58 The Start of Tribulation

Chapter 56: The Start of Tribulation 

Lara's Point of View 

  Tahimik na nakabantay ang dalawang lalaki sa harapan ng malaking gate, humikab pa ang isa nung tumalon ako pababa upang tumambad sa harapan niya mula sa mababang na warehouse na inakyatan ko sa kaliwang gawi nila. At bago pa man siya makapag react ay mabilis kong binalian ang leeg niya noong pwersa kong iniikot iyon. 

  Samantalang 'yung isa namang kasama niya na nagbabantay, kinuha niya ang kanyang baril at itututok pa lang sa akin noong sipain ko na ang kanyang armas na nagpatalsik doon saka ko siya ginamitan ng sweep kick na siya ring nagpatumba sa kanya. 

  Napapikit siya nang mariin, and he was about to shout nang kunin ko rin ang patalim na nakatago sa may waistline ko't walang-awa na itinusok ang tip nung patalim sa lalamunan niya. 

  Bago ako matalsikan ng dugo niya, patalon na akong umatras bago ko inilipat ang tingin sa isa niyang kasama na nakadapa pero animo'y nakatingin sa akin. 

  Walang buhay lang din akong nakatingin sa kanya nang itaas ko ang hawak kong kutsilyo at hiwain ang kanyang kamay upang hindi ako mahirapan na idikit ang mga tip ng daliri niya sa biometric fingerprint scanner. Bawat miyembro rito at may access para makapasok sa loob. 

  Hinagis ko sa gilid ang kamay na iyon matapos kong gamitin. Bumukas na ang mataas na gate sa gusaling ito. Pumusisyon ako at napaismid noong tumambad sa akin ang iilan sa mga miyembro ng B.R.O.

  Halos puti karamihan ang kanilang kasuotan tulad ng leather jeans, coat at kumpara sa maskara na suot ng mga tao sa W.S.O. 

  Itim naman ang maskara na suot-suot nila't may ngiti na nakaukit doon. "Oh…" Mangha kong kumento saka ko sila sinugod. 

  "Bring it on, Vivien Villafuerte!" 

  Hindi ito ang opisyal na basement ng B.R.O. dahil gaya ng narinig ko sa isa sa miyembro nila nung nakaraan. Hindi pa nalalaman ng mga nakatataas sa kanila ang tungkol sa akin o sa pamilya ko. Hindi ko pa naiintindihan ang buong detalye, pero nagpapa-salamat ako na hindi pa nila pinapaalam dahil kung mas maraming makakakilala sa totoo kong identidad, mas mahirap gumalaw. 

  Kaya hangga't nandito ako, tatapusin ko lahat at wala akong ititira ni isa. I need to kill them here and now. 

"Hahhh!" Binato ng isa ang tatlong throwing blades and darts papunta sa akin habang ang isa naman na papunta sa akin ay angat-angat ng Ayudha Katti 1niya. 

  Umatras ako nang kaunti at mabilis na tinuhuran ang sikmura ng taong may hawak ng Ayudha Katti, pagkatapos ay hinawakan ang pulso niya upang ihila siya sa akin at gawing pang harang. Tumusok ang blades sa mismong likod ng ulo niya na dapat sa noo ko tutusok. 

  Ang pangalawa namang blade ay natusok sa mismong baga niya habang ang pangatlo naman ay sa natusok sa parte ng likod niya na tinatawag sa "lumbar". 

  Sinipa ko palayo ang lalaking hawak-hawak ko kanina bilang pangharang. Samantalang naghagis muli ang taong iyon ng blades na ginantihan ko rin ng paghagis ng hawak-hawak kong patalim. Nagtama ang mga ibinato namin sa isa't isa kaya tumalsik ang mga iyon sa dalawang lalaki na nasa kaliwa't kanan at tumusok sa lalamunan at noo. 

  Napaurong at atras ang iba at binigyan ako nang napakatalim na tingin. 

Nakatayo lang din ako sa gitna habang pinapakiramdam ang na sa paligid ko. Naka posisyon sila at handang-handang ibuwis ang sariling buhay para sa sinusunod nilang paniniwala. 

  "Kung tayo ang makakapatay sa pinaka delikadong assassin sa organisasyon. YAYAMAN tayo, na sa 'tin ang kapangyarihan, ang atensiyon, tayo ang ipagmamalaki at hindi na mamaliitin!" Naalala kong sabi ng lalaking nakalaban ko nung nakaraan. Humph. How pathetic, indeed. 

  Kinuha ko ang High-class Cannabis Syringe sa pouch na nakasabit sa waist line ko. Kita nila kung paano ko ilabas iyon kaya parang naging alerto sila. Lalo pa nung ibaon ko na ang karayom sa gilid ng leeg ko, slowly pushing down the plunger of the syringe. 

  Ilang segundo lang noong kaagad na umepekto ang syrup. 

Pakiramdam ko, ang gaan ng katawan ko at madaling kumilos. 

  Right now, I'm seriously strong. 

  Gumuhit nang malapad na ngiti ang labi ko kasabay ang pagtapon ko ng syringe sa tabi. 

  "Ngh. Ano'ng tinatayo tayo n'yo diyan?! Sugurin n'yo! Sabay-sabay!" Sigaw ng kung sinong lalaki na malaki-laki ang build ng katawan at mga nagsi sugod sa akin. Tila parang naging slow motion ang bawat paghakbang nila papunta sa akin. Ang pag-angat ng mga kamay, ang tangkang paghagis sa kung anong nakamamatay na armas, 

  …Lahat iyon ay mga naging mabagal sa paningin ko. "Humph." 

  I can't let these bastards interfere my family nor my sister's future. 

  I raised the knee and rotates the body 90 degrees, extending my leg to strike with the outside edge of the foot using the heel with the force at the person's waist and arms. 

  Tumalsik siya sa lakas nung pagsipa ko na pati dalawang tao ay napasama sa kanyang pagtalsik.

Inilabas ko na ang double handed gun at pa-cross na itinutok sa dalawa na magkabilaan kung sumugod para iputok sa kanilang mga noo kasunod ang isa pang na sa harapan. Patalon siyang bumagsak sa simento. 

  If I end this battle, Haley can do anything she wants, pwede ulit siyang mamuhay ng normal ng walang inaalala kaya kailangan kong bilisan. 

  She can't stay in a bitter and cruel world where darkness can devour her.

  Hinablot ko ang kwelyo ng lalaking palapit sa akin, idinikit ko ang malamig na front sight ng baril sa panga niya, napasinghap siya pero ipinutok ko na ang trigger na siyang nagpasabog sa ulo niya. 

  Sinipa ko siya papunta sa isa pang lalaki na susugod, gaya niya ay sumugod din ako para akyatan siya't tumalon para umikot sa ere't isa-isang ipinutok ang baril sa kanila. 

  How many times do I have to kill? Have I completely abandoned being a human? That being said, it is for the sake of my blood-- my family, if I don't do something here they would die. 

  Truly ironic. The illness inside me is not the only monster but also myself. Humph. Never can I go back now. Even if I'm not a human anymore and just a merely complete tool, I won't hold back, I'll keep fighting and fighting until I get destroyed. 

  Inalis ko na ang suot-suot kong Black leather coat kaya ang tanging suot ko na lamang ay itim na leather short at assassin crop top. Pumusisyon ako habang mabagal silang umaatake't sumusugod. Humawak ako sa baba (chin) ng puting maskara ko. "Come." 

Mirriam's Point of View 

  Umalingawngaw sa kwarto ang matinis kong sigaw ngayong pilit nilang itinutusok ang syringe sa aking balat. Na sa likod ang isang lalaki na nakausap na Japanese ni Ong nung nakaraang araw at nakahawak sa magkabilaan kong braso para hindi ako makakilos. Sobrang higpit no'n, tipong pwede akong magkapasa. 

  Ong turned his way to looked at me as he pushed up the plunge of the syringe. 

  "Mirriam Garcia, hindi naman 'to masakit, eh. Alam mo 'yung mga sinasabi ng mga doctor? Para lang 'tong kagat ng langgam." Wika niya at bumungisngis na tila parang natutuwa. "Mas makakaramdam ka pa nga ng sarap kapag pumasok na 'to sa katawan mo. Ayaw mo ba no'n? Pampawala rin 'to ng pagod." 

  Sobrang init sa lugar na ito pero nanlalamig ang pawis ko sa sobrang takot. 

  Ngumiti siya. "Alam mo ba kung ano 'tong hawak ko?" Tanong niya sa akin at tukoy sa hawak niya na inilalabas pa nang kaunti 'yung laman nung syringe. "Aphrodisiac." Sagot niya sa sariling tanong kaya lumakas ang tibok ng puso ko. 

  Pumikit ako nang mariin kaya mas bumagsak 'yung luha sa aking mata. "Pakawalan n'yo 'ko parang awa n'yo na. Gusto ko ng umuwi…" Pagmamakaawa ko. 

  "Nani o matteimasu ka? Isoge!" [What are you waiting for? Hurry up!] 

Parang pagmamadali nung Hapon na lalaki na nakahawak sa braso ko kaya kumpara kanina ay mas nagpamiglas ako. Punit na talaga ang uniporme ko kaya halos nakikita na rin talaga 'yung tinatago ng katawan ko. 

  Pero mas pinunit iyon ni Ong kaya humagulgol ako, natahimik lang ako noong sikmuraan niya ako ng suntok niya. Napaubo ako ng dugo at hindi nagawang makakilos. Hindi ako makahinga nang maayos, sinusubukan kong maghabol ng hininga pero iyon pa yata ang magiging dahilan ng hyperventilation ko. 

  "Naze kanojo o nagutta nodesu ka?"[Why did you punch her?] "Hindi natin makikita 'yung epekto kung makakatulog 'tong babaeng 'to." Binitawan ako nung hapon na lalaki kaya bumagsak ako sa sahig habang naghahabol pa rin ng hininga. 

  Naramdaman ko ang pagkibit-balikat ni Ong. "Eh, kaysa naman 'yung nag-iingay siya diyan?" Balewala na wika ni Ong saka niya inilipat ang tingin sa akin gayun din ako na tumingala para makita siya. 

  Tuloy-tuloy pa rin ang paghahabol ko ng hininga ganoon din ang paglaban ko upang hindi makatulog. 

  Nakatitig lang si Ong sa akin nung makita ko ang paglapad ng ngisi niya na siyang nagpabuka sa bibig ko. Niluhod niya ang isa niyang tuhod at ibinaba ang tingin sa akin, pinagmamasdan niya ang katawan ko na tila parang sinusuri ang buong pagkatao ko. "Sayang naman ang ganda nung katawan mo kung palagi lang magkakaroon ng gasgas. Hindi naman talaga kita gustong saktan, maingay ka lang." Bumuntong-hininga siya, "…at wala na akong maisip na paraan para matahimik ka." Hinawakan niya ang hita ko kaya nagsalubong ang kilay ko. "Pero hahayaan kitang mag-ingay kung papayag kang makipaglaro sa 'kin." Ipinatong niya ang syringe sa table na nasa tabi lang din namin para simulan akong galawin. 

  Ipinasok niya ang kamay niya sa loob ng blouse ko't kinapa-kapa ang dibdib ko't minasahe. 

  "Please, no…" I begged. 

  Jasper! 

  "Ong." Pasitang tawag nung Hapon na lalaki. 

  Ong clicked his tongue. Inalis na niya ang kamay sa loob ng blouse ko upang iangat iyon kasama ang isa pa niyang kamay bilang pagsuko. "Wakatta! Wakatta! Pero sandali lang naman, eh. Mukha pang fresh, oh? Sasayangin mo ba 'yung pagkakataon?" [I know! I know!] 

  "Lumalaki yata 'yang ulo mo simula nang makita mo 'yung kaibigan ng kapatid niya." Sambit nung lalaki at ibinaba ang tingin sa akin. May masama siyang tingin sa akin. "Pwede pa natin siyang gamitin para si Vivien Villafuerte mismo ang lumapit sa 'tin dito." 

  Unti-unti kong isinara ang talukap ng mata ko. Vivien… Villafuerte… 

  "Sigurado ka ba sa sinasabi mo? 'Yung taong 'yon? Mas wala ngang puso 'yon kaysa sa'tin!" ani Ong. 

  Umismid ang lalaki. "Her twin sister is the source of her strength, kung may nangyari sa babaeng 'to," Tinutukoy ba niya ako? "Pwedeng magdala 'yon pangit na dulot sa kapatid niya, at iyon ang magiging dahilan para magkaroon ng rason si Vivien Villafuerte na patayin tayo." Kalmado na paliwanag nito. 

  Twin sister? Ano ba'ng kinalaman ko rito? 

  "Iyan na nga ang sinasabi ko, eh!" Iritableng reaksiyon ni Ong. "Hindi kasama 'tong babaeng 'to sa mga plano na gagawin n'yo! Ako nakahanap sa kanya kaya may karapatan akong gawin kung ano ang gusto ko-- Eek!" Napapikit ako noong makarinig ako ng putok ng baril. At noong maimulat ko ang aking mata, nakita ko 'yung bala sa lapag, habang ang front sigh nung baril ng lalaking iyon ay umuusok pa. 

  Nakaupo naman si Ong sa simento at gulat na gulat sa ginawa nung hapones na iyon. "Hindi mo yata alam kung ano 'yung kinalalagyan mo, Ong?" Malalim at may babalang tono kung sabihin niya iyon. 

  Huminga ako nang malalim at inihiga na ang ulo ko sa sahig. Inaantok na ako, napapagod na ako. Wala na akong lakas sa likod ng paninikmura sa 'kin. Pakiramdam ko pa, masusuka nanaman ako. 

  Nanginig nang kaunti si Ong. "M-Muntik na ako." Ayon sa pananalita niya, mukha ngang natakot siya ng ilang sandali na iyon. Tumayo siya kaagad 'tapos kinuha na lamang ang Syringe na inilabas niya kanina sa table. "Ito na nga! Ito na!" Lumakad siya papunta sa akin saka niya muling iniluhod ang kanan niyang tuhod. 

  Kinuha niya ang braso ko na hindi ko na nagawang igalaw. Inangat ko ang ulo ko para makita ang gagawin niya. "Ano'ng gagawin mo?" Nanghihina kong tanong. 

  Umismid siya. "Sandali lang 'to. Pasalamat ka wala akong pwedeng gawin sa 'yo-- O kaya para naman hindi ako manghinayang!" Binuksan ni Ong ang laman nung Syringe at nilagok ang laman niyon na siyang nagpagulat sa akin, samantalang nagsalubong lang ang kilay nung isa pang lalaki. 

  Pero ang mas ikinagulat ko ay ang pagpapaupo ni Ong sa akin sa pamamagitan ng pagpulupot ng isa niyang kamay sa aking beywang. "A--" Bago pa man ako makapagsalita, lumapat na ang labi niya sa labi ko na siyang nagpasinghap sa akin. May sinasalin siya sa bunganga ko't pilit iyon pinapalunok sa akin, pinapasok niya ang kanyang dila sa bunganga ko para I-push ang laman nung syringe na inilagay niya sa kanyang bunganga. 

  Tinutulak ko siya palayo pero pilit naman niya akong hinihila palapit sa kanya, nandoon pa rin ang kamay niya sa beywang ko. "Mmh…" Ungol ko. Hindi na ako makahinga kaya wala akong nagawa kundi ang lunukin ang syrup na iyon. Ilang segundo, nanlaki na lang din ang mata ko nang makaramdam ako ng init, at kiliti sa katawan. 

  Lumayo na si Ong habang napayakap naman ako sa sarili ko. Nanginginig ang katawan ko. "B-Bakit…" 

  Humagikhik si Ong. "Subukan nga natin. Paisa." Out of the blue, sinampal niya ako kaya may lumabas na boses sa aking labi. Subalit nagulat ako dahil imbes na sakit ang maradaman ko, parang gusto pa ng katawan ko 'yung ginawa niya. 

  Napasipol si Ong dahil doon. "Ang bilis ng epekto!" Kiniskis niya ang mga kamay niya at napatingin sa kasama niya. "Ano tingin mo? Magagamit na ba 'yan kay Vivien Villafuerte?" Tanong nito sa kasama niya na hindi inimikan nung lalaki. Napasimimangot si Ong pero itinuon na lamang niya ang tingin sa akin at ngumisi. 

  Bumibigat ang paghinga ko habang nanatiling nakatungo. Humawak siya sa batok ko. "Ano'ng nararamdaman mo?" Malambing niyang tanong sa akin, gumagala gala ang tingin ng mata niya sa buong katawan ko. Samantalang ako, hindi ko namalayan na inilalapit ko na ang mukha ko sa kanya. Asking him to touch me. 

  Bumungisngis si Ong. "Hoy, Rio." Tawag niya sa pangalan nung lalaking Hapon. "Bumibigay na sa 'kin 'tong babaeng 'to, t*ngina tikman ko lang." Pagpapaalam niya sa tinawag na Rio. 

  Bumuka sara ang bibig ni Rio pero wala na akong narinig. 

Mas nangingibabaw ang malalim kong paghinga gayun din ang parang nabibingi kong tainga. Naririnig ko rin ang sarili kong puso na malakas kung tumibok. 

Ang gusto ko na lang ng mga oras na iyon ay ang hawakan ako kaya ako ang nagkusang kumuha sa kamay ni Ong para ilagay iyon sa dibdib ko. 

  'Tapos ang sunod na lamang na nangyari, nawalan ako ng kontrol at ako na ang tumulak kay Ong para gawin ang gustong gawin ng katawan ko sa kanya. 

Even if there's a way to stay how it used to be. 

I've come to realize that my life was already over. Darkness might take over me. 

No, 

As I look over my shoulder, 

Unending Darkness is already waiting to devour me, and the grim reaper? 

He's there. Waiting for me to take his hand. 

Thus that day, My appearance became dark as the deepest night.

*****