webnovel

0337 ถอยไปตั้งหลัก

ตอนที่ 337 ถอยไปตั้งหลัก 

โครงกระดูกชุดคลุมดำยืนนิ่งชนิดลืมหายใจ จนผ่านไปสักพักมันจึงค่อยทำใจให้เย็นลงอย่างช้าๆ 

เพื่อที่จะพิชิตโลก มันได้ใช้ความพยายามอย่างหนัก เตรียมกระบวนท่าสังหารชั้นสูงไว้ถึงสาม ทว่าแต่ละท่า...แต่ละท่ากลับทยอยกันถูกทำลายลง ไม่ก็ฉกชิงไปโดยอีกฝ่าย 

เพียงแค่คิด โครงกระดูกในชุดคลุมดำก็รู้สึกปวดหัวเล็กน้อย 

“กล้าทำลายปีศาจกระดูกของข้า แถมยังฉกชิงสมบัติของข้าไป...” 

โครงกระดูกชุดคลุมดำกัดฟันกล่าว 

เสื้อคลุมของมันพัดกระพือขึ้น พร้อมกับเจตนาฆ่าจากทั้งร่างที่พุ่งทะยานในทันใด 

ราวกับยักษ์ดำที่ลอยล่องอยู่กลางเวหา โครงกระดูกชุดคลุมดำโฉบถลาลงมา 

“ถ้างั้นทีนี้ล่ะ จะลงมือสังหารเจ้าด้วยตัวเอง!” โครงกระดูกคำรามลั่น 

กู่ฉิงซานเอ่ยเสียงกระซิบ “เจ้าสามารถรับมือกับเขาได้หรือไม่?” 

“นั่นเป็นเพียงคนตายธรรมดาๆ พลังศักดิ์สิทธิ์ของข้าย่อมไม่มีประโยชน์อันใด” ดาบพิภพส่งเสียงหึ่งๆ 

“คนตายธรรมดา...ดีล่ะ งั้นไว้เป็นหน้าที่ข้าเอง” กู่ฉิงซานกล่าว 

กู่ฉิงซานทำการล็อกสมญาเทพสงครามไปเป็น ‘นายพลชั้นโหยวจี’ 

“หากสวมใส่ ท่านจะได้รับสกิลพิเศษ โจมตีฉับไวขั้นกลาง” 

“โจมตีฉับไว ขั้นกลาง ช่วยเพิ่มความว่องไวในการโจมตีของผู้เล่นสิบห้าเปอร์เซ็นต์” 

เขาจีบมือใช้ออกด้วยเทคนิคบงการดาบ 

ดาบเช่าหยินปรากฏขึ้นข้างกายเขาและทำหน้ารับผิดชอบในการป้องกัน 

ส่วนดาบพิภพรับหน้าที่โจมตี มันกลายเป็นภาพติดตาและหายวับไปอย่างรวดเร็ว 

‘ตูม!’ 

โครงกระดูกชุดคลุมดำถูกทุบกระแทกจนแปรสภาพเป็นเงาดำๆ ปลิวกระเด็นกลับไป 

“เจ้าก็ไปด้วย!” กู่ฉิงซานตะโกนเสียงต่ำ 

ดาบเช่าหยินกะพริบไหว 

ใบดาบอันแหลมคมของมันกรีดทำลายชั้นอากาศที่ว่างเปล่าจนส่งเสียงหึ่งๆ จ้วงแทงทะลุเข้าไปในเงาดำที่พึ่งปลิวไป 

ทันใดนั้น ความเร็วของดาบพิภพก็เร่งสูงขึ้นด้วยเช่นกัน 

เห็นแค่เพียงสองดาบบินเวียนว่าย ร่ายรำอยู่ในอากาศ สลับสับเปลี่ยนกันเป็นภาพติดตาไปๆ มาๆ 

ราวกับถูกหนีบอยู่กลางตะแกรงเหล็ก โครงกระดูกชุดคลุมดำถูกดาบคู่กระหนาบทั้งซ้ายทั้งขวา ทั้งหน้าทั้งหลัง ทั้งสับทั้งแทงไปทั่วร่างกาย 

“นี่มันสกิลดาบแบบใดกัน!” โครงกระดูกทั้งตกตะลึงทั้งโกรธแค้นในเวลาเดียวกัน 

ดาบบินยังคงไล่สับอยู่เรื่อยๆ และความเร็วของมันก็มากเกินไปจนทำให้เขามิอาจหลบหลีกได้เลย 

โครงกระดูกชุดคลุมดำกัดฟัน ก่อนจะแปรสภาพเป็นหมอกหนาสีเทา และวูบร่างเคลื่อนกายไปยังทิศทางของกู่ฉิงซาน 

เขารีดความว่องไวของตนจนถึงขีดสุด เพื่อหลุดพ้นจากสองดาบอย่างกะทันหัน 

ในพริบตา โครงกระดูกในชุดคลุมดำก็มาถึงเบื้องหน้าของกู่ฉิงซาน 

“เจ้าเด็กน้อย ตายซะ!” 

เขาคำรามแบบแทบจะคลั่ง 

ดาบน้ำแข็งปรากฏขึ้นในมือของเขา รอบตัวมันบังเกิดกระแสอากาศเย็นเยียบ สับลงไปยังกู่ฉิงซาน 

“สกิลดาบเล็กจ้อยนี่น่ะหรือที่ท่านพยายามจะใช้สังหารผม?” 

กู่ฉิงซานยื่นมือออกไปในทันใด ดาบเช่าหยินก็หมุนตัวเปลี่ยนทิศทางของมันอย่างรวดเร็ว และมาตกอยู่ในมือของเขา 

เขากุมดาบเช่าหยิน และโถมตัวทะยานมุ่งไปข้างหน้า 

สองดาบจากสองฝ่าย หนึ่งมีหน้าที่โจมตี อีกหนึ่งมีหน้าที่ป้องกัน ปะทะเคร้งๆ ใส่กัน ทว่าผ่านพ้นไปเพียงสิบกระบวนท่า กู่ฉิงซานก็สามารถปลดดาบในมือจากอีกฝ่ายลงได้ 

ดาบเช่าหยินวูบ! ผ่านไปข้างหน้าและจ้วงแทงเข้าไปในลำคออีกฝ่าย 

โครงกระดูกชุดคลุมดำถูกแรงปะทะจากดาบยาว ทั้งร่างของมันสั่นสะท้าน หน้าหงายเสยกลับไปเบื้องหลัง 

มันร้องโหยหวนด้วยความโกรธ แม้ว่าดาบจะแทงลึกเข้าไปในลำคอของมัน แต่ทั้งคนทั้งร่างของมันก็ยังก้าวฝีเท้ามายังเบื้องหน้ามิคิดหยุดยั้ง 

โครงกระดูกแปรสภาพกลายเป็นหมอกสีเทาอีกครั้ง หลงเหลือทิ้งไว้เพียงปากกระดูกขนาดใหญ่ที่ยังคงสภาพอยู่ 

อย่างฉับพลัน ปากกระดูกอ้ากว้างออก และขนาดของมันก็เพียงพอแล้วที่จะกลืนกินกู่ฉิงซานเข้าไปทั้งร่าง 

ทั่วทั้งปากของมันเต็มไปด้วยซี่ฟันที่เรียงตัวกันอย่างหนาแน่น ชนิดที่ว่าอากาศหรือน้ำก็มิอาจแทรกตัวเข้าผ่านไปได้ 

กู่ฉิงซานพุ่งตรงไปข้างหน้า ฟาดคมดาบเข้าใส่ปากของโครงกระดูกชุดคลุมดำ 

ส่วนทางด้านโครงกระดูกก็กัดงับลง 

แต่แล้วจู่ๆ กู่ฉิงซานก็หายตัวไป และปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งเบื้องหลังของมัน 

ดาบพิภพในมือโบกสะบัดฟาดเข้าใส่กลางกบาลอีกฝ่าย 

เทคนิคลับแห่งดาบ ประทับดารา! 

รังสีดาบเส้นบางๆ แยกออกเป็นห้าแฉก และตลอดทั้งกะโหลกของชายชุดคลุมดำก็ถูกบดขยี้ แปรสภาพบุบบี้แลคล้ายโคลนเหลว 

เลือดสีดำพุ่งกระฉูดแพร่กระจายไปทั่วฟ้า 

โครงกระดูกชุดคลุมดำกลิ้งตัวไปมาบนฟ้าด้วยความเจ็บปวด 

กู่ฉิงซานจีบมือใช้ออกด้วยเทคนิคดาบอย่างรวดเร็ว ปากเอ่ยตะโกน “ฟันต่อเนื่อง!” 

ดาบเช่าหยินคว้าโอกาสที่ว่านั่นอย่างรวดเร็ว และฟันต่อเนื่องไปถึงเจ็ดดาบลงบนร่างของโครงกระดูกชุดคลุมดำ 

ทันใดนั้นมังกรสายฟ้าก็พุ่งออกมาจากดาบเช่าหยินอย่างรวดเร็ว มันอ้าปากงับ! เข้าใส่ร่างโครงกระดูก บดกรามอย่างเต็มที่ ฉีกกัดอีกฝ่ายอย่างรุนแรง 

เทคนิคลับแห่งดาบ เจ็ดดารามังกรแหวกธารา! 

“อ๊าก” โครงกระดูกชุดคลุมดำส่งเสียงครวญครางอันน่าสะพรึงออกมา 

สายฟ้าน่ะมีพลังอำนาจที่จะใช้ลงทัณฑ์มารร้าย ดังนั้นความเสียหายที่เกิดจากมันจึงลึกล้ำยิ่งกว่าการโจมตีตามปกติ 

มองไปยังโอกาสที่กำลังว่างเว้นนี้ กู่ฉิงซานก็หยิบเม็ดยาวิญญาณออกมากัดกิน 

สองดาบบินวนสลับไปมา หมายจะบีบอีกฝ่ายเข้าสู่ความตาย และแน่นอน ว่าแม้สองดาบจะทรงพลานุภาพ ทว่าขณะเดียวกันพลังที่ต้องจ่ายออกไปเพื่อใช้มันก็ไม่น้อยเลยทีเดียว 

ตอนนี้ เขากำลังต่อสู้ในรูปแบบของนักดาบนิรันดร์! 

อย่างไรก็ตาม การควบคุมดาบบินของเขายังคงหยาบอยู่มาก เลยจำต้องได้รับความสนับสนุนโดยมือที่สับเปลี่ยนไปมาด้วยเทคนิคดาบอย่างว่องไว 

กู่ฉิงซานมองไปยังมังกรสายฟ้า 

มันขึ้นอยู่กับว่าเจ็ดดารามังกรแหวกธาราจะสามารถสังหารอีกฝ่ายได้หรือไม่ 

บนท้องนภา ในที่สุดแสงแปลบปลาบของสายฟ้าก็ได้หายไปในที่สุด 

“ทำไม! ทำไมเจ้าถึงมีสกิลดาบนี้!” 

โครงกระดูกชุดคลุมดำกุมท้องของเขา ปากอ้าตะโกนหวีดคำรามอย่างบ้าคลั่ง 

บัดนี้ตรงบริเวณช่วงท้องของเขาปรากฏรูขนาดใหญ่เปิดอยู่ 

โครงกระดูกยกมือที่กุมท้องขึ้น และพบว่ามือของมันถูกปกคลุมไปด้วยเลือดสีเทา 

“เจ้าทำให้ข้าโกรธจริงๆ แล้วนะ!” โครงกระดูกกำลังจะเป็นบ้า! 

ด้วยมือข้างที่เปื้อนเลือด เขายื่นมันออกไปขีดเขียนอักษรลึกลับบางอย่างในอากาศ

 พร้อมกับสายลมที่ไหลออกมาจากมัน แทรกซึมเข้าไปตามชั้นอากาศอย่างเงียบๆ 

“ผู้คุมวิญญาณจากปรภพ จงมาช่วยข้า...” 

สายลมกระโชกแรงขึ้น พร้อมด้วยเสียงเล็กๆ ไหลเอื่อยลอยตามมากับมัน ดูเหมือนว่าจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น 

แต่เมื่อเห็นฉากนี้ จู่ๆ ดาบพิภพก็ฉวัดเฉวียนไปในอากาศ  

และทันใดนั้นปราณที่มองไม่เห็นก็ปะทุออกมาจากดาบพิภพ 

เสียงหนักทึบของดาบพิภพดังกึกก้อง ส่งผ่านไปทั่วสนามรบ 

“ไม่ว่าจะเป็นมารสวรรค์ วิญญาณชั่วร้าย อสุรกาย หากย่างกรายเข้ามาใกล้พวกเจ้าจักต้องตาย!”

 ‘ฮู้ม!’ 

สายลมแรงพัดกระพือตอบสนอง 

คลื่นอากาศที่มองไม่เห็นในสายลมระเบิดเสียงหวีดหวิวไปมา 

ทันใดนั้น สายลมก็กระจายตัวแยกออกไป สรรพเสียงทั้งหมดเงียบลง มิมีเสียงใดผุดออกมาจากความว่างเปล่าอีกเลย 

ผู้คุมวิญญาณ...ได้เผ่นจากไปแล้วด้วยความหวาดกลัว 

โครงกระดูกในชุดคลุมดำจับจ้องมองดาบพิภพชนิดหัวชนฝา ความปรารถนาอันแรงกล้าผุดขึ้นมาบนใบหน้ากระดูกของมัน 

“ดาบเช่นนี้ มาอยู่ในมือของสัตว์เลื้อยคลานเช่นเจ้าได้อย่างไร” มันเอ่ยอย่างขุ่นข้อง 

“สัตว์เลื้อยคลาน?” กู่ฉิงซานเอ่ยทวนซ้ำ 

“ก็ใช่น่ะสิ! หากมิได้ครอบครองดาบเล่มนี้แล้วล่ะก็ ตัวเจ้าน่ะไม่นับว่าเป็นสิ่งใดเลย!” โครงกระดูกชุดคลุมดำกล่าว 

“งั้นเกรงว่าท่านคงจำเป็นต้องมาทำความรู้จักกับผมใหม่อีกสักครั้งแล้ว” กู่ฉิงซานกล่าว 

‘วูบ!’ 

ดาบทะลวงผ่านท้องของโครงกระดูกชุดดำ 

มันคือดาบเช่าหยิน 

และวินาทีต่อมา ดาบเช่าหยินก็หายวับไป 

พร้อมบังเกิดรังสีดาบดั่งดวงจันทร์นวลผ่องขนาดยักษ์เข้ามาแทนที่ ระเบิดออกมาจากกลางเอวของโครงกระดูกชุดคลุมดำอย่างรุนแรง 

ร่างเงาแทนที่! 

ทั้งคนทั้งร่างของกู่ฉิงซานแปรสภาพเป็นเทคนิคลับแห่งดาบตัดจันทรา สะบั้นร่างโครงกระดูกในชุดคลุมดำแยกออกเป็นสองส่วน! 

ร่างโครงกระดูกถูกพัดปลิวไปตามแรงสายลมที่พัดกระพือจากดาบ เลือดสาดฟุ้งไปในอากาศอย่างรุนแรง 

กู่ฉิงซานจีบออกด้วยเทคนิคดาบอีกครั้ง 

และดาบเช่าหยินก็ก่อกระแสน้ำจับตัวขึ้น แปรเปลี่ยนเป็นรังสีดาบอันเชี่ยวกราก 

เทคนิคลับแห่งดาบ กระแสธารอันยิ่งใหญ่! 

รังสีดาบเหลือคณาแปรสภาพเป็นดั่งกระแสธารไหลท่วมเข้าลำตัวครึ่งล่างของโครงกระดูกชุดคลุมดำ ตัดสะบั้นมันจนเหือดหายไปในความว่างเปล่า 

ท่ามกลางอากาศ มีเพียงส่วนลำตัวครึ่งบนของโครงกระดูกเท่านั้นที่ยังคงเหลืออยู่ 

โครงกระดูกในชุดคลุมดำจ้องมองส่วนลำตัวครึ่งล่างของตนที่ถูกล้างบางออกไปโดยรังสีดาบโดยสมบูรณ์ 

มันเป็นความรู้สึกแปลกๆ ที่เขาไม่เคยพบเจอหรือมีประสบการณ์ในการต่อสู้แบบนี้มาก่อน 

ทว่า ณ ขณะนี้ กลับเป็นฝ่ายตรงข้ามที่ยังคงแลดูสงบแทน 

“ข้าไม่เคยเห็นใครต่อสู้เหมือนเจ้ามาก่อนเลย แม้กระทั่งตอนที่อยู่ในนรก” โครงกระดูกชุดคลุมดำเอ่ยเสียงหม่น 

ดูเหมือนว่ามันจะไม่สนใจเกี่ยวกับร่างของตนที่เหลือเพียงครึ่ง 

“ผมยังสามารถช่วยให้ท่านเข้าใจได้ถึงตัวผมได้มากยิ่งกว่านี้อีกนะ” กู่ฉิงซานยกดาบขึ้น 

อาวุธที่ทรงพลานุภาพที่สุดของโครงกระดูกในชุดคลุมดำคือหยดน้ำและยี่สิบปีศาจกระดูก 

ทว่าหยดน้ำของสายธารแห่งการหลงเลือนก็ได้ถูกดูดดื่มไปแล้วโดยดาบเช่าหยิน 

ส่วนยี่สิบสิ่งมีชีวิตในตำนานก็ถูกทุบทำลาย ฆ่าสังหารจนสิ้นโดยดาบพิภพ 

บัดนี้ร่างโครงกระดูกในชุดคลุมดำไร้ซึ่งพลังอันน่าหวาดหวั่นอีกต่อไป 

“ฝากไว้ก่อนเถอะ...ครั้งหน้าข้าจะต้องมาคิดบัญชีกับเจ้าแน่!” โครงกระดูกชุดคลุมดำกล่าว 

“ท่านคิดจริงๆ หรือว่าผมจะปล่อยท่านไป?” กู่ฉิงซานกล่าว 

ดาบเช่าหยินและดาบพิภพลอยเด่นอยู่ในอากาศข้างกายเขา 

โครงกระดูกชุดคลุมดำผุดรอยยิ้มแปลกๆ ขึ้นบนใบหน้า 

“ข้าสามารถตายได้นับครั้งไม่ถ้วน แต่เจ้าน่ะ พลาดพลั้งเพียงครั้ง...ก็จะตกตายไปตลอดกาล” 

“ในนรก ยังมีคนตายที่เป็นเหมือนกับข้าอีกมาก และพวกเขาล้วนเป็นอมตะ!” 

“แล้วเจ้าจะสามารถรับมือกับพวกเราได้อย่างไร?” มันเอ่ยถาม 

กู่ฉิงซานเงียบ 

มันเป็นความจริงที่คนตายน่ะจะไม่สามารถตายได้อีก 

โครงกระดูกชุดคลุมดำกล่าว “สุดท้ายแล้วผู้ชนะ...คือคนเป็นหรือคนตายจากปรภพกันแน่นะ?” 

หลังสิ้นคำกล่าวแล้ว มันก็ยกมือขึ้นและบิด! หมุนหัวกะโหลกของตนเองดัง ‘กร๊อบ!’ 

แล้วโครงกระดูกในชุดคลุมดำก็หายไปต่อหน้าต่อตากู่ฉิงซาย 

มิอาจพบเจอถึงร่องรอยของมันบนท้องฟ้าได้อีกต่อไป หลงเหลือเพียงหมอกสีเทาในอากาศที่ค่อยๆกระจัดกระจายออกไปเท่านั้น 

กู่ฉิงซานตะลึงนิ่งงันไปสักพัก 

อีกฝ่ายจงใจฆ่าตัวตาย 

ด้วยวิธีนี้ โครงกระดูกในชุดคลุมดำก็จะสามารถหลบลี้ออกจากพื้นที่นี้ได้ในทันที 

ด้วยวิธีนี้ มันจะหวนกลับสู่นรกเยือกแข็ง และใช้น้ำแข็งแช่ตัวเพื่อรักษาบาดแผลทั้งหมดให้ฟื้นฟูกลับคืนมาดังเดิมอีกครั้ง 

เมื่อหายดีเป็นปกติ มันก็จะออกมาก่อความวุ่นวายอีกครา 

กู่ฉิงซานอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ 

นี่แหละคือส่วนที่จัดการได้ยากมากที่สุดของนรกเยือกแข็ง คุณทำได้เพียงแค่มอบความพ่ายแพ้ให้แก่ฝ่ายตรงข้าม แต่ไม่สามารถกำจัดอีกฝ่ายลงได้อย่างเด็ดขาดตลอดไป

………………..………………..