0857 และแล้ว
ตอนที่ 857 และแล้ว
บนหน้าต่างระบบสีชาด ข้อความภารกิจปรากฏขึ้นแถวแล้วแถวเล่า
“คำอธิบายภารกิจ: ดูจากสถานการณ์ตอนนี้ พวกเราต้องการร่างของมังกรมาร”
“เป้าหมายภารกิจ: ได้รับร่างของมังกรมาร”
“รางวัลภารกิจ: ทำตามขั้นตอนที่จำเป็นให้เสร็จสิ้นเพื่อเริ่มวิวัฒนาการสู่ขั้นต่อไป”
กู่ฉิงซานจ้องหน้าต่างระบบสีชาด ไม่ขยับไปไหน
ไม่ช้า
เขาดีดนิ้ว
“ท่านต้องการอะไรหรือ” บาร์เทนเดอร์เดินเข้ามาถาม
“เอาสุราที่แรงที่สุดของที่นี่มา” กู่ฉิงซานกล่าว
“โปรดรอสักครู่”
แก้วขนาดเล็กถูกวางตรงหน้ากู่ฉิงซาน มันเต็มไปด้วยดอกไม้ขนาดเล็กที่สลักจากคริสตัทน้ำแข็ง...
บาร์เทนเดอร์กล่าวว่า “นี่คือดอกไม้วิญญาณมาร ของขึ้นชื่อร้านพวกข้า สุรานี้สามารถดื่มได้เพียงหนึ่งแก้วเท่านั้น หากมากกว่านี้ จะทำให้เข้าสู่สภาพคลุ้มคลั่ง ท่านจะต้องสังหารสองร้อยชีวิตจึงจะบรรเทาพิษสุราได้”
กู่ฉิงซานหยิบแก้วสุราที่มีคริสตัทน้ำแข็งขนาดเล็กมาก่อนจรดกับปาก
ของเหลวที่เย็นเยือกยิ่งเปลี่ยนเป็นความร้อนที่เดือดพล่านราวเปลวเพลิง
สัมผัสของต่อมรับรสกลับตาลปัตรอย่างสิ้นเชิง ก่อเกิดเป็นสัมผัสแห่งความยินดีสุดบรรยาย
“สุราดี เอาทิปเพิ่มไปเลย”
กู่ฉิงซานวางเพชรมารวิญญาณโลหิตก่อนสาวเท้าออกจากบาร์
เขาเดินตรงไปร้านค้าของมารที่เกี่ยวกับการเคลื่อนย้ายพริบตา
เพราะลั่วปิงหลีไปแล้ว เขาจึงไม่สามารถกลับสวรรค์โดยตรงได้ในตอนนี้
ถ้างั้นก็ไปศูนย์กักกันหุบเหวอีกครั้งก็แล้วกัน
...
ใช้เวลาไม่นานนัก
กู่ฉิงซานมาถึงความมืดมิดที่กว้างใหญ่และลึกล้ำอีกครั้ง
เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องนภามืดมิดเหนือศีรษะ
“ข้ามีคำถาม” เขากล่าว
เมื่อเสียงของเขาดังขึ้น เสียงจักรกลเย็นเยือกตอบกลับอีกครั้ง
“มนุษย์วัยรุ่นเพียงคนเดียวในรอบหนึ่งร้อยล้านปี ท่านสามารถถามได้”
“ข้าอยากรู้ว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์เคยสร้างฮอร์ครักซ์ในศูนย์กักกันหุบเหวเมื่อนานมาแล้วหรือเปล่า”
เสียงดังกล่าวเงียบไปสักพักก่อนตอบว่า “นี่คือสถานที่คุ้มกันสัตว์ประหลาดจากหุบเหวนิรันดร์ การจะอยู่ที่นี่เป็นอะไรที่น่าเบื่อหน่ายนัก บางคนจึงสร้างฮอร์ครักซ์ทิ้งเอาไว้เมื่อนานมาแล้ว”
“มีของจำพวกภาพวาดหรือเปล่า”
“ไม่ นั่นเป็นของประจำตัว ไม่มีความข้องเกี่ยวกับการทำงานทั้งหมดในศูนย์กักกันแห่งนี้ ระบบคำสั่งจะไม่บันทึกชีวิตส่วนตัวของพวกเขา”
“คำถามสุดท้าย เพื่อฆ่าวิญญาณของมังกรมาร จำเป็นต้องใช้ฮอร์ครักซ์จู่โจมสิบสองชิ้น ถ้างั้นมีข้อกำหนดเรื่องพลังของฮอร์ครักซ์หรือเปล่า”
“ไม่ ฮอร์ครักซ์จู่โจมสิบสองชิ้นเพียงทำหน้าที่ในฐานะคำสั่งเท่านั้น”
“เอาล่ะ ข้าเข้าใจแล้ว”
กู่ฉิงซานยืนอยู่ใต้ท้องนภามืดมิดขณะครุ่นคิดอย่างเงียบงันอยู่เนิ่นนาน
“โปรดพาข้าไปที่จองจำของผู้ถักทอชีวิตหุบเหวด้วย”
“ตามแต่ท่านต้องการ”
แผ่นวงกลมพากู่ฉิงซานลงมาอีกครั้งขณะลอยไปยังส่วนลึกของความมืด
ผ่านไปเนิ่นนาน
กู่ฉิงซานมาถึงประตูโลหะยักษ์อีกครั้ง
ประตูโลหะพลันถอยออกทั้งสองฝั่ง
แผ่นวงกลมยังคงลอยไปข้างหน้า
มันหลีกเลี่ยงเส้นไหมสีขาวหนาอย่างระมัดระวังขณะพากู่ฉิงซานไปยังส่วนลึกที่สุดของที่จองจำ
ในใจกลางของเส้นไหมสีขาวนับไม่ถ้วน มีร่างแมงมุมหลากสีสันอยู่ หญิงสาวผู้มีร่างกายท่อนบนเป็นสีขาวราวหิมะกับแขนสีดำเข้าสู่สายตาของกู่ฉิงซานอีกครั้ง
นางยังยืนนิ่งไม่ขยับ
กู่ฉิงซานแตะถุงเก็บของก่อนหยิบจี้น้ำเต้าหยกเหวยจุนออกมา
จี้น้ำเต้าหยกโคจรรอบผู้ถักทอชีวิตหุบเหวหลายครั้งด้วยความสนใจ
มันกลับมาหากู่ฉิงซานแล้วถามอย่างสับสนว่า “ฟิ่ว” มีอะไรหรือ
“ความพยายามเล็กน้อยเพื่อเตรียมการสำหรับสงครามในอนาคตน่ะ” กู่ฉิงซานกล่าวสั้นๆ
จี้น้ำเต้าหยกจริงจังมากขึ้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น มันตกลงมาอยู่ที่ไหล่ของกู่ฉิงซานขณะรอคำสั่งต่อไปของกู่ฉิงซานอย่างเงียบงัน
ตอนนี้ กู่ฉิงซานเริ่มจั่วการ์ด
พลังวิญญาณหนึ่งแสนแต้ม การ์ดอาวุธเทพมารเบื้องต้น
พลังวิญญาณหนึ่งแสนแต้ม การ์ดอาวุธเทพมารเบื้องต้น
พลังวิญญาณหนึ่งแสนแต้ม การ์ดอาวุธเทพมารเบื้องต้น
“อืม แค่นี้น่าจะพอ”
กู่ฉิงซานพึมพำขณะโยนการ์ดสีดำสามใบออกไป
ปัง! ปัง! ปัง!
สิ้นเสียงดังสามครั้งติด อาวุธสงครามขนาดใหญ่สามชิ้นปรากฏขึ้นตรงหน้ากู่ฉิงซาน
นักรบกระดูกดำ โครงกระดูกเหล็กกล้า ยักษ์หิน
เขาไม่รู้ว่าศพของสัตว์ประหลาดเหล่านี้นำมาต่อกันได้อย่างไร แต่ขนาดและพลังที่แผ่ออกมาจากร่างกายมากพอที่จะอธิบายได้ พวกมันเคยรับบทบาทสำคัญยิ่งในสงคราม
“เป้าหมายของพวกเจ้าคือเส้นไหมสีขาวรอบด้าน โจมตีได้ตามสบาย ไปซะ” กู่ฉิงซานสั่ง
อาวุธเทพมารเบื้องต้นหันไปรอบข้างแล้วฟันใส่เส้นไหมสีขาวที่อยู่ใกล้ที่สุด
เส้นไหมสีขาวสั่นไหวอย่างเงียบงัน
หมอกสีดำแผ่กระจายออกมา
หนามยาวปรากฏขึ้นทันทีก่อนแทงใส่ร่างของเทพมารทั้งสามด้วยความเร็วเหลือเชื่อ
ร่างยักษ์ทั้งสามพลันล้มลง
เมื่อยักษ์หินล้มลง เส้นไหมจำนวนมากเคลื่อนเข้ามาเป็นแถว มือยักษ์สีดำปรากฏขึ้นจากความว่างเปล่าทันที
กู่ฉิงซานนับ
ครั้งนี้ เพราะอาวุธเทพมารมีสามชิ้น เดิมจึงต้องมีมือยักษ์สีดำหกข้าง
แต่ยักษ์หินสัมผัสกับเส้นไหมจำนวนมากเข้า ส่งผลให้ฝ่ามือสีดำหลายสิบข้างปรากฏขึ้น
ฝ่ามือยักษ์สีดำคว้าอาวุธเทพมารสามชิ้นจนแน่ใจว่าไม่สามารถเป็นอิสระได้ จากนั้นจึงเริ่มบีบพวกมันช้าๆ
ขณะบีบ อาวุธเทพมารสามชิ้นกลายเป็นบล็อกแข็งขนาดเท่าลูกกวาดผลไม้สามเม็ด
ใบหน้าของผู้ถักทอชีวิตหุบเหวขยับ
บนใบหน้างดงามของนาง ริมฝีปากสีแดงอ้าออกเล็กน้อย
อาวุธเทพมารสามชิ้นถูกดูดเข้าปากของนาง เคี้ยวไปหลายครั้งก่อนจะกลืนลงไป
กู่ฉิงซานมองอยู่เงียบๆ จนกระทั่งเสร็จสิ้นทุกอย่าง
“เอาล่ะ ส่งข้าออกไป”
เขากล่าวกับแผ่นวงกลม
แผ่นวงกลมพาเขาออกมา
เมื่อออกจากคุกมาแล้ว กู่ฉิงซานไม่ลืมที่จะให้แผ่นวงกลมปิดประตูโลหะทั้งสองข้าง
เขาลอยกลับมาพร้อมจี้น้ำเต้าหยกเหวยจุนจนมาอยู่ใต้ท้องนภามืดมิดอีกครั้ง
“มีคำถามอะไรหรือไม่”
กู่ฉิงซานถาม
จี้น้ำเต้าหยกกล่าวอย่างเหยียดหยันว่า “ฟิ่วๆๆ !” อย่ามาดูถูกกันนะ!
“หมายถึงเจ้าหรือข้าล่ะ” กู่ฉิงซานถามอีกครั้ง
“ฟิ่ว” มันสำคัญด้วยหรือ
“คำถามนี้สำคัญมาก” กู่ฉิงซานกล่าว
“ฟิ่วๆ ฟิ่วๆๆ ฟิ่วๆ” ข้าสามารถปลดปล่อยทักษะที่ได้รับเพื่อท่านหรือท่านเลือกที่จะปลดปล่อยมันด้วยตัวเองก็ได้
“เช่นนั้นข้าจะทำเอง” กู่ฉิงซานกล่าว
“ฟิ่ว ฟิ่วๆ” ได้ เชิญท่านเลย
สิ้นคำพูดของเหวยจุน ในความว่างเปล่าตรงหน้ากู่ฉิงซาน ตัวอักษรโลหิตขนาดเล็กปรากฏขึ้นตัวแล้วตัวเล่า
“ร้อยแสงสาดส่องส่งผลแล้ว”
“ท่านได้รับสกิลพิเศษ”
“สกิลหุบเหว: แมงมุมพันมือ”
“คำอธิบาย: พลังของหุบเหวกระจายตัวจนกลายเป็นฝ่ามือแต่ละข้าง ท่านสามารถใช้ฝ่ามือเหล่านี้เพื่อสำรวจสภาพแวดล้อม ต่อสู้และล่าศัตรูได้”
กู่ฉิงซานพลันรู้สึกถึงพลังที่ไม่เคยมีมาก่อนที่ก้าวข้ามขีดจำกัดแห่งมิติและเวลา มันมาจากสถานที่ห่างไกลที่ไม่รู้จักก่อนมาบรรจบที่ตัวเขา
นี่คือพลังของหุบเหวหรือ
กู่ฉิงซานครุ่นคิดขณะปล่อยพลังนี้
เพียงพริบตา
ภายใต้แสงจากหมู่ดาวหมองหม่น
มือยักษ์สีดำนับไม่ถ้วนปกคลุมทั่วพื้นที่
พวกมันอยู่กับที่ ไม่ขยับไปไหน
กู่ฉิงซานมีความรู้สึกอันยอดเยี่ยมเกิดขึ้นในใจ
ดูท่าเขาจะสามารถควบคุมมือยักษ์สีดำทั้งหมดพร้อมกันได้
ความรู้สึกนี้เหมือนกับการควบคุมดาบบิน ถึงแม้จะแตกต่างกันมาก แต่ก็มีความคล้ายคลึงอยู่เหมือนกัน
“กระจายตัว”
เขาแสดงเจตจำนงไปทุกฝ่ามือ
ฝ่ามือสีดำทั้งหมดระเบิดออก จมสู่ความมืดก่อนกระจายไปทุกทิศทาง
ถึงแม้มือยักษ์สีดำเหล่านี้จะหายไป แต่มือยักษ์สีดำใหม่ยังคงปรากฏขึ้นในความว่างเปล่า
กู่ฉิงซานสามารถแยกมือยักษ์เหล่านี้ได้ทีละข้าง
ทันทีที่มือยักษ์แต่ละกลุ่มปรากฏขึ้น เขารีบแยกมันไปตามที่ต่างๆ
เมื่อเวลาผ่านไป มือยักษ์สีดำปกคลุมแทบทุกส่วนของศูนย์กักกันหุบเหว
นั่นรวมถึงตำแหน่งของมังกรมารด้วย
ตอนนี้ กู่ฉิงซานได้ทำสิ่งหนึ่งแล้ว
เขาควบคุมมือยักษ์สีดำทั้งหมดขณะสัมผัสสิ่งปลูกสร้างและวัตถุทั้งหมดในศูนย์กักกันหุบเหว
ทุกห้อง
ทุกหัวมุม
สิ่งของทุกชิ้น
ทั้งหมดไม่สามารถเล็ดลอดจากมือยักษ์สีดำไปได้
รออีกสักพัก
ในความว่างเปล่าตรงสายตาของกู่ฉิงซาน “สกิลเทพสงคราม” พลันส่องแสงขึ้น
“เครื่องนอนเรียบง่าย ของชิ้นนี้ไม่มีทักษะใดๆ”
“ที่นั่งสีเทา ของชิ้นนี้ไม่มีทักษะใดๆ”
“โต๊ะยาว ของชิ้นนี้ไม่มีทักษะใดๆ”
“จี้วงกลม ของชิ้นนี้ไม่มีทักษะใดๆ”
“อ่างล้างมือ ของชิ้นนี้ไม่มีทักษะใดๆ”
…
คำเตือนยาวยังคงเคลื่อนผ่านสายตาของกู่ฉิงซาน
เขายังคงไม่ขยับขณะดูคำเตือนทั้งหมดที่กำลังเคลื่อนผ่านอย่างเฉยชา
จนกระทั่งเมื่อถึงเวลาหนึ่ง กู่ฉิงซานตะโกนเสียงดังว่า “หยุดก่อน!”
คำเตือนที่แสดงบนสกิลเทพสงครามพลันหยุดลง
คำอธิบายที่ประกอบด้วยหิ่งห้อยขนาดเล็กยังอยู่ตรงหน้า มันส่องแสงเลือนรางเข้าสู่ลูกตาของเขา
“ชุดมีดหั่นวิญญาณ ได้รับความเสียหายทั้งหมด ของชิ้นนี้มีทักษะต่อไปนี้”
“หนึ่ง: วิธีผลิตแผ่นระเบิดห้าธาตุโกลาหล”
“นี่คือวิธีเรียบง่ายในการผลิตฮอร์ครักซ์ป้องกัน”
“สอง: วิธีผลิตดาบเฉือนอากาศ”
“นี่คือวิธีเรียบง่ายในการผลิตฮอร์ครักซ์จู่โจม”
“คำอธิบาย: การสร้างฮอร์ครักซ์คือความสามารถพิเศษเฉพาะของเผ่าพันธุ์มนุษย์ ”
“ท่านสามารถเข้าใจสกิลข้างต้นได้”
………………………………………………