webnovel

the pain you never knew

Isang malaking katanungan kay Camilla ay mundo sa labas ng matataas na bakod sa paligid niya. Nang magtagumpay siyang makalabas sa kulungang kinagisnan, paano niya kaya makakayanan ang marahas ng mundo ng realidad? Paano kaya niya magagamot ang kaniyang puso kung siya'y masaktan?

Demi_Park · Urban
Not enough ratings
9 Chs

Chapter 5

Late

 

*

CAMILLA'S POV

 

Lulan sila ngayon ng taxi patungo sa university na sinasabi ni Charlotte. Walang silang pahinga mga ilang araw mula na. Maliban sa idlip at kaunting pagkain sa airplane, wala silang sapat na tulog. Naghihina na silang dalawa.

 

"Narito na po tayo, Ma'am," sabi ng taxi driver at agad silang nagbayad. Tinulungan naman sila ng driver na ilabas mga luggage nila.

 

She looked at the red tall gate. Nakaukit din ang logo ng unibersidad sa pulang gate. Isang mukha iyon ng dragon at may pabilog na tinik ang paligid.

 

"Tara," aya ni Charlotte at naglakad na sila patungo sa security guard house.

 

"Ano pong kailangan nila?" tanong ng guard.

 

"We are going to enroll," sagot ni Charlotte.

 

"Tapos na po ang enrollment, Ma'am. Ika-tatlong araw na po nang magsimula ang klase," sabi nito.

 

"Pero, kuya. Can I talk to Mr. Frederick Cruz?" malditang wika nito at napailing na lang siya. Gamitin ang koneksyon.

 

"Kailangan niyo pa pong magpa-appointment bago makausap ang presidente," sagot ng guard.

 

"Pero ninong ko siya!"

 

"Po?"

 

"Now, what!? Call him right now to pickup us here," mataray na utos nito. She was amazed at her cousin's attitude, nanginginig sa takot ang mga guard.

 

Tumawag naman kaagad ang guard. Dumating din ang tatlong guard na nakita sila. Maybe they smell something fishy going on.

 

"Ano daw pong pangalan niyo?" tanong ng guard sa pinsan.

 

"Just tell him, I am Charee," mataray na sagot nito

 

Ibinaba na agad ng guard ang tawag at tinawag ang isa pang guard. She felt amused at the surroundings. It was her first having a little talk to a security guard.

 

"Ihahatid po kayo ng aming picked up car patungo sa Administration building, ma'am. Pasensya na po sa abala," sabi ng guard at inalalayan kami papasok ng sasakyan.

 

Ilang minuto lang biyahe ay narating na nila ang red and white six-floored building. Inalalayan sila ng guard papasok habang ang isang guard naman ay hawak ang mga luggage nila. Pagpasok ay sinalubong sila ng ilang mga baka formal suits na professors sa hallway. Pinagtitinginan sila ng mga nakakasalubong nila.

 

Nang makarating sa tapat ng President's office ay iniwan na sila ng guards. Isang katok ang nilikha ni Charlotte sa pintuan. At dahan-dahan nitong pinihit ang doorknob upang buksan ang pulang pintuan.

 

Tumayo ang isang may edad na ginoong pormal na pormal sa navy blue na suit and tie na suot nito, "Good morning," maligayang bati ng matandang ginoo.

 

They finally smiled, "Good morning!" and greeted him back. The old man seems good.

 

"Hindi ko inaasahan ito, Charlotte. I heard sa England kayo patungo," panimula nito at pinaupo sila sa upuan nasa harapan ng table nito.

 

The office was painted in white, black and a little bit of red. May book shelves sa silid nito na kulay pula. At sa kabilang bahagi ay mga iba't-ibang trophies na nakadispay. Sa likuran ng ginoo ay nakaulit ang pamilyar na logo ng unibersidad. The logo looks familiar. Saan ng aba niya nakita ang logo na iyon?

 

"We don't want to study far away kung mayroon namang school nakatulad nito. Secured and safe," sagot ni Charlotte.

 

Umiling ang ginoo, "Secure and safe, that's what that news said. But if you finally here inside, you will knew," sagot nito na ikinakunot-noo niya. What is he wanted to tell them?

 

"Ninong, please help us," pagmamakaawa nito.

 

"Okay, but you will explain to your parents pagnahuli na nila kayo. I received a text message kanina lang galing sa mama mo Charlotte na hinahanap na kayo nila," paalala ng ginoo.

 Hindi na sila na gulat sa sinabi ng ginoo.

"Opo," sabay nilang sagot.

 

"Business course ba ang kukunin ninyong dalawa?" tanong ng ginoo at tumango lang sila biglang tugon.

 

"Just give me a phone call," nagdial ang ginoo sa telephone na nasa desk nito. "Mrs. Enriquez, please gave me the student's schedules for first year Business Management course. Yes, and list of available rooms. Yes. Thank you. I will wait for you here in my office," sabi nito sa kausap.

 

"Bukas na lang kayo pumasok sa klase dahil may buong araw pa tayong gagawing plano. You are not just an ordinary person, especially you, Miss Aguila. At delikadong narito kayo sa university na ito—"

 

"What do you mean, sir?" tanong niya.

 

"This is enemies' crib," nagulat sila sa sagot nito. We are now in the enemies' dungeon.

 

Ilang saglit pa ay dumating na ang ginang na may dala ng schedules nila.

 

"So, I think ilalagay ko kayo sa section F. Malayo ang schedule ng section na iyon sa schedule ng mga enemies. At sa dorm 6A7 kayo," sabi ng ginoo matapos tignan ang mga papel na hawak at ibinigay sa kanila ang schedule at mapa ng university.

 

"Thank you po," sabi niya.

 

"You need to be observant sa mga taong nasa paligid ninyo. The enemies are close, don't let your guard down. They are usually in section A and B. And forty five percent ng students dito ay under ng enemies' mafia. You don't have allies here," paalala nito.

 

"Yes, we are here to study naman po," sabi ni Charlotte.

 

Tumango ito, "Welcome to Red Dragon University and good luck!" bati nito.

 

Red Dragon, para narinig na niya ang pangalang iyon.

 

Nang lumabas sila ay nagtungo agad sila sa dormitory building for girls. May mga students silang nadaraanan bawat hallways na dinaraanan nila. They are all looking at them. Hindi na sila makapaghintay makilala ang mga magiging ka-classmates nila.

 

They finally reached ther room. Malaki ito at may dalawang higaan. Nahiga agad sila hanggang sa dalawin ng antok. Nagising sila ng may kumatok sa pintuan. Charlotte opened it. At ang ginang na nagdala ng schedule nila ang naroon.

 

"Mr. Cruz said that you need this two," sabi ng ginang at umalis na matapos makuha ni Charlotte ang dalawang paper bags.

 

"What's that?" tanong niya at binuksan nila ang paper bags. It a new latest of iPhones. Nakalagay na din doon sa loob ang nagiisang contact nila, si Mr. Cruz.

 

Navibrate ng sabay ang phones nila. Isang mensahe galing kay Mr. Cruz;

 

'Call me right away, if something bad happens or you need anything. Be a good girls, okay?'

 

Matapos noon ay nag ayos na sila ng kanilang mga gamit. Buti na lang at nagdala sila ng maraming damit dahil walang assigned na uniform ang unibersidad. Matapos makapagayos ay nagpasya silang mag tour.

 

Una nilang pinuntahan ang Library and Museum Building. Ang building na ito kasi ang pinakamalapit. Hindi nila maiwasang maasiwa sa mga titig ng mga students na nakakasalubong nila.

 

Nang makapasok sa loob ng building ay agad silang ng tungo sa napakalawak na library. Doble ito ng library ni Beast sa pelikulang Beauty and the Beast. May mga estudyante rin na naroon na napalingon nang pumasok sila sa loob.

 

'Narinig ko sa isang freshman na mga transferee sila.'

 

'Para silang mga manika.'

 

'Saan kaya silang department?'

 

Halos paulit-ulit na bulong ng mga students na naroon kaya nanliliit tuloy sila. Ganun ba talaga sila, pinagtsitsismisan ang mga bagong taong nakita?

 

Nahinto ang bulungan ng makita na ang ginang na nasa front desk. May makapal itong salamin at kulot ang nakapusod na buhok.

 

"May kailangan ba kayo? Kasi kung wala, you may now go. Nagkakagulo ang students sa inyo," mataray na sabi sa kanila ng ginang.

 

"We're very sorry, ma'am," paumanhin niya sa ginang at hinilang palabas si Charlotte.

 

"Ang taray naman ng librarian na iyon," komento ng kaniyang pinsan habang palabas na sila ng gusali.

 

"I am kinda hungry," bulong niya nang maramdamang kumakalam na ang tiyan niya.

 

"I think this is the way to cafeteria hall. Let's go!" masiglang sabi nito.

 

Malayo rin ang cafeteria sa gusaling pinuntahan nila. Nasa likurang bahagi iyon ng kanilang dormitory building, at madadaanan muna ang university park. At tulad kanina, ganun na lang sila kung pagusapan at titigan ng bawat students na dumaraan.

 

Nang malagpasan ang University park ay nakita agad nila ang cafeteria. Halos kasing laki iyon ng isang gymnasium. Agaw pansin na naman sila ng makapasok sa loob. Halos parang tumigil ang mundo at timingin sa kanilang dalawa ang lahat ng taong naroon. They both looked down and walked until they reached the buffet lobby.

 

Isa-isa silang kumuha ng nais nilang kainin. Siya, she preferred vegetables salad and an iced tea. Habang si Charlotte naman ay isang potatoes fries at pasta with pineapple juice. Nang matapos makakuha ng pagkain ay naghanap naman sila ng pupwestuhan.

 

And they finally saw a vacant table for two sa pinakadulo ng lugar na iyon. Halos madaraanan nila ang lahat ng seats. Embarrassing.

 

Nadama niya ang isang presensya sa likuran niya, "Hey, show stealers!" isang boses ng babae mula sa likuran niya. Because she has a good senses. Agad siyang nakailag nang itapon nito sa mukha niya ang potato fries na hawak nito. She heard gasps.

 

She smiled at her annoyed face, "You better do a great show, next time," sabi niya at naglakad na siya paalis kasunod ni Charlotte.

 

Everyone is looking at them.

 

"That was so quick, girl!" puri ni Charlotte sa kanya at naupo na sila sa nakitang pwesto.

 

Muli niyang tinignan ang palabas na babaeng iyon at kasunod pa ang dalawang babaeng alipores nito. Sinulyapan niya ang mga matang nakatingin sa kaniya, but she swiftly looked away.

 

I am good to those goods, and I am a very bad person to those bads. I may look like an angel but I have a devil spirit inside. No one should get into her nerves.

 

 

 *

SOMEONE'S POV

 

Si Al na lang at kumpleto na silang lima sa kanilang headquarters. Gutom na sila at ito ang naatasang bumili ng pagkain matapos matalo sa kanilang card game. He is ten minutes late.

 

"Call that b*stard, Wil! I am f*cking hungry!" bulyaw ni Mar sa tabi niya.

 

Matapos kasi ng kanilang klase ay agad silang pinatawag para sa basketball meeting para sa nalalapit na try-outs. Kaya naman ganoon na lang ang inis nila, dahil wala pa silang kain.

 

Halos magdiwang ang tatlo niyang kasama sa silid nang bumukas ang pinto. Al is carrying two big plastic bags. At halatang pagod na pagod ito.

 

Pinatong niya ang pagkain sa malawak na mesang babasaging nasa harapan nila. At isa-isa nila itong nilabas mula sa plastic bags.

 

"Bakit ba ang tagal mo?" reklamo ni Luke habang humihigol ng coke.

 

"May eksena sa cafeteria. Sayang wala kayo. Pang dramarama sa hapon ang bawat eksena. Parang ang pang haharap ni Mara at Clara, the revenge of Princess Sarah. At—aray! Ano ba, totoo itong sinasabi ko sa inyo!" bulyaw nito ng batukan ni Mar.

 

He smirked at them at start eating his pasta. Kumain narin ang mga kaibigan niya.

 

"At ano namang eksena?" tanong ni Luke habang ngumunguya ng fried chicken.

 

"Nakapila ako para bumili ng pagkain. Tapos napansin kong parang lahat ng tao ay nakatingin sa dalawang babaeng nasa harapan ko. I must say, their built is fantastic like a coke bottle. Nang matapos makaorder iyong dalawa ay hindi ko na sila napansin kasi busy akong kumukuha ng pagkain natin. Napahinto ako ng marinig kong may gulo. So, nakita ko si Georgina at sina Jackie and Gwen na papalapit sa dalawang babae at mukhang ibabato nito ng hawak na potato fries," kwento nito at humigop ng juice nahawak.

 

Georgina is the cheerleader ng kanilang sports club at miyembro din doon sina Jackie at Gwen na kaibigang matalik nito. Georgina is a bully.

 

"Nang akmang itatapon na niya sa mukha noong babaeng mas maputi, ay para siyang may powers na biglang nakailag. She twisted her body like a pro! And then, nakita ko ang mukha niya… sobrang ganda. Matatameme ka sa ganda niya. At iyong kasama niya maganda rin, kaya pala halos maglaway yung mga lalaki doon sa cafeteria. They are new students, I think. So, back to the action. She smirk at Georgina and said, You better do a great show, next time. God, she has a class. I think I'm in love," nakangiting sabi nito. Habang namumula pa ang pisngi.

 

We will meet those girls, soon.

 

 

*

Itutuloy…