขาครุ่นคิดสักพัก จากนั้นควบคุมผู้ถักทอชีวิตหุบเหวเพื่อให้ปล่อยกิ่งของต้นไม้หนามโบราณ

ตูม!

กิ่งของต้นไม้หนามโบราณกระแทกกับพื้นอย่างแรง

มันถูกเหรียญดึงพลังไปมาก ทำให้ไม่สามารถขยับได้

“มนุษย์เอ๋ย ข้าเกลียดพวกเจ้ายิ่งกว่าสัตว์ประหลาดหุบเหวเสียอีก ต่อให้ต้องตาย ข้าก็จะไม่ช่วยเจ้า!!!”

กิ่งของต้นไม้หนามโบราณส่งเสียงพึมพำด้วยความเกลียดชัง

กู่ฉิงซานส่ายหน้า

แบบนี้ก็ไม่ได้ผล

ต้องรู้วิธีหยุดวิชามิติและเวลาให้ได้ ไม่อย่างนั้น ผู้ถักทอชีวิตหุบเหวจะสามารถตามหาเขาด้วยวิชานี้ได้!

เขาเดินไปหากิ่งของต้นไม้หนามโบราณ แตะถุงเก็บของก่อนจะพบสิ่งหนึ่ง

ตราสีเขียวมรกตงดงาม

ตราของท่านเอิร์ลแห่งอาณาจักรหนาม

ตอนแรกลอร่าไล่ล่าสมาคมหมัดเหล็กก่อนมอบตรานี้ให้กู่ฉิงซานโดยตกลงกันว่าในอนาคต กู่ฉิงซานจะต้องกลายเป็นท่านเอิร์ลแห่งอาณาจักรหนาม

เมื่อตกลงกันแล้ว ลอร่าเรียกต้นไม้หนามศักดิ์สิทธิ์ออกมา เพราะงั้นต้นไม้หนามถึงได้ตอบรับเรื่องนี้และได้เป็นสักขีพยานด้วยตัวเอง

กู่ฉิงซานนำตราสีเขียวมรกตวางบนลำต้นแล้วกระซิบว่า “ความจริง พวกเราเป็นพวกเดียวกัน ข้าไม่ได้ขอให้เจ้าช่วย ข้าเพียงจะถามวิธีหยุดและใช้วิชามิติและเวลาบนบสามเหรียญเท่านั้น”

กิ่งของต้นไม้หนามโบราณไม่ตอบ

มันสัมผัสเจตจำนองที่อยู่ในตราสีเขียวมรกตอย่างเงียบงันก่อนพึมพำว่า

“เป็นแบบนี้เอง... นี่คือเจตจำนงของร่างข้า ช่างน่ายินดีนัก...”

“คาดไม่ถึง เผ่าพันธุ์มนุษย์อย่างพวกเจ้าเคยช่วยคู่หูคนสำคัญที่สุดของข้าเอาไว้”

ในที่สุด เสียงหึ่งของมันมีความสนิทสนมมากขึ้น

“ฟังนะ เจ้าหนู เจ้าต้องควบคุมผู้ถักทอชีวิตหุบเหวให้ใช้วิชามิติและเวลาเพื่อส่งหนึ่งในพวกข้าไปยุคอื่น แบบนั้นวิชาถึงจะถูกหยุดได้”

กู่ฉิงซานลังเล “แต่หลังจากได้ดาบศักดิ์สิทธิ์มา ข้าต้องใช้สามเหรียญเพื่อกลับไปอนาคตนะ”

กิ่งของต้นไม้หนามโบราณคล้ายกับลังเลเล็กน้อยก่อนรีบตอบทันทีว่า “ดูเหมือนข้าจะต้องเป็นฝ่ายไปสินะ”

เขาเห็นกิ่งไม้แห้งเหี่ยวพลันแตกกิ่งก้านออกมา ใบไม้สีเขียวแตกออกจากกิ่งก้านนั่น มันห่อสิ่งหนึ่งเอาไว้

ใบไม้แผ่ออก เผยเมล็ดให้เห็น

“รับเมล็ดนี่ไป เมื่อเจ้าต้องการจะไป มันจะมาแทนที่กับข้า” กิ่งไม้แก่กล่าว

กู่ฉิงซานมองเมล็ดก่อนลังเล “นี่มันแค่เมล็ด จะใช้ได้ผลงั้นหรือ”

กิ่งของต้นไม้หนามโบราณตอบว่า “หากพึ่งเพียงพลังของมันอย่างเดียวก็เป็นไปไม่ได้ แต่ข้าได้ยินว่าเจ้ากำลังจะไปเอาดาบศักดิ์สิทธิ์ใช่ไหมล่ะ”

“ใช่ เป้าหมายของข้าคือการได้ดาบศักดิ์สิทธิ์มา” กู่ฉิงซานกล่าวยืนยัน

“ถ้างั้นก็ดีแล้ว ดาบศักดิ์สิทธิ์คือส่วนหนึ่งของอาวุธหุบเหวนิรันดร์อันเลื่องชื่อ มันมีทักษะพิเศษที่ทำให้เมล็ดนี้มีความสามารถเหมือนกันกับข้า” กิ่งของต้นไม้หนามโบราณกล่าว

กู่ฉิงซานรับเมล็ดต้นไม้โบราณมาก่อนเก็บไว้อย่างระมัดระวัง

“ห้านาที” ลั่วปิงหลีเตือน

กู่ฉิงซานพยักหน้าก่อนรีบถามกิ่งของต้นไม้หนามโบราณว่า “ยุคไหนที่เจ้าอยากไป”

“ข้าไม่สน สิ่งสำคัญคือเจ้ายังต้องการอะไรหรือมีอะไรในอนาคตที่ข้าสามารถช่วยได้ต่างหาก” กิ่งของต้นไม้หนามโบราณตอบ

กู่ฉิงซานครุ่นคิดสักพักแล้วกล่าวว่า “ถ้าเจ้าเต็มใจช่วย ข้าอยากให้เจ้านำสารไปสู่อนาคต”

“ว่ามา”

“บอกสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ให้ลอร่าทราบ นางคือราชินีที่แท้จริงและรู้ว่าจะจัดการกับหายนะนี้ยังไง”

“ไม่มีปัญหา” ของต้นไม้หนามโบราณกล่าว

กู่ฉิงซานไม่เสียเวลาอีกก่อนควบคุมผู้ถักทอชีวิตหุบเหวเพื่อใช้พลังของสามเหรียญ

เขาเห็นว่าสามเหรียญห้อมล้อมกิ่งไม้โบราณเอาไว้ ก่อเกิดเป็นวังวนสามเหลี่ยมกลับด้านร้อนแรงก่อนกลืนกินกิ่งไม้เข้าไปในคราวเดียว

ปรากฏการณ์แปลกประหลาดทั้งหมดหายไป

กิ่งไม้โบราณหายไปสู่ยุคอนาคตแล้ว

กรุ้งกริ้งๆ !

สามเหรียญที่เดิมลอยอยู่กลางอากาศตกลงกับพื้น

เมื่อเสียต้นไม้หนามโบราณไป วิชามิติและเวลาจึงถูกคลาย!

กู่ฉิงซานถอนหายใจด้วยความโล่งอกก่อนเก็บสามเหรียญไว้

เขาแยกจากผู้ถักทอชีวิตหุบเหว นางจะไม่สามารถตามหาเขาโดยใช้วิชาเวลาที่เชื่อมต่อกับทั้งสองได้อีกต่อไปแล้ว

ผู้ถักทอชีวิตหุบเหวมองฉากนี้อย่างเกรี้ยวกราด สายตาจับจ้องกู่ฉิงซาน

“กู่ฉิงซาน ในช่วงเวลาจริง ยังมีมังกรหุบเหวกับวิญญาณกรีดร้องอยู่ เจ้าไม่มีทางสามารถเอาชนะพวกเขาได้หรอก” นางคำราม

กู่ฉิงซานตั้งใจฟังแล้วพยักหน้า “ใช่แล้ว แต่เจ้าจะถูกลบล้างในช่วงเวลานั้น มีเพียงมังกรหุบเหวและวิญญาณกรีดร้องที่เหลืออยู่ นี่นับว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสำหรับข้าไม่ใช่หรือไง”

ผู้ถักทอชีวิตหุบเหวตกตะลึง

ใช่แล้ว ถึงแม้จะรอดจากช่วงเวลานั้นมาได้ แต่ตัวเองในช่วงเวลานั้นก็ถูกลบล้างโดยกฎเกณฑ์แห่งเวลาไปแล้ว

หากกลับไปทั้งที่ยังมีชีวิต มันก็จะตาย

ถ้าตายภายในนั้นก็จะไม่มีใครรู้ว่าตัวตนของกู่ฉิงซานยังมีชีวิตอยู่

ไม่ว่ากรณีไหน นี่นับเป็นข่าวดีสำหรับกู่ฉิงซาน

...บัดซบ

………………………………………