1 THE LAST SUFFER BOOK 1

PROLOGUE:

"You don't have to say sorry mom para sakin din Naman Yung decision ni dad diba?"

Diko Alam kung pano ko iparamdam kay mommy Kasi akala Niya diko pa rin tanggap Ang gusto ni dad.

"I'm really sorry AJ dad mo lang Naman Ang may gusto sayo nun eh"

"Mommy tangap ko na ho Kaya wag na kayong umiyak tas andito na tayo oh ilang minutes nalang lilipad na Ang eroplano na sasakyan namin"

Niyakap ko si mommy para di na siya umiyak.

"Basta nak mag ingat ka dun ah?"

"Yes mom"

Mamaya lang ay narinig ko na kailangan na naming pumasok sa eroplano.

"Bye mom"

Niyakap ko muna si mommy bago ako nag lakad papalayo, pag dating ko sa loob Ng eroplano ay umupo ako at pinalsak sa tenga Yung airpod ko.

𝐭𝐡𝐢𝐬 𝐢𝐬 𝐢𝐭! 𝐁𝐚𝐠𝐨𝐧𝐠 𝐛𝐮𝐡𝐚𝐲, 𝐛𝐚𝐠𝐨𝐧𝐠 𝐤𝐚𝐢𝐛𝐢𝐠𝐚𝐧 𝐚𝐭 𝐛𝐚𝐠𝐨𝐧𝐠 𝐬𝐜𝐡𝐨𝐨𝐥.

Sana Naman ay maging maayos Ang daloy Ng buhay ko pag dating ko sa pilipinas. Napabuntong hininga na lang ako sa isiping iyon pero sanay Naman akong mabuhay mag Isa at bibigyan Naman akong allowance ni dad every month. Maya maya lang ay lumapag na Ang airplane at bumaba na rin ako.

"Ah ma'am Amira Jhade Saavedra po ba?"

Napalingon ako sa likod ko at nag taka Naman ako kung bat kilala ako neto

"Ahh oo bakit? Do I know you?"

Tanong ko sa kanya na may pag tataka nasa 40 years old na siya.

"Oho ma'am ako po Ang inutusan Ng kapatid niyo na sunduin kayo kasi busy daw po siya ngayon"

Tumango nalang ako at pinasok na Niya sa limousine Yung mga dala kung gamit.

"Naalala niyo pa ba ako ma'am Amira?"

Napatingin ako sakanya na may pag tataka.