Chapter 27: The Unexpected

Althaea Cassidy's POV

Napuyat ako dahil sa pinuntahan namin kagabi. Inimbitahan kasi kami ng isang manager ng CY Bar Grill sa 4th year anniversary nito. Patuloy ako sa paghikab habang naglalakad papasok ng office.

Nawala ito nang kausapin ako ni Ma'am Kyla. "Pinatatawag ka ni Mrs. Guzman our General Office sa kanyang opisina."

Nawala bigla ang antok na kanina ko pang nararamdaman nang aking marinig iyon. Nagtatakang akong tinanong siya dahil wala man lang ako ideya kung bakit ako ipapatawag na isa pinamataas na position dito sa company.

"Bakit raw po?" Iyon na lang ang naging tanong ko.

"Punta ka na lang sa office niya. Kanina ka pang hinihintay ni Mrs. Guzman."

Instead of asking Ma'am Kyla again, I decided to leave our office for awhile. I feel the nervousness at this time while walking towards her office. I sighed before I entered.

Kumatok muna ako at kaagad siyang sumagot, "Come in." saka ko binuksan ang pintuan.

"Good morning, Ma'am pinatatawag niyo raw po ako." Nakangiting-bati ko pa rin sa kanya kahit sobrang kaba aking nararamdaman.

"Yes. You may take a seat." Walang alinlangan akong umupo nang maayos dahil nangangatog na ang dalawang paa ko sa nerbyos na nararamdaman.

Lahat kasi ng empleyado rito maging si Ma'am Kyla takot sa presensya niya. Masyado raw siya strikto at perfectionist boss sa amin.

Mga ilang sandali may inabot siya sa akin na isang envelope.

"Ano po 'yan, Ma'am?" Tanong ko muna bago buksan ang nilalaman nito.

"Separation pay mo." I startled and confused of what she said.

"Ma'am, baka nagkakamali po kayo ng pangalan na itinawag." Pilit kong pagtanggi sa kanya dahil baka nagkamali lang siya.

"I'm sure it is your separation pay, Ms. Muestra." Walang emosyong saad niya sa akin.

Nanatili pa rin ang pagkalito ko sa kanyang sinabi. Hindi ko alam bakit may separation at kung bakit pinapaalis nila ako sa company. I have no idea about the rules I violated. They didn't tell me too or warning me about my violations. I think they should comply with me and give a suspension first before they decided to fire an employee.

"We need to fire you from your job, Miss." She added but I'm still wondering.

"Why Ma'am? Did I have any violations?" I followed up two questions to her.

"Sorry, Ms. Muestra but we cannot tell to you the reasons why." She answered yet in calm way. "You have nothing to do but you need to get your separation pay."

"Pero Ma'am." Pilit ko pa ring makipag-comfront sa kanya subalit kinontra niya agad ako.

"I am sorry, Miss. You need to leave now."

Wala akong ginawa kundi kunin ang separation pay at lumabas ng kanyang opisina. Inabutan ko si Ginger pati si Ma'am Kyla na kanina pa pala naghihintay sa akin.

"What happened?" Ma'am Kyla our Editor in Chief quickly asked me.

I was almost speechless so it has been passed ten seconds before I respond.

"They fired me." Ginger was really stunning and Ma'am hugged me tightly.

"I didn't expect this will happen since you have the most nice performance on my team so I was very dissapointed and startled about their decision." Ma'am Kyla actually frustrated now. "Nakakapagtaka na inalis ka nila without any reports or memo from them." She added.

"Kaya nga po, Ma'am sobra pong nakakapagtaka na inalis nila si Bez. They have made an irrational decision." Ginger stated.

"Anong plano mo ngayon, Althaea?" My editor asked me again.

"I don't know but I need to find a job as soon as possible dahil umuupa lang po ako sa apartment kada buwan." agarang sagot ko.

"Wala ka bang balak i-report ito sa DOLE?"

Isa nga 'yon pumasok sa isip ko pero kailangan ko rin makahanap kaagad ng trabaho ulit lalo pa malaki ang binabayad ko sa renta. Ayaw ko naman humingi kay Zen dahil nahihiya na ako sa kanya at ayaw kong maging burden pa.

"Magre-report din po ako kaagad, Ma'am." Nagpeke lang ako ngumiti sa kanila kahit sobrang pagkabigo ang naramdaman ko.

Labis kong minahal ang trabaho kong ito since binuhos ko lahat ng efforts pati dedication sa pagiging assistant editor. Sabi nga ni Ma'am Kyla malapit na raw ako ma-promote pero nang dahil sa nangyari hindi na 'yon matutupad pa.

"Huwag kang mag-alala, Althaea. We are here to help you. Tawagan mo lang ako kung kailangan mo ng tulong." saad sa akon ni Ma'am Kyla.

"Ako rin Bez. Hindi ka nag-iisa." sambit naman ng kaibigan kong Ginger.

Nagpasalamat ako sa kanila dahil kahit papaano gumaan ang aking pakiramdam.

Pagkauwi ko ng bahay, wala akong ganang magluto kaya cup noodles na lang aking kinain. Kinabukasan, tanghali na ako nagising at napag-isipan ko muna maglinis ng buong apartment. Bukas na lang ako pupunta sa opisina ng DOLE para magreklamo. Hindi ko pa kasi kaya ngayon humarap. Kailangan munang pahupain ang aking emosyong nararamdaman.

Wednesday, nagtungo ako sa opisina ng Department of Labor and Employment. Unfortunately, hindi nila tinanggap ang reklamo.

Hays, ganito ba talaga sa Pilipinas maraming mga batas naipasa pero di naman napapatupad ng maayos. Nakakainis lang isipin. Hindi ako susuko. Kaya ko 'to. Makakahanap pa rin ako ng trabaho kaagad.

Buong araw akong tutok sa init kalalakad sa lansangan. Sinubukan ko nang mag-apply sa iba pero base sa sinasabi nila hindi ako qualified sa position samantalang napakarami ko ng experiences para mapatunayan sa kanila 'yon.

Dalawang taon ako sa isang bakeshop, isang taon naman sa kilalang department store at ang pinakamatagal ang pagtatrabaho ko bilang assiatant editor sa loob ng apat na taon.

Sumunod na araw nabigo pa rin ako makahanap ng work. Halos mawalan na akong pag-asa sa aking sitwasyon ngayon. Sa aking paglalakad, biglang pumasok sa aking isip ang isang bar na pinuntahan namin kagabi. Baka mayroon silang bakante.

Sumakay kaagad ako ng taxi at natunton ko ang lugar. Huminga ako nang malalim bago pumasok roon.

Binati kaagad ako ng manager doon nang makita niya ako.

"Ma'am pwede po ba maka-apply dito sa inyo. Kahit ano po kasi kailangan ko lang talaga kumita." pahayag ko sa kanya.

"Gusto mo ba magtrabaho bilang singer namin rito pero part-time lang siya."

"Opo, Ma'am ok na po sa akin 'yan. Kailangan ko lang talaga po ng trabaho sa ngayon."

Matapos ang interview at nakaraos na rin kahit paano ako sa paghahanap ng pagkakakitaan. Pwede ko na pagtiyagaan ang trabaho kahit part-time lang.

Simula alas-otso hanggang alas-diyes ako sa bar para kumanta kaya late ng gabi nakakaauwi sa apartment.

Pinaandar ko na kaagad ang kotse hanggang sa makarating na rin sa parking lot para iwan ang aking sasakyan. Humihikab na rin ako habang naglalakad papasok ng building. Dumirestso lamang ako sa elevator hanggang sa makarating na isang building na kinaroroonan ng aking kasalukuyang tinitirhan.

Natigilan ako saglit sa paglalakad nang may napansin nanaman akong lalaki naghihintay sa harap ng aking unit.

Bakit hindi ako tinatantanan ng lalaking 'to? Hindi pa ba siya napapagod? Ilang beses ko ng sabi sa kanya na hindi pwede kaya layuan na niya ako. Pero, narito pa rin siya. Napakatigas talaga ng ulo niya.

Akmang susugurin ko na siya nang si Zen pala ang bumungad sa akin. Tinititigan niya ako from head to toe.

"Where have you been? It's been late in the evening, uh!" He asked while I am still stunning from him.

I was speechless for a moment. I dont't know how ro answer him. I dont't want to lie on him anymore. Ayaw kong sabihin sa kanya ang tungkol sa trabaho ko ngayon baka ano isipin pa niya at kaawaan niya ako.

"Sa bar ba?" Mas nagulat ako sa pahayag niya.

Teka, paano niya nalaman? Buong akala ko maililihim ko pa rin sa kanya tungkol dito.

"Ah kasi...." Hindi na niya ako pinatuloy ng sasabihin sa halip niyakap ako ni Zen nang napakahigpit.

"I knew it already, Althaea. You don't have to explain but I am just wondering why you lie to me." He said in a calm tone but with full of concern of his presence right now.

"Bakit di mo sinabi sa akin na tinanggal ka sa trabaho? I can help if you want." Humiwalay ako ng yakap sa kanya.

"I didn't want to be burden on you, Zen. Ayaw ko nang madagdagan pa ang alalahanin mo dahil lang sa akin." I explained honestly.

Nahihiya na ako sa kanya. Sinaktan ko na siya eh tapos aabalahin ko pa siya. Ang kapal naman ng mukha ko kung ganoon.

"Don't say that. Kahit kailan hindi ikaw naging pabigat sa akin, Althaea. We are still friends so I have still obligation foe you."

"No, Zen. Hindi mo na ako obligasyon ngayon." I resist.

"I am your friend kaya obligasyon ko pa rin ang tulungan ka. Kahit wala na tayo, ang pagkakaibigan natin narito pa rin. Magdadamayan pa rin tayo, ok?"

Napatango na lang ako saka niya ako niyakap at doon ako muli lumuha. Nagpapasalamat pa rin ako dahil nariyan pa rin siya para damayan at tulungan.

Araw ng Sabado. Tinanghali muli ako ng gising dahil sobrang late na rin nakatulog kagabi. Pagkalabas ko ng kwarto, bigla na lang ako nakarinig ng ingay sa kusina at naamoy na pagkain. Dumiretso kaagad ako at nakita kong nagluluto si Zen ng aming breakfast.

Binati ko na lang siya kaagad kaya napansin na niya ang aking presensya.

"Good morning din." nilingon niya ako saglit saka binalik ang kanyang focus sa niluluto.

"Dito ka ba natulog kagabi?" Sunod kong tanong sa kanya saka naupo sa silya.

"I slept on my apartment. I have the duplicate keys of your unit so that I can enter here." Pinakita niya pa sa akin ang isa pang susi ng apartment.

"Ok." sagot ko sa kanya. "Hmm, matatapos ka na ba magluto? Nagugutom na rin kasi ako." sabay ng aking pagngiwi.

"Yes, malapit na." sabi nito kaya tumango na lang ako bilang tugon.

Naghintay lang ako ng ilang minuto hanggang sa naluto na ang pagkain. Nagluto siya ng itlog, sausage at meat loaf at naghanda na rin siya ng mainit na kape.

Kumain na rin kami at pagkatapos, niyaya niya akong mag-movie marathon. Hindi na ako tumanggi pa tutal minsan lang din ito. Ipinakita niya sa akin ang kanyang USB na naglalaman raw ng mga pelikula.

"I downloaded some movies yesterday." sambit niya saka kinabit iyon sa likuran ng flatscreen TV.

Sa gitna ng aming panonood, bigla na lang kami nakarinig ng katok sa pintuan.

"Ako na lang magbubukas." presinta ko at tumango-tango lang siya saka tumutok muli sa aming pinapanood.

Napahinto ako sa aking kinatatayuan nang siya ang aking nakita.

"Athena?"