CHAPTER 67 - THE UNEXPECTED GIFT! OMG!

CHAPTER 67 - THE UNEXPECTED GIFT! OMG!

----------

ETHAN SMITH POV

I just noticed na wala si Penelope sa tabi ko, kaya minabuti ko munang hanapin siya. Dahil request din ng mga bata na makasama siya. Hinanap ko siya sa labas.

Hmm? Umuulan. Agad akong pumunta kung nasaan naka park ang kotse dahil baka may kinuha lang yun dun.

And I found her! Nung nakita niya ako lumabas agad siya. Pero napansin ko na namumugto ang mga mata niya.

"Hmm? Penelope? Are you okay? Why are you crying?"

Nagulat ako nang bigla akong yakapin ako ni Penelope..

"I'm sorry Ethan ha."

Kasabay ng pagluha ni Penelope ay ang paglakas din ng ulan.

"W-What do you mean Penelope?"

"Sinabi sakin lahat ni Mother Liza lahat. Sorry dahil iniwan nalang kita basta nang hindi man lang nagpapaalam. Naging makasarili ako nung time na yun. Alam mo, nung time kasi na nalaman ko na girlfriend mo na pala si Cheska, Ethan. Mahal na kita nun."

Penelope caught me off-guard. Hindi ko alam ang irereact ko. But one thing is for sure, nasagot na yung dati ko pang tanong sa sarili ko.

"Kaya mas pinili ko na lumayo nalang dahil sobra akong nasasaktan tuwing nakikita kita na masaya sa iba. Hindi ko kayang makita na masaya ang minamahal ko sa iba." umiiyak na sinabi ni Penelope habang mahigpit na yakap si Ethan sa gitna ng ulan.

"Talaga ba Penelope?"

"Tutal nagkaaminan na din tayo, gusto ko din humingi ng tawad sayo Penelope. Alam mo bang sobra ko ding pinag sisisihan ang lahat ng mga nagawa ko noon. Sa totoo lang, ikaw talaga ang totoong mahal ko hindi si Cheska. And choosing cheska was my biggest mistake. Kaya eto ako ngayon, ginagawa ang lahat para sa mga pagkukulang at matutunan mo ulit na pagkatiwalaan at mahalin. Pinapangako ko sayo Penelope na, this time. Hindi na talaga ako papayag na mawala ka pa sa buhay ko. This time, buong tapang ko nang sasabihin at ipagsisigawan!..

NA MAHAL NA MAHAL KITA PENELOPE!"

PENELOPE THOMPSON POV

Sobrang gaan ng pakiramdam ko at sobrang saya ko din na sa wakas na nailabas ko yung noon ko pang gustong aminin kay Ethan. Ganun din si Ethan sa akin. Masaya din ako na sa wakas ay dumating na ang araw na handa akong tanggapin lahat ng mga naging rason nang di namin pagkakaunawaan ni Ethan.

Magkayakap kami sa gitna ng ulan habang naka tingin ang mga tao sa amin.

Everyone is crying with us. Ang luha ng kasiyahan dahil finally nabunot ang pinakamalaking tinik sa amin ni Ethan. Ang pumipigil sa amin, lalo na sa akin na maging maayos muli.

Habang magkayakap kami ni Ethan ay hinawakan niya ang pisngi ko at tinignan niya ako mata sa mata.

"Mahal na mahal kita Penelope."

I just smiled. I know, he will not expect this.

ETHAN SMITH POV

Ang paligid nung time na yun ay punong puno ng pag asa at pagmamahal. You can feel it dahil ang lahat ay nakatutok sa amin. Nag aabang ng magaganap sa amin ni Penelope.

Hanggang sa ninamnam ko lang ang nararamdaman kong iyon kaya hinawakan ko ang pisngi ni Penelope at deretsahan ni sinabi ang tunay kong nararamdaman ng mata sa mata, kung gaano ko siya kamahal.

Ngnuit hindi ko inaasahan ang pagsagot niya sa akin.

"Mahal na mahal din kita Ethan."

Para bang huminto bigla ang oras, bumalik kami sa nakaraan kung kelan sobrang saya namin nung mga bata pa kami. Hanggang sa hindi ako makapaniwala na darating ang araw na ito. Itong pagkakataon na sobrang tagal kong dinadalangin.

"So tayo na?"

"Oo, Ethan. Tayo na." Penelope smiled while looking at Ethan's tearful eyes.

Hinalikan ko siya sa kanyang noo at nagbunyi ang lahat.

Bumalik kami sa loob at nagkaroon ng kaunting kasiyahan. Everyone is congratulating us. Nabanggit ko na din sa kanila yung about sa arranged marriage namin at hindi sila makapaniwala. But I promised them na handa akong pakasalan si Penelope sa natural na paraan and everyone will witness it when happened. Sobrang excited nila para sa amin.

At panghuli, nilapitan ko si Mother Liza. Niyakap ko siya ng mahigpit at iniyakan.

"Salamat po Mother Liza. You opened up Penelope's heart. Wala kang ka-ide idea Mother Liza na si Penelope at ang childhood bestfriend ko ay iisa." pagbunyag ni Ethan na lubhang ikinagulat hindi lang ni Mother Liza kundi ng iba pang madre at bata sa loob.

Muling bumuhos ang mga luha. Kaya inakap namin ni Penelope si Mother Liza. Nagpasalamat din si Penelope sa kanya.

At nagpaalam na nga kami sa bahay ampunan.

Habang nasa sasakyan kami, hindi pa din ako makapaniwala sa mga naganap ngayong araw.

PENELOPE THOMPSON POV

Pagkasakay ng sasakyan, Ethan hugged me and hold my hand.

"Hindi ako magsasawa na magpasalamat sayo Penelope. Sobrang binuo mo lahat, ng araw ko pati na din ako syempre kasi finally. Yung pangarap kong babae kasama ko na. I just can't wait to marry you." Ethan smiled and look at Penelope.

"So, ano nang plano natin ngayon? Hon?" malambing na sabi ni Penelope.

"Hon?" napangiti si Ethan

"Kinikilig ka naman." pailing iling na si Penelope habang nakangiti.

Naalala ko may gift ng pala ako kay Ethan. Kaya kinuha ko galing sa dala kong bag at binigay kay Ethan.

"Wow, really? Grabe lang ha?"

"Kung ayaw mo akin na." pagbibiro ni Penelope.

"Haha no, what I mean is. You enough is already a gift. Tapos sinagot mo pako. Then this one? Sobra mo naman akong iniispoiled." abot tengang ngiti ni Ethan.

ETHAN SMITH POV

This is probably the best birthday ever at syempre mas lalo pang magiging best ang mga susunod dahil kapiling ko na ang Hon ko.

Sobra din talaga akong nasurprise sa gift niya. Pag open ko, it's a rolex watch. Wow. Sobrang generous naman.

"Wow, Thank you so much Hon. Sobrang bagay nito sakin. Tsaka grabe alam ko mamahalin to ah. Color Gold pa oh." habang pinoporma ni Ethan ang bagong relo sa harap ng salamin.

"Hindi kaya to manakaw sakin Hon agaw pansin kasi sya oh? Ang ganda grabe." tanong ni Ethan patuloy ang pananalamin nito flexing his new rolex watch.

"Wala naman magagawa kung ganun, basta ikaw ang huwag mananakaw." sabay tawa sa sarili niyang hirit.

After ng mga masayang kwentuhan namin ni Penelope ay umalis na kami. Akala niya tapos na ang lakad namin pero inaya ko siya na pumunta sa tinitirhan niya.

"Seryoso kaba? Naku, alam mo ba simula nung pumunta tayo sa Resort ay hindi pa ako nakakabalik sa condo ko? Nakakahiya naman ang dami kong kalat dun."

"Ano ka ba okay lang yun. Ikaw nga pumunta ng condo ko e, kaya ako naman ang pupunta sa condo mo diba?"

"Fine!"

Sa wakas! Tuloy ang plano!