TWH: Chap 14

Di kayang tiisin

I was awoken when I heard something shattered. I quickly jumped out of the bed and go outside of the room down to where the sound came from. I'm worried. Is it Keoz?

"Damn.." i shut my eyes when I was right with what I have thought. And there was the shattered glass on the floor. He squatted and he was about to pick it up with his hands when i speak.

"Stupid. Get the broom and dust pan, sweep it," he turned to me, shocked. I looked up at the clock and it was ten o' clock in the evening. After the call with Max ended, I fell asleep, siguro'y sa pagod na rin. Buti hindi siya nag-bar.  And he was trying to cook for our dinner I guess? Or baka sa kanya lang.

Nang matapos niyang alisin ang bubog ay tinalikuran ko na siya. Papaalis na ako ng magsalita siya.

"I'm sorry.." I sighed, "And about you said you're my girlfriend-

"Forget about that, it's nothing. Goodnight," then I walked upstairs to sleep again. Naiinis na ako sa sarili ko dahil parang napapabayaan ko na 'yung misyon ko at pasarap buhay lang ako rito.

The days had passed until it was already tuesday. I didn't talk with Keoz. I'm still pissed at him. He always tried to open a conversation for us but my answers were always cold and short. He sure notice it. But he's trying to be nice with me all the time. Marunong na rin siyang maghugas ng pinggan. I always insist na ako na pero mapilit siya kaya hinahayaan ko na lang siya.

Naibigay ko na rin noong wednesday 'yung sketch ng gown ni Ms. Olivia at haggang ngayon ay ginagawa pa rin pero patapos na naman.

"Where are you going?" I stopped when he suddenly popped out of the living room. I was off to Jerico's unit. That was what I have said with Max, we have our agreement right?

"Tailor shop," I answered.

"Take care," kita ko ang lungkot sa mga mata niya pero hindi ko na siya sinagot pa. He sighed and started to play his video games. I glide my mouth in the side of my mouth and left his unit.

Dumaan muna ako sa shop para i-check ang gowns. Ayos naman silang lahat at final touches na lang at tapos na.

"Good job guys!" I said to them. The tailors and the other staff smiled.

"Thank you ma'm," they said. I nod.

"Uy, ano? Sasamahan ba kita?" umiling ako sa kaibigan ko.

"Hindi na. Makikipag-break lang naman ako.." I gave him a sad smile so she nod.

"Kapag kailangan mo ako, nandito lang ako ha? Pwede akong tumakas dito sa shop para aluhin ka," I smiled and hugged her.

"Thanks, Max. You're the best," I said. She chuckled and tapped my back.

"Sus, mahal mo lang ako eh"

"Siyempre."

Huminga akong malalim bago pumasok sa elevator pataas sa floor ni Jerico. Alam kong hindi siya pumasok ngayon kasi pinayagan daw ng boss nila na mag-rest muna ang ilan tutal ay naging successful namna ang bago nilang project sa kumpanya. I was happy for them, for Jerico's team. I glanced my wrist watch and it's already quarter to six o' clock. Nang bumukas ang elevator ay nilakad ko na ang papunta sa unit niya. Buti na lang at meron akong spare key ng condo niya na binigay niya sa akin dati kaya pwedeng hindi na ako kumatok pa.

Huminga akong malalim at sinusian na ang unit niya. Binuksan ko iyon at ang ilaw ay naka-dim. Tulog na siya? Tahimik din ang paligid pero nabigla ako sa tunog ng pag-uga sa kung saan.

At nanggagaling iyon sa kwarto niya. Bukas ito. Lumapit ako roon at halos manlambot ang tuhod ko ng makita siyang may ka-hayupang gawain sa kama. My tears rolled down to my cheeks. They are having their fucking blowjob. In front of me. Lust and desire was so evident in their expression. Their lips are both parted. I shut my eyes and breathed in. I sob as their moans become loud. They're reaching the climax. Fuck them. I tried to contain my anger but I just can't! I slammed the door and neared them. I was fucking trembling. They both looked shock with my presence. Agad kong sinampal an babae'ng ka-sex ni Jerico. At namukhaan ko siya. The girl was this Trisha I met when I gave Jerico his fucking lunch. Napalakas ang sampal ko, namula kaagad ang pisngi niya.

"Ang bababoy niyo!" paulit-ulit kong sigaw sa kanila habang sinasampal-sampal ko silang dalawa. Tinakpan nila ng kumot ang mga sarili nila.

"Fionna.." anang Jerico. Hindi na matigil ang kakaiyak ko, sumisikip na rin ang dibdib ko. Naiwanan ko ang inhaler ko sa unit ni Keoz. Bahala na. Mamatay na lang ako rito.

"Ganito pala ang ginagawa mo kaya ka naging malamig sa'kin?" tiningnan ko siya. Poot at lungkot ang nararamdaman ko ngayon.

"Ganito ang ginagawa mo?! Sagutin mo 'ko!" Hinampas-hampas ko siya. Binalingan ko si Trisha ng humikbi na rin siya. Tinuro ko siya. Nanginginig ang katawan ko sa galit. Hindi ko na rin alam kung anong gagawin ko.

"Bakit ka umiiyak? Eh ikaw ang humarot kay Jerico diba?! Ang kati-kati mo!" Sinabunutan ko siya at kinalakadkad paalis ng kama. Nawala ang nakatabing sa kanya an kumot kaya kitang-kita ko ang kabuuan ni Trisha. Pinigilan ako ni Jerico pero nag-matigas ako. Inabot ko pa rin ang buhok ni Trisha at sinabunutan siya ng matindi.

"Mga walanghiya! Ang bababoy niyo!" I screamed, "Bitawan mo 'ko Jerico! Tangina niyo!" I screamed again. Para na akong malalagutan ng hininga.

"Tumigil ka na Fionna! Wala na naman tayo diba?!" malakas na sigaw ni Jerico na siyang nagpatigil sa akin sa paggalaw. Taas-baba na ang dibdib ko sa bilis ng paghinga ko.

Hinarap ko siya, "Bakit ngayon mo lang sinabi? Bakit hindi noong maaga pa?!" I yelled at him.

He shut his eyes, his jaw was clenching.

"Answer me!"

"I need your fucking money!" sinampal ko siya ng napakalakas at paulit-ulit bago nanghihina na humikbi sa harapan niya. I looked down. I ran a hand through my hair then covered my face.

"All this time.. money is your priority.. than me.. Mayaman ba 'ko? Hindi naman diba?" I asked. Tumingin ako sa kanya at nag-iwas siya ng tingin.

"Sabihin mo sa'kin, hindi naman ako mayaman diba?" I repeat.

"Limang taon ng tayo, pera lang pala ang habol mo. Ano mo ba ako? Sugar mommy?" I painfully asked him again.

"Sagutin mo 'ko Jerico!" I begged him.

"Masisisi mo ba 'ko Fionna?! Kailangan ko ng pera at ni halik mo nga hindi mo maibigay sa akin? Paano ako hindi magsasawa sa'yo? Ni wala man lang nangyari sa'tin sa loob ng mga taong pinagsamahan natin! Masisisi mo ba ako?" I shut my eyes. My fist clenched. Nag-tiim bagang ako. Hindi ko akalain na sasabihin niya sa akin 'yon. Akala ko matino siyang tao. 'Yung hindi ako sasaktan pero nagkamali ako. Nagkamali na naman ako.. Palagi na lang.

"Wala kayong pinagkaiba ng tatay ko. Manloloko ka lang rin. Magsama kayo! Wala ng tayo.." then I stormed out of his room and his unit.

Hindi ko na alam kung tama pa ba ang pag-iisip ko. Paulit-ulit na bumabalik sa isipan ko ang ginagawa nila kanina. Never pa akong nakakita ng gano'n. Never ko pang naranasan 'yon sa tanang buhay ko. Masakit isipin na makakakita pa ako ng ganoong eksena at sa boyfriend ko pa at sa kinakalantari niyang iba. Isinandal ko sa manibela ang ulo ko, pinagpatuloy ang iyak. Naalala ko ang sinabi ko kay Keoz.

"Promise, sa'yo ako unang iiyak"

Hindi ko na inayos ang itsura ko bago ako pumasok sa unit ni Keoz. Bakit ko pa itatago diba? Mas masakit kapag gano'n.

Gusto kong makausap si Keoz. Sa kanya ko ilalabas lahat ng sama ng loob ko. Pero napawi sa isipan ko iyon ng pagpasok ko ay papalabas na siya ng condo niya. Kumunot ang noo ko ng magtapat kami. Kita ko ang gulat sa kanya noong una pero binawi niya iyon at naging seryoso na.

Nilagpasan ko siya.

"Magba-bar ako," sabi niya. Lalabas na sana siya ng magsalita ako, nakatalikod pa rin sa kanya.

"Kung kailan kailangan kita tsaka ka aalis?" mahina kong tanong. Nagsisimula na namang bumuhos ang mga luha ko, "Diba sabi ko sayo ako unang iiyak?" I added. He tsked.

Pero lalo lang ata akong nanghina ng marinig ang sagot niya sa akin.

"You haven't talk to me for days.. and yet you still think I'm here to comfort you when you needed to?" I heard he twist the door knob, "Think about it Fion."

The moment I heard he slammed the door makes me weak. I sat on the floor and embrace my legs. Yumuko ako at isinandal ang ulo sa tuhod. I cried so hard. I already broke up with Jerico. And Keoz gave up on me. I have nothing at all now.. except for Max.

I tried to call her but her phone cannot be reach. Why is this happening to me? Did I do wrong? Is it because I'm not worth it? Or gano'n ba ako ka-boring kasama? Hindi naman diba? Bakit lahat na lang ng mahahalaga sa'kin iniiwan ako?

I was disturbed when the door made a sound, the door knob twisted. I looked who opened the door.

"Bakit ba di kita kayang tiisin?!"