Full House

England

"Frankie!!!! Hijo!! Buti na padalaw ka? " wika naman ni Queen Nidora.

"Lola Nidora.... " malungkot na naiiyak na wika ni Frankie.

"O bakit? Frankie?? Anong nangyari hijo? May problema ka ba????" Wika ni queen Nidora.

"Lola!!!!!!! Huhuhuhuhuuhhuuhh!!" Frankie said.

"Frankie hijo ano ba talaga ang problema????" Wika ng tanong ulit ni Queen Nidora.

"Lola!!! Si lolo!!! Tatangalan ako ng mana!!!! Ehbhhhhhhh!!!!! " maktol na wika ni Frankie.

"O??? Bakit naman hijo!!! Apo ka naman niya!!!!? Sambit ni Queen Nidora.

"Yon na nga lola!!!!!!! Apo niya ko eh ako nalang sa apo niya ang walang asawa!!!! Ang gusto ni Lolo.. mag-asawa muna ako habang buhay pa siya lola.... alam mo naman sa gandang lalake ko na to!!! Marami babaeng nahuhumaling sakin pero hindi ko sila mga type!!! Hangang fling fling lang!!!!! Ako!!! Sa kanila" maktol ni Frankie.

"Alam mo hijo!!!!!! Ang problema dinadaanan lang yan wag mo tambayan!!!! kung yan lang ang problema mo!!! Matutulungan kita diyan!!!" Wika ni queen Nidora.

"T-talaga? Lola???? Paano??? " wikang taka ni Frankie.

"Pupunta tayo sa pilipinas!!! " wika ni queen Nidora.

"Pilipinas? Aba lola maghahanap tayo ng pilipina?? Ayaw ko nun lola!!! Mga pango ang pilipino!!!! " maktol ni Frankie kay Queen Nidora

"Frankie! Wag kang magsalita ng ganyan!!! Hijo!! Dahil ang humusga sa ibang lahi ay mas malangsa pa sa isdang bato!!!! Remember that hijo!! " wika ni queen Nidora.

"Isdang bato? Meron po ba nun? Lola? Mukhang niloloko mo na ko lola eh!!! " wika ni Frankie.

"Sa pilipinas yan ang pambansang ulam ngayon ng mga taga roon sabi sakin ni Tidora." Wika ni queen Nidora.

"Ay naku!! Lola!!! Tigilan nanatin ang isda!!!! Na yan ang pag-aasawa at magiging asawa ko ang pagtuunan natin ng pansin dahil kapag sa birthday ko hindi pa ko nakahanap!!! Bye bye sa mana ko!!!! And I dont like it lola!!!" " wika ni Frankie.

"Frankie frankie!!!!! Si lola ang bahala!!!!! " at ngumiti si Queen Nidora.

Samantalang.

Habang naghihintay at naiinip si Maine sa pag dodorbell sa full house na tinutukoy sa address na binigay ng kanyang Hamony Tidora .

Si Alden naman ay pabungas pungas pang tumayo mula sa kanyang office table.

"Nakatulog na pala ako rito "wika ni Alden habang inaayos ang nagusot na polo

Maya-maya ay may narinig siyang dorbell kaya naman agad siyang lumabas para tignan kung sino ang nasa labas.

Ng buksan niya ang pinto ay nagulat siya ng makita kung sino ang ng dodorbell.

"Maine?" Biglang nabigkas ni Alden na kinagulat naman ni Maine (Jessie).

Ngunit walang lakas ng loob si Maine upang magsalita dahil sa kaba niya sa kaharap. Ngunit si Alden ay naka. Bawi naman sa pagkabigla kaya naman biglang sumeryoso ang dating nito.

"Ikaw? What are you doing here? Jessie?" Wika ni Alden sa seryosong tono.

Himbis na sumagot ay binigay ni Maine ang isang maliit na papel kung saan nakita ni Alden ang address ng full house.

Napa sampo siya sa noo ng maalala ang paki-usap sa kanya ng doctora na si doc Tinidora.

"So siya ang apo ng doctora? Mukhang napasubo ako dun ah!!!" Wika niya Sa isip niya.

Pero wala siyang nagawa kundi tangapin ito.

Kaya naman pinapasok niya ito at kinuha ang mga gamit nito. Na mukhang nabibigatan ito at itinuro niya kay Jessie ang magiging kwarto nito .

"Jessie!!! Isa lang ang pinagbabawal ko na pasukan mo ayaw ko na buksan mo o pakialamanan ang gamit sa dulo ng pasilyong iyon maliwanag??? " seryosong wika ni Alden.

Tanging yuko lang ang sinagot sa kanya ni Jessie.

"Hindi ka ba marunong magsalita?" Wika ni Alden na kunot noong nakatingin sa kanya.

Dahil hindi siya umimik. Ay umiling nalang si Alden at tuluyan na itong umalis.

"Aist!! Papaano ako magsasalita kung tuwing nakikita kita parang may kung anong pandikit ang meron ang dila ko " na wika ni Maine sa sarili ng makapasok siya sa loob.

Habang nag-bibihis si Alden ay hindi niya maiwasan ang isipin ang babaeng ka mukha ni Maine na kasama niya ngayon. Bigla siyang nalungkot ng mapadako siya sa portrait nila ni Maine sa side table niya.

Kinuha niya iyon at kina-usap na animo'y may buhay.

"Maine? Alam mo ba? kasama ko yung babaeng ka mukhang ka mukha mo lahat ng aspeto parehas kayo. Maine alam mo ba sa totoo lang kapag nakikita ko siya ikaw ang lagi kung nakikita to the point na gusto ko siyang yakapin at hingian ng sorry . Nakakatawa no? Kung kailan ka nawala saka ko nalaman na ikaw pala ang buhay ko? At kukumpleto sa sarili ko pero when you die kasama mong namatay ang buhay at pagkatao ko Maine. Sana hayaan mo ko na patuloy kitang mahalin wag mo ko ibigay sa iba dahil ayaw ko ayaw kong ipagpalit ka ayaw ko nang iba " at unti-unti nang tumulo ang mga luhang nais nang kumawala sa mata niya. kanina pa.

At hinaplos niya ang mukha ni Maine sa may litrato. Nang biglang may marinig siyang tumawag sa kanya.

"Alden?" wika mula sa may pintuan.

"Maine??? Hindi ako pwedeng mag-kamali boses yun ni Maine." Tumayo siya at pinunas ang luhang galing sa kanyang mga mata ngunit ng lumabas siya sa kwarto niya ay nakita naman niyang walang tao roon.

"Maine? Sa sobrang pangungulila ko sayo ultimo boses mo naririnig ko na!! Maine kailan ba tayo ulit magtatapo??? Alam ko mag-kasama na kayo ni mommy . Mommy kung naririnig mo po ako pwede bang i halik mo ko sa babaeng pinaka mamahal ko? At mommy wag mo kung i-tsismis kay Maine ha? Wag mo po sa kanya sabihin na lagi akong nag- iisa at nalulungkot nung mawala siya kasi alam ko pagagalitan niya ko... Maine!!!!! Maine!!!! Mahal ma mahal kita Maine!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! "Biglang sigaw ni Alden.

Hindi alam ni Alden na si Jessie ang nagsalita nais lang kasi niyang magpasalamat rito ngunit na udlot ang plano niya ng makita ang itsura nito habang umiiyak.

At ngayon habang pinagmamasdan niya si Alden ay unti-unting nadudurog ang puso niya napaiyak siya ng makita at marinig itog sumigaw ng pangalan ng katulad ng pangalan niya ngunit ang pinagtatakhan niya kung bakit ang puso niya parang gustong sumigaw na siya si MAine siya!!!!!!!

Biglang sumakit ang ulo niya kaya napahawak siya sa wall na pumunta sa kanyang kwarto.. at maya-maya ay may

nahagip na naman siya sa kanyang isipan dagat.

"Dagat??" Tanging na wika niya maya-maya ay naging okay na ang kanyang pakiramdam.

Napamulagat siya ng may kumatok.

Ng pagbuksan niya ito ay nakita niya si Alden .

"Jessie okay kalang ba?" Wikang tanong ni Alden.

Kitang kita ni Maine ang pagbabago ng expression nito mula sa pagiging seryoso hangang sa lumambot ito at mistulang nag-aalala sa kanyang mahal.

Kitang-kita ni Alden ang pamumutla ng dalaga at ang pawis nito sa noo . Aaminin niyang nag-aalala siya dahil ang pakiramdam niya na ito talaga si Maine dahil ang tingin niya rito ay si Maine nung panahon nagdudusa pa ito sa kalupitan niya. Hinawakan niya si Jessie sa noo.

"Okay naman temperature mo!! Teka tara rito sa baba.. " wika ni Alden sa concern na tono.

Parang puppet lang na sumunod si Jessie kay Alden pero ang puso niya ay sasabog na.

Samantalang si Alden hindi niya mawari kung matatawa dahil damang dama niya ang kamay ni Jessie. Which is pakiramdam niya ay kay Maine... ang mga kamay na iyon bigla ulit siyang nalito dahil ang epekto nito sa kanya ay tulad ng nararamdaman niya kay Maine.

nag makarating sa sala ay agad naman kumuha si Alden ng tubig na maligam-gam. Na gulat s i Maine ng kunin ni Alden ang kanyang mga paa at nilublob ito sa maligam-gam na tubig. at umalis ito saglit at pumunta ulit ng kitchen.

Na touch si Maine sa pag-asikaso sa kanya ng binata ..

Nakakita siya ng pentel pen at ng papel kaya kinuha niya iyon Si side table na naroon malapit sa sopa.

Sumulat siya roon ng

SALAMAT!!

pagdating ni Alden ay agad niyang nakita ang papel sa side table. Napangiti siya sa nabasa.

"Mute ba siya?" Tanong ni Alden sa sarili dahil nagtataka siya kung bakit hindi ito nakapagsalita.

Nang mapunasan na ni Alden ang mga paa ni Jessie ay agad siyang nag-paalam rito dahil may meeting pa siyang dadaluhan bago pumunta ng studio.

Tanghali na ay wala parin si Alden kaya naman nagpasya si Maine na magluto nalang ng makakain niya ngunit papunta palang siya ng kitchen ay bigla siyang nakarinig ng dorbell.

Nang pagbuksan niya ito ay na kita niya na dilivery iyon mula sa tauhan ni Alden at Mcdo ang dala nito ayon dito ay sinaglit pa talaga ni Alden na utusan siya para bilhan siya ng pagkain dahil baka raw hindi siya marunong magluto.

"Grabe na kaka touch naman ang Alden na iyon!!? Wika ni Maine sa sarili." Habang kumakain ay naaliw siya sa pinapanuod na half sister. Nang may marinig ulit siyang dorbell. Akala niya ay si Alden na ihon ngunit ng pagbuksan niya iyon ay nakita niya si Shairon.

Tulad niya ay nagulat rin ito ng makita siya

"J-jessie???????!!!!" Shocked na tanong ni Shairon.

"Oo ako nga!! Nahihiyang wika ni Maine.

"Why are you here????bakit nandito ka sa bahay ni Alden?""" Takang-taka parin wika niya

"Teka!!!lang ha. Bago ka mag tanong ng magtanong diyan pwede pumasok ka muna!!!? wika ni Jessie ng nakangiti..

Pumasok naman si Shairon at hindi parin tinantanan ng tanong si Jessie. At dahil dito ay napilitan si Jessie na sabihin ang nangyari at reason kung bakit nanduon siya sa full house ni Alden.

"Naman!!!!!!! Bakit ka pumayag!!!! Jessie babae ka lalake si Alden kahit sinong santo kapag ikaw ang kasama magkakasala!!!" Histerical na wika ni Shairon.

"Dun ka nalang sa bahay atlist kasama ko ang mga kapatid kong babae. dun hindi ganitong iiwan kang mag-isa rito!!! pano nalang kung pasukin ka rito? Liblib panaman to at walang kapitbahay!!! " inis parin si Shairon.

"Teka!!! Lang grabe ka naman mag-isip aksidente agad!!!!? Teka ikaw bakit nandito ka?" Wika ni Jessie kay Shairon

"May ibibigay lang akong papers galing kay lolo. Kaya wag mo ibahin ang usapan..Jessie!! Please wag dito wag dito sa poder ni Alden masasaktan ka lang.

"At bakit siya masasaktan ?" Wika sa likod ni Shairon.

napalingon si Maine at Shairon sa lalakeng nagsalita nagulat tuloy si Maine ng makita si Alden na madilim ang mukha..

Pero hindi si Shairon.

Tumayo siya at hinarap si Alden.

"Bro pwede ba tayong mag-usap? " seryosong wika ni Shairon.

"Excuse lang Jessie may pag-uusapan lang kami ni Alden."

"Ha???? S-sige " wika ni Maine sa alanganin boses.

Pumunta sila Shairon at Alden. Sa hardin sa labas ng full house.

"Nakakatawa di ba? Alden? Parang ang pangayayari nuon? Nangyari na naman ngayon? " sarcasm na wika ni Shairon.

"Yun lang ba sasabihin mo? Wala akong panahon ibalik ang nakaraan Shairon!! Ang nakaraan na ay nakaraan na.. move on move on din Shairon hindi masamang mag move on!!! Lalao na kung hindi naman kayo naging ng mahal mo kasi lumalabas ang pagiging bitter ng isang tao kapag yung nakaraan eh pilit parin hinahalungkat may masabi lang!!! At tumalikod na si Alden at papasok na sana siya sa loob ng biglang mag salita ulit si Shairon.

"Pakialamanan mo ang lahat ng babae sa mundo Alden!!! Huwag lang si Jessie!!!" Shairon warned him.

Natigil si Alden sa paghakbang ng marinig ang sinabi ni Shairon sa kanya... dahil ang lumalabas ay may pagtingin ito sa dalagang si Jessie. .

Lumingon siya rito.

"Don't worry Shairon!!! Wala akong balak at mas lalong wala akong gusto bukod kay Maine wala na... o masaya ka na? Pwede na ba ko pumasok??" Wika ni Alden

Himbis sumagot ay naglakad nalang si Shairon papasok at nilagpasan si Alden.

Dumiretcho si Shairon sa kinauupuan ni Jessie at nag paalam na rito.

Nakita ni Jessie na tumaas na si Alden sa kwarto nito. Kaya ng umalis na si Shairon ay agad siyang. Pumunta sa kitchen upang makapag-hugas.

Nabitawan niya ang baso dahil sa boses mula sa kanyang likuran dahil nagulat siya.

"Next time miss Jessie!!! Wag kang basta basta nag papasok rito!!! Maliwanag!!! Dahil hindi ito sinehan na kahit sino pwede pumunta tandaan mo yan... " galit ngunit mahinahon n a wika ni Alden.

Pero hindi na hinintay ni Alden ang sagot ng dalaga at umalis rin siya agad. .

Bigla naman nakadama ng takot ang buong katawan niya pati ang puso niya pakiramdam niya lumuluha rin...