1 Chapter 1

PROLOGUE

"Malakas ang pag buhos nang ulan at pagkidlat. Ngunit maraming tao ang nahihirapan dahil sa baha at tinding kalungkutan dahil sila ay hiwalay sa kani kanilang pamilya."

I turned off the TV and entered the kitchen to get water. Nang magka salubong kami ni Cedric ay umiwas ito nang tingin at nilagpasan lamang ako.

Mommy's visitors were here and I heard their noise from the kitchen. I just ignore them and quietly get a water from the fridge.

Nang makainom ay lalagpasan ko na sana nang tawagin ako ni mommy.

"Desiree" Mom called me. so I had no choice but to obey

Humarap ako nang may blankong ekspresyon sa Pamilyang Gomez. Tiningnan ko mula ulo hanggang paa ang isang lalaki. Nang igala ko ang mata ko sa magkakapatid ay nandun ang simangot ni Aiseline at napa iling na lang ako dito.

"Come here, my daughter. You need to join our conversation." Napa buntong hiningang umupo ako sa tabi ni mommy na parang walang magawa kung hindi sumunod.

"How are you hija?" Tanong nang mom ni Aiseline.

"Maayos naman po." Malamig na bungad ko na parang ikinatahimik nang lahat.

Hindi sinasadyang napatingin sa isang kakulay kong abo ang mata na parang nakaka kabang kinikilatis ako. Pasiring kong inalis ang tingin sa kanya nang matapos nilang pagka tuwaan kung ano man ang sinasabi nila,

Nang magkaroon nang tyambang makipag usap sa kaibigan ko ay namaalam kaming dalawa at pumunta kami sa garden.

"Pasensya kana sa kanila, madaldal talaga si Mommy." Naka simangot nyang tugon.

"Ayos lang iyon. Pero pagsabihan mo lang ang isa mong kapatid na nakaka ilang ang tingin niya."

She burst to laugh at pinanood ko lamang ang reaksyon niya hanggang sa mapatigil ay hinawakan ako nito sa balikat ko.

"Parang hindi ka naman nasanay. Well.. Sa tagal ba naman." Hindi niya itinuloy ang sinabi nya nang pagka titigan ko siya.

Tinaas niya ang dalawang kamay niya bilang pag suko.

"Chill, huwag mo akong tingnan nang ganyan. Na t -tense ako."

Habang nag k kwento siya ay hindi ako nagsasalita. Ngunit nang tawagin siya nang Kuya nya ay naiwan akong mag-isa sa Garden. Habang ang lalaki na ito ay tinititigan lamang ako.

Lumapit ito sa akin at nag salita. "Kamusta?" Ngising dagdag niya.

Nakaramdam ako nang pagka inis dahil sa presensya nito kaya naman tinalikuran ko na lamang siya at dere deretsong pumasok nang mansion

"You, traitor" I murmured.